Home!

Ik ben er weer. Gistermorgen om 6 uur ben ik geland.

Natuurlijk moesten we voor we vertrokken uit HK eerst een half uur wachten. Dit in verband met de verwachte aankomsttijd in Amsterdam. Dan zouden we voor 6 uur aankomen en dat mag niet. Na 6 uur mag je pas aankomen op Schiphol i.v.m. geluidsoverlast.

De trip ging lekker voorspoedig. Geen turbulentie, geen gedoe. En als je weet dat lekker languit mag liggen, dan scheelt dat een hoop!

Bij aankomst in Amsterdam mochten we helemaal achteraan landen. Voor mijn gevoel zaten we halverwege Lelystad! Tjonge jonge. Ik overdrijf echt niet als ik zeg dat we zo'n 25 minuten hebben getaxied van waar we landden tot aan de gate. Maar goed. Regels zijn regels. En toen we het vliegtuig uiteindelijk mochten verlaten, stond daar zo'n 8 man douane personeel bij de deur van het vliegtuig om gelijk je paspoort te checken!

Een dame van Cathay Pacific vroeg aan mij, 'do they do this everytime?' Ja. Elke keer. Je zou 'God forbit" in NL willen blijven! Nou ja, de lachebekjes van onze Nederlandse trots stonden daar fier en 'fearless' in een lange rij vermoeide passagiers gelijk lastig te vallen.

Na deze eerste hindernis was het lopen naar 'immigration'. Ik zat aardig voorin in de lange rij passagiers dus dat duurde 10 seconden. 'Welkom thuis!', zei de man.

Toen naar de bagageband. Dat duurde langer dan verwacht. De hal stond vol en iedereen probeerde vooraan bij de band te staan. Op een gegeven moment kreeg ik telefoon van Lody. 'Ben je er al?', vroeg ze. Ja ik ben er al een uur!!! Maar de koffer is er nog niet! Ik vind dat toch echt een slechte ervaring, wachten op je koffer op Schiphol. Dat duurt eeuwen! Ik kom nog wel eens ergens, maar Schiphol spant echt de kroon qua tijd die ze nodig hebben om je koffer uit te laden!

Enfin, kwart over 7 liep ik met mijn koffers de hal uit en wat een verrassing, daar stonden Lody en Simone met naambordje! Wat gezellig en wat lief dat ze daar in de vroege morgen stonden! We hebben lekker een kopje koffie genomen en daarna ging Simone weer naar huis. Ze moest nog werken ook! En Lody en ik gingen richting Druten.

Linn en Ben stonden al te wachten! Wat heerlijk om ze weer klem te knuffelen, hihi. Lody vertrok weer, ook zij moest werken, en wij hebben de kerstboom opgezet.

De boom is weer wit. Net als alle voorgaande jaren. Alleen hebben we hier en daar knuffels in de boom zitten. Vond Ben leuk. Voor het effect! En als gespreksonderwerp. Nou ja...

Natuurlijk hebben we 's avonds een frietje gegeten met een kroketje. Heerlijk! En toen was het voor mij, vechten tegen de slaap. Ik heb echt mijn best gedaan maar om 9 uur lag ik op bed. Ik kon niet meer! Heerlijk geslapen en ik werd herboren wakker! 4 uur 's ochtends! Ach, ik heb alle lichtjes weer aangedaan, een kopje koffie gezet en een bruine boterham met kaas gegeten. En nu zit ik lekker op de bank te genieten van thuis zijn! Heerlijk!