Ingepakt

Gisteren ben ik even langs het appartement gelopen van Jaap en Mickey. Jaap was niet thuis. Hij moest nog wat zakelijke dingen regelen en Mickey en ik zouden gaan lunchen.

Wat een raar gezicht om ineens zo'n 'leeg' huis in te lopen! Op maandag kwamen de verhuizers alles inpakken en gisteren, dinsdag dus, werd alles opgehaald en in een container gezet. De verhuizing op zich is goed gegaan. Behalve het sneuvelen van de hanglamp waar vroeger de eettafel stond, maar ach die was toch niet van Mickey maar van de Pinnacle.

Gisteravond heb ik met Mickey en Jaap nog een Peking eendje gegeten en vanavond zijn we uitgenodigd om te gaan eten met z'n viertjes. Het galgenmaal. Want donderdag kunnen we misschien nog een kopje koffie drinken maar dan is het afscheid nemen een feit. Vrijdagmorgen vertrekken ze naar Vancouver.

Heet

Het is warm. Zeg maar bloed heet hier in Hong Kong. Als ik naar buiten loop dat beneemt de hete lucht mij gewoonweg de adem. Qua luchtvochtigheid valt het wel mee, dat dan weer wel. Maar de afgelopen 2 dagen en voor de aankomende 2 dagen zijn de 'hot weather warnings' weer afgegeven. Chiel loopt standaard weer te druipen en gaat het huis niet uit zonder zijn handdoekje.

In ieder geval regent het niet en dat is al heel wat. Ze verwachten wel weer buien maar dat is van later zorg. Het enige wat wel een punt van zorg is, zijn de parasolletjes. Jazeker, zodra de zon zich laat zien, loopt het grootste gedeelte van de bevolking met parasolletjes rond! En nou lopen ze al als blinde vinken rond zonder parasolletjes, dus kan je nagaan hoe het is als ze zich kunnen verschuilen onder zo'n ding! De punten van die parasolletjes zijn voor mij op ooghoogte en ik moet als volleerd slalommer al die punten omzeilen als je je ogen nog langer wilt behouden! 

Ook krijg je te maken met 'schaduw gevechten'! Ze willen allemaal in die 20 cm schaduw lopen langs de gebouwen. Ze drukken je liever met parasol en al tegen de muur aan dan dat ze een stap opzij zetten.  Ze zijn als de dood om een zonnestraal op te vangen en daardoor misschien een tintje donkerder worden! Want dan moet je weer naar de drogist om van die 'whitening creme' te kopen! 

Nee het is niet makkelijk om een Chinese vrouw te zijn! 

Verder is het weer stil op het plein. Gistermorgen zijn alle tentjes weer afgebroken, de stoep schoon gespoten en nu klatert de fontein weer gezellig. Echt zo gaaf om te zien hoe snel alles is afgebroken en alles weer opgeruimd is! Alles is weer normaal!

Rat in my kitchen! (balcony)

Ok, ik ben nauwelijks gewend aan die vervelende kakkerlakken. Een tijdje geleden heb ik de pest-controle op bezoek gehad en zij hebben het hele huis voorzien van iets waardoor ik, knock on wood, nog geen engerd binnen ben tegen gekomen.

Je weet dat het erbij hoort. Wonen in Azië en bezoek krijgen van kakkerlakken. Maar goed. Ook al krijg ik stuiptrekkingen van die krengen, als ik er eentje zie, dan spuit ik hem ook gelijk helemaal plat! Mijn spuitflessen met Speedtox staan op strategische plekken door het huis. Voor die beestjes is er geen ontkomen aan. En het milieu moet mij maar vergeven. Die spuitbussen zijn een uitkomst! Geen gedoe met organische lapmiddeltjes zoals een schoteltje koffie en/of plakstrips maar volop giftige dampen op die krengen! Oh yeah!

Dus van die beesten heb ik even geen last...

Maar vorige maand toen Ton op bezoek was en bij ons 's avonds op het balkon aan een biertje zat, zag hij vanuit zijn ooghoeken een rat lopen! Wat?! Nee toch?! Nou ben ik niet bang voor muizen en in de stad kom je wel vaker ineens een rat tegen die over een regenpijp loopt maar niet op mijn balkon! Daar krijg ik toch wel kriebels van. Eerst twijfelde ik nog. Ik bedoel... een biertje...ja hier op het balkon, maar ben je al eerder aan het bier gegaan?

Maar goed, ik heb het plekje waar die rat gesignaleerd was nader onderzocht maar er was niets te zien. Geen rat. Geen kakkerlak. Niets. Dus ik had zo'n organische plakstrip gekocht, je kan hier nergens rattengif kopen als particulier. Ze zijn veel te bang dat je iemand vergiftigd. Dus zo'n organisch plak ding in de goot gelegd maar na een maand lag er behalve afgewaaide blaadjes niets op. En ik heb dat ding weer weg gegooid.

Maar nu zaten we zaterdagavond met Jaap en Mickey op het balkon. En over de horizontale regenpijp zag nu Jaap ineens een rat lopen! Wel potver! Dus toch! (Sorry Ton) Het beestje schrok zich een ongeluk en rende gelijk weer terug naar de buren via hun zonnescherm.
Even later kwam de rat nog een keertje kijken. Hij rook natuurlijk eten maar zag ook mensen dus hij ging opnieuw rechtsomkeert naar de buren. Dit keer zag ik hem ook. Jasses!

Ik vind het maar niets. Zo'n ongewenste bezoeker, dus vandaag ben ik naar het management kantoor gegaan en uitgelegd dat er ratten gespot waren op mijn balkon. Of ze misschien daar iets tegen konden doen. Maar natuurlijk zei de vriendelijke meneer. Ze zouden om 2 uur langs komen. Dus na de lunch ben ik gelijk naar huis gelopen en in blijde afwachting zat ik aan een kopje koffie.

Ja hoor, daar ging de deurbel. Opgelucht dat er nu eindelijk iets aan gedaan zou worden deed ik deur open. En daar stond het kleinste vrouwtje wat ik ooit gezien heb! Ze had een rood plastic zakje in de handen. Alsjeblieft! Hier! En toen liep ze weer weg...

En daar stond ik dan. Enigszins verbouwereerd. Ja, en nu? Ik keek in het zakje, en daar lagen wat kleine zakjes met rood spul erin. Knock yourself out! Ik moet dus zelf aan de slag en op sommige plekken van dat gif leggen. En ik heb geen idee wat ik moet doen! En dan zit er maar 1 ding op...Elvira! Chiel moet maar vragen aan Elvira of ze misschien iemand kan sturen die van die vallen neerzet...dat lijkt me beter...

Maar tot die tijd...Met de handjes omhoog! En met z'n allen!

Weekend

Chiel gaat morgen in HK aan de slag en hopelijk ligt zijn nieuwe paspoort klaar bij de ambassade. Van de week moet hij echt naar China maar zonder paspoort gaat dat niet lukken. Maar hij heeft geen leeg plekje meer voor de Chinese stempels die je bij binnen-en uitgaan van China krijgt.

Het afgelopen weekend was een warm, regenachtig, klef en zonnig weekend geweest. Dan regende het keihard en dan scheen de zon zo fel dat je echt niet buiten wilde blijven. Vreemd weer. Ik heb sinds vandaag een thermometer buiten staan. Het was vandaag maar 38 graden...in de schaduw!

Vandaag is de laatste dag van de Wereld Kampioenschappen Dragon Boat Races. Ik heb geen idee wie kampioen is geworden. Feit is wel dat de 6000 deelnemers van de verschillende landen een geweldige tijd hebben gehad. Het was erg goed georganiseerd! En zo te zien heeft iedereen een goede tijd gehad!

En vandaag is het ook de laatste dag dat ons pleintje de plek is waar de lokale muziekbandjes optreden. Wel grappig dat de we verschillende muziekdagen hadden. Zo hadden we een 80e jaren bandjes, jazz, van de week kregen we hard rock voor de kiezen en vanavond als afsluiter hebben we waarschijnlijk een hele populaire band want het plein staat vol met schreeuwende meisjes! Leuk.

Nog 1 week

De tijd vliegt voorbij. Ik weet nog heel goed dat Mickey mij vertelde dat er een kans in zat dat ze zouden moeten verhuizen naar Vancouver...

Enfin, voor het werk zou dat beter zijn en voor hun een prachtige kans om een nieuwe ervaring op te doen. Maar voorlopig was het nog niet zover. Nee, eerst moest er nog een zakentrip gemaakt worden, dan gingen ze nog op vakantie, kortom er was nog van alles wat eerst gedaan moest worden. En dat was bijna een jaar geleden!

En ineens is het nog maar 1 weekje voordat Jaap en Mickey echt gaan verhuizen! Dat ze echt Hong Kong gaan verruilen voor Vancouver...Ik kan maar niet aan het idee wennen moet ik eerlijk zeggen.

Deze week gaan we elkaar nog regelmatig zien. Gelukkig maar. Maar maandag komt echt de verhuizer alles inpakken. En ik ga zeker een keertje naar Vancouver om eens te zien hoe ze daar zitten. Maar voor nu...Bah! Vind er geen bal aan...

Feest

Afgelopen zondag, 1 juli, werd er vuurwerk afgestoken vanwege de 15de verjaardag van HK SAR.

15 Jaar geleden is Hong Kong weer tot het moederland teruggekeerd en dat moest gevierd worden. China wil natuurlijk er alles aan doen om naar de buiten wereld te laten zien hoe blij iedereen is in HK maar de eerlijkheid gebied te vermelden dat niet zo heel veel mensen daar blij mee zijn. Hong Kong mag zijn eigen leider niet kiezen, die wordt aangewezen vanuit Beijing! De traditionele 1 juli demonstratie werd dan ook door veel mensen bijgewoond.

De mensen hier zijn nogal kritisch en nemen geen blad voor de mond. Maar als je dat weer zou vergelijken met Nederland dan zijn ze hier weer veel te lief...



Wij bleven lekker thuis en genoten van even niets doen. 's Avonds mocht ik deze keer aan de bak omdat een kennis van Mickey met mij wilde praten. Waarom met mij? Mickey is op vakantie! Hij is redacteur bij de Elegance en Nautique en hij gaat een artikel schrijven over HK. Hij wilde graag met een lokaal iemand praten om de beste plekjes van HK te ontdekken. Aardige man.
Nou wat ik in gedachte had werd het dus niet. Hij ging per boot het eiland om en de plekken moesten dus vanaf de kade snel en gemakkelijk te bereiken zijn. Ook goed. In ieder geval hebben we gezellig gepraat en een drankje genomen en rond half 11 weer afscheid genomen.

droog oefenen!

De volgende dag, maandag was een nationale vrije dag. De 'World Championship Dragon Boat Races' werden gehouden bij ons aan de boulevard. Trouwens niet alleen op maandag. Ze zijn de hele week! Slechts 6000 deelnemers van over de gehele wereld. En HK liet zich van de beste kant zien.

Overal tentjes bij ons om en rond het plein om rustplekken voor de deelnemers te creëren, drumbands, muziekbandjes, plein waar San Miquel, het biermerk, een openlucht bar heeft geopend en voor de kinderen liepen allerlei leuke ballon-figuren rond.

De muziek ging aan en wij hebben lekker over ons balkon gehangen om de sfeer te proeven. Enig! En dat kunnen we de hele week doen!

Naar de film

Op de zaterdagavond naar de film. Altijd leuk. Jesse keek via de internet pagina's welke films er draaiden en onder het genot van een bakkie bij Starbucks werden de plannen getrokken.

Man in Black, onze eerste keus, zat nokkie vol. Heel jammer. Maar we konden nog kaartjes krijgen voor The Amazing Spiderman. De mannen helemaal blij en Mabel en ik dachten hetzelfde; als het niet leuk is dan ga ik wel slapen. Imax, 3D, in I-square. Lekker dichtbij. Kaarten werden besteld en om 7.20 zou de film beginnen.

Maar eerst eten! Mabel wilde graag naar het Indiase restaurant in Chungking Mansion. Het stikt daar van de Indiase restaurantjes  dus dat zou geen probleem opleveren. De naam wist ze niet meer. Ach kan ons wat schelen, durf te leven! We nemen gewoon de eerste de beste die met zo'n flyer naar ons toe komt.

Nou ben ik eerlijk gezegd de naam ook al vergeten van het restaurant waar we gisteren hebben gegeten, maar het toeval wil, dat toen we eenmaal voor de deur stonden, het precies het restaurant was, waar Mabel naar toe wilde! We hebben heerlijk gegeten, alleen hadden we niet zoveel tijd. Dus met het laatste stuk 'garlic-naan' in de hand, liepen we de deur uit! Op weg naar de bios!

Ik persoonlijk was nog nooit in zo'n Imax bioscoop geweest. Wel een keertje een 3D film gezien toen Lody hier was. De smurfen! Cola mee, popcorn mee en naar binnen. Maar jemig wat is zo'n scherm groot! Met de 3D bril op, moet je echt van rechts naar links kijken omdat je anders stukken mist. Maar wat gaaf! Echt super! En The Amazing Spiderman is echt leuk! Zeker doen mocht je de keus krijgen.

Storm

Onverwachts kwam gistermiddag ineens met een flinke snelheid een storm over de Zuid Chinese Zee richting Hong Kong en Macao. De berichten leken elkaar tegen te spreken. Het was namelijk onbenullig warm, voor 3 dagen achtereen kregen we een Hot Weather Warning en je moest echt zoeken naar een zuchtje wind. Dus...hoezo storm?

En omdat het prachtig weer was, besloten we een bbq te houden. Het was Jos laatste avond in HK voordat hij rond middernacht richting NL zou vliegen. En Jesse en Jos zouden ook hun fietsen komen stallen bij ons in de bijkeuken, dus iedereen zou er toch al zijn.

Ik heb gelijk de burgers uit de vriezer gehaald en boodschappen gedaan. Wat salades, stokbroodje en mijn echte pindasaus van de AH. Om het helemaal feestelijk te maken toch ook maar vlug een pavlova gebakken. Kon ik eindelijk mijn Rozerick MET spet-deksel weer eens gebruiken! Dat was al veel te lang niet gebeurt! Ook afgesproken met Chiel dat hij wat vroeger thuis zou komen. We wilden vroeg gaan eten omdat Jos moest vliegen maar dat gedoe met die briketten aansteken is niet mijn ding. Daar heb je een echte man voor nodig!

Ik sta dus in de keuken en ineens hoor ik een enorme klap! De harmonica deur was met een rotklap dicht geslagen en ik zag mijn stoelen over het terras dansen! Niet goed dus!
Eerst de stoelen maar opgeruimd en naar binnen gebracht en toen de tv op het weer-kanaal. En ja hoor, op dat moment ging het weer van T1 naar T3! En dat wil weer zeggen dat er binnen een straal van 400 km een storm HK zou kunnen aandoen. En nu was de storm al 270 km vanaf HK!

Dus eerst maar het terras opgeruimd. Planten allemaal in een hoek strak tegen elkaar aan, tafel op de kop, stoelen waren al binnen, vogelkooitjes eraf, regengoot nog maar nagekeken of die vrij was van bladeren en naar binnen rennen omdat het met bakken uit de hemel kwam vallen! Belachelijk hoe dat weer in Azië van het ene op het andere moment kan veranderen! Maar het was nog wel steeds 33 graden!

Nou die bbq konden we wel vergeten, dus de burgers moesten de pan in. Dat zou een indoor nep bbq worden dus. De bomen op het plein lagen zowat plat door de wind en mensen die met parapluutjes liepen, stegen zowat op.

Een voor een kwam iedereen binnen druppelen.

Eerst Jesse met zijn bad-ass bike! Jemig wat een ding! Als je niet beter wist zou je denken dat hij een professionele wielrenner was. Niets gaf aan dat we met een spuitgieter te maken hebben, hihi. De volgende die door de deur kwam met fiets was Jos. Zijn snelle blauwe bolide werd naast die van Jesse geparkeerd. Kompleet met rugzak waarin helm, schoenen en handschoenen zaten voor als Chiel een stukje zou willen fietsen met Jesse. Even later kwam Mabel door de deur met extra wielen van Jesse's fiets en daarnaast staat heel schattig de bolide van Viggo!

De burgers smaakten goed, de zalm verdween als sneeuw voor de zon en de pavlova was in no time op! Het was een hele gezellige avond. En toen moest Jos naar het vliegveld. Eerlijk gezegd had ik er een hard hoofd in dat hij überhaupt kon vliegen maar Jos hield moed! Hij vertrok en hield sms contact met ons.

Op de brug naar het vliegveld was de middelste baan al afgesloten en was het verboden voor bussen om op de brug te rijden vanwege de harde wind. En toen kreeg ik een sms van Jos. "Over een half uur verwachten ze T8, dat zal toch niet..."
Oeps. Met T8 stopt alles! Ook het vliegen! Jos wil zo graag naar huis om weer bij Irma en Viggo te kunnen zijn! En gelukkig is zijn vlucht nog vertrokken en as we speak, vliegt hij ergens boven Duitsland! Eind goed, al goed!

Vannacht is de storm overgewaaid en in de aanloop er naar toe werd ik zo'n beetje gek door het gieren van de wind, het geklapper van de ramen en het gebonk in de airco's. Alle waarschuwingen zijn ingetrokken, het balkon is weer back to normal en we mogen weer door met de dagelijkse dingen. Alhoewel het nu dus regent als een gek...

Vandaag komt Jesse nog fietsstandaarden brengen zodat de ze niet kunnen omvallen en dat ik er gewoon omheen kan lopen als ik mijn balkon moet schoonspuiten van condooms. De wind is afgenomen, het regent nog wel en de temp is natuurlijk weer 30 graden.

Morgen is er feest in HK. We bestaan dan als HK Special Administrative Region 15 jaar! De helicopters vliegen af en aan over de haven omdat Hu Jintao, het Chinese staatshoofd in Hong Kong is om de feestelijkheden bij te wonen. En morgen hebben we natuurlijk vuurwerk! Wordt vervolgd!

Verrassing

Chiel en ik zijn een team. We zijn helemaal op elkaar ingesteld. Kan eigenlijk ook niet anders na al die jaren samen zijn. 'Op 1 lijn zitten' is ons niet vreemd.

Maar ook qua werk zijn we een team. Hij werkt zich een slag in de rondte, reist van HK naar China en terug en doet wat hij moet doen. En ik ben thuis, zorg dat daar alles reilt en zeilt, en probeer hem te steunen waar ik maar kan. Krijgt hij bezoek, collega's en/of klanten dan zorg ik na werktijd voor het entertainment. Hij heeft daar geen tijd voor. Shoppen, tafeltje boeken bij een restaurant, cultuur opsnuiven... wat de collega/klant maar wil.

En omdat Chiel vaak in de rol van leverancier zit, brengt dat met zich mee dat we vaak de klant uitnodigen (lees betaal) voor een drankje en/of etentje. En dat vinden klanten fijn. Ze waarderen dat en begrijpen vaak ook dat een zaterdag rondlopen op een markt, voor ons gewoon een werkdag is. Want dat is het tenslotte ook.

Des te groter is dan ook de verrassing als de klant ons beiden uitnodigt voor een etentje! Dat gebeurt namelijk niet zo vaak. Als blijk van waardering voor de gedane moeite! En daar zijn wij heel blij mee. Dat waarderen wij ook weer.

Zo ook vandaag. We waren uitgenodigd voor een etentje. Heel aardig. Ze wisten ook precies waar ze wilden eten. Het liefst dichtbij de trein die ze naar het vliegveld zou brengen want dan hoef je niet zo te haasten en je kan je al heel vroeg inchecken dus geen gesleep met koffers in een restaurant.

Maar of ik misschien even een tafeltje wilde reserveren, dat zou wel fijn zijn. Tuurlijk! Geen probleem. Alles werd geregeld en om 6 uur zaten we allebei klaar aan het gereserveerde tafeltje.  Zo'n 45 minuten later verscheen de klant. De vergadering was uitgelopen en toen moesten ze nog inchecken. Tuurlijk. Geen probleem. Kan gebeuren. Gelukkig maar dat wij ons niet gehaast hadden om daar op tijd te zijn.

We bestellen het eten. We praten wat, we eten wat, we genieten van de warmte en het verkoelende briesje. We nemen nog een kopje koffie. We luisteren naar de interessante verhalen. De klant geeft aan dat hij moet opstappen. De trein in naar het vliegveld. Tuurlijk, geen probleem! En voordat wij kunnen bedanken voor het etentje, zegt de klant 'zeg, bedankt voor het etentje!', pakt zijn tas op en wandelt het restaurant uit!

Raad eens wie er heeft betaald? Precies. Dat zijn nog eens uitnodigingen! Maar de intentie was goed en werd enorm door ons op prijs gesteld!

Raar

Het kan zo maar gebeuren dat je in de stad loopt en ineens de raarste dingen tegenkomt. Zo zag ik dit bord...

...een Spaans hotel waar je je kamer per uur kan huren. Ik begrijp wel dat er 'hotels' zijn die de service verlenen van een kamer per uur. Maar waarom Spaans? Zou die gozer van Fawlty Towers daar staan? Manuel? 

En dan natuurlijk dit achterlijke grote bord...4 verdiepingen hoog...

Hoezo 'my time is now'? Niet dus! Het duurde maar heel even...

Nog even een klipje van Fawlty Towers. Hij blijft leuk!

De berg op

Er was besloten om te gaan hiken. Jos, Jesse, Mabel, Chiel en ik.

Ik moet zeggen dat ik er eerst een hard hoofd in had omdat het weer niet erg mee zat de laatste dagen. Of het was bloed heet of het kwam met bakken uit de hemel vallen. Nou ben ik niet bang voor de zon of voor de regen maar als je boven op een berg staat, en je de rode klei paadjes moet aflopen, dan wil je niet dat je uitglijdt door het spontaan ontstaan van riviertjes of dat de zon je roostert bij gebrek aan schaduw.

Maar afgelopen zaterdag zat het helemaal mee! We hebben geen regen gezien en de zon ging schuil achter de wolken. Boven op de berg waaide het heerlijk en de uitzichten waren adembenemend! Nou moet ik ook zeggen dat de gourmet-lunch die we in de rugzakken hadden zitten, ook erg meehielp!

 

's Ochtends om 9 uur was het verzamelen bij de Hilton Towers. Eerst koffie en dan de taxi in. Met z'n vijven de taxi in en we gingen op weg naar Sai Kung Country Park. Helemaal in het oosten van Kowloon gelegen. Bekend van de verse seafood en vis.

Met Jesse's verjaardag 2 jaar geleden hebben we dit stukkie ook gelopen maar door de hitte toen (39 graden!) was het echt een martelgang.

De taxi zette ons af bij Long Ke. Dat is net over de dam en dan begint het stijl omhoog lopen eigenlijk gelijk. Jos, Jesse en Mabel liepen voorop en Chiel en ik achteraan. We zijn niet zo snel, hihi. Het liep heerlijk en het idee dat we over de berg, op het strand, koffie zouden gaan drinken, motiveerde enorm!

Op het strand pakte Jesse zijn rugzak uit en mijn hemel, wat daar allemaal uitkwam! Kopjes, thermoskan, suikerzakjes, verse kersen...en bij Jos kwamen de blueberry muffins uit de tas! We hebben heerlijk gezeten, genoten van het uitzicht en nog een kersenpit-spit wedstrijd gehouden! We moeten daar nog echt eens heen om te kamperen. Geweldig strandje!

Daarna liepen we verder. Door het bamboe-bos en toen werden de eerste trappen zichtbaar. Er waren echte trappen maar ook hele stukken waar je de rotsen op moest klauteren. Chiel en ik deden kalm aan. 3 Stappen omhoog en dan 1 stap op de plaats rust. Klinkt als 'bejaard' en dat is het ook eigenlijk hihi, maar dat is wel de manier voor mij om die steile trappen op te komen. Hier en daar schoot de kramp erin maar ach. Als je je dan weer omdraait en dat geweldige uitzicht ziet dan maakt zo'n krampje niets uit.

Boven op de berg, waar zo'n huisje staat, daar hebben we geluncht! Nou toen werd die helemaal fraai! Ik had een gevuld lunchbrood gemaakt met gegrilde groenten en fetta. Jos had nog heerlijke broodjes bij zich. En bij Mabel uit de tas kwamen olijven en parma ham en bij Jesse kwam een bak met verse fruitsalade en verse lychees! En echt iedereen die voorbij kwam keek jaloers naar onze uitgestalde buffettafel!

Nadat we de inwendige mens hadden voorzien van al dat lekkers, pakten we de boel weer in en liepen we verder. Het plan was in eerste instantie om weer naar beneden af te dalen en te gaan zwemmen aan het strand van Tai Long Wan, maar dat hebben we maar niet gedaan. Nu stonden we al op 350 meter hoogte en omdie eerst weer af te dalen, een plons te nemen en daarna weer diezelfde 350 meter weer omhoog te lopen, nee. We liepen dus weer verder omhoog om daarna de bocht te kunnen nemen naar een andere ingang/uitgang van het Country Park. Daar konden we de taxi nemen terug naar Sai Kung. Ik vertel het vlug maar dat is nog steeds een uurtje lopen!

Helaas is Mabel nog gevallen en had ze een bloedje op haar toch al blauwe knie. Jesse heeft haar goed verzorgd en ik denk dat hij de volgende keer toch maar een pakje met Hello Kitty pleisters in die toch al volle rugzak stopt!

Nadat we de taxi terug waren gekomen in Sai Kung, liepen we naar onze vaste stek waar we seafood gingen eten. En tot onze grote verrassing kwamen we daar Bram, Kamilla, Dani,  en Anisah met haar vriendje tegen!

's Avonds hebben we nog een drankje genomen op de boulevard om die hele gezellige dag af te sluiten. Heerlijk!

Dragon Boat Water Parade Tai O

Er is morgen weer een feestje.

Op de 5de dag van de 5de maand van de Chinese kalender wordt  het religieuse rituele Dragon Boat Water Parade gehouden in het anders zo rustige vissersdorpje Tai O.

In de morgen roeien vissers in hun Dragon Boat de zee op en bezoeken 4 belangrijke tempels, Yeung Hau, San Tsuen Tin Hau, Kwai Tai en Hung Sing. De vissers gaan de Goddelijke beelden brengen naar de tempels aan de waterkant. De beelden worden op gewijde sampans gezet en die worden door de Dragon Boats gesleept. In een parade varen de boten door Tai O om de onrustige water-geesten tot rust te brengen.

Bewoners die langs de route wonen in een huis op palen, branden papieren offers, als de boten voorbij roeien.

Lijkt me erg indrukwekkend. Jammer dat we er niet bij kunnen zijn want morgen gaan we hiken!

Van alles en nog wat

Nou die storm viel dus erg mee. Geen potje is weggewaaid! De volgende morgen was het van T3 naar T1 gegaan dus ik had me voor niets druk gemaakt. Eind goed, al goed. Wel was er die dag echt blauwe lucht te zien en aan de hemel verscheen zelfs een regenboog die helemaal te zien was! Mickey heeft daar 2 foto's van gemaakt uit 2 verschillende ramen van haar flatje. Het ziet er surrealistisch uit en daardoor geweldig!

Foto's gemaakt door Mickey! Jammergenoeg krijg ik ze niet naast elkaar.

Omdat Mickey nog maar heel even in HK is, hebben we deze week allemaal dingetje gedaan, en moeten we nog doen, die bij haar op het lijstje staan.

Zo zijn we naar het Nikon service centrum gegaan in Mongkok omdat haar fototoestel kapot is. Even een bezoekje brengen, cameraatje wordt nagekeken en over een week of 2 krijgt ze bericht of het wel of niet te maken is. Terwijl we daar zaten te wachten, heb ik nog een leuke foto gemaakt van Nathan road. Te zien vanaf 27 hoog!

Gistermiddag hebben we ook geluncht met Rina, Loes en Lars. Dimsum werd het. En wat hebben we zalig gegeten! Dit restaurantje op Prat Avenue zit een beetje verscholen en we waren er nog nooit geweest. Mickey wel. Ze was daar met een vriendinnetje geweest en nu kon ze ons laten proeven wat zij daar had gegeten. Heel erg lekker! En Loes kreeg privé les van de serveerster in de Cantonese namen van de dimsum. Ze waren daar heel erg gecharmeerd van Loes. Blond EN ze kan een woordje Cantonees!

Gisteravond hebben Mickey en ik een hapje gegeten samen met Mark. Mark die ik bijna niet herkent had vanwege zijn Brutus-achtige baard! Maar die staat hem geweldig! We zijn Indiaas gaan eten. Mark was daar weer geweest met een leverancier en had daar de heerlijkste garnalen gegeten. Dus wij wilden dat wel eens meemaken. En echt, ze waren zalig! We hebben zo lekker gegeten en we waren precies op tijd klaar! We konden vertrekken net voordat de Indiase tingel-tangel band ging spelen en de zangeres haar mond open deed. Perfect dus!

Vanmorgen is de Park'nShop weer langs gekomen met een nieuwe voorraad bbq-briketten. Ze vliegen erdoor hier! Het was voor mij gelijk tijd om onze bijkeuken maar eens op te ruimen. Er is weer plek voor de fiets van Jesse en de Lambo van Viggo!

Vanavond ga ik met Mickey weer eten en daarna gaan we naar de Nightmarket. Mickey wil nog even kijken of er echt niets leuks meer te koop is! Kan nog net!

En Chiel kreeg vanmorgen bericht dat hij is ingeloot in de marathon van Osaka in Japan! Hij is helemaal blij! Er waren veel meer inschrijvingen dan dat er plek is.

Thank for your recent application to enter the Osaka Marathon 2012.Over the application period of April 5 to May 7, 2012, substantially more responses were received than the number of places available. A strictly neutral draw was conducted and you were selected in that draw.

Dat wordt pas in november dus we hebben nog even. Silla gaat ook lopen maar ik weet nu niet meer of dat voor de halve marathon is of voor de 10 km. Ik vind het allemaal best. Ik ben nog nooit in Japan geweest, dus voor mij kan dit tripje niet meer stuk. Het boek over Japan is al uit de boekenkast gehaald!

Nog 1 nachtje slapen en dan is Chiel weer terug uit China. Gezellig!