Donderdagavond kwam Chiel weer terug uit Shenzhen en vrijdagmorgen belde Harm op dat hij onderweg was van Shenzhen naar HK. Hij heeft hier zijn koffer neergezet, bakkie koffie gedronken en daarna zijn Harm en ik samen naar kantoor gegaan. Daar zou een klant aankomen en Chiel wilde met klant, Harm en met mij dimsummen.
De klant vond het heel gezellig en lekker en na een uurtje of 2 gingen de heren weer naar kantoor en heb ik eerst even boodschappen gedaan. Harm zou later die dag mij weer bellen om de allerlaatste souveniertjes te scoren op de Ladies market en hij wilde dat graag samen met mij doen. En inderdaad. Om 4 uur kreeg ik een telefoontje, ik ben de taxi ingestapt en naar kantoor gereden, Harm opgehaald en samen op weg naar Mongkok.
Harm vond gelukkig de cadeautjes die hij op zijn lijstje had staan. Blijft altijd afwachten want ook al lijkt het dat die markt altijd hetzelfde op de kraampjes heeft staan, soms kan je ineens niet meer vinden waar je die week ervoor mee dood gegooid werd. Alles ingepakt, taxi gepakt en op weg naar BLT.
Ook de laatste foto's konden nog gemaakt worden door Harm. Zoals de skyline bij avond en de ingang van Harbour City die weer helemaal in kerstsferen is gestoken. Het thema deze keer is Alice in Wonderland!
Na het eten zijn we weer naar huis gelopen, heeft Harm zijn koffer weer opnieuw ingepakt, hebben we nog een kopje koffie gedronken en toen was het tijd om afscheid te nemen. Hij ging weer terug naar NL!
Zaterdagmorgen heb ik eerst mijn training gedaan. Chiel bleef lekker thuis en toen ik terug kwam stond de koffie klaar. Het ging erg moeilijk deze keer en ik was ook helemaal emotioneel. De luchtvochtigheid was weer erg omhoog gegaan en ik heb moeite om dezelfde snelheid aan te houden. Nou heb ik een prachtig horloge van Chiel gekregen waar je de snelheid op kan zien, maar helaas kan ik zonder bril, want ik loop hard zonder bril, weinig zien. Nou ja kwestie van wennen. Komt wel goed ;-)
En toen bleek dat Chiel toch weer last had van zijn rug. De dagen in Shenzhen hadden niet zoveel goeds voor zijn rug gedaan. Maar deze keer wilde Chiel toch wel naar een dokter. Heel verstandig. Nou zijn we jaren geleden eens bij Dr.Vio en partners geweest, dus die dokter hebben we maar weer opgezocht.
Je loopt een straatje in, stapt een saai gebouw binnen en dan zie je tot je schrik dat het hele gebouw bestaat uit artsen, specialisten, labs en rontgenafdelingen! Echt te bizar voor woorden!
Dr Vio en partners die op 11 hoog zitten, blijken 2 verdiepingen te hebben met een groots assortiment aan specialisten!
Chiel werd geholpen door een Ierse arts die al 35 jaar in HK woonde. Chiel moest een foto laten maken (binnen 5 minuten gebeurd op dezelfde afdeling!) en daarna mocht hij de spreekkamer weer in. Hij zag het al. L4-L5, dat was het probleem. De tussenwervelschijf is compacter. Dus oefeningen doen, fysio, een antibiotica kuur (zelfde afdeling en binnen 3 minuten in een plastic zakje!) en even geen sport. Blijven de klachten aanhouden dan mag hij weer terug komen.
Ik moet zeggen dat hij gisteren meer last had van zijn rug. Maar het feit dat hij nu weet wat er aan de hand is, stelt hem wel gerust.
's Avonds hebben we Jesse weer gezien en hebben we met hem en een collega gegeten. Leuk om Jesse weer te zien, alhoewel beide heren wel last hadden van kleine oogjes. Reizen van de ene tijdszone naar de andere is vermoeiend. Maar het was super gezellig en we lagen allemaal op tijd weer in bed.
Straks gaan we nog lunchen met Jesse en dan maar eens kijken hoe Chiel's rug zich houdt.
No comments:
Post a Comment