Ik heb begrepen dat het niet voor iedereen duidelijk is maar het haar dat Chiel even mocht lenen, zit dus vast op het hoofd van Amy! Amy heeft super lang haar tot over haar billen. Wat grappig is, is dat sommigen Chiel niet eens herkenden!
Dus Arlene, Chiel komt je met z'n kale koppie ophalen van het vliegveld (of Amy moet mee willen komen). Tot gauw!
Tuesday, May 31, 2005
Monday, May 30, 2005
cook-out bij Pim en Shumin
We hebben afgelopen zaterdag een cook-out gehad bij mr&mrs Pim (zoals Paul zegt) en had was heerlijk en super gezellig. Iedereen met een beetje "cook skillz" had een gerecht gemaakt en zo ontstond een internationale maaltijd.
Fried rice singaporian style, Laksa, sate belazer, tahoe telor, pasta, beef rendang en eigengemaakte sambal. Als dessert een bijzonder lekkere kwark/cheese taart.
Recepten zijn uitgewisseld, keuken geheimen onthult, en onder-buurvrouwen uit de slaap gehouden. Voor de nodige drank was ook gezorgd door de niet-kokers en de stemming was prima.
Rond 12 uur gingen de meesten weer naar de ferry om terug naar huis te gaan. Waar enkelen direct naar huis vertrokken en sommigen gingen nog even "1 drankje" halen in Wan Chai. Laten we maar geen namen noemen maar het was weer 3.30 uur toen zij naar huis gingen!
Fried rice singaporian style, Laksa, sate belazer, tahoe telor, pasta, beef rendang en eigengemaakte sambal. Als dessert een bijzonder lekkere kwark/cheese taart.
Recepten zijn uitgewisseld, keuken geheimen onthult, en onder-buurvrouwen uit de slaap gehouden. Voor de nodige drank was ook gezorgd door de niet-kokers en de stemming was prima.
Rond 12 uur gingen de meesten weer naar de ferry om terug naar huis te gaan. Waar enkelen direct naar huis vertrokken en sommigen gingen nog even "1 drankje" halen in Wan Chai. Laten we maar geen namen noemen maar het was weer 3.30 uur toen zij naar huis gingen!
Thursday, May 26, 2005
Op bezoek bij Pancy
Vandaag ben ik op bezoek geweest bij Pancy. Helemaal in Tung Chung. Sinds kort hebben Pancy en Ali daar een flat gekocht op de 55 verdieping (!).
Pancy is sinds vrijdag met zwangerschapsverlof en heeft nu dus tijd over. Eigenlijk verveelt ze zich mateloos dus zo nu en dan krijg ik een belletje van haar om samen iets leuks te gaan doen.
Eergisteren belde ze op omdat ze zo'n vreselijke zin had in een high-tea in het Royal Garden Hotel. Ach, ik wil me daar best voor opofferen en een hoogzwangere vrouw weiger je tenslotte niets, dus wij op stap. Heerlijke hapjes, van broodjes tot gevulde garnalen, tiramissu tot dim sum, dus je begrijpt dat het voor mij vreselijk afzien was.
En vandaag ging ik naar Tung Chung op Lantau Island. Vanaf haar ruime flat kan je de gehele airport zien. Vliegtuigen landen en stijgen op en een prachtig uitzicht over het water. Beneden zijn ze nog volop bezig met bouwen van het kunstmatige strand dat aangelegd wordt voor de bewoners! Ach er is al wel een indoor en outdoor swimmingpool, sauna's, volledige speeltuinen en voetbal- en basketbalvelden, maar een heus strand dat was er nog niet. Das nog eens even iets anders dan een kapotte schommel vol met hangjeugd.
We zijn ook op Discovery Bay geweest en hebben daar lekker gegeten. Ik was er nog nooit geweest maar dat DB lijkt wel een vakantie resort. Supermooi, veel groen, geen lawaai, lekker strand, en ongelovelijk veel kindertjes (ze noemen het ook wel Delivery Bay) en uitzicht op Disney Land.
Terwijl ik er was, belde de dokter Pancy op, dat de baby a.s. dinsdag geboren zal worden om 8 uur 's ochtends. Na een hoop heen en weer gebel tussen haar man en moeder (man moet vrijnemen en moeder kreeg opdracht om uit te zoeken of de tijd wel "goed" was. Volgens de chinese cultuur is de tijd van belang voor het geluk en leven van de baby) ging Pancy akkoord. Haar dochter zal dus a.s. dinsdag geboren worden.
Pancy is sinds vrijdag met zwangerschapsverlof en heeft nu dus tijd over. Eigenlijk verveelt ze zich mateloos dus zo nu en dan krijg ik een belletje van haar om samen iets leuks te gaan doen.
Eergisteren belde ze op omdat ze zo'n vreselijke zin had in een high-tea in het Royal Garden Hotel. Ach, ik wil me daar best voor opofferen en een hoogzwangere vrouw weiger je tenslotte niets, dus wij op stap. Heerlijke hapjes, van broodjes tot gevulde garnalen, tiramissu tot dim sum, dus je begrijpt dat het voor mij vreselijk afzien was.
En vandaag ging ik naar Tung Chung op Lantau Island. Vanaf haar ruime flat kan je de gehele airport zien. Vliegtuigen landen en stijgen op en een prachtig uitzicht over het water. Beneden zijn ze nog volop bezig met bouwen van het kunstmatige strand dat aangelegd wordt voor de bewoners! Ach er is al wel een indoor en outdoor swimmingpool, sauna's, volledige speeltuinen en voetbal- en basketbalvelden, maar een heus strand dat was er nog niet. Das nog eens even iets anders dan een kapotte schommel vol met hangjeugd.
We zijn ook op Discovery Bay geweest en hebben daar lekker gegeten. Ik was er nog nooit geweest maar dat DB lijkt wel een vakantie resort. Supermooi, veel groen, geen lawaai, lekker strand, en ongelovelijk veel kindertjes (ze noemen het ook wel Delivery Bay) en uitzicht op Disney Land.
Terwijl ik er was, belde de dokter Pancy op, dat de baby a.s. dinsdag geboren zal worden om 8 uur 's ochtends. Na een hoop heen en weer gebel tussen haar man en moeder (man moet vrijnemen en moeder kreeg opdracht om uit te zoeken of de tijd wel "goed" was. Volgens de chinese cultuur is de tijd van belang voor het geluk en leven van de baby) ging Pancy akkoord. Haar dochter zal dus a.s. dinsdag geboren worden.
With Love!
Hallo familie en vrienden!
Ik wou even doorgeven dat ik altijd alle "comments" lees die op mijn weblog binnen komen. Gelukkig zijn we ondanks de 12-uren-verder-vliegen nog altijd een deel van jullie leven en jullie van ons leven. En daar ben ik heeeeeeel blij mee.
Heel vaak is er geen tijd of mogelijkheid om iedereen afzonderlijk een mailtje te sturen maar dat wil niet zeggen dat ik het niet leuk vind om de comments te lezen hoor!
Vanuit een warm maar regenachtig Hong Kong, een dikke kus en knuffel voor jullie allemaal van ons!
Ik wou even doorgeven dat ik altijd alle "comments" lees die op mijn weblog binnen komen. Gelukkig zijn we ondanks de 12-uren-verder-vliegen nog altijd een deel van jullie leven en jullie van ons leven. En daar ben ik heeeeeeel blij mee.
Heel vaak is er geen tijd of mogelijkheid om iedereen afzonderlijk een mailtje te sturen maar dat wil niet zeggen dat ik het niet leuk vind om de comments te lezen hoor!
Vanuit een warm maar regenachtig Hong Kong, een dikke kus en knuffel voor jullie allemaal van ons!
Monday, May 23, 2005
Chineesjes!
Sinds ik hier in China zit heb ik zo links en rechts, wat dingetjes opgestuurd.
Heel leuk om uit te zoeken, heel leuk om op te sturen en nog veel leuker om foto's terug te krijgen van de mensen die ik wat heb opgestuurd.
En zie hier het resultaat!
Heel leuk om uit te zoeken, heel leuk om op te sturen en nog veel leuker om foto's terug te krijgen van de mensen die ik wat heb opgestuurd.
En zie hier het resultaat!
Dumpling Party
Afgelopen zaterdag zijn Chiel en ik uitgenodigd op een dumpling party van Cilla en Steve.
Ik hoor jullie denken: "wat is een dumpling party?"
Eigenlijk is het idee zo'n beetje hetzelfde als je in nederland wordt uitgenodigd om te komen gourmetten. Alleen nu maakt iedereen dumplings. En dat is te vergelijken met tortelini's.
Op tafel komt een grote kom met vulling, zoals garnalen met gehakt en uitjes en zo, een stapeltje wontonvelletjes en een bakje water om de randjes te bevochtigen om vervolgens het deegbuideltje dicht te plakken. Als er zo'n 15 dumplings gemaakt zijn worden ze gekookt en dan het leukste gedeelte, je gaat ze opeten! In je kommetje, doe je wat soya saus, chinese azijn en naar smaak verse chili, doopt je dumpling erin en smullen maar!
Die avond hebben we 4 verschillende vullingen gebruikt en het is heerlijk! En gezond!
Daarna zijn we met z'n allen nog naar WanChai gegaan om wat te drinken en te swingen. En dat beviel goed! Paul en Amy en Chiel en ik waren de echte doorzetters.
We gingen naar huis om 5 uur 's ochtends!
Ik hoor jullie denken: "wat is een dumpling party?"
Eigenlijk is het idee zo'n beetje hetzelfde als je in nederland wordt uitgenodigd om te komen gourmetten. Alleen nu maakt iedereen dumplings. En dat is te vergelijken met tortelini's.
Op tafel komt een grote kom met vulling, zoals garnalen met gehakt en uitjes en zo, een stapeltje wontonvelletjes en een bakje water om de randjes te bevochtigen om vervolgens het deegbuideltje dicht te plakken. Als er zo'n 15 dumplings gemaakt zijn worden ze gekookt en dan het leukste gedeelte, je gaat ze opeten! In je kommetje, doe je wat soya saus, chinese azijn en naar smaak verse chili, doopt je dumpling erin en smullen maar!
Die avond hebben we 4 verschillende vullingen gebruikt en het is heerlijk! En gezond!
Daarna zijn we met z'n allen nog naar WanChai gegaan om wat te drinken en te swingen. En dat beviel goed! Paul en Amy en Chiel en ik waren de echte doorzetters.
We gingen naar huis om 5 uur 's ochtends!
Wednesday, May 18, 2005
Effe 'n stukkie lopen...
Afgelopen weekend wilden Chiel en ik naar het Bunfestival op Cheung Chau gaan. Paul, collega van Chiel, hadden we ook warm gemaakt voor dit spektakel en na wat telefoontjes heen en weer, was er afgesproken elkaar te ontmoeten voor de metro-uitgang bij het kowloon hotel. Dachten we....
Wij stonden dus keurig te wachten, maar wie we ook zagen, geen Paul. Het bleek dat Paul dus bij een van de honderd andere uitgangen van de metro stond te wachten en zelfs al een bakje noedels naar binnen had gewerkt tijdens het doden van de tijd!
Maar goed, nadat we elkaar toch ontmoet hadden, natuurlijk eerst koffie bij Starbucks en toen op naar de ferry. Het weer was goed, warm 30 graden en klam, maar het zonnetje scheen volop. Toen we bij de ferry aankwamen, zagen we dat er een hele politiemacht stond plus camera's (ik dacht nog:"dus zo voelt het als je naar een voetbalwedstrijd Utrecht-DenHaag gaat") en grote hoeveelheden dranghekken. "Hmmmm...ik weet niet, misschien toch wel erg druk op dat kleine eilandje". Dus het plan werd gewijzigd. Eerst naar Lamma-eiland en vandaar naar Cheung Chau.
Bij aankomst op Lamma, (mijn benen zijn zeker geen zee-benen want ik was weer zeeziek!)
natuurlijk eerst iets kouds gedronken en toen door het dorpje gelopen richting de andere ferry-pier om daar weer de boot op te gaan.
Het was echt waanzinnig mooi! Een beetje hippie-eiland. Iedereen is erg relaxed en laid-back. We kwamen langs het strand, langs prachtige vergezichten, echte bananen-bomen met bananen eraan en voordat we het wisten begon het pad serieus omhoog te gaan.
Het was vermoeidend maar de trip meer dan waard. We liepen langs tunnels in de bergen die gebruikt waren in de tweede wereldoorlog toen Japan het eiland had bezet. Hier verborgen de bewoners zich.
Ik heb de blaren op de voeten zitten die ik nu nog voel, maar het was echt prachtig. Aan het eind van de trip hebben we heerlijk sea-food gegeten bij het Rainbow Restaurant, aan de waterkant. Supergrote garnalen, vis, clams en nog veel meer! (Ik heb nog aan Andy gedacht die helemaal gek is op vis!) En toen weer op de ferry. En het Bunfestival, dat hebben we maar laten zitten, want door de warmte en het klimmen waren we echt op. Maar goed, dat hebben jullie wel gezien op de foto's.
Wij stonden dus keurig te wachten, maar wie we ook zagen, geen Paul. Het bleek dat Paul dus bij een van de honderd andere uitgangen van de metro stond te wachten en zelfs al een bakje noedels naar binnen had gewerkt tijdens het doden van de tijd!
Maar goed, nadat we elkaar toch ontmoet hadden, natuurlijk eerst koffie bij Starbucks en toen op naar de ferry. Het weer was goed, warm 30 graden en klam, maar het zonnetje scheen volop. Toen we bij de ferry aankwamen, zagen we dat er een hele politiemacht stond plus camera's (ik dacht nog:"dus zo voelt het als je naar een voetbalwedstrijd Utrecht-DenHaag gaat") en grote hoeveelheden dranghekken. "Hmmmm...ik weet niet, misschien toch wel erg druk op dat kleine eilandje". Dus het plan werd gewijzigd. Eerst naar Lamma-eiland en vandaar naar Cheung Chau.
Bij aankomst op Lamma, (mijn benen zijn zeker geen zee-benen want ik was weer zeeziek!)
natuurlijk eerst iets kouds gedronken en toen door het dorpje gelopen richting de andere ferry-pier om daar weer de boot op te gaan.
Het was echt waanzinnig mooi! Een beetje hippie-eiland. Iedereen is erg relaxed en laid-back. We kwamen langs het strand, langs prachtige vergezichten, echte bananen-bomen met bananen eraan en voordat we het wisten begon het pad serieus omhoog te gaan.
Het was vermoeidend maar de trip meer dan waard. We liepen langs tunnels in de bergen die gebruikt waren in de tweede wereldoorlog toen Japan het eiland had bezet. Hier verborgen de bewoners zich.
Ik heb de blaren op de voeten zitten die ik nu nog voel, maar het was echt prachtig. Aan het eind van de trip hebben we heerlijk sea-food gegeten bij het Rainbow Restaurant, aan de waterkant. Supergrote garnalen, vis, clams en nog veel meer! (Ik heb nog aan Andy gedacht die helemaal gek is op vis!) En toen weer op de ferry. En het Bunfestival, dat hebben we maar laten zitten, want door de warmte en het klimmen waren we echt op. Maar goed, dat hebben jullie wel gezien op de foto's.
Monday, May 16, 2005
Bunfestival
Het jaarlijkse Cheung Chau Bun Festival is een van de grootse en kleurrijkste vieringen. Het duurt 5 dagen, van 12 tot 16 mei. Het gaat er om dat de geesten van de slachtoffers van de zeepiraten worden gesust omdat ze elk jaar om deze tijd, op zoek gaan naar voedsel op dit eiland.
Er worden 3 grote konische torens met geluksbroodjes (allemaal voorzien van een roze stempel) opgehesen. Op de laatste avond van het feest worden de broodjes verdeeld tussen de bewoners.
Het hoogtepunt van de hele week is de parade. Liondancers, kung fu club leden, priesters in traditionele kleding en kinderen verkleed als priesters en helden, lopen door de straatjes.
Dit jaar kwamen er 20.000 bezoekers naar Cheung Chau Island.
Er worden 3 grote konische torens met geluksbroodjes (allemaal voorzien van een roze stempel) opgehesen. Op de laatste avond van het feest worden de broodjes verdeeld tussen de bewoners.
Het hoogtepunt van de hele week is de parade. Liondancers, kung fu club leden, priesters in traditionele kleding en kinderen verkleed als priesters en helden, lopen door de straatjes.
Dit jaar kwamen er 20.000 bezoekers naar Cheung Chau Island.
Een berichtje van Remy!
Met Remy gaat het goed. Hij heeft het goed naar z'n zin.
Ik heb een mailtje gehad van hem en omdat iedereen naar hem vraagt zal ik zijn laatste mailtje bij ons op het weblog zetten.
Hi mam!
Alles prima hier, ik heb nog geen tijd gevonden om weer iets
op het weblog te zetten... ook al heb ik zeeen van tijd. Het kom er
nooit van. Ik probeer een plan te maken voor de komende tijd en ik wil zeker rond dezelfde tijd naar HK komen! Nadat ik in Mildura ben geweest ben ik met 5 engelsen 2 weken met de auto gereist van Melbourne via Adelaide naar Perth. Daarna heb ik nog een week geprobeerd appels te plukken, maar het regende vaak zo hard dat het
onmogelijk was om genoeg appels te plukken. Daarom ben ik nu in Perth hard op zoke naar een baantje, ik heb al geprobeerd om in een coffee/lounge bar te werken; ik heb ee ndag gewerkt voor niks als trial en ik was aangenomen, het nadeel was dat ik het gevoel had dat ik enorm uitgebuit zou worden door mn baas dus heb ik het toch maar
niet gedaan. Ik zo 10 dollar per uur verdienen en ik moest zelfs haar huis schoonmaken. Vreemd verhaal maar ik zal het nog wel wat uitgebreider op het weblog zetten. Ik denk dat ik nu nog zo'n 150 euro heb dus ik hoop dat ik morgen aan de slag kan als postbode, raslegger of schoonmaker. Ik ben van plan hier tot eind juni te blijven en dan naa rHK te komen en daarna wil ik nog naar Thailand gaan. Begin
augustus is een van de jongens ook in Thailand dus ik wil proberne om er dan ook te kunnen zijn. Jammergenoeg heeft mn telefoon het begeven dus ik kan mn foto's van de laatste 2 maanden niet van de telefoon afhalen :(( Ik heb mn australische sim kaart nu in mn oude telefoon gestopt dus ik ben nog wel bereikbaar enzo. Heel soms doet hij het nog, dus ik hoop dat ik het er ooit nog af kan halen. Is alles ook goed in jullie nieuwe huis in HK? IK ben erg benieuwd hoe het er is. Over 2 maanden zal ik het zien! Maargoed, dat is dus "the crack" hier in "oz". Ik check mn meel meestal wel regelmatig dus tot snel!
Ik heb een mailtje gehad van hem en omdat iedereen naar hem vraagt zal ik zijn laatste mailtje bij ons op het weblog zetten.
Hi mam!
Alles prima hier, ik heb nog geen tijd gevonden om weer iets
op het weblog te zetten... ook al heb ik zeeen van tijd. Het kom er
nooit van. Ik probeer een plan te maken voor de komende tijd en ik wil zeker rond dezelfde tijd naar HK komen! Nadat ik in Mildura ben geweest ben ik met 5 engelsen 2 weken met de auto gereist van Melbourne via Adelaide naar Perth. Daarna heb ik nog een week geprobeerd appels te plukken, maar het regende vaak zo hard dat het
onmogelijk was om genoeg appels te plukken. Daarom ben ik nu in Perth hard op zoke naar een baantje, ik heb al geprobeerd om in een coffee/lounge bar te werken; ik heb ee ndag gewerkt voor niks als trial en ik was aangenomen, het nadeel was dat ik het gevoel had dat ik enorm uitgebuit zou worden door mn baas dus heb ik het toch maar
niet gedaan. Ik zo 10 dollar per uur verdienen en ik moest zelfs haar huis schoonmaken. Vreemd verhaal maar ik zal het nog wel wat uitgebreider op het weblog zetten. Ik denk dat ik nu nog zo'n 150 euro heb dus ik hoop dat ik morgen aan de slag kan als postbode, raslegger of schoonmaker. Ik ben van plan hier tot eind juni te blijven en dan naa rHK te komen en daarna wil ik nog naar Thailand gaan. Begin
augustus is een van de jongens ook in Thailand dus ik wil proberne om er dan ook te kunnen zijn. Jammergenoeg heeft mn telefoon het begeven dus ik kan mn foto's van de laatste 2 maanden niet van de telefoon afhalen :(( Ik heb mn australische sim kaart nu in mn oude telefoon gestopt dus ik ben nog wel bereikbaar enzo. Heel soms doet hij het nog, dus ik hoop dat ik het er ooit nog af kan halen. Is alles ook goed in jullie nieuwe huis in HK? IK ben erg benieuwd hoe het er is. Over 2 maanden zal ik het zien! Maargoed, dat is dus "the crack" hier in "oz". Ik check mn meel meestal wel regelmatig dus tot snel!
Friday, May 13, 2005
Linn krijgt rijles!
Onze dochter heeft sinds kort rijles. Ja, de tijd vliegt.
Omdat wij er niet bij konden zijn, heeft Martijn stiekum wat foto's genomen. Linn was niet blij dat ze op de foto werd gezet. Wij wel!
Omdat wij er niet bij konden zijn, heeft Martijn stiekum wat foto's genomen. Linn was niet blij dat ze op de foto werd gezet. Wij wel!
Monday, May 09, 2005
Storm!
De laatste dagen was er storm aangekondigd in het nieuws en de krant. Zelfs het zwembad bij ons in de flat was gesloten vanwege deze waarschuwingen.
Chiel en ik vonden het al zo verdacht rustig toen wij gisteren over de bloemenmarkt liepen om voor moederdag een bloemetje te kopen voor mij.
Normaal gesproken is het nooit stil of rustig in Hongkong maar het leek wel of iedereen thuis was gebleven.
Het regende wel, maar het waren meer buitjes. Het gaat even heftig en dan stopt het weer. De temperatuur blijft rond de 28 graden alleen de luchtvochtigheid is killing. Je loopt naar buiten en binnen 1 minuut ben je kleddernat. En dat terwijl het droog is!
Vandaag belde Chiel op rond lunchtijd. "Hoe is het weer bij jou?", vroeg hij. "Hier is het vreselijk aan het stormen. De regen komt zowat horizontaal voorbij en het waait als een gek!"
Op dat moment was hier nog niets aan de hand. Ik had nog niet neergelegd of het begon vreselijk te stormen.
De regen ontnam het zicht wat ik normaal gesproken heb op de flat. De wind loeide als een gek om de flat, en ik kan je verzekeren dat als je op de 27ste verdieping zit, je toch iets onrustig wordt.
De bui die Chiel al had gehad, was nu in Hongkong. Het leek wel een horrorfilm!
En net keek ik naar het nieuws. Dit was de ergste storm van dit jaar. Op de piek van de storm had het "hurrican"sterkte!
Containerschepen waren als kaartenhuizen omgeblazen, grote bomen ontworteld en boven op auto's gevallen, overstromingen in de tunnels, bamboesteigers in elkaar gestort, en hele huizen omver gewaaid en 1 man dood en 2 zwaar gewond.
En dan te bedenken dat de typhoons nog moeten komen!
Chiel en ik vonden het al zo verdacht rustig toen wij gisteren over de bloemenmarkt liepen om voor moederdag een bloemetje te kopen voor mij.
Normaal gesproken is het nooit stil of rustig in Hongkong maar het leek wel of iedereen thuis was gebleven.
Het regende wel, maar het waren meer buitjes. Het gaat even heftig en dan stopt het weer. De temperatuur blijft rond de 28 graden alleen de luchtvochtigheid is killing. Je loopt naar buiten en binnen 1 minuut ben je kleddernat. En dat terwijl het droog is!
Vandaag belde Chiel op rond lunchtijd. "Hoe is het weer bij jou?", vroeg hij. "Hier is het vreselijk aan het stormen. De regen komt zowat horizontaal voorbij en het waait als een gek!"
Op dat moment was hier nog niets aan de hand. Ik had nog niet neergelegd of het begon vreselijk te stormen.
De regen ontnam het zicht wat ik normaal gesproken heb op de flat. De wind loeide als een gek om de flat, en ik kan je verzekeren dat als je op de 27ste verdieping zit, je toch iets onrustig wordt.
De bui die Chiel al had gehad, was nu in Hongkong. Het leek wel een horrorfilm!
En net keek ik naar het nieuws. Dit was de ergste storm van dit jaar. Op de piek van de storm had het "hurrican"sterkte!
Containerschepen waren als kaartenhuizen omgeblazen, grote bomen ontworteld en boven op auto's gevallen, overstromingen in de tunnels, bamboesteigers in elkaar gestort, en hele huizen omver gewaaid en 1 man dood en 2 zwaar gewond.
En dan te bedenken dat de typhoons nog moeten komen!
Saturday, May 07, 2005
Nieuw telefoonnummer
Omdat de KPN zo ontzettend lekker bezig is geweest hebben de kids in Nederland een nieuw telefoonnummer gekregen. Binnen 1 week zal er ook weer kabel zijn en zijn ze ook weer per email te bereiken.
NIEUW NUMMER: 0487 518 950
NIEUW NUMMER: 0487 518 950
Offers brengen
Wat zo leuk is in Azie, is dat je overal kleine tempeltjes ziet. Iedereen gaat erheen en brengt voor de voorouders, ouders en/of goden iets mee. Dat kan vers fruit zijn, maar ook wierook, bloemen of wat hier gebruikelijk is papieren voorwerpen die dan verbrand worden zodat ze het kunnen ontvangen in het hiernamaals.
De reden is om natuurlijk iedereen gunstig te stemmen, zeker als je hen vraagt om over je te waken! Een andere reden is om degene die is overleden en het hier op aarde niet zo breed had, een goed "leven" te schenken met alle luxe die ze nooit hebben gehad.
Er zijn winkeltjes die echt van alles verkopen maar dan van papier. Auto's, huizen, boten, bier, kostuums, schoenen, geld, hamburgers, je kan het zo gek niet verzinnen.
Ik heb daar wat foto's van gemaakt.
De reden is om natuurlijk iedereen gunstig te stemmen, zeker als je hen vraagt om over je te waken! Een andere reden is om degene die is overleden en het hier op aarde niet zo breed had, een goed "leven" te schenken met alle luxe die ze nooit hebben gehad.
Er zijn winkeltjes die echt van alles verkopen maar dan van papier. Auto's, huizen, boten, bier, kostuums, schoenen, geld, hamburgers, je kan het zo gek niet verzinnen.
Ik heb daar wat foto's van gemaakt.
Thursday, May 05, 2005
Op verzoek
Ok, ik ben nog een "klein" dingetje vergeten te vertellen over de vakantie in Singapore. Pim heeft me daar aan herrinnerd. Bedankt Pim!
Stel je voor, je loopt kilometers door de brandende zon. Je geniet van alles om je heen, maar je bent klef, moe, je voeten zijn opgezet en eigenlijk heb je maar zin in 1 ding. Een lekker koud drankje. Dus wat doe je dan? Je gaat voor dat je naar je hotelkamer gaat om te douchen en je op te frissen, eerst even langs het Marriott Cafe waar je een glas heerlijk koude witte wijn tot je neemt.
Nou is dat voor Chiel geen probleem, maar zoals iedereen weet, drink ik haast niet dus 1 glas kan mij al behoorlijk zweverig maken.
Daarna gingen we naar de kamer om op te frissen en werden we even later opgepikt door Shumin en Pim en gingen we nog even wat drinken. De ambiance was goed, we hebben lekker gepraat en van het een kwam het ander!
Op deze avond heb ik wel 3 witte wijn gedronken. Bij aankomst in het hotel, gingen we nog even langs de nachtclub die gevestigd is in de kelder van het hotel (trouwens een geweldige club met een super "liveband") alwaar ik nog 1 wijntje nam.
Ik ben nog nooit zo ziek geweest. Ik kan wel zeggen, dat ik voor het eerst in mijn leven ronduit dronken was!
Die nacht heb ik enige tijd doorgebracht in de badkamer op de knieen voor het toilet.
Maar ach, dat was wel in het Marriott Hotel Singapore!
Stel je voor, je loopt kilometers door de brandende zon. Je geniet van alles om je heen, maar je bent klef, moe, je voeten zijn opgezet en eigenlijk heb je maar zin in 1 ding. Een lekker koud drankje. Dus wat doe je dan? Je gaat voor dat je naar je hotelkamer gaat om te douchen en je op te frissen, eerst even langs het Marriott Cafe waar je een glas heerlijk koude witte wijn tot je neemt.
Nou is dat voor Chiel geen probleem, maar zoals iedereen weet, drink ik haast niet dus 1 glas kan mij al behoorlijk zweverig maken.
Daarna gingen we naar de kamer om op te frissen en werden we even later opgepikt door Shumin en Pim en gingen we nog even wat drinken. De ambiance was goed, we hebben lekker gepraat en van het een kwam het ander!
Op deze avond heb ik wel 3 witte wijn gedronken. Bij aankomst in het hotel, gingen we nog even langs de nachtclub die gevestigd is in de kelder van het hotel (trouwens een geweldige club met een super "liveband") alwaar ik nog 1 wijntje nam.
Ik ben nog nooit zo ziek geweest. Ik kan wel zeggen, dat ik voor het eerst in mijn leven ronduit dronken was!
Die nacht heb ik enige tijd doorgebracht in de badkamer op de knieen voor het toilet.
Maar ach, dat was wel in het Marriott Hotel Singapore!
Wednesday, May 04, 2005
Subscribe to:
Posts (Atom)
Linkwithin
