Bedankt!

Chiel was erg blij met alle comments op het stukje "Chris". Hij heeft wel 3 keer gevraagd aan mij of ik die comments ook had gelezen. "Die mensen begrijpen het tenminste Ans!"

Dus bij deze namens Chiel BEDANKT!

Koffie glazenwasser?

Chris...(zucht)

Daar liep die dan...de blonde haren nonchalant doch georganiseerd in de war. Geen flipflops deze keer maar stoere bergschoenen onder zijn designer jeans. Een grijns van oor tot oor en hij genoot volop. Chris... Mijn Chris...Ik zag 'm lopen op tv met het programma Yorin travel, door de straatjes van Kathmandu en ik wilde gelijk waar hij rondliep!

Ok, ik liet me even meeslepen, en natuurlijk loopt hij dan daar niet jammer genoeg, maar feit blijft dat ik wel naar Nepal wil. Na een goede week in spanning te hebben gezeten of het nu wel of niet door zou gaan, is de kogel door de kerk. Tijdens Chinees Nieuwjaar gaan we inderdaad op vakantie naar NEPAL! Is dat stoer of niet?!



Schijnbaar gaan er maar 2 vluchten per week die richting op en dat geeft soms wat problemen. Je kan wel heen maar niet terug. En d'as jammer want we willen wel terug natuurlijk.
Ik had tickets geboekt met onze airmiles en we stonden voor de terugweg op "waitlisted". En vandaag kreeg ik een telefoontje dat we "confirmed" waren. Oh yeah!!

Eindelijk kan ik dan door gaan met plannen, een hotelletje boeken en mijn boek over Nepal doorlezen. Ik heb er zin in!! En dan stiekem een beetje dromen over Chris...Je kan over ergere dingen dromen toch?!

Dimsum

Dimsummen is een must als je in HK bent. En je hoeft niet ver te zoeken om ergens heerlijke en vooral prachtige dimsummetjes te vinden. Die plekjes rond en om het huis heb ik denk ik allemaal al gehad en nu is het doel om de mooie plekjes te vinden verder van huis. En dat doe ik niet alleen maar met Mickey, op een dinsdag, de zogenaamde dimsumdinsdag!

En gisteren was het dus dinsdag, dus hoogtijd om weer op zoek te gaan. Dit keer was het restaurant wat we wilden proberen Maxime's Place in Cityhall op Central. Ik had er al veel van gehoord, vooral goede berichten, en Mickey was er vorige week geweest en ze was er goed over te spreken. Dus in de mtr naar Central.



Het staat zo goed bekend, ook al is van de straat echt niet te zien dat er een restaurant schuilt op de tweede verdieping achter de ietwat saaie gevel van Cityhall, dat je vroeg moet komen om niet in de gigantische rij te moeten aansluiten. Wij stonden er dus al om 11 uur 's ochtends!



We kregen een mooi plekje bij het raam met uitzicht op de haven en toen kwamen de dames langs met hun trolleys. De een heeft stoom mandjes met lekkere dingen en de ander gebakken. Groente, zoete hapjes, congee, kippenvoetjes, rijst, het is er allemaal.



Je moet echt sterk in je schoenen staan om niet steeds wat op de tafel te laten zetten, want je bent maar met z'n tweetjes. En er komt een punt dat je gewoon knapt. Maar het was zalig en alles ziet er prachtig uit.



Na de maaltijd zijn we nog even de stad in gelopen, hebben we nog koffie gedronken op een geweldig terras, zijn we DE supermarkt ingelopen die een geweldig assortiment heeft van ALLES en toen zijn we mtr weer ingestapt. Al met al was het rond de klok van 4 toen ik weer thuis kwam.

's Avonds heb ik gegeten met Jos die weer in HK is, en toen was ik moe! Ja ik had zelfs slaap! Geweldig!! Om 10 uur lag ik in bed, viel als een blok in slaap en toen werd mijn nachtrust wreed verstoord om 11 uur. De telefoon ging! Chiel. Hij zit nu in Shenzhen en wilde weten hoe mijn dag was geweest. Heel lief natuurlijk maar ik zat slaapdronken op bed. "Ga maar weer slapen, ik bel morgen weer", zei hij. En toen was de slaap weg!! Dus tot 3 uur naar de tv gekeken met een grote mok thee...jammer...

Afkicken

Zo'n eerste dag in Hongkong na een vakantie in NL blijft altijd bijzonder.

Was ik net gewend om met zweetdruppels op het voorhoofd (ja zelfs bij min 15!) de boodschappen van de lopende band te grissen om het brood en de eieren te redden, voordat de cassiere vraagt of ik nog zegeltjes, bonuspunten of voetbalkaartjes wil hebben, zo sta ik hier weer met de armen over elkaar te aanschouwen hoe de cassiere hier heel behendig alle boodschappen met 1 hand in het tasje stopt!

Was ik net gewend aan ruimte op het trottoir, wat zeg ik, een doorsnee van 50 meter rondom mijn persoontje, zo krijg ik het weer even voor de kiezen als iedereen die ik tegenkom precies op mijn plek wil lopen, de paraplu wil opsteken, mij een 'copy watch' willen aansmeren en mijn personal space wil opslokken!

Was ik net gewend aan de luxe van een centrale verwarming door mijn gehele huis plus een open haard die overuren heeft gemaakt, zo sta ik 's ochtends te rillen van de kou in de badkamer op de bijna bevroren marmeren vloertegels en sta ik even later (met mijn handen in de lucht) te bedenken wat ik nu weer aan moet doen! Ik ga door de stapeltjes kleren in de kast "te koud, te dun, te warm"!

Was ik net gewend aan Erwin Krol die mij kon vertellen hoe prachtig het winterweer toch wel is en dat -6 met een gevoelstemperatuur van -16 de winter echt is begonnen, dat sneeuwduinen gevormd kunnen worden en dat er misschien toch nog wel een "Elfstedentocht" inzit, zo sta ik hier weer met verbazing te kijken dat er een "cold weather warning" is afgegeven. Het is tenslotte 12 graden boven nul, en kom ik weer Chinezen tegen die het niet gek zouden doen als figuranten in "de Hel van '63"!

Was ik net gewend aan Bakker Bart met zijn extra donkere volkoren brood, super saucijzen en kaascroissantjes, zo sta ik hier weer te zoeken naar iets wat op 'bruin' lijkt en kom ik even later thuis met een 'farmers bread' van Duitse makelij en zijn die Berliner Bollen van Hongkong makelij. Niet te eten dus!

Aan de andere kant...

Neem nou de heren in de lobby die mij elke keer dat ik passeer, mij een goede dag wensen, dat ze rennen om de voordeur te openen als ik mijn handen vol heb, dat onze huis-vietnamees een volledige maaltijd serveert voor nog geen 7 euro per persoon, dat de jongen van Koh-i-nor weer zwaait als ik langs kom en zegt "I've missed you!", dat op elke hoek van de straat een Starbucks zit, dat de borden SALE weer volop in de etalage hangen, dat de dimsumdinsdag gevierd moet worden met Mickey, dat VERS ook VERS is, dat sushi hier geen drol kost, en dat Jesse in de lobby zit te wachten om met ons te gaan eten!

...'t went snel!

Sleepless in HK

T'is rond de klok van 5 uur 's nachts en op de tv speelt de film "Sleepless in Seattle". Hoe toepasselijk! Chiel was net ook wakker en heeft een heel boek uitgelezen van Dolf Janssen. Lekker onder een dekentje. Ach ja, jetlag, hoe ouder je wordt hoe meer last je er van krijgt denk ik.


Vrijdagavond en zaterdagmorgen hebben we gekluisterd aan de tv gezeten om te horen en te zien hoe erg het was gesteld met de verkeerssituatie op de Nederlandse snelwegen. En dan in het bijzonder de weg naar Schiphol.

Ik moet zeggen dat ik er niets wijzer van werd. De een zegt "blijf thuis en ga niet de weg op" en de ander zegt "het valt wel mee". Feit bleef dat we natuurlijk wel de auto in moesten om naar Schiphol te gaan. Maar hoe laat moet je dan weg? Krijgen we last van de sneeuw en gladheid? Staan we vast ergens op de A2 en slaan we onszelf voor de kop dat we geen overlevingskit hebben meegenomen? Ja je weet het niet...

In ieder geval zijn we maar bijtijds vertrokken. We moesten er om 11 uur zijn en om 8 uur hebben we afscheid genomen van de net wakker gemaakte kids. Ze hebben ons uitgezwaaid en het afscheid viel me erg zwaar deze keer. Ik had nog wel even kunnen blijven...

De weg was schoon en we hadden geen last van gladheid, sneeuw of sneeuwduinen. Misschien omdat we best vroeg waren en omdat wij voor de sneeuw uitreden. Maar alles verliep voorspoedig en om kwart over negen stonden we bij de incheckbalie. Maar we waren niet alleen! Het was erg druk met passagiers die op dezelfde gedachte waren gekomen.



Dus eerst maar koffie en ontbijt. Deze keer zijn we bij McDonalds beland. Ik kreeg het ook nog aan de stok met een Antilliaanse dame die voorkroop en mij uitschold voor alles wat niet mooi was. Takkewijf. Aan haar uniform te zien bleek dat ze op Schiphol in een van de winkeltjes werkte. Prima visitekaartje! Zo'n werknemer wil ieder bedrijf wel! Op mijn vraag of ik even haar naamkaartje mocht zien, ging ze niet in en dat zegt genoeg denk ik. Wat een vervelend mens.



Maar goed. We waren op tijd. Kregen geen upgrade (GRRRR!!!!) want het vliegtuig zat niet vol, hadden iets vertraging vanwege de-icing van het vliegtuig en twee dronken Russen die zwalkend het vliegtuig binnen kwamen, gleden niet van de startbaan af (toch prettig!) en hadden op zich een rustige vlucht.



En dan kom je aan in HK. 18 Graden en bewolkt. Op zich een verademing dat je niet als een ijsbeer gekleed naar buiten kan lopen. Maar echt warm was het niet. Toen we deur openden van ons flatje glom en blonk alles ons tegemoet. Therasita had zich flink uitgesloofd! We zijn eerst wat gaan slapen en daarna hebben we lunch gegeten met Jesse, Mickey en Jaap. Heel gezellie! En stiekem heb ik ze allemaal best wel gemist!

Toen we weer thuis kwamen ben ik "even" gaan liggen want ik was helemaal misselijk van de slaap. Of liever van het tekort aan slaap. We hebben met z'n tweeën op de bank gehangen met de kachel op max. Geen avondeten maar een broodje kaas en een kop thee. En nu ben ik klaarwakker!

Chiel blijft vandaag in HK werken gelukkig. Zit ik niet gelijk weer alleen. Ik moet even een beetje wennen...

Laatste dag

Heel irritant. Voordat je vertrekt denk je "zo even 3 weken weg"en voordat je het doorhebt zijn die weken dus om. Niet leuk. C'est la vie.

Gisteren kregen we bezoek uit het Zuiden! Jos, Rita, Hildegard en John waren in de auto gestapt en naar Druten afgereisd. Super gezellige avond hebben we gehad. Eerst een drankje met een hapje bij ons thuis en toen naar D'n Optie om te gaan eten. Zo'n avond gaat dus ook veel te snel voorbij. Het was zo leuk om ze nu te zien in NL. En zij vonden het leuk om Ben, Anisah en Linn "live"te zien i.p.v. op foto's, hihi.

Straks komt Lody nog even langs voor een kopje koffie, Chiel is nog even naar een klant, Linn en Anisah liggen nog lekker in hun warme bedje, Ben is naar het werk en ik zoek alle spullen weer bij elkaar om in de koffer te gooien.

Ik keek naar het weersbericht. Vandaag blijft het onder nul met een gevoelstemp van -10. Fijn!
En morgen verwachten ze een hoop sneeuw. Kijk, d'as minder. We moeten om 12 uur op Schiphol zijn. Ik hoop echt dat we geen vertraging gaan oplopen en dat we niet ergens op een klapstoel gepoot worden tot "nader order". We zullen zien...

In ieder geval de groeten aan jullie allemaal en tot gauw maar weer!

Verkeersinfarct

T'is weer zover. Ik ben verkouden. Ik snuf en snif en hoest wat af en zijn mijn oogjes (nog) kleiner dan normaal. Maar dat hoort erbij natuurlijk bij deze Winterse weken. Gelukkig blijft het koud en gaat het alleen maar harder vriezen en verwachten ze ook meer sneeuw, dus wat dat betreft zit ik goed.

Het lijkt wel of de hele vakantie draait om sneeuw en ijs maar ik kan er echt niets anders van maken.

Ik keek net naar het late journaal en daar bleek dat er om half twaalf 's avonds nog steeds files stonden. Vooral op A9 stond het muur vast. Een zogenaamd verkeersinfarct. In beide richtingen meer dan 30 km! Ze waren van plan om de snelweg te sluiten, een gat te creëereen en daar borstel en strooiwagens tussen te laten rijden om zo het verkeer te helpen. Beelden van auto's die door de gladheid niet eens een oprit naar de snelweg konden oprijden! Of van auto's die naar beneden gleden van een afrit! Er was een man aan het woord die 5 kwartier had gedaan over 4 kilometer!

Je zal maar naar je werk moeten...of zaterdag het vliegtuig moeten halen om terug te vliegen naar HK!

Mooie familie zondag

Naar goed Nederlands gebruik, zijn we afgelopen zondag gaan wandelen! Natuurlijk niet te ver want het was best koud. Die blauwe lucht bedriegt dan toch weer...

Maar daarna zijn we warme chocolademelk gaan drinken op Linn's werk. D'n Optie. We waren tenslotte al 15 minuten aan het wandelen!

En 's avonds hebben we Anisah een groot plezier gedaan. Trouwens niet alleen Anisah. We hebben lekker India's gegeten! Geen aardappelen maar lekker aan de rijst en naan-brood!

Wat doe je als je het koud hebt? Precies dan kruip je in de verwarming!

Sneeuwstorm

Oké. Gisteravond gingen we op bezoek bij Manon en Tim. Zij wonen in het pittoreske Dronten dus wel een eindje rijden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Gewapend met de bos bloemen onder de armen reden we om half vijf weg uit Druten.

Alles ging voorspoedig tot aan 't Harde. Het begon een beetje te sneeuwen. Wat gaaf! Verse sneeuw! Jippie!! Eerlijk is eerlijk, de Veluwe ziet er prachtig uit met al die bomen gehuld in een laagje sneeuw. Ik baalde er wel een beetje van dat ik geen foto's kon maken maar we hadden om 6 uur afgesproken dus toch maar door gereden.

De sneeuw werd steeds dikker en vanaf Elburg was de omgeving wit! Niet een beetje wit. Er lag al zo'n 10 cm sneeuw. Chiel liet telefonisch weten dat we er bijna waren maar dat het iets langer kon duren vanwege de sneeuwbui. "Doe maar kalm aan en rij voorzichtig", was het antwoord. Zeker weten. We doen kalm aan!

Eenmaal in Dronten en na wat omwegen vonden we het huis van Manon en Tim. Het was binnen lekker warm en Manon had zich flink uitgesloofd met hapjes en drankjes. Heel gezellig. Om 8 uur hadden ze een tafeltje gereserveerd bij De Rede in het kloppend hart van Dronten. Ondertussen was de sneeuwbui al zo'n sneeuwstorm geworden! Onvoorstelbaar hoeveel sneeuw er lag!

We hebben lekker gegeten en het was een heel leuk restaurant. Heel gezellig en vooral lekker warm! Maar uiteindelijk was het toch tijd om opnieuw in de auto te stappen om naar huis te gaan. Na uitgebreid afscheid genomen te hebben, stapten we in. Het was nu 11 uur...

De sneeuw kwam met bakken uit de hemel! Er lag nu zo'n 20 tot 30 cm sneeuw en het zag er sprookjesachtig uit. Prachtig. Maar als je in de auto zit en zeker nog een uur moet rijden dan kan je toch niet helemaal de schoonheid in zien van vers gevallen sneeuw...

We reden echt stapvoets in de tweede versnelling van Dronten naar Elburg. Normaal een kippeneindje maar nu, in het donker en de weg die niet was schoongemaakt, en waarvan je niet kan zien of je op de weg of ernaast rijdt, leek eindeloos te duren! Vette sneeuwvlokken op de voorruit creëerden een hallucinatisch effect. Gedver de gedver. Pas 5 kwartier later arriveerden we in Elburg! Nou d'as dan lekker! Maar je bent onderweg dus je moet wel doorrijden. Geen keus.

Toen kwam het volgende obstakel. Normaal rijden we via 't Harde om bij Epe de A50 op te gaan richting Nijmegen. Maar de wegen waren niet schoongemaakt en de sneeuw hield niet op. Hoe komen we in vredesnaam de Knobbel op? Niet dus! Om gevaarlijke taferelen te omzeilen zijn we de snelweg opgegaan richting Zwolle om dan de A50 op te gaan richting Apeldoorn.

Het bleef sneeuwen en we zagen wel strooiwagens met borstels de wegen schoonmaken, maar het bleef ook hard sneeuwen...Eindelijk bij Arnhem leek de weg wat schoner te worden en konden we nu met 60 km per uur door rijden. Bah.

Om 2 uur 's nachts stopten we dan eindelijk voor ons huis in Druten. Totaal uitgeput van het turen door de sneeuwvlokken heen en het proberen in het spoor te rijden van de auto's. Eerst maar wat drinken en toen naar bed. Ik ben dan ook pas wakker geworden om 10 uur vanmorgen...

Watje!

Het nieuwe jaar is alweer 2 dagen oud. En wat mij betreft blijf ik gewoon in bed liggen met 4 dekbedden over mij heen want ik vind het KOUD! Niet een beetje koud maar volle bak koud. Brrr...Tís nu half negen 's ochtends en het is -5 graden. De blauwe Lupo die voor het huis staat is helemaal wit uitgeslagen van de vrieskou. En het aanzicht hiervan alleen al doet mijn lichaamstemperatuur dalen onder de 37,5 graden! En alhoewel ik nu binnen zit en de kachel lekker snort, krijg ik het maar niet warm! Koude voeten, koude neus, koude benen, kortom ik ben bevroren!



Van de week ben ik samen met Chiel naar zo'n ren-shop geweest en ik heb nieuwe renschoenen gekocht. Hele leuke Nike's in een gaaf kleurtje. Knal roze Tshirt met lange mouwen en een knal roze jasje gekocht om toch maar te kunnen rennen in deze veel te koude temperaturen, maar ik kan mezelf echt niet naar buiten krijgen! Leuk kleurtje of niet.

Gisteren zijn we naar Andy geweest en op de terugweg naar Druten heb ik letterlijk zitten bibberen van de kou alhoewel de kachel in de auto op max stond. Chiel begrijpt er niets van. Hij heeft het niet koud. Hij geniet van dit weer. Eindelijk lopen zonder een onafgebroken stroom zweetdruppeltjes die van het kale hoofd afdruppelen. Maar ik ben een watje. Ik weet het. En ik schaam me er niets voor! Vind er echt geen moer aan om bij -5 naar buiten te gaan.

Ik heb dan ook enorme bewondering voor die gekken die massaal de Noordzee ingerend zijn gisteren op 1 januarie. De traditionele Nieuwjaarsduik van Unox. Waarom zou je dat in hemelsnaam willen?!



Het plan was om vandaag samen een stukje te gaan rennen. Chiel is van de week 2 keer bij de fysio geweest omdat zijn knie nog steeds niet wil wat Chiel wel wil, maar volgens de fysio is er niets ernstigs aan de hand. Dus hij kan niet wachten om 'lekker'10 km te gaan rennen. We zijn net toch maar tot de beslissing gekomen dat hij fijn een stukje gaat rennen en dat ik gewoon fijn binnen blijf. Goede beslissing vind ik zelf...

En deze week wordt het alleen maar kouder! Below zero de hele week, overdag en 's nachts! Fijn...heel fijn...

Openhaard

Ik zit lekker bij de openhaard. De vlammetjes knetteren gezellig en de warmte die van de openhaard afkomt is een verademing.

Ik ben eindelijk een beetje ontdooit van deze grauwe grijze regenachtige dag. Gedver. De kreet winterdepressie begin ik te begrijpen. We zijn vandaag maar eventjes naar buiten geweest maar de kou in de botten bleef de hele dag aanhouden. En dan te bedenken dat het binnenkort weer gaat vriezen! (schrik, slik...) Voor mij hoeft dat niet. Ik kan dat 'romantische' maar niet ontdekken in vrieskoude dagen en nachten. De kloven die spontaan in mijn handen springen, de koortslip en de ijskoude voeten brengen het romantische gevoel niet naar boven.

Dus ik blijf lekker zitten naast de openhaard. Opgekruld op de bank in mijn zachte warme pyama, de beste aankoop die ik heb gedaan de laatste maanden! De warme chocolademelk verwarmt mijn slokdarm en de met kloven getergde handen. De gordijnen zijn dicht en de vlammen van de waxinelichtjes dansen op de maat van het geknetter van de openhaard. Eigenlijk best gezellig. Koud maar gezellig. Ik gooi er nog maar een houtblok op...

Visite!

Wat leuk! Simone met man en kids plus aanhang, en Lody met vriend en kids en aanhang stonden vandaag voor de deur! Iedereen had wat te eten mee genomen zodat ik niet hoefde te koken. En er was ruim genoeg. Voor de aankomende week hoef ik echt geen eten meer te maken!


We hebben gepraat, gegeten en gedronken. Spelletjes op de Wii gedaan en nog meer gegeten en gedronken! Super gezellig!

Tís weer voorbij

Ik zit nu in de keuken. Tís zondagmorgen, Chiel zit voor de tv naar National Geographic te kijken, Ben en Anisah plannen aan het maken voor vandaag, Linn en Martijn komen vanmiddag weer en ik ben opnieuw de status aan het opnemen in de koelkast. Is alles aanwezig voor de chickencurry? Na 2 dagen westers eten is het hoog tijd voor iets met rijst. En de AH is gewoon open tussen 4 en 8! Geweldig!

De kerst was heerlijk. Het sneeuwde dikke vlokken en dat maakte het helemaal compleet! Het hele kerstdiner was goed gelukt en de dikke kalkoen van 7 kilo was sappig en smaakte perfect! Omdat we met z'n elven waren was het niet te doen om aan tafel te zitten. Ik heb gewoonweg geen stoelen en plek genoeg, dus we hebben een buffetje gemaakt.

En achteraf was dat een prima idee. Voor het eerst sinds jaaaaren waren we op een normaal tijdstip klaar met eten en waren de cadeau's uitgepakt.

Het hoogtepunt was toch wel dat Rachida voor het eerst de kerst mee vierde en dat Remy samen met Rachida de cadeautjes hadden gekocht. Het waren echte cadeau's en geen cadeau's van de plaatselijke Shellshop! Wat een verrassing!

En Anisah was helemaal blij met de dikke wollen sjaal, de pyama en de sloffen. Ze slaat zich er goed door heen. Haar slaapkamer is opgestookt tot tropische temperaturen en als ze het koud heeft ligt ze even op bed om bij te komen. Ben daarentegen legt het zowat af van de hitte maar je moet er iets voor over hebben, toch?

Gisteren kregen we Tiny en Jacqueline op bezoek. De zussen van Chiel. Ze kwamen per trein (die weer volgens zondagsschema reden!) en Chiel heeft ze opgehaald uit Tiel. We hebben heerlijk gegeten, geklets en foto's bekeken en toen was het voor hun tijd om terug te gaan naar Utrecht en Hoofddorp.

En vandaag is verder een rustig dagje. Ook lekker. Misschien een ritje naar een windmolen of zo...

White Christmas!

Tís niet te geloven maar vanmorgen op deze 1e kerstdag sneeuwde het! Dikke vlokken dwarrelden boven Druten. Super! Ach daarna ging het over in regen, zie je de sneeuw weg smelten en is het witte sneeuwdek zo goed als verdwenen, maar toch. We hebben verse sneeuw gehad!

Gisteren is Anisah aangekomen in NL. Ben heeft haar opgehaald van Schiphol. Om 6 uur 's ochtends reed hij weg. Bijna nog in shock dat het echt ging gebeuren! Anisah had op zich wel een goede reis gehad maar ook geen minuut geslapen. Ze zat te wachten totdat het licht zou worden, hihi. Zodat ze kon zien hoe de zon op zou komen. Helaas... de zon kwam maar niet en het bleef donker. Zelfs om 8 uur was het nog donker, zei ze. En ze vond het KOUD!! Gewapens met 2 jassen lukte het haar niet om warm te worden. Welcome to Holland!

Ze heeft even wat gehangen op de bank en toen ging ze met Ben en Linn naar Nijmegen. De laatste kerstboodschappen halen. Ze begreep er niets van dat mensen met hun jas open liepen. It's freezing!! 's Avonds hebben we lekker gegeten en gekeken naar "All you need is love" en toen ging het lichtje uit. Om 10 uur lag ze in bed.

En vanmorgen toen het sneeuwde is ze gelijk met Ben de dijk opgegaan om in de sneeuw te lopen. Mooi maar koud was het oordeel, hihi.

En ik ben bezig met de kalkoen. Deze flinke jongen van 7 kilo ligt nu lekker warm in de oven. Chiel is al een uur bezig om de openhaard aan te steken ('t hout is ietsjes vochtig) en straks komen Remy en Rachida, Yvon en Mari en Lody. Gezellig!

Namens de hele familie een geweldig Kerstfeest gewenst!

Merry Christmas!

De dagen voor Kerst!

Wat een weertje! Lekker koud, af en toe een beetje sneeuw, gelukkig niet glad. Wat wil een mens nog meer? Ach we hebben wel de auto's moeten uitgraven. Ben en Chiel moesten beide auto's van de parkeerplaats duwen, maar de sneeuw blijft een prachtig gezicht.

Maandagavond hebben we Linn en Martijn opgehaald van Eindhoven Airport. Geen vertraging, gewoon op tijd geland. Gelukkig. Onderweg hadden we nog wel last van sneeuwbuien maar dat was eigenlijk meer op de weg naar Eindhoven dan op de weg naar Druten. Het was wel erg druk op op de airport. Mensen die gestrand waren op weg naar Londen. Die vluchten waren allemaal gecancelled. En op dat moment gelukkig geen "verdachte pakketjes". De volgende dag is de airport in Eindhoven gesloten geweest omdat de mijnenopruimingsdienst er aan te pas moest komen...

Gistermorgen zijn we met Linn op stap gegaan in Nijmegen. Ze moest nog wat kadootjes halen en Chiel had wel zin om eens te gaan shoppen. Na een tijdje had hij spijt denk ik...Hij heeft heel wat koffietentjes van binnen gezien terwijl Linn en ik in de Xenos verdwaald raakten, hihi. Maar het was heel gezellig!

En gisteravond zijn we naar Elburg geweest. Het jaarlijkse etentje met het werk. Iedereen was er. Henny uit Bangkok en Christiaan uit Duitsland waren er zelfs! Het eten was heerlijk maar van de wijnproeverij heb ik weinig mee gekregen. 1 Glaasje prosecco en toen gewoon over op water. Met en zonder bubbels. Om 2 uur vannacht kwamen we weer thuis. Gelukkig niet glad alhoewel in Elburg de straten glommen van het opgevroren ijs.

Vanmorgen nog de naar de AH geweest. Superdruk en het leek wel of het gratis werd weg gegeven. Linn en Martijn zijn de hort op. En Ben is bezig met zijn laatste werkdag dit jaar. Hij is een beetje zenuwachtig...Niet helemaal zichzelf...Loopt een beetje met z'n ziel onder de arm...Morgenochtend om 8 uur landt het vliegtuig uit Singapore!!! Anisah is on her way!!!

Geen dag te laat

Wat een mazzel dat wij gisteren zijn aangekomen in NL en niet vandaag!

Ik zag net op het nieuws dat er honderden gestrande reizigers op Schiphol staan, vliegtuigen kunnen niet landen en vluchten vanaf Schiphol zijn gecancelled vanwege de zware sneeuwval. Vreselijk.

Morgenavond komen Martijn en Linn terug uit Rome en zij landen op Eindhoven. Hopelijk gaat dat allemaal goed komen...

Bibi

Hallo Bibi,
Ik heb nu 4 keer geprobeerd om op je moedersblog een reactie te plaatsen en dat lukt maar steeds niet. Dus daarom vanaf dit blog VAN HARTE GEFELICITEERD!!!! Hele fijne tijd op Bali en een dikke kus van tante Ans!

Wit

We zijn er! 's Ochtends om 6 uur raakten de wielen Nederlandse bodem. Weer geen oog dicht gedaan. Economy zat niet vol, business wel dus slechte condities voor een upgrade. Jammer maar helaas.

Om 7 uur liepen we naar buiten om de huurauto op te halen en toen kregen we een lichtelijke wegtrekker. KOUD! Min 9 op dat moment en dat is toch wel even wennen. Maar goed we zijn in Druten, de kerstboom staat en we hebben heerlijk op de bank gehangen en een beetje bijgeslapen.

En nu is het zondagmorgen 7 uur. En het sneeuwt! Aan het dak van de schuur te zien is er zo'n 10 cm verse sneeuw gevallen, en ze verwachten vandaag meer sneeuw! Niet te geloven toch? Chiel is weer in slaap gevallen op de bank. Hij was er al om 5 uur uit. Leuk die jetlag.

Straks gaan we de sneeuw in!