Protest

Gisteravond liepen Chiel en ik over de boulevard om naar de lampionnen de kijken. Dit keer waren de lampionnen in de vorm van de terracotta warriors gemaakt. Heel erg mooi om te zien. Ik herkende zelfs het beeld van de 4 paarden met wagen die ik een paar dagen geleden in het museum had gezien!

Maar wat ook opviel was het volgende:
Naast de lampionnen was een soort van walk-in bioscoop gemaakt. Allemaal kleine krukjes ervoor en iedereen die het wilde zien mocht daar gaan zitten. Gratis. En welke film werd er gedraaid? De oude nieuwsbeelden en documentaire over het Plein van de Vrede in Beijing! Je weet wel, de student die voor de tank bleef staan...Het was echt niet allemaal vredelievend op dat plein, als ik de beelden mag geloven. Er werd zelf over mensen heen gereden met tanks...

Maar waarom laten ze de beelden nu zien?

1. Dit jaar is het eerste jaar dat de Chinese regering in Beijing een groter aandeel heeft wat er in HK gebeurt. Zo zijn er nieuwe geschiedenis boeken op scholen aangeschaft, waar het hele voorval van het Plein van de Vrede nergens in te vinden is! Heel HK heeft een paar weken geleden daar enorm tegen geprotesteerd. En daar maken sommige actie groepen zich hard voor en vinden het hun taak om dan zelf maar mensen te onderwijzen op wat er gebeurt is.

2. Ze protesteren op deze manier. Iets wat is toegestaan in HK en waar de mainland Chinesen toch vreemd tegenaan kijken. Hier mag je je mening openbaar maken zonder dat er rellen uitbreken of dat de politie hardhandig tekeer gaat. Er was dan ook geen politie te zien!

3. Censuur is iets wat in China overal is en bij het leven hoort. Op deze manier kunnen de Chinese toeristen nog iets oppikken. En dat werd in grote getale gedaan. Alle krukjes zaten vol met vooral deze doelgroep!

Nadat we daar even hebben gekeken zijn we doorgelopen naar Ocean Terminal. Hier was voor de trap van Harbour City een expositie van de Chinese kunstenaar Yue Minjun. De kunstenaar die van die geweldige schilderijen maakt met lachende Chinezen en nu dus ook sculpturen van lachende Chinezen. Prachtig!

En toen was het tijd voor een hapje bij Blt om te vieren dat ik de 5 km training heb afgerond!

The Golden Moon

Feestweek

De Feestweek is gisteren officieel begonnen. En dat is heerlijk want Chiel is nu 4 dagen vrij inclusief het weekend! Je kan het ook merken want volgens mij is de halve HK bevolking op vakantie. Ze zitten allemaal ergens op een Thai's eiland. Het is relatief rustig in de stad. Wij gaan nergens heen. We blijven lekker thuis en gaan de omgeving maar eens bekijken.

Zo vieren we onder andere:

Mid-Autumn festival. Zeg maar het Chinese oogstfeest. Kompleet met lampionnen, fire dragon dances, het eten van mooncakes, de verschillende food-festivals en het gapen naar de volle maan. Het is een traditioneel feest. In de stad wordt natuurlijk alles aangepast en worden er high-tech lampionnen gebruikt maar in de new terretories gaat de bevolking nog echt de berg op met hun lampion om zo dicht mogelijk bij de volle maan te zijn.

Ook wordt op 1 oktober National Day gevierd met een groots vuurwerk, afgestoken vanaf pontons in de haven. Dit allemaal om de 63ste verjaardag te vieren van de People's Republic of China. Chiel en ik zijn van plan om gezellig met een happy meal op zijn kantoor te zitten zodat we lekker rustig vanaf hoogte het vuurwerk kunnen zien.

Viert het Hong Kong Philharmonic Orchestra de aankomst van hun nieuwe music director, the one and only Jaap van Zweden! Je ziet overal in de stad ook posters hangen met 'Welcome Jaap!' Grappig.

Er is nog veel meer te doen maar dit zijn wel de belangrijkste. Ben erg benieuwd. In Hong Kong is het kantoor maandag en dinsdag vrij en het kantoor en fabriek in Shenzhen en Shanghai is een week vrij. Even een rustig weekje dus voor Chiel.

Het lijkt me leuk om die lampionnetjes op een berg te bekijken maar ik denk dat Chiel's rug daar nog niet tegenkan. We zien wel. We zijn lekker vrij. En zoals een Chinees gedicht zegt:

“May we live long and share the beauty of the moon together, even if we are hundreds of miles apart,”

Source: http://www.discoverhongkong.com/eng/see-do/events-festivals/highlight-events/mid-autumn-celebrations.jsp?page=5#ixzz27kr8otYI

Trainen in de vroege morgen

Bijna 8 weken geleden ben ik weer begonnen met hardlopen via een 5km-schema op mijn Iphone. Irma had me daar op geattendeerd en dat leek me wel wat. 3 Keer per week en kleine beetjes per keer en dat voor 8 weken lang. Zo moest ik b.v. op dag 1 van mijn schema, 1 minuut hardlopen, 2 minuten wandelen en dat 10 keer. En de beste man die mij van alles verteld op mijn Iphone, verteld me dus wanneer ik moet beginnen en wanneer ik kan stoppen door mijn muziek heen. Echt helemaal perfect!

Het ging lekker dat hardlopen en steeds liep de tijd meer op. Halverwege op dag 1 van week 4 was het al 8 minuten hardlopen, 1 minuut wandelen en dat 3 keer en eindigen met een 3 minuten tempoloop. Het was af en toe echt heel zwaar vanwege dat loeihete weer hier en de luchtvochtigheid die soms opliep tot 95%. Maar goed, ik heb volgehouden.

Een van de dingen die ik doe om het mezelf iets makkelijker te maken is dus vroeg opstaan. Half 6 gaat de wekker en dan is het nog donker buiten. Om 6 uur naar buiten en dan komt de zon net op. Prachtig is dat.

Het geeft een heel bijzonder sfeertje om zo vroeg buiten te lopen en de zon te zien opkomen. En het scheelt aanzienlijk in de hitte. Het grootste gedeelte van mijn loopje, loop ik nog in de schaduw van de gebouwen. Maar ga je een half uurtje later naar buiten, dan brandt de zon vol op je koppie en dan lukt nadenken haast niet meer, dus laat staan hardlopen.

Maar het is ook geweldig om te zien hoeveel vooral oudere mensen op dat tijdstip al buiten hardlopen of staan te gymen in kleine klasjes op het plein of tai chi aan het beoefenen zijn. Elke keer als ik buiten loop kom ik hetzelfde mannetje tegen van zeker in de 70 jaar die in sportbroek en ontbloot bovenlijf de hele boulevard afloopt. En elke keer roept hij steevast 'Goodmorning!' Geweldig!

Vanmorgen was mijn op een na laatste training van de 5 km. 28 minuten hardlopen, 1 minuut wandelen en 1 minuut hardlopen. En het ging echt lekker! Ik sta echt te kijken van mezelf!
Aanstaande zaterdag is de laatste training van de 5 km. Dan moet ik 30 minuten achtereen lopen!

Maar ik ga niet niets meer doen daarna. De maandag begin ik met de training van de 10 km. Deze training duurt ook 8 weken maar dan 4 keer per week! Dat moet ook wel want in mei staat een halve marathon op mij te wachten!

Hopelijk gaat het snel beter met Chiel. Hij heeft niet meer gelopen sinds we terug zijn uit NL en hij baalt daar enorm van. Het is ook de omgekeerde wereld in huize Honig. Hij blijft in bed en ik sta vroeg op om te lopen! Voorlopig zijn de enige afspraken die hij heeft niet die met zijn hardloopschoenen maar met de fysio...

Tai Po

En toen was het alweer woensdag.

Vandaag stond Tai Po op de agenda. Weer gezellig bijpraten met Rina die ik al veel te lang niet gezien had vanwege vakanties, bezoeken en volle agenda's. Eigenlijk komt Rina altijd deze kant op. Kan ze mooi wat dingen combineren als ze toch in de stad is. Maar deze keer ben ik met de trein naar Tai Po vertrokken.

Het blijft voor mij altijd een bijzonder gevoel om in de trein te zitten die richting Lo Wu gaat. Ik heb nogal wat onverwerkte en negatieve emoties achter in die grijze brei van mij zitten. Die periode is 1 lang gerekte traumatische ervaring voor mij. Wonen in Shenzhen was voor mij nog erger dan een nachtmerrie. Echt. Een half jaar lang heb ik met tranen in de ogen in die trein gezeten als we een weekendje in HK hadden doorgebracht en daarna weer terug moesten naar 'huis'. En dat was in 2004 dus kan je nagaan wat een indruk dat op mij heeft gemaakt. En nu zat ik weer in diezelfde trein maar nu mocht ik in Tai Po uitstappen! Jippie!! En dat is veel leuker!

Rina kwam me ophalen. Lopend vanaf de berg. We zijn in de taxi weer naar haar huis gegaan en daar hebben we heerlijk bijgepraat en koffie gedronken. Ze liet me ook het schilderij zien waar Loes mee bezig is en wat een creatieve meid is dat toch! Echt prachtig.

Daarna zijn we samen de berg weer afgewandeld naar het oude centrum van Tai Po. Rina had met een kennisje afgesproken om met ons te lunchen. Ze is net uit NL verhuist en dan is het altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.

We gingen eten bij Mr. Jerry. Een klein Shanghai restaurantje. Terwijl we buiten aan het wachten waren op kleine krukjes totdat er een tafeltje beschikbaar was, vertelde Rina dat Mr. Jerry helemaal niet Jerry heette! Volgens mij vertelde ze dat hij Martin heette! Maar what's in a name, toch? En het eten was zalig!

Ook hadden we het over hiken en het wonen in het buitengebied van HK. Want als je zo loopt door het ruim opgezette Tai Po met de vele bomen en groen, dan krijg je toch wel even een soort van jaloezie over je heen. En Rina woont in een heerlijk huis met trappen die helemaal alleen voor haar zijn! Net een 'echt' huis! Beter eigenlijk nog, het is een echt huis! Maar er zijn wel degelijk dingen waar je rekening mee moet houden als je in het groen woont. Zo vertelde ze dat je b.v. niet zo maar onder de bomen moet lopen in het 'slangenseizoen' en dat je soms boze apen achter je aan krijgt. Pardon?!
Ze vertelde dat de security guard van hun compound Loes iets had laten zien...een boom op hun compound waar van die groene gifslangen in hingen!!! AHHH!! Met die apen kan ik nog wel leven maar van die slangen, nee. Laat mij maar op 4 hoog zitten!

He die dame staat op allebei mijn foto's!

Na het eten namen we afscheid van Judith en hebben Rina en ik nog even door de wetmarket gewandeld. Altijd leuk om te zien. En na al die jaren heb ik dus de tai po market gevonden die niet meer buiten is gevestigd maar lekker droog onder een dak!

Nog een bakkie bij Starbucks en toen weer de trein in naar Tsim Sha Tsui. Veilig naar de betonnen stad!

Bijpraten

Wat is er allemaal gebeurd vanaf donderdag?

Donderdag was de laatste dag van Bjorn in Hong Kong. De afgelopen 3 dagen was hij met zijn vader en Chiel is Shenzhen geweest in de fabriek. Hij vond het helemaal geweldig en indrukwekkend. Hij heeft zelfs met wat Chineesjes gewerkt en dingen uitgezocht en dat alleen was al iets bijzonders natuurlijk.

Die avond zijn we met z'n vieren gaan eten in het favo-restaurantje van Berry. Mortons of Chicago Steakhouse. Geen verrassing dus. Een steakhouse. Maar na 3 dagen in China te hebben gebivakkeerd lag het in de lijn der verwachtingen, hihi. Bjorn en Berry gingen ieder aan de grootste steak ever. En ze aten hem helemaal op! Zij helemaal blij en Chiel en ik genoten van onze Crab Cakes. Zo lekker!

Vrijdag vloog Bjorn weer naar NL en gingen Chiel en Berry weer hard aan het werk. En dat maakt hongerig. Dus ik had een tafeltje geboekt bij 1968. Bij Annie. Het was weer ouderwets lekker. En als je het goed bekijkt heb je daar niets anders nodig dan nasi met sate. Want die sateetjes zijn 'da Bom'! Berry heeft dus nog een extra portie van de sateetjes besteld gemaakt van tenderloin. Een schot in de roos, dit restaurant.

Zaterdag werd er opnieuw gewerkt. Berry en Chiel gingen weer naar kantoor en ik heb eerst heerlijk gelopen en daarna het nodige huishoudelijke werk verricht. Rond 3 uur kwam Chiel weer thuis. En omdat zo'n weekend dan maar zo kort is, hebben we 's middags gezellig even door de stad geslenterd. In ieder geval tot hoe ver het ging, want Chiel heeft nog steeds last van zijn rug.

Halverwege hebben we een frozen yoghurt ijsje gehaald in the One. Ik ben geen ijs mens, maar dit is echt zalig. Vooral al die toppings die je erop kan gooien is een feestje! Naast ons stond een jochie van 3 met zijn moeder een ijsje te maken en het was hilarisch. Hij was helemaal blij en stond te springen toen de aardbeitjes er op gingen. Het was echt lachen.

Zaterdagavond werd afgesproken om bij Heaven on earth te eten. Jos zou deze keer ook meegaan want hij was eindelijk in HK. Hij was de hele week op tournee geweest langs alle leveranciers in China. En ik zou eerst wachten op de Ikea die mijn stellingkasten zouden brengen. Natuurlijk duurde het allemaal langer dan verwacht omdat ik na bellen er achter kwam dat de Ikea alweer richting het warehouse was gegaan. Volgens hun klopte het adres niet. Onzin want we wonen er echt, maar goed. Een uur later werden dan toch de kastjes gebracht en kon ik eindelijk naar de mannen toe op Knutsfort Terrace.

Zondag was een prachtige dag. Berry stelde voor om 's avonds in Stanley te eten aan de waterkant en dat is natuurlijk niet af te slaan. Dus na de lunch vertrokken we richting Stanley. Altijd leuk. We hebben wat rond gelopen en daarna gingen de mannen aan een wijntje en ben ik nog lekker in m'n eentje de markt op gegaan. Dat gaat toch beter in je eentje dan wanneer 2 van die mannen met een quasi geïnteresseerd gezicht op je staan te wachten.

Daarna liepen we naar het restaurantje in het voormalig politiebureau aan de waterkant van Stanley. Het werd Spaans en om precies te zijn paella. Heel erg lekker en ik moet zeggen dat het witte wijntje enorm goed smaakte. Het was een heerlijke dag.

Maandag vertrokken Chiel en Berry naar Shanghai. En ik vertrok naar het HK Museum of History. Ik had een kaartje gekocht voor de speciale tentoonstelling van de Terracotta Warriors uit Xian. En wat een gave tentoonstelling was dat!!

Kleed vanaf de grond gezien

Kleed vanaf de brug gezien

Het museum verkoopt maar een x-aantal kaartjes per dag en op speciale tijden, voor de lieve som van 10 hkd oftewel 1 euro, waardoor je als bezoeker alles goed kan zien en je niet overlopen wordt door vooral onze mainland Chinese vrienden. Ik heb echt genoten en de prachtige introductie film waar je echt midden in staat, is geweldig! Als alle musea zo zouden zijn, dan zou ik veel vaker gaan, hihi.

De rest van de dag heb ik eigenlijk zitten wachten op onze PCCW monteur. Maar dat is gelukkig nu in orde.

Gisteravond was er een enorm onweer in HK. Het kwam echt met bakken uit de hemel! En het flitsen ging nonstop de hele avond en nacht door. Op zich niets mis mee, ware het niet dat natuurlijk allebei de balkons weer overstroomde.

Dus eerst mezelf zeiknat laten regenen om het afvoerputje schoon te houden op het grote balkon. Wat ik erg eng vond omdat het maar bleef flitsen en ik mezelf al zag liggen, in het water op het balkon, want het water stond weer tot aan de deur. En daarna mocht ik aan de bak in de bijkeuken. Het afvoerputje is in de bijkeuken en dat putje kon de enorme hoeveelheid water gewoonweg niet aan. En de regen kwam gewoon door de schuifdeuren! Dus daar stond ik dan...zeiknat...te dweilen om 1 uur 's nachts!

In ieder geval zijn de lambo van Viggo en de fiets van Jesse gered van verdrinking! En mijn nieuwe stellingkasten hebben de overstroming overleefd!

We zijn weer in de lucht!

Zo, daar word ik toch even niet goed van zeg. We hadden al weken last van een instabiel internet connectie en afgelopen donderdag deed hij helemaal niets meer. Vreselijk. Dan pas merk je eigenlijk hoeveel je op internet doet. Ik kon het blog niet meer updaten, geen recepten meer zoeken, geen FB, geen spelletjes, geen andere blogs lezen. Echt ik kon wel janken.

Maar goed, Chiel ging bellen met de PCCW. Dat is onze provider en Chiel staat daar ingeschreven met ID en paspoortnummer. Voor zo'n belletje moet je echt goed gaan zitten, koffie inschenken en vooral geen haast hebben. IDkaart en paspoort lagen klaar. Hij had al tot 10 en terug geteld en dan begint het eindeloze telefoonmenu waar je door heen moet. 'For english press 1, for internet press 2, for questions press 3...' Je begrijpt dat het heel veel energie kost. Maar na zo'n half uur, kreeg hij zowaar iemand aan de telefoon!

Eerst probeerden ze het op 'afstand' te fixen. Dat lukte dus niet. Dan weer vragen en moeilijk doen en vervolgens werd er een afspraak gemaakt. Praise the Lord! Zondag tussen 10 en 12 uur zouden ze langs komen...
En ja hoor, er kwam dus helemaal...niemand! Voor jan met de korte achternaam zitten wachten. En om 1 uur hadden we een afspraak met Berry en Jos. Er moet natuurlijk wel gegeten worden. Dus opnieuw gebeld na de lunch. Eerst dat hele menu weer af en toen zei de vriendelijke dame dat er waarschijnlijk iets mis is gegaan. Nee?! Echt?! Zou je denken?! Natuurlijk is er iets mis gegaan! Er kwam niemand!!

Maar goed, nieuwe afspraak gemaakt. Vandaag tussen 4 en 6 uur zou er iemand langs komen want ze hadden inderdaad gemerkt dat ons kastje van de PCCW niet meer werkte. Dus daar zat ik dan. Ik had al een vermoeden dat er weer iets mis zou gaan...Om half 5 ging de telefoon. De monteur. "Hello? I'm PCCW!' Ik helemaal blij. "Yes, my internet is NOT working, please come as soon as possible!"... 'Hello? Your internet is working again?... NOOOOO, it's not working!!! ...Ok, thank you!
WAT?! Hoorde ik dat nou goed?... Hij zal toch wel komen?... Toch?!

Enfin, om half 6 belde ik nog maar eens met de monteur. "Where are you? I'm waiting for you!"...'Hello? You cancelled. It's working...WAT?! NOOOOOO, you have to come!!! It's NOT working!!!

Ik trok bijna de haren uit mijn hoofd! WTF! Nadat ik enigszins uit mijn slof was geschoten besefte de monteur dat mijn internet het niet deed en dat ik niet blij was. Binnen 20 minuten zou hij alsnog langs komen want hij zat net aan de noedelsoep. Alles bleek er mis te zijn met het kastje en de verbinding en ik heb een nieuw kastje gekregen. Eindelijk weer internet. Jippie!

Morgen een postje over mijn culturele uitspatting!

Internet, balkon en Sham Shui Po

Internet:
Eerst maar even klagen over het internet. Die doet weer eens raar. Soms doet hij helemaal niets en soms gaat die vanzelf weer aan de gang. Vreemd. Ik blijf dat kastje maar opnieuw opstarten en dan hebben we weer heel even internet.

Ik hoor je denken 'bel dan met de provider' maar dat is niet zo makkelijk. Je moet eerst door een menu heen met allemaal onzinnige vragen plus dat je je hk-id nummer of paspoort nummer moet ingeven. En die is van Chiel. En als je dat dus niet kan ingeven dan loop je vast in het menu. Heel fijn.

En omdat de Nederlandse overheid het een goed plan leek om elke keer als je een nieuw paspoort krijgt, je ook een nieuw nummer te geven, kan ik door de bomen het bos niet meer zien. Ik denk dat Chiel elk half jaar een vol paspoort heeft en daardoor dus steeds een nieuw paspoort krijgt met nieuw nummer. Dus hij moet bellen maar hij is een beetje druk. Er zijn elke dag klanten die opgepikt moet worden van Lo Wu, de Chinese grens, en Berry is er ook nog. Hopelijk kan hij toch vanavond een gaatje vinden want dit is echt heel vervelend.

Balkon:
Gistermiddag kreeg ik visite van een groepje bouwvakkers. De gevel aan de zijkant is zo goed als kaal en nu moesten de zinken afdekplaten op het balkon eraf. Binnen 10 minuten waren de platen er af en nu kijk ik dus tegen een onafgewerkte muur aan. Ik ben erg benieuwd hoe het straks er uit gaat zien. Maar tot nu toe, hebben we geen idee wat er allemaal in de pen zit. Het enige wat ik weet, is dat Chineesjes helemaal verzot zijn op hun drilboren. Van 9 uur 's ochtends tot 5 uur 's middags lijkt het wel oorlog in huis.

Gistermorgen kon ik er echt niet meer tegen. Ik heb de taxi gepakt naar Megabox en daar heb ik heerlijk in alle rust door de Ikea gewandeld. Ik heb gelijk maar 3 stellingkasten gekocht die zaterdag worden bezorgd. Door het water wat in huis is gekomen met de typhoon, zijn mijn 2 houtenkastjes in de bijkeuken helemaal aan het rotten geslagen. Ik had het eerst niet door, maar gisteren toen ik een kastje aan de kant wilde schuiven zag ik het. Helemaal verpulverd. De nieuwe stellingkasten zijn van metaal dus hopelijk blijft het nu goed.

En toen ik daar toch was, heb ik heerlijk opnieuw in alle rust, een broodje gegeten bij Ikea Café. Het is nog maar net open en echt een uitkomst. In het restaurant zit de halve bevolking van Kowloon City huiswerk te maken, te slapen op de banken, sollicitatie gesprekken af te nemen of met hun kindjes te spelen in de speelhoek, zonder dat ze ooit iets hebben gekocht. Mij maakt het niets uit, maar dat cafe zit op een andere plek en er staan geen banken. Alleen maar stoelen. En daarom zitten in het cafe zowat alle witneuzen aan de koffie en zit de rest in het restaurant.

Sham Shui Po:
Ik kreeg gistermiddag een verzoekje van Berry of ik een adres wist in HK waar je kralen kon kopen. Zijn dochter had er om gevraagd. Ik heb voorgesteld om ze maar te gaan halen want uitleggen wordt een stuk moeilijker. Ik kon me herinneren dat ik met de taxi ooit door Sham Shui Po was gereden en dat ik toen heel veel winkeltjes zag die dat verkochten. Maar waar precies wist ik niet meer.

Dus in de metro naar Sham Shui Po en maar lopen en hopen dat je ergens tegen aan loopt. Nou was er veel te zien maar geen kraal te bekennen. Opnieuw de metro in en op Prins Edward eruit. Eerst kwam ik straten vol met stoffenwinkeltjes tegen en ja hoor. Ik had geluk! Een kralenwinkel vol met het spul wat Sophie graag wilde hebben. Die winkels verkopen vooral aan de 'wholesale' en soms aan de 'retail'. Deze mevrouw was erg aardig. Ik mocht me helemaal te buiten gaan en heb voor Sophie een plastic tas vol kunnen kopen! Voor weinig natuurlijk!

Dagje uit

Berry is nu in HK en deze keer is Bjorn meegekomen. Hij wilde wel eens kijken hoe dat nou gaat in zijn vaders bedrijf.

Zondagavond heeft Chiel ze opgehaald van het hotel en hebben we Chinees gegeten bij Heaven on Earth. Altijd lekker alhoewel het voor Bjorn de eerste keer was dat hij echt Chinees kreeg te eten. En het beviel prima. Daar hebben we een plan gemaakt om de volgende dag met z'n tweetjes eens te kijken bij de Big Budha. Chiel en Berry kregen klanten op bezoek en daar was voor Bjorn niets aan natuurlijk. Dus zo gezegd, zo gedaan.

Nadat ik Bjorn had opgehaald van kantoor zijn we naar de trein gegaan die ons naar Tung Chung bracht. Ik had natuurlijk uitgebreid verteld hoe leuk het was om met de kabelbaan helemaal naar boven te gaan dus we hadden er helemaal zin in. Aangekomen en wat bleek? Kabelbaan dicht! Voor 1 week gesloten vanwege onderhoud ingaande op maandag 17 september! Wat een domper. Dan maar met de bus naar boven.

En dan zit je in zo'n bus. Haarspeld bocht na haarspeld bocht. Bah. Maar na ruim een half uur mochten we uitstappen. Ik moet zeggen dat we echt een mooie dag hadden uitgekozen want het was prachtig weer. Strakblauwe hemel en een graadje of 26. Helemaal goed dus.

Trap weer op, de Big Budha weer gedag gezegd, genoten van het mooie uitzicht, trap weer af, tempel in, rondje gelopen en toen naar Ngong Ping Village. Daar hebben we lekker wat gegeten en toen hup, de taxi weer in.

Op naar Tai O. Het vissersdorp op stelten. Het scheelt echt wel als je doordeweeks erheen gaat want dan hoef je niet te schuifelen achter alle andere toeristen aan. Bootje genomen om de dolfijntjes te bekijken, die zich natuurlijk niet lieten zien. Rondje gelopen en de rij in om met de bus weer terug naar Tung Chung te gaan.

We hebben het even geprobeerd maar toen zijn we toch de taxi weer ingestapt. Toch wel lekker hoor. In Tung Chung hebben we eerst wat gedronken. We waren een beetje uitgedrrogd. Toen nog even de City Gate Outlets in, nog een hardloopshirtje gekocht en daarna de trein weer in naar Kowloon. Ik geloof echt dat we op een ferry na, elk openbaar vervoer hebben gehad! En toen was het wachten op Chiel en Berry...bij de vernieuwde Thai!

Het was een heerlijke en heel gezellige dag zo met Bjorn!

Zielepiet

Chiel heeft al een tijdje last van rugpijn. De ene dag kan hij haast niet lopen, de volgende dag heeft hij nergens last van. In Nederland ging het best goed en heeft hij zelfs afstanden gelopen voor de training van de marathon in Japan. Toen we weer terug in HK waren werd het ineens een stuk erger.

Ik weet niet hoe het bij jullie thuis gaat maar hier wilde de man des huizes niets weten van een dokter of een fysiotherapeut. Ik kon het blijven herhalen. 'Ga nou toch even langs de fysio!' En steeds werd het weer afgewimpeld. 'Nergens voor nodig..., het gaat steeds beter...' zei hij terwijl hij krom van de bank opstond. In ieder geval werd het het vorige weekend nog erger en hij gaf zomaar toe om maandag naar de fysio te gaan.

Afgelopen maandag was het zover. Hij ging door de wringer en daarna liep hij gelijk door naar het werk. Geen tijd om thuis te zitten. De volgende 3 dagen ging hij zelfs op en neer naar China en vrijdag mocht hij weer langs komen. Opnieuw door de wringer en deze keer met acupunctuur erbij.

Hij heeft er echt last van. Zo erg zelfs dat hij niet meer heeft hardgelopen sinds we terug zijn en naar het werk lopen kost veel energie. Het schijnt dat hij last heeft van de zenuwbanen die zijn benen ingaan. Volgens de fysio komt alles goed maar het kost even tijd. En dat is nou net iets wat Chiel niet heeft...tijd. Vanavond komt Berry met zoon voor 2 weken, van de week komen klanten, kortom de aankomende 2 weken zit hij met een bomvolle agenda.

Chiel is nu even zielig. Ik ben maar cupcakes aan het maken voor 'm...

Lampionnetjes

Hong Kong is zich weer aan het voorbereiden op het volgende feest. Op 1 oktober is het National Day en we krijgen mid-autumn festival. National Day gaat gepaard met vuurwerk en natuurlijk de bezoeken van de diverse bobo's uit Beijing. Maar met mid autumn festival dan wordt het super gezellig in de stad!
Overal lampjes en lampionnen!

Bij Chiel voor kantoor, bij de Starferry worden de lampionnen al klaar gezet. Dat zijn altijd van die enorme taferelen. Op het plein bij ons zie je de eerste lampionnen ook al verschijnen. Leuk.

Gistermiddag toen ik echt he-le-maal klaar was met die drilboren, die trouwens al bezig zijn vanaf onze terugkomst in HK en ik mezelf echt niet meer kon horen denken, toen ben ik de taxi ingestapt en ben ik naar de flower market gegaan. Even wat anders aan het hoofd. Pff.

En daar is het al helemaal feest! Overal lampionnetjes...

En het is een prachtig gezicht! Maar ze zijn ook vast voorbereidingen aan het treffen voor december. Voor de kerst! Absurd om te zien dat als het bloedje heet is, de eerste kerstbomen alweer de kop op steken. Nou ja, je kan maar beter op tijd zijn!

Het is nu nog bloedje heet met strak blauwe luchten. De laatste dagen 3 hot weather warnings gehad  maar ik geloof dat we volgende week een 'koude front' over krijgen. Ben erg benieuwd. De mensen worden al gewaarschuwd..'in de ochtenden wordt het maar 24 graden! Hou daar rekening mee!'

Waarschijnlijk heeft het allemaal te maken met de Super Typhoon die nu naast de Filipijnen raast en richting Japan gaat. Laten we het hopen. Maar niets is zo onvoorspelbaar als een typhoon...dat hebben we al eens meegemaakt.

Wat is een Super Typhoon?
What's the difference between a "super typhoon" and a regular typhoon? A super typhoon is the equivalent of a Category 4 or 5 hurricane, meaning it has maximum sustained winds of 150mph or more. It's basically a really intense typhoon, with the ability to produce high storm surges and torrential downpours, in addition to powerful winds.

Mick

Nou deze video kon ik niet laten gaan. Ster van de film: Mick. Het zoontje van Rob en Christy. En mijn achterneefje! Vandaag is hij 3 jaar geworden en als je de video bekijkt duidelijk in de wieg gelegd voor een toekomst in de muziek. Ik zeg 'wegwezen Nick en Simon! Here's Mick!'

We worden opa en oma!

Tijdens de enorme typhoon die T10 veroorzaakte kregen Chiel en ik 's nachts een gemist telefoontje. Van Remy. De volgende morgen belde hij weer. Ik dacht dat hij belde om te vragen hoe het hier in HK was want ik had begrepen dat we zelfs het nieuws in NL hadden gehaald met de typhoon. Dus toen hij belde, begon ik als een gek te ratelen dat alles ok was, dat er wel schade was, dat we zelfs water binnen hadden gehad op 4 hoog, enz.

Remy hoorde het allemaal aan en toen ik was uitgerateld zei hij: "Gelukkig maar mam, maar daar belde ik niet voor. We zijn zwanger!" Ik geloof dat ik even stil viel, alsof ik de woorden opnieuw moest registreren en daarna natuurlijk groot gejuich!! Zwanger?! Echt?! Wat gaaf!!!!

Ik wist echt niet hoe ik het had. Wat een nieuws zeg! Ik vuurde allerlei vragen op Remy af. Hoe gaat het met Rachida? Wanneer komt de kleine? Is alles goed? Is ze moe? Hoe gaat het met jou? Heb je Linn en Ben al gebeld? Nadat hij alle vragen stuk voor stuk had beantwoord en we samen niet konden geloven dat het echt zo was, ging Remy zelf Chiel bellen.

Nadat we hadden opgehangen plofte ik op de bank. Jee, ik word oma. En Chiel wordt opa. En kleine Remy (nou ja klein, 2.05 meter lang en 30 jaar) en Rachida worden ouders...Waar is de tijd gebleven? En toen Chiel naar huis belde, kon hij er niet overuit. 'Ik word opa' bleef hij maar zeggen.

En toen we een paar weken geleden in NL waren, konden we eindelijk persoonlijk Remy en Rachida feliciteren. Ze zijn toen lekker een heel weekend gebleven in Druten. En Rachida was echt heel moe. Ze viel overal in slaap en heeft heerlijk op onze bank gehangen. Geen haast. Ze heeft zich lekker laten vertroetelen door a.s. papa en a.s. oma.

Vorige week is de eerste echo gemaakt en alles is helemaal goed met het kindje. En straks in maart kunnen we de baby verwachten!

De pizzabakker

Toen wij zaterdagavond met Jesse gingen eten bij de Koreaan zei hij ineens 'Ben je morgen thuis? We hebben een verrassing voor je!' Huh?! Voor mij? Ik ben niet jarig, er zijn geen feestdagen in de nabije toekomst, dus waarom een verrassing voor mij?

'Omdat we graag bij jullie thuis komen en omdat het balkon zo leuk is en omdat we altijd kunnen blijven eten en gewoon omdat we het leuk vinden om te doen en omdat het ook eigen belang is!' Ik werd er gewoon emo van kan ik je vertellen maar tegelijkertijd werd het ook interessant. Wat kan het dan zijn?

In ieder geval werd boven de hotplate bij de Koreaan besproken dat hij en Mable zondagmiddag zouden langs komen om het cadeau te brengen en dat we dan gelijk pizza's gingen bakken op de bbq! Ik had zo'n pizza steen en zo'n houten pizzaschep gezien bij de Citysuper en mijn plan was om die eerst te halen, plus alle ingrediënten om lekker pizza's te maken.

Het plan werd getrokken. Jesse bood aan om de steen te halen en hij moest nog wat dingen halen die bij het cadeau hoorden. Dus zo gezegd, zo gedaan.

Ik ging zondagmorgen boodschappen doen voor de pizza's, Chiel ging eerst nog naar kantoor om te werken, jazeker op zondagmorgen en daarna stapte ik de keuken in. Ik maakte een griekse salade en meloen met ham. Daarna alle lekkere dingetjes snijden die op een pizza zouden kunnen en om half vier ging de deurbel. Met 2 enorme boodschappentassen stonden Mable en Jesse voor de deur. Je zou Mable haast over het hoofd zien vanwege die enorme tas!

Het leek wel Sinterklaas! Het enorme pak pakte ik uit en wat denk je nou dat er in zat? Tadadada...een ijsmachine! En niet zo'n klein dingetje, nee, eentje met een heuse hendel om je ijs in een hoorntje te kunnen vullen plus 3 containertjes om chocolaatjes, hagelslag en zo in te kunnen doen! Wat een geweldig cadeau!!

Bij Jesse uit de tas kwamen verschillende soorten suiker, melk, slagroom, plus een pizzasteen, pizzaschep en een heuse deegroller! Wat een giller zeg! We begonnen alles in elkaar te zetten en de instructies te lezen en toen was er toch een lichte teleurstelling. Je moet de ijscontainer eerst 12 uur in de vriezer zetten voordat je ijs kan maken! Enorm balen natuurlijk maar we de container eerst maar gelijk in de vriezer gezet en na het eten zouden we eens kijken of we misschien toch niet een heel klein beetje ijs zouden kunnen produceren.

Maar eerst het pizzadeeg. Mable en ik stonden als profs te kneden en Chiel had het vuur al een tijdje aanstaan zodat de steen kon voorverwarmen. En toen kwam het mooiste...

Jesse is volgens mij in een vorig leven een pizzabakker geweest! Hij rolde het deeg uit en belegde met militaire precisie de pizza met lekkere dingetjes. Nou was het voor ons allemaal de eerste keer dat we een pizza wilden bakken op de bbq, dus aldoende leert men.

Na de eerste pizza bleek, dat we minder tomatensaus moesten gebruiken. Bij de tweede pizza bleek dat hij korter op de steen moest bakken en de derde pizza was de beste van allemaal! Want toen bleek weer dat de steen na een uur eigenlijk pas op de juiste hitte is. Dus de volgende keer moet dat vuur eerder aan en moet de steen langer voorverwarmen. En je hebt echt een deksel op de bbq nodig anders smelt de kaas niet!

En toen werd het tijd om het ijs te maken. Het zal niemand verbazen dat dat dus niet lukte. Ik denk dat de bak net 2 uur in de vriezer stond dus ons vanille ijs werd vanille soep. Helaas pindakaas. Maar gelukkig staat de bak nu standaard in de vriezer dus mochten we aan het ijs, de frozen yoghurt of het sorbetijs willen, dan is het geen enkel probleem meer.

Van de week ga ik het op mijn gemakkie eens uitproberen om aardbeiden ijs te maken. En ik wil een ander recept voor het pizzadeeg uit proberen. Ik vond deze iets te droog.

Maar wat een super middag! We hebben heerlijk gegeten en het was een interactief etentje! Lekker eten, gezellige mensen en prachtig najaarsweer...wat wil een mens nog meer? Nou...uh...ijs!