Even warmlopen voor het echte werk. De liedsjes woren nu uitgezocht.

Karaoke

Het is dan toch gebeurd. De fam.Honig is naar een Karaoke bar geweest! Ik had nooit zo begrepen dat het een giga-industrie is hier in China. We hadden een prive-kamer gehuurd in een inmens pand waar een enorme hoeveelheid van dit soort kamers zijn. Een mega-tv en een enorme hoeveelheid aan keus aan liedjes. De drank bleef komen, godzijdank, zodat we enigszins beschoten aan de bak moesten. De kinderen zijn ons erg dankbaar dat zij dit ook hebben mogen meemaken. Ik ben bij Linn al geschrapt uit het testament!
Kijl maar naar de foto's. Dat zegt meer dan woorden!

Meteen als toerist aan de bak

Nou mensen na aankomst en inchecken in het hotel waar mijn kamer nog niet klaar was,zijn we dwars door de straten van Hongkong gelopen , hebben meteen een octopuskaart gekocht voor het openbaar vervoer en naar de Peak gegaan.Heel gezellig om hier te lopen met Ans en Chiel en de kids!! Was ineens wel erg moe want vannacht natuurlijk niet geslapen maar na een echte chinese hamburger en patat was ik er weer helemaal bij.Het is erg warm maar nu 19.15 uur gaat het betrekken en ziet de kucht nogal dreigend eruit! Maar we gaan zo lekker pekingeend eten!!
Nou dit waren de eerste indrukken!
Liefs aan allemaal, Arlene

Deze keer een helder uitzicht vanaf de Peak.

Even bij de "Geluksleeuw", zeg maar nee, dan krijg je er twee!

Ja hoor: "ARLENE WAS HERE"!

Daar is ze dan, moe maar vrolijk!

Arlene is aangekomen!!

Vanmorgen na een heftige avond in de KARAOKEBAR, hebben we Arlene opgehaald van de airport. Het vliegtuig had wel een half uurtje vertraging, maar dat mocht de pret niet drukken.
Maar eindelijk kwam Arlene dan toch door de gate. Wat grappig om weer een bekend gezicht te zien helemaal vanuit Nederland.
Eerst even naar Kate O'Conner, de koffieshop waar je zowaar een sigaretje mag roken.
"Ik sta helemaal in het rood"' zei Arlene. Dus na een aantal sigaretjes en koffie op naar Hongkong in de taxi. Ingechecked in het hotel, toen naar Starbucks waar de kids ook naar toe kwamen en daarna de Peak. Nou, het luie zweet is er al uit hoor bij Arlene! Afzien!!!!!
Straks gaan we naar de PekingEend Specialist waar we deze week al 2 keer hebben gegeten maar niemand vindt het erg, want het is erruuugggg!! lekker!!!!!!

Straks meer over de karaoke en een persoonlijk stukje van Arlene.

Steve en Raymond

Ben en Crystal

De broertjes.

Pim, Remy en ikke.

Cilla, Lydia, Shumin en Linn.

Linn en Shumin aan de Margeritha's

In de straat van Lan Kwai Fung.

Remy, Dolly en een vriendin.

Eindelijk weer eens stappen...

Omdat Pim en Shumin al een tijdje niet mee waren geweest stappen vanwege hun zakenreisjes naar USA, Indonesie, NL en India zijn we gisteravond met een grote groep wezen stappen in
Lan Kwai Fung. Altijd leuk op vrijdagavond omdat dan de straten vol staan met zakenmannen die na het werk een borrel drinken.
We hebben heerlijk gegeten bij een heel klein chinees eethuisje voor belachelijk weinig geld! We waren met 14 man en de rekening was 70 euro!!! Kijk, daar houden wij van!
Daarna naar Gekko, een kunstenaarscafe, en toen naar Wanchai. De kids hadden het prima naar hun zin en de oudjes ook!
In de Klong hebben Remy en "Orlando Ben" (de bijnaam van Ben door de dames gegeven), al hun danspasjes geoefend van "ramen lappen" tot "auto rijden" tot grote hilariteit van enkele chinese dames die gelijk mee gingen doen. De avond hebben we afgesloten in "From Dusk till Dawn" en daar is ook besloten dat we vanavond naar een Karaoke-bar gaan. (Help!)
Wordt vervolgd...

We gaan leuke dingen doen, arlene!!

Dit zegt genoeg!

Het blijft een vreemd gezicht!