Sunday, October 30, 2011

Huisjes kijken, deel 3

Zaterdagmiddag hadden we weer een afspraak met een makelaar. Voordat we opnieuw naar huisjes gingen kijken, wilden we eerst langs Joke op kraamvisite. Ik was erg benieuwd naar Lexie! Nou wat een plaatje is ze! Prachtige baby en ze heeft wel heel veel weg van haar papa. We hebben even gepraat, de baby bewonderd en toen moest Chiel naar het vliegveld.


De gisteravond had Chiel een smsje gekregen van de klant of hij afgehaald kon worden. En eigenlijk kon hij geen nee meer zeggen want de klant zat al in het vliegtuig en verwachtte dus bij aankomst in HK, Chiel op het vliegveld. Heel fijn. Onze afspraak met de makelaar moest ik nu dus alleen doen.

Bij de makelaar, stond Joyce al op mij te wachten. Ze had 3 huisjes om te bezichtigen.

1. May Wah Court, Chathamroad. 950 square feet.
Ruim maar vreselijk gedateerd. En alles is ingebouwd dus eruit slopen mag niet. Afschuwelijke plafonds, kleine slaapkamers i.v.m. het totale oppervlak. Maar wel leuk uitzicht over Chatham road. Nee, die word 'm niet.


2. Kimberley Mansion, Austin Avenue. 1600 square feet!
Groot. Heel groot dus maar zo slecht ingedeeld. Een hele grote slaapkamer maar een piepklein badkamertje en een super kleine keuken. Er was zelfs een balkonnetje die betegeld was met kraakwitte tegels. En natuurlijk hing de was gezellig voor het raam zodat er nog minder zonlicht naar binnen kon komen. In dit pand, woonde de eigenaar nog. Dus mochten we dit willen huren, dan vertrekt de eigenaar naar een ander huisje. Dit pand ligt precies tegenover het allereerste pand die we bezichtigd hebben vorige week.


3. Dit is het huisje die we al eerder bezichtigd hebben. En ondanks het ontbreken van een keuken en een normale badkamer, blijft dit toch wel een leuk pandje. We zullen zien. We hebben nog tijd...

Saturday, October 29, 2011

Huisjes kijken, deel 2

We hebben eerst maar eens goed gekeken in ons huurcontract. We moeten 26 februari eruit. Achteraf hadden we misschien beter pas de jacht naar huizen kunnen openen in januari, maar ik ben ook wel blij dat er een aap van mijn schouders is. Ik kan nu zien waar we wel en waar we niet willen wonen en wat er te huur is voor ons budget.

Vanmiddag stond de afspraak met Sunny op het programma. Een veel te gladde Chinees met een Amerikaanse achtergrond. Fatale combi kan ik je melden. Luidruchtig, ongelooflijk met zich zelf ingenomen en een niet geheel betrouwbaar voorkomen. Maar goed, Sunny houdt kantoor net bij ons om de hoek en daarom waren we naar binnen gelopen. Nadat hij ons zijn gehele foto-bibliotheek op zijn Iphone had geshowd, mij wel 10 keer had verteld dat ik op zijn moeder leek en ons had overtuigd van zijn goede bedoelingen (waar we dus niet intrappen!) meldde hij ons dat hij voor vandaag een lijstje met potentiƫle huurhuisjes aan ons zou laten zien. En zo geschiede.

Om 2 uur stapten wij binnen. Sunny slijmde er gelijk op los. 'Oh mister Michael, you are a man of your words! Very honest! Very smart! Very nice! I'm so happy to see you mister Michael!' Ja, ja, ja, zo kan die wel weer. Laat eerst maar eens zien wat je hebt. We liepen achter hem aan naar buiten op weg naar huisje nummer 1 en 2.

Lokatie: Cameronroad. Kok Pah Mansion. 7 Hoog. Grootte: 650 square feet.
Gelegen boven het Charlie Brown Cafe in een gezellige winkelstraat en precies tegenover het Park Hotel. Gegarandeerde leuke avonden zouden dat gaan worden als hotelgasten zich voor het raam gaan ontkleden! Leuk huisje, goed gerenoveerd, 2 slaapkamers maar klein. De wasmachine plus koelkast zouden moeten staan voor de nooduitgang, omdat de keuken ienieminie is, wat volgens mij niet de bedoeling zou moeten zijn. Toch? Ook het douchen zou overdwars moeten. Recht onder de douchekop staan is te smal! We kunnen kiezen tussen 2 identieke maar in spiegelbeeld gelegen flatjes.


huisje nummer 3.
Lokatie: Kimberley street. Kim Lai Court. 3 Hoog. Grootte: 565 square feet.
Het kan dus nog kleiner! Tussen de bruidsjurken-winkels en tegenover de Welcome supermarkt. Ik zou zelfs een kabel kunnen spannen tussen mijn keukentje en de supermarkt! Ja, dit flatje heeft 2 slaapkamers, maar nee, naast je bed kan je niet lopen. Dat wordt springen vanaf de deur! En wat een keuken zou moeten zijn, is niet meer dan een plank voor de wokbrander. De badkamer is nog kleiner en ik begrijp ineens waarom de sauna's hier zo populair zijn! Je kan daar gewoon douchen zonder je ellebogen constant open te halen aan de muur!

 

huisje nummer 4.
Lokatie: Chatham Court. Creative Mansion. 16 Hoog. Grootte 650 square feet.
Hoe grappig zou dat zijn als we elke morgen naar Jesse konden zwaaien zodra hij zijn gordijntjes open doet! Want dat zou gebeuren omdat dit flatje recht tegenover zijn huisje staat. Behalve dat dit huisje te klein is, is het ook goor. Het beste zou zijn om deze flat helemaal leeg te trekken en geheel opnieuw op te bouwen. Dat de laatste huurder zijn vieze sokken en slippers nog door het huis heeft slingeren en dat een aangebroken bak noedelsoep nog op het aanrecht staat, helpt niet echt mee. Alles waar hij geen waarde aan hecht staat nog in het huisje. Bah.

 

huisje nummer 5
Lokatie: Austin road. Tai Chi Court. 11 Hoog. Grootte 1100 square feet.
Gelegen tegenover de Kowloon Cricket Club waar toevallig de Cricket Sixes aan de gang waren. Uitzicht geweldig. Je kan ver van je af kijken. Huisje is groot maar indeling erg onhandig. 3 Slaapkamers! Er was een mannetje bezig met de flat opknappen maar het keukentje en de 2 kleine badkamertjes zien er vreselijk uit. En laten die nou niet worden opgeknapt!

 

huisje nummer 6
Lokatie: Precies dezelfde als huisje nummer 5. Ook de grootte is 1100 square feet.
Dit huisje ligt aan de achterkant van de Tai Chi Court. Gevolg, geen uitzicht! Nou ja een blinde muur. Maar indeling is perfect. En eindelijk naar normale maatstaven gerenoveerd. 3 Slaapkamers waarvan eentje met een badkamer. Keuken is er eindelijk eentje met een min of meer normale maat. Ook hier lopen mannetjes rond die de flat aan het opknappen zijn. Hmm. Grootte ok. Indeling ok. Uitzicht blinde muur. Weinig licht.

 

Nou hier blijkt wel uit dat je altijd concessies moet doen. Het is vaak of het een of het ander. Maar het een en het ander is eigenlijk niet te vinden. Maar wie weet vinden we die morgen. Om 3 uur hebben we dan een afspraak met Joyce die bij een andere makelaar werkt.

Daarvoor gaan we eerst bij Joke op kraambezoek. Dochtertje Lexie is geboren! En na de huisjes kijken mogen we gelijk met klanten op stap die 's middags aankomen. Het belooft weer een druk weekend te worden!

Thursday, October 27, 2011

Shanghai

Ik ben er weer! Vanavond zijn Chiel en ik weer geland op vertrouwde Hongkong bodem. Het is altijd leuk om op stap te gaan maar altijd heerlijk om weer lekker thuis te komen.


Zondagmiddag vertrokken we richting Shanghai zodat Chiel gelijk maandagmorgen aan de bak kon. Ook vond er deze week een overdracht plaats. Paul verlaat ons na 6 jaar (snik!) om in de logistiek te gaan werken en dus moesten er heel wat dingetjes geregeld worden. Maar aan het eind van elke dag kwam Chiel weer terug naar ons hotel.

Hotel links, kantoor rechts
Ik moet zeggen, in mijn geheugen was dit hotel veel erger dan wat het in werkelijkheid was. Kijk, het ligt heel comfortabel namelijk 2 minuten lopen van het kantoor. En dat verklaart de keuze. Maar wat een geluk! Het bed was geheel on-chinees zacht! Geen beton-matras maar een heerlijke comfortabele matras. Deze keer dus geen blauwe-plekken-op-heupen- voor tante Ans!


Een onwijs grote kamer waar je in kan verdwalen maar met een badkamertje die claustrofobisch klein is! Niet per ongeluk de deur open gooien als er eentje op het toilet zit, want dan ligt zijn oog eruit door de deurknop. Ik bedoel waarom niet een metertje afgesnoept van die belachelijke grote kamer? Nou ja. Gelukkig behoren wij tot de 'Only succesful Pople' zoals de info-map van het hotel ons laat weten!


En dan de lobby, daar gebeurt...niets! Saai. Chiel en ik waren 1 avond naar de lobby gegaan om een wijntje te drinken maar dat was niet zo'n goed idee. 2 Gasten in de lobby (wij dus), 2 muzikanten op een orgel die de Chinese versie van 'zachtjes tikt de regen op het zolderraam' van Rob de Nijs zongen, en aantal personeelsleden ...8!! Je kan dus niet even je glas neerzetten of 8 man personeel vallen over elkaar heen om dat ene glas naar de keuken te brengen. Om verdere ongelukken te voorkomen, zijn we de rest van de dagen maar niet naar de lobby gegaan.

even de raampjes lappen!
Het weer in Shanghai was koud en nat. En ik had geen zin om me nat te laten regenen. Dus even naar buiten voor een Starbucksje en dan lekker weer op bed hangen met mijn enige Engelstalige zender HBO. De filmzender. Inderdaad, het had slechter gekund, maar als je weet dat er precies 53 zenders op TV waren, dan is het Engelse aanbod nog al minimaal. Maar ik ben nu uitgerust! Bijgeslapen! Heerlijk!


De enige middag dat ik naar buiten ben geweest voor langer dan een uurtje was woensdagmiddag. Nou ben ik al heel wat keertjes naar Shanghai geweest dus de drang om iets te 'moeten' was niet aanwezig. Samen met Echo en William gingen we op zoek naar een afscheidscadeau voor Paul. William wist een leuke plek waar hij zondag al was geweest met vrienden. (William komt ook uit HK.) Het was de kunst-buurt Tian Zi Fang.


Het buurtje waar vroeger kleine fabriekjes en long-houses stonden zijn nu omgebouwd tot trendy boetiekjes, galerijtjes, creatieve winkeltjes en hippe eethuisjes. Smalle steegjes die kris kras door elkaar lopen. Een super leuke buurt en echt het bezoek meer dan waard! Ik heb mezelf dan ook een prachtige keramieke tegel cadeau gedaan!


Op maandagavond gingen we met Paul eten bij een restaurantje bij hem in de buurt. Een moslim-restaurantje. Kebabs, Turkse pizza's, heerlijke lamschotels, je kent dat wel. We zitten gezellig te babbelen, hadden lekker gegeten en hadden net de koffie besteld toen 2 mannelijke (lees jongemannen) personeelsleden het aan de stok kregen met elkaar. In het restaurant! Wij zaten zo'n 2 meter van hun af.

Ze begonnen op elkaars hoofden te slaan met gebalde vuisten..wij dachten toen nog dat het een grapje was omdat het er nogal meisjesachtig uitzag... Maar toen de een de ander zowat door de koelkast ramde, verstomde het gelach. Ik sprong pas echt op en liep naar buiten, toen de een met een glazen biermok, de ander keihard op zijn hoofd sloeg! (godzijdank lag er geen hakmes!) De knal was oorverdovend en het glas vloog in het rond. Net als de dikke bloedspetters die de vloer EN de tafeltjes en niet te vergeten de gezichten van beide mannen rood kleurden! Er klonk gegil, overal bloed, blauwe ogen, scheuren boven de wenkbrauwen, kapot geslagen handen, kortom dit was echt genieten. Mijn hart klopte in mijn keel en zowel Chiel als Paul waren ook van slag. Shocking zei Paul. En dat was het echt. Ook buiten voor het restaurant lag een enorme plas met bloed. Bah. Je begrijpt dat we geen honger meer hadden.


De volgende avonden hebben we heerlijk en ongestoord kunnen eten. Gezellig met Paul, Echo en William. We hebben geen bloed meer gezien!


Chiel heeft deze week nog flink wat kilometers gemaakt. Per auto... Je zit 4 uur achter in de auto om bij een leverancier op bezoek te gaan die geen woord Engels spreekt, vervolgens luister je een half uur naar een Chinese conversatie tussen William en leverancier waar je de ballen van begrijpt, geeft de beste man een hand en zit dan weer 4 uur achter in de auto terug... Maar ook per voet! Tot 2 keer toe ging hij 's ochtends om 6 uur hardlopen door de straten en de hutongs van Shanghai! Hij haalde zelfs fietsers in en iedereen zwaaide hem vrolijk en verbaasd tegenmoet!


Nou moet hij de aankomende maanden zo om de week voor 3 tot 4 dagen naar Shanghai dus ik zal wel vaker meegaan. Plan is om een wat centraler hotel te zoeken voor de keren als ik mee ga en om mijn tegelverzameling uit te breiden! I love it when a plan comes together!
Enhanced by Zemanta

Saturday, October 22, 2011

Hangen, huisjes kijken en naar Shanghai

Het weer is super momenteel in HK. Heerlijke temperatuurtje, zonnetje, briesje en een lage luchtvochtigheid. Beter dan dit wordt het niet, dus als het maar even kan, moet je hiervan genieten.


Gistermiddag bijvoorbeeld, gingen Mickey, Joke en ik lunchen bij Al Molo. Haiwen kwam ook even langs en zelfs Chiel at een hapje mee. We zaten daar zo lekker dat we besloten om de hele middag ook door te brengen op het terras en 's avonds er een hapje te eten. Lekker niets doen en mensen kijken.


Joke heeft het lang volgehouden maar rond 4 uur wilde ze toch maar naar huis. En begrijpelijk. De dikke buik gaat nu toch wel een beetje in de weg zitten. Na het werk kwamen Jaap en Chiel er weer bij zitten en onze hangdag werd om 10 uur afgesloten met een wandelingetje naar huis.


Vandaag hebben we dimsum gegeten met Haiwen, Joke en haar schoonmoeder en Jaap en Mickey. Chiel en ik gaan namelijk morgenmiddag naar Shanghai voor 4 dagen en zo konden we nog even afscheid nemen. Vandaag zouden wij Joke voor het laatst zwanger zien! Als we donderdag terug komen is de baby al geboren!


Na het eten liepen we weer terug naar huis. Jaap en Mickey hebben we gedag gezegd want wij wilden naar een makelaartje. We wilden eens zien wat voor flatjes er te huur zijn. We hebben 2 kantoortjes bezocht en hebben afspraken gemaakt met beiden. Volgende week vrijdag en zaterdag gaan we wat flats bezichtigen. Vandaag hebben we er eentje gezien en dat viel niets tegen! Groot, redelijk goedkoop maar een keuken van niets. Stel dat we voor dit appartement zouden gaan, dan zal er toch eerst een normale keuken ingezet moeten worden. Wel leuk is dat we dan weer bijna buren kunnen zijn van Jesse! Enfin, volgende week eerst die andere flatjes maar eens bekijken.


Vanavond hebben we gegeten met de familie Grolle. Weer gezellig aan de pizza's en de pavlova's. Het was erg leuk om ze allemaal te zien na hun vakantie naar Beijing. En we hebben lootjes getrokken voor Sinterklaas! Heel grappig. Een surprise plus gedicht moet het worden, en als ik de familie zo hoor, dan moeten we echt aan de bak want zij zijn professionele surprise makers! We gaan ons best doen!

En morgenmiddag vertrekken we dus naar Shanghai. Voor het werk weliswaar. En ik ga mee. Altijd leuk. Nou bestaat er zoiets als censuur in China en zijn Blogger en Facebook geblokt, dus ik kan pas weer iets bloggen als ik terug ben in Hong Kong. En dat is donderdagavond.

Tot dan!
Enhanced by Zemanta

Thursday, October 20, 2011

Ben maal 2

Toen ik in Nederland was zag ik deze geweldige klok. The Big Ben.
Kon hem niet laten liggen...

dus

The Big Ben...


en The Big Ben!

Wednesday, October 19, 2011

Bijpraten

We hebben het gewone leven weer een beetje opgepakt. Wel met dichte ogen en een slaperig verstand want de jetlag is deze keer hardnekkig. Ik viel vannacht pas om 7 uur in slaap...Maar toch. Gisteren is Chiel naar Shenzhen geweest en vandaag is hij in HK. Bergen met werk en stapels onbeantwoorde emailtjes liggen geduldig op hem te wachten. Altijd fijn. Vanaf volgende week krijgen we weer klanten.

Ikzelf heb me weer vol overgave gestort in het sociale leven. Gezellig lunchen en koffie drinken met Mickey. We moeten echt elke kans grijpen want over 3 weken gaat ze 5 weken (of 6) op vakantie, kort bij terugkomst vertrek ik weer naar NL, en als we dan terug komen in januari, hebben we geen idee hoe lang het duurt voordat Jaap en Mickey verhuizen naar Vancouver. Ik moet er nog maar even niet aan denken...

Gisteravond gegeten met Joke die precies nog 6 dagen moet wachten voordat ze haar dochter in haar armen kan houden. Blijft raar dat je al maanden weet of je een dochter of een zoon krijgt en dat de geboorte al maanden van te voren gepland staat, maar hier is dat normaal.

Jos hebben we niet meer gezien. Hij is druk met de beurs voorbereiden. Morgenochtend mogen ze weer 4 hele dagen hangen op de beurs.

O ja nog even over het weer. Het is zalig! Zonnetje, 26 graden, lekker droog, geen bezweet lijf!

Monday, October 17, 2011

We zijn weer in HK


Gistermorgen zijn we vertrokken. Nog vlug een echte bruine boterham met kaas en een kopje Douwe Egberts verorberd als ontbijt, afscheid genomen van de kids en toen gingen we weer op weg naar Schiphol. Het weer was prachtig. Blauwe lucht, lekker fris en heerlijk rustig op de weg. Voordeel als je vertrekt op zondag. Weinig tot geen files.


Op Schiphol kwamen we Jos en Irma tegen. Jos had net ingecheckt en nadat wij ook waren ingecheckt hebben we nog lekker een kopje koffie met iets lekkers genomen. Irma zag er stralend uit, en nu is goed te zien dat ze zwanger is. Een prachtig buikje!

De vlucht ging voorspoedig. Jos lag weer te slapen en wij niet. Ik geloof dat hij net voor het landen wakker werd. Niets nieuws dus. We hebben gezamenlijk een taxi genomen en toen begon het 'gewone' leven weer. Iedereen ging weer aan de slag.

Ik heb de dag in half bewust zijn meegemaakt. Ik was zo moe dat het wel leek of ik dronken was. Er kwam niets zinnigs meer uit. En dat is best lastig als je eerst naar de bank en daarna naar het visum bureau moet. Gelukkig hebben beide instanties me aardig wat invulwerk uit handen genomen, want ik zag het echt niet meer. In ieder geval is alles geregeld en kan ik vrijdag mijn visum ophalen. Zondag vliegen Chiel en ik naar Shanghai voor 4 dagen voor zaken.

Gelukkig heb ik Mickey weer gezien! Ik kreeg al afkick verschijnselen! Na 6 weken gescheiden te zijn geweest, zaten we weer bij elkaar op de bank! Voordeel was dat we allebei last hadden van jetlag. Het viel dus niet op toen we beiden een beetje wazig voor ons uit staarden.

En nu is het bijna middernacht. Chiel ligt op bed en ik lag op bed. Maar nu niet meer. Ik ben klaar wakker!

Saturday, October 15, 2011

Weer naar HK

Ik voelde me de afgelopen week niet helemaal lekker. Buiten het normale huishouden heb ik vrij weinig ondernomen. Beetje bijkomen. En vandaag is het alweer de laatste dag dat we in NL zijn.
Morgenochtend vertrekken we naar Schiphol en om 14.00 vliegen we naar Hong Kong. Wat gaan die weken toch snel voorbij!

Maar ik ben weer terug in december. Om precies te zijn 12 december! Chiel komt dan pas 10 dagen later vanwege het werk, maar ik dus lekker niet!

Allemaal een dikke knuf en tot ziens in Hong Kong!

Thursday, October 13, 2011

Dertig

Mijn hemel, wat vliegt de tijd! Vandaag, precies 30 jaar geleden, werd Remy geboren! En ondanks een moeilijke en heftige start, is hij uitgegroeid tot een gezonde verstandige vent! Trots zijn we, super trots! Happy Birthday!

Wednesday, October 12, 2011

Leidsenhage

Lody en ik hadden afgesproken om naar Leidschendam te gaan en om daar Deborah en Simone te bezoeken. Deborah heeft pas een hartstikke leuk flatje gekocht en we wilden dat wel eens zien. Ook wilden we iets leuks gaan doen met Simone maar om nou steeds in de regen rond te lopen, daar hadden we ook geen zin in. Dus we zijn het winkelcentrum Leidsenhage ingedoken wat aan het eind van het flatgebouw ligt van Deb!


Het was natuurlijk heel gezellig om Simone en Deb weer na maanden te zien! Beetje bijgepraat, flatje bewonderd en toen met z'n viertjes het winkelcentrum in. En wat is dat een groot complex zeg! Heel divers en ik werd helemaal blij toen ik het Turkse straatje zag met een Turkse supermarkt en bakkerijtje!

We hebben lekker rond gelopen, kleren gepast, koffie gedronken, broodje gegeten en toen we door de laatste winkel liepen, voelde ik opeens mijn rug weer. Het was genoeg. De pijn nam weer toe en ik kon niet meer. We besloten om naar huis te gaan. Afscheid genomen, de auto in en natuurlijk in verschillende files terecht gekomen. Om 6 uur reden we Druten in. Frietjes gekocht en naar huis waar iedereen stuk voor stuk binnen druppelde.

Lody ging na het eten ook weer naar huis en toen zaten we allemaal voor de buis. Nederland moest voetballen tegen Zweden! En omdat Nederland al sinds 2007 niet verloren had, waren we ervan overtuigd dat ze deze keer, nu wij eindelijk eens konden kijken op een normaal tijdstip, zouden winnen. Helaas. Hebben wij weer. Verloren...

Linn en Ben zijn weer naar het werk. Chiel is vanmorgen vroeg naar Lyon vertrokken voor een dagje en ik zit in mijn eentje op de bank. Vanavond gezellig eten met de kids en hun vrienden. Gezellig!

Monday, October 10, 2011

Op de fiets

Zondagmorgen werd ik heel lief gewekt door Chiel met een croissantje en een kopje koffie. Hij stond al aangekleed en wel naast me. Of ik nog zin had om mee te fietsen. Hij moest 28 km hardlopen volgens zijn schema. Ik keek eerst naar buiten. Regent het? Maar nee. De zon scheen zelfs! Dus ik heb aangekleed en een halfuur later zat ik al op de fiets.


Via de dijk, liep Chiel in een raptempo richting Afferden en Deest, naar de brug van Ewijk. Daar gingen we door de uiterwaarden, nagekeken door de koeien. Volgens mij ging het best vlot maar volgens Chiel liep hij niet zo lekker. Zijn kuiten waren keihard en deze keer moest hij echt hard werken om vol te houden. 


En eerlijk gezegd had ik zelf ook moeite om vol te houden. Zo'n zadel is niet geschikt om kilometers achter elkaar boven op te zitten. Mijn rug begon ook iets te protesteren maar als je eenmaal 18 km verderop bent, dan heb je ook geen zin om gelijk om te keren om naar huis te gaan. We hebben dus samen flink afgezien.


Maar ook al het ging het niet zo lekker, Chiel heeft zijn 28 km gelopen! Zelfs 28,1 km. En op 500 meter na zouden we dan door de achterdeur lopen maar Chiel had het helemaal gehad! De laatste 500 meter hebben we gelopen. En hij gaf toe als ik niet mee was geweest, hij al veel eerder was gestopt. Nou dan ben ik niet voor niets mee gegaan.

De rest van de zondag hebben we gehangen op de bank. Spierpijn! Ik had zelfs geen zin om te koken dus we hebben nog maar even nasi gehaald. Lekker.

En nu zit ik weer alleen. Linn is naar Nijmegen, Ben aan het werk, Chiel aan het werk. Morgen ga ik een dagje weg. Samen met Lody ga ik naar Simone. Leuk!

Friday, October 07, 2011

Feestje

Het was gezellig om (een deel van) de familie weer te zien. Marrie vierde haar verjaardag en dat moest natuurlijk gevierd worden. Lody kwam 's middags naar Druten om Linn en mij op te halen, nog een kopje koffie gedronken en toen gingen we op weg naar Nunspeet.

Mocht je Chiel missen in het hele verhaal, hij zat in Polen. 2 Dagen reizen voor 2 uurtjes vergaderen. Ik was al blij verrast toen hij zei dat hij per vliegtuig naar Polen zou gaan. Slim. Maar eenmaal op het vliegveld aangekomen in Polen, bleek dat de plaatst van bestemming nog eens 5 uur rijden verderop lag. Niet slim. Plus dat er vergeten was om een hotel te boeken voor 1 nacht. Ook niet slim. Dus bovenop die 5 uur, kwam nog eens een uur om te zoeken naar een hotel. En geloof het of niet, de hotels in Polen (op die plek dan) zaten allemaal vol! Maar gelukkig hebben ze niet onder de brug gelegen of in de auto geslapen. Ze hebben nog ergens achteraf een kamer gevonden die ze moesten delen...Wat je toch allemaal niet over moet hebben voor je werk.


Maar goed. Wij zaten in Nunspeet. Gelukkig nam de regen en het stormachtige weer af en konden we rustig onze weg vervolgen. Vrienden en familie kwamen gevoegelijk binnen druppelen en ik heb het nieuwe huis van Martine nog bewonderd. Geweldig huis! Super gaaf ingericht! En op loop afstand van haar ouders. Wat wil een mens nog meer!

 

Aan het eind van de middag kwam dan ons beloofde buffetje. Heerlijke chinese hap, compleet met babi panggang! Zalig!  En Marrie zag er stralend uit. Iedereen was in opperbeste stemming! Maar rond 7 uur begon mijn rug weer op te spelen en was het tijd om naar huis te gaan.


Bij thuiskomst zat Chiel al op de bank. Doodmoe. Hij was het wel even zat, dat gejakker van links naar rechts over de aardkloot.

Vanmorgen om 9 uur moest hij in Breda zijn voor een vergadering. Niets aan de hand. Lekker op tijd op staan en op z'n gemakkie straks de auto in...dacht hij... Maar gelukkig kwam daar natuurlijk verandering in. Om 7 uur ging zijn telefoon. En terwijl hij nog in slaap tenue de telefoon op nam, hoorde hij dat de vergadering niet om 9 uur was maar om 8 uur! Fijn!

Dus weer gejakker naar de badkamer, aankleden en gelijk in de auto springen en jakkeren naar Breda waar hij natuurlijk te laat aan zou komen omdat het slechts 1.15 uur rijden is vanaf hier. Mits er dan geen files staan natuurlijk...en dat gebeurt nooit!

(zucht)

In ieder geval gaan we vanavond met Linn en Ben naar Remy! Gezellig!!
Enhanced by Zemanta

Thursday, October 06, 2011

Pizza bakkers

Vannacht stond Chiel om 3 uur al weer naast zijn bed. Het koffertje werd ingepakt en een half uur later reed hij weg richting Arnhem. Daar zou Berry hem oppikken om naar Dusseldorf te gaan om van daar weer het vliegtuig te nemen naar Polen. Het is maar voor 2 dagen maar ik denk dat Chiel zo ondertussen wel zin heeft in een dagje niets doen.

Ik had na het uitzwaaien mijn bedje weer opgezocht en werd pas wakker om half tien! Heerlijk! Linn was al druk bezig met van alles want Joni zou een dagje komen. En het was weer gezellig! Eerst een broodje eten bij de broodjeszaak, toen wat geshopt in Druten, daarna naar de Jumbo en 's middags hebben we lekker bijgekletst.


Voor het avondeten hadden we pizza gepland. Maar wel semi/zelfgemaakte. De bodems waren kant en klaar, alleen de toppings hebben we zelf verzonnen. Het leek wel of we weer bezig waren met een kinderfeestje! Linn, Ben en Joni stonden gebroederlijk naast elkaar de pizza's te versieren. Heel grappig.
En ze waren overheerlijk!


Morgen gaan we op bezoek bij mijn schoonzus. Nunspeet here I come!

Tuesday, October 04, 2011

Niets bijzonders

Gistermiddag zijn Chiel en ik samen op werk bezoek geweest in Eindhoven en later hebben we met de klanten en hun vrouwen een hapje gegeten in Geldrop. Het was heel gezellig en we kwamen pas tegen middernacht thuis.

Vandaag wordt een rustig dagje denk ik. De rugpijn is iets afgenomen (jippie!) maar om dat te compenseren heb ik nu last van buikgriep (ahhh..). Heel fijn. Het zal dus wel bankhangen worden en vooral in de buurt blijven van een toilet.

O ja, het lenteweer waar we de afgelopen week van hebben genoten is definitief voorbij. Het is grijs en de temp gaat vanaf vandaag gestaag naar beneden. Het herfstweer heeft zijn eigen plekje weer ingenomen. Jammer maar helaas.

En  nu zit ik alleen thuis. Ben en Linn vertrokken saampjes naar hun werk en Chiel reed even later weg  naar Barneveld. Morgen vertrekt hij naar Polen voor 2 dagen. En ik hoorde vanmorgen dat hij waarschijnlijk nog opnieuw naar Frankrijk moet. Druk, druk, druk.

Sunday, October 02, 2011

Gehuld in de mist...

We moeten gebruik maken van het mooie weer. Het kan van de week al over zijn, dus vanmorgen zijn Chiel en ik vroeg opgestaan en om 8 uur liep Chiel en fietste ik al buiten. Chiel wilde 25 km hardlopen en ik besloot om er achter aan te fietsen. Beter voor mijn rug en gezellig zo met z'n tweetjes.


Het Land van Maas en Waal was gehuld in een dikke, laag hangende mist. De zon probeerde door de mist heen te komen wat een heel sprookjesachtig gezicht opleverde. Windstil, verlaten, echt prachtig om te zien.


Chiel liep makkelijk en als een jonge God liet hij kilometer na kilometer achter zich. En ik fietste, met de camera in de aanslag, kilometer na kilometer daar weer achter aan. Ik voel mijn rug nu wel maar ik denk dat de beweging wel goed is geweest. Ik heb in ieder geval wat gedaan!

 

Halverwege hebben we nog koffie gedronken bij Moeke Moore, een restaurantje aan de dijk die al vroeg zijn deuren had geopend. Het personeel stond te dweilen maar we mochten gewoon binnen zitten terwijl Chiel weer lekker stond te lekken. Een van de serveersters liep ook altijd hard en zij vond dat hij echt binnen moest zitten en niet buiten in de kou! Hij kreeg zelfs een handdoek van haar! Heel lief.


Na het kopje koffie zijn we gelijk weer verder gegaan en liepen even later Appeltern binnen. Het was echt heel lekker om zo vroeg de zon te zien doorkomen. Wat een prachtige omgeving is het toch. Wilde eendjes, appelboompjes, de geur van pas gemaaid gras, een kerktoren in de mist, en natuurlijk busladingen vol met wielrenners. Ik heb nog gekeken of ik Jos voorbij zag scheuren maar helaas.


Om 11 uur kwamen we weer thuis. Chiel helemaal blij dat hij weer zo'n goede training heeft gehad en ik blij dat ik mijn billen weer op een zachte bank kon neer vleien. Is wel even wennen hoor, zo'n fietszadel.
Chiel heeft 23.89 km afgelegd en heeft daar 6.10 minuten per kilometer over gedaan. De bikkel.

En nu is het tijd voor wentelteefjes. Lekker!

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails