LENTE!

Maar we zijn solidair met jullie daar in het barre Noorden!
Kijk, Jos en ik doen net af we het koud hebben bij 24 graden!

Happy!

Soms heb je van die dagen dat je overal iets positiefs in ziet. En dat is mooi want negatieve gedachten sluipen altijd ongemerkt binnen.



Wie kan nou niet blij worden van zo'n overheerlijke cappuccino? Met hartje?



Of mijn nieuwe afwasspons bij de Jusco 10 dollar plaza? Afwassen doe je nooit meer alleen!



Of de bakkerij in Mongkok van Uncle Fong met vers gebakken koekjes?



Of een prachtig kindje die gezellig vast geklemd zit aan zijn vader?



Of die mooie man die met jou naar de bloemenmarkt wil lopen op zaterdagmiddag in Mongkok? Waar 3 miljoen Chinesen rondlopen? Daar wordt je toch blij van!

Openbaring 1, 2 en 3

Het kwartje is dan toch eindelijk gevallen. Het heeft even geduurd maar ik heb het licht gezien!

Bij de ingang van Harbour City is alles versierd vanwege Chinese New Year dat op 14 februari valt dit jaar. En het nieuwe jaar is het jaar van de tijger. Tot zover begrijp ik het. Maar vandaag liep ik er langs om met Chiel te lunchen en keek ik nog eens goed. Normaal staat over "Kung Hei Fat Choi" wat betekent "Gelukkig Nieuwjaar", maar dat zag ik nergens staan. Wel zag ik staan
"Forever Love" en "Sweetheart", vreemd dacht ik nog. Maar toen ging het lampje aan! 14 Februari is ook Valentijnsdag!! Ahhhh...nu ik begrijp...


Voor de niet-oplettende lezer, de poppetjes zijn ook gekleed in een tijger outfitje! (valt die? Year of the Tiger, tijger outfitje)

Verder op op de Avenue of Stars vlak bij de oude Stationstoren, zijn ze ook weer bezig om de boel te versieren. Het is nog niet af, er komt nog veel meer bij, maar toch alvast een voorproefje. Die lampionnen blijven een waanzinnig mooi gezicht!




En toen was het vrijdagavond.



Dus nadat Jos was terug gekomen van het achterland waar hij tegenwoordig kantoor houdt, zijn we gaan eten. Niemand had enig idee waar/wat we zouden gaan eten dus de Thai leek wel leuk. We liepen over de plaza van de K11 oftewel Masterpiece en toen zagen we een bord Al Pasha, 4 hoog en een restaurantje met eten van de Zijden Route.



We hebben geen seconde getwijfeld en liepen in 1 streep de lift in. Trouwens fijn om te weten voor de workaholics onder ons (nee laat ik geen naam noemen maar het begint met een J en het eindigt op Esse) dat er WiFi in de lift is! Kan altijd handig zijn.



We waren totaal overdonderd! We liepen een supergaaf restaurantje in met leuke nisjes en banquettes, veel gave Marokkaanse lampen, belly dancers, roti ovens en een groot buiten terras met loungebanken. Het enige wat jammer was dat de verlichting op het buitenterras zodanig was dat ik echt geen letter kon lezen van het menu! Zo blind als een molletje, echt waar.



Dus aan onze Jos de eer om ons menu uit te zoeken. En, believe you me, hij deed dat met volle overgave. Veel te veel dus! ( Hij heeft dan ook een goede leermeester als buuf, hihi)
Maar het was heerlijk. Zalig gegeten en een prima plek om ook 's avonds een glaasje wijn te drinken.

Na het eten op weg naar huis, een hele 2 minuten lopen, kwamen we langs de Chocolade/Icecream winkel. Echt zo'n tentje waarvan iedereen dacht "die is met 2 maanden gesloten en opgedoekt". Maar wat schetste mijn verbazing? Ze waren helemaal uitverkocht!!

Smile!

Ben weer een beetje blij na jullie lieve comments!

Voorpret

Ik heb voor onze trip naar Nepal van 7 tot 14 februari, via Kamilah, een Engelstalige gids + privé busje in de arm genomen. En eerlijk gezegd ben ik daar erg blij mee. Wel zo makkelijk en ik hoef in Nepal niet op zoek naar een mannetje met een auto. Dus hierbij het schema!

1. Bij aankomst op het vliegveld van Kathmandu worden we opgehaald door de gids en naar het hotel gebracht. Misschien leuk om te weten dat het hotel een toepasselijke naam heeft. Namelijk het Yak & Yeti hotel! We komen pas laat aan in Nepal dus gelijk naar bed, denk ik...
   
2. De volgende morgen vroeg worden we weer opgehaald om een dag lang Kathmandu te bezichten waaronder de Swayambhunath Stupa, Pashupatiinath Temple & Baudhanath, Durbar Square, Patan City, Temple House of Kumari waar de 4 jaar oude levende Godin woont. Lokale markten en dan terug naar hotel.
3. Uitchecken, auto in en naar Royal Chitwan National Park. Een van Nepal's grootste natuurreservaten. Hier zitten we in het Macchan Wildlife Resort. Een gaaf jungle huisje dus!
4. Vroeg opstaan om een jungle safari te nemen op een olifant, hihi, om wild te spotten zoals de eenhoornige neushoorn, verschillende herten, beren, wilde zwijnen, krokodillen, vogels en als het meezit de Royal Bengal Tiger. Die laatste is al jaren niet gezien dus ik maak me geen illusies.
5. We rijden weer naar Pokhara, ookwel bekend als de "Valley City of Nepal". Dit ligt een flink eind verderop, 200 km om precies te zijn. Hier is het landschap een mengelmoes van "farmland", beboste bergen en 6 meren waaronder de beroemde Phewa Tal Lake. Hier gaan we in het Fish Tail Lodge overnachten. Waarom het zo heet laat de volgende foto zien. Het uitzicht is op Mount Fishtail.
6. We gaan de boot in! Op het Phewa Lake met prachtige uitzichten van Mount Fishtail. Daarna nog een bezoek aan de Barahi Temple, Devin's fall, Bindabasini Temple en Seti George.
7. Deze dag rijden we 200 km terug naar Kathamandu om 's avonds terug te vliegen naar Hong Kong.

Het mag duidelijk zijn, we hebben er enorm veel zin in! Ik kan niet wachten om op het vliegtuig te stappen!

Kapper

Wat is dat toch met kappers? Waarom doen ze nou nooit wat jij wilt? Ik word daar zo ontzettend moe van!

Omdat ik veel grijze haren ontwikkel, waar ik trouwens echt niet blij van word, ben ik genoodzaakt om zo'n beetje elke 6 weken mijn haar te laten kleuren. Niets bijzonders, gewoon de uitgroei. Kind kan de was doen. Helaas lukt het mezelf niet meer vanwege allergie en hardnekkige grijze haren dus daarom ga ik naar de kapper.

Het knippen zelf heb ik geprobeerd zo lang mogelijk uit te stellen. Als ik dan toch geknipt moet worden dan liever in NL. Daar kan je uitleggen wat je nou precies bedoeld. NOT! De laatste keer in NL was ik echt niet blij met mijn nieuwe haar. Ik probeerde wat uit te leggen, zij knipten hoe zij dat willen. Jammer. Plus dat ik binnen 20 minuten weer thuis was. De föhn werd op max gezet en toen was het klaar. Ik heb wel gezegd dat ik het niet mooi vond zitten, dus kreeg ik nog wat wax door mijn haar. Vond het nog steeds niet mooi maar had geen zin meer om er tegen in te gaan.

Maar nu ben ik in HK. Nieuwe kapper in de Masterpiece dus ik dacht, wie weet is dat wat. De HairCorner heet het. Veel kappers, grote zaak en koffie. Niet slecht. Eerst het haar kleuren. Zag er goed uit. Geen grijze haren meer te bekennen. Toen kwam Goofie om de hoek kijken. Hoe ik het wilde. Ik leg uit, boblijn, schuin naar voren, niet te kort. Hij zegt ok. Dus volgens mij snapt hij het. NOT!

Begrijp me niet verkeerd, hij begon met een 3 mm afknippen...voor 2 uur lang!!! Dus het is nu kort. En schuin snapt hij niet, het is nu recht. Ik had er echt zo genoeg van. Bah. Ik ben dus wederom niet tevreden. Hij vond het prachtig. Gelukkig maar.

En Therasita die hier nu is, vond dat ik er jonger uitzag. Daar hou ik me maar aan vast. En volgens Mickey groeit haar zo weer aan. D'as ook waar. En zei ze, ik kan altijd nog een leuk pruikje kopen...blond... Maar ik baal als een stekker. Dat staartje lukt niet meer.

Weekoverzicht

Van de week ben ik samen met Mickey de hort op geweest. Als 2 volleerde dimsumdiva's hebben we gegeten bij Ovologue in Wanchai. Het was heerlijk, prachtig om te zien en de ambiance is perfect. Helemaal Zen! Kijk maar!




Gisteren heb ik Ryanne weer gezien. Haar zwangere buikje is ineens een zwangere buik geworden!

En vanavond komt Chiel weer thuis. Wel veel later dan normaal maar dat komt omdat ze vanavond het Chinese New Year Dinner hebben. Helaas kan ik daar niet bij zijn omdat mijn visa niet op tijd klaar is. En dat is niet de fout van het visumburau maar vooral mijn eigen schuld. Ik ben er steeds van uit gegaan dat we het dinner op vrijdagavond zouden hebben. Stom. Nou ja. Volgend jaar ga ik in de herkansing.

Vanmiddag ga ik naar de kapper. Het grijs als sneeuw voor de zon laten verdwijnen, hihi. Ben erg benieuwd want ik ga naar de kapper achter ons flatje. In de Masterpiece of K11 zoals het ook genoemd wordt. Prachtig nieuw winkelcentrum + Hyatt Regency + appartementen. En er zit zelfs een supermarkt onder in de kelder! Ik zal vanmiddag eens foto's gaan maken om te laten zien hoe het dan uiteindelijk is geworden.


Helaas mist.

Het is echt geweldig om geen drilboren meer te horen omdat de bouw EINDELIJK klaar is. Ze waren begonnen toen we hier ging wonen dus na jaren eindelijk stilte...dacht ik! Maar nee. Nou zijn ze begonnen aan een nieuw projectje aan de voorkant van de Pinnacle. Het gebouw op de boulevard waar we heerlijk op een terrasje konden (Blues aan de Bay) wordt steen voor steen afgebroken! Met drilboren! Op deze plek komt een nieuw gebouw te staan met maar liefst 77 verdiepingen! Bijkomend voordeel is wel dat ik vanuit de slaapkamer nu beter zicht heb op de haven. Van korte duur natuurlijk maar ach.

...en dat is 2

Vandaag is Ben het huis uitgegaan. Hij woont nu in Amsterdam. Met Anisah. Toch vreemd, ook al zijn wij niet thuis, dat er weer een vogeltje is uitgevlogen.

Linn gaat deze week hard aan het werk in huis om alles gereed te maken voor de komst van Martijn. Want hij gaat namelijk samen wonen met Linn. Dat vogeltje vliegt rechtstreeks het lege nest in, hihi.

Eigenlijk is het een soort van stuivertje wisselen!

Lente in eigen huis

Het was een gezellige drukke dag. Vanmorgen hard gelopen over de boulevard en daarna lekker geluncht met vriendinnetjes en door de stad gelopen. Ik mag wel zeggen dat ik nu kapot ben. En dus zit ik achter de computer met American Idols op de achtergrond en een broodje kaas ernaast.

Terwijl ik eens door mijn eigen blog browse, valt mijn oog op de buienradar van NL. Ik zie hele witte vlagen over NL gaan. Sneeuw denk ik. En volgens mij is het nog steeds koud. Ongekend dat die winter zo lang aanhoudt! Hoeveel sneeuw kan een mens hebben?

Terwijl ik aan het peinzen ben over de aanhoudende winter in NL valt mijn oog op de 2 heerlijk geurende blauwe hyacinten bij mij op de vensterbank. Hmmm...lekker! Geen sneeuw, geen temperaturen onder nul en mijn eigen Keukenhof op de vensterbank!

Mens erger je niet

Dat was de kop van het Wereld Expat Magazine. Ze hebben een Ergenissen-top 3 gemaakt.

1. Een buitenlandse partner is bijna onmogelijk mee te nemen naar NL. Voor tijdelijk en permanent verblijf.
2. DigiD en Burgerservice nummer is voor Nederlanders in het buitenland niet digitaal aan te vragen. Je moet een correspondentieadres in Nl hebben en een 06 nummer.
   
3. Rijbewijs verlengen! Je moet wederom een Nederlands correspondentie adres hebben en het rijbewijs wordt niet opgestuurd naar het buitenland.

Nummer 1 hebben wij van dichtbij 2 keer meegemaakt.

Toen een vriend wilde verhuizen terug naar NL was het een probleem om zijn vrouw van Singaporese afkomst mee te nemen. De inburgeringscursus was het eerste wat ingevuld mocht worden. Net als Nederlandse les. En dat is makkelijk te vinden in het buitenland! Elk land loopt tenslotte over van de Nederlandse taalcursussen. NOT! Hij heeft maar even gewoond in NL en zijn vrouw was hier steeds voor korte tijd op vakantie. Ze hebben Nederlandse bodem verlaten en zijn naar de Emiraten vertrokken.

En een Nederlandse collega die op vakantie naar Nederland wilde gaan om zijn hoog bejaarde zieke oma te bezoeken met zijn Thaise vriendin kreeg nul op het rekest. Hij heeft het 4 jaar lang geprobeerd. Na 4 jaar heeft hij kunst en vliegwerk moeten uithalen (vader, werk, hij zelf stonden garant. AL 4 JAAR!!!!) en wonder boven wonder mocht hij dan eindelijk 2 weken naar zijn vaderland op vakantie. De arrogantie van de overheid die aanneemt dat iedereen permanent in NL wil blijven om uitkeringen te vangen, zet slecht bloed.

Nummer 2.
Een digitale handtekening regelen om je belasting b.v. te regelen schijnt alleen online te kunnen voor Nederlanders in Nederland. Een Burgerservicenummer krijgt elk kind in NL door de brievenbus. Als je geboren bent in het buitenland dus niet. Je kan alleen dit aanvragen door te verschijnen op het belastingkantoor in NL. Op afspraak.

Nummer 3. Het rijbewijs verlengen.
Laat ik daar nou net mee bezig zijn! Op zich is het RDW wel bereid mee te werken, maar elk mailtje duurt 3 werkdagen voordat het beantwoordt wordt. En heb je een vraag wat het mailtje daarvoor betreft, dan duurt dat weer 3 werkdagen! Ik ben dus nu 2 weken bezig met mailverkeer. En ik wacht nog steeds op antwoord! Want die 3 werkdagen zijn exclusief vrije dagen, atv-dagen, sneeuw op de rails, enz, enz. Ik heb dus nog steeds geen aanvraagformulier om mijn rijbewijs te verlengen. Nou ben ik op tijd begonnen met het aanvragen, althans dat leek erop, 2 maanden, maar in dit tempo zie ik mezelf weer opnieuw rijlessen nemen en examen doen.

Ik was ook echt verrast dat ik niet terecht kon bij het consulaat voor het verlengen van mijn rijbewijs. Dat leek me zo'n voor de hand liggende oplossing. Maar nee. Maar mocht ik nou toch slagen om mijn rijbewijs te verlengen voordat het verlopen is, dan sturen ze het op naar het Nederlandse adres. En dat is echt handig omdat als wij aankomen in NL en een auto willen huren, ik mijn rijbewijs moet laten zien.

Volgens mij kan dit echt veel makkelijker!

Did it!

Na Cambodja is er bar weinig terecht gekomen van het hardlopen. In NL was het glad, koud en sneeuw en hier kwam ik maar niet in de mood. Heb het 1 keer gedaan samen met Jos en Chiel maar leuk...nee. Vond er geen zak aan. Het gevolg naturlijk dat ik totaal geen ritme meer had. Wel nieuwe schoenen en een hartslagmeter, maar geen ritme.

Vandaag ben ik weer begonnen!! En ondanks dat het zwaar was, dat ik achter mijn adem aanliep op sommige stukken, dat mijn rechter voet sliep, en dat ik constant dacht "Waarom doe ik dit ook alweer?", heb ik mijn schema weer opgepakt. 1 x 2, 1 x 3 en 5 x 5 minuten.

Ben zo trots als een aap op mezelf! Woensdagmorgen weer!

D'as nou jammer

Soms loop je in HK tegen een verborgen juweeltje aan. Zo ook vanavond.

We liepen in Wanchai van Lockhardroad naar Starstreet. En deze keer liepen we een andere route dan normaal. Ineens stonden we oog in oog met dit prachtige gebouw. Uitgelicht, goed in de verf en gerenoveerd. Wat gelijk opviel, het was een vooroorlogs pand. En dat is nou bijzonder! Er zijn vele prachtige gebouwen plat gemaakt om plaats te maken voor glimmende glasgevels. Gelukkig is HK nu zover dat ze historische panden proberen te renoveren. Dus je begrijpt, dit pand viel op!



"Als we nu eens konden wonen in zo'n huisje!", zei ik tegen Chiel. "Dat zou prachtig zijn! Maar het zal wel veel te duur zijn."

Waarop Jos ineens zegt: "Of veel te klein! Kijk eens goed!" Ik liep er om heen en wat schetste mijn verbazing. Het is alleen een gevel!! Het hele pand is nog geen 1 meter diep!!

Big Brother

Ik was van plan om een heel verhaal te schrijven over Google, censuur, China, Blogger, Facebook, Twitter en You tube. Ik heb het wel 4 keer opgeschreven en daarna weer verwijderd.

Waarom? Ik denk het zekere voor het onzekere genomen... Geen idee wie er over mijn schouder mee kijkt...

Eruit!!

Nog eventjes en dan komt Chiel weer thuis. Gezellig. Die 3 dagen kom ik wel door hoor, ik vermaak me wel, maar 's avonds is het best saai. Voor Chiel is het minder leuk. Hij verveelt zich te pletter 's avonds in Shenzhen en vandaar ook die gezonde hobby. Hardlopen. Op de band in het hotel maakt hij heel wat kilometers. Niet buiten d'as niet veilig daar.

Gisteren heb ik mijn vrienden van Cathay wel 8 keer aan de telefoon gehad. Ze kregen er geen genoeg van! Alles voor de trip naar Nepal is geregeld maar nu blijkt dat het vluchtnummer veranderd is. Dus zo'n beetje elke 5 minuten kreeg ik een telefoontje. "The flightnumber has changed mrs Joanna." Na de derde keer zei ik "Let me guess...has the flightnumber changed?" "Yes, how do you know?" Maar goed, ze vonden het bere gezellig met mij aan de telefoon dus ze bleven bellen. Better safe than sorry!

En vanmorgen ben ik verplicht voor 3 uur het huis uitgezet. Ze kwamen het huis uitroken en sprayen i.v.m. ongedierte. Niet dat ik er om heb gevraagd maar tegenwoordig is dit een service van the Pinnacle. Eens per 3 maanden. En d'as mooi. Want ik HAAT kakkerlakken!! Alle ramen staan nu tegen elkaar open en dat is niet eens een straf. Het wordt lente! 21 graden! Ik merk wel dat het weer "klef" wordt. Maar goed, t'is in ieder geval niet koud.

Dus in deze verplichte haal-maar-een-frisse-neus-uurtjes, ben ik in de MTR gestapt naar Central. Naar het Nederlands Consulaat. Daar mocht ik een verklaring ophalen waarin de Consul Generaal verklaart dat ik in Hong Kong woonachtig ben i.v.m. de verlenging van mijn rijbewijs.

En zoals ik het hier boven heb opgeschreven, zo staat het ook inderdaad op de verklaring. En dat voor de prijs van 380 hkd!!Voor 1 zielig zinnetje!! Alsof je een emmer leeg gooit! Toch fijn om te weten dat de ambtenaar in Hong Kong niet veel verschilt van de ambtenaar in NL. Het duurt 5 dagen voordat je het kan ophalen en de prijs mag er wezen.

En dan moet ik nog met het RWD contact opnemen want een rijbewijs wordt niet afgegeven door het consulaat. Dus eerst op internet, dan een aanvraagformulier invullen online waarin je een aanvraagformulier aanvraagt om je rijbewijs te verlengen. Dat kan omdat je buiten NL woont. Vervolgens moet je het HK adres invullen en daarna het nederlandse correspondentie adres. Hmmm...toen voelde ik al nattigheid. En inderdaad. Ik kreeg na 3 werkdagen een mailtje waarin stond dat ze mijn verzoek hadden ontvangen en dat zouden opsturen naar mijn NL-adres!!

Daar word ik nou zo moe van... ik woon daar niet, maar hier. Dus wat heb ik aan een formulier dat ik wel online mag aanvragen omdat ik buiten NL woon, maar dus toegezonden krijg in NL. Na wat heen en weer gemail (telkens 3 werkdagen ertussen!) zullen ze overwegen om het formulier op te sturen naar HK. Het rijbewijs echter sturen ze toch naar NL omdat zij geen officiële documenten opsturen naar het buitenland. Voor het laatste kan ik begrip opbrengen maar waarom een service verlenen als je dat maar half doet?

Honi-9

Gisteren ging ik gewapend met een TT, mijn bankboekje en de stempel (nee, helaas geen Audi TT, maar een Telegrafic Transfer om geld over te maken naar NL) naar de DBS Bank.

Hele lieve mensjes werken daar. In het begin waren ze nogal schuchter en werd elke handtekening tot op het lijntje gecontroleerd, maar ze weten inmiddels beter. We komen er al 5 jaar. We zijn zo'n beetje bij de DBS-bank familie gaan behoren. Zelfs de portier/bewaker kent ons al en als we voor de deur staan lacht hij ons al toe en roept "Welcome back!"

Ik had het formulier thuis al ingevuld en kon in 1 streep door naar de balie. Het formulier verdween in het schuiflaatje met mijn bankboekje en de dame bekeek het formulier aandachtig. In een razend tempo drukte ze op de toetsen van haar keyboard en ook al zag ik het niet vanuit mijn positie, ik wist dat ze op haar monitor onze bankrekening en handtekeningen zag staan.

Er kwam een stempel op de TT, het bankboekje werd ge-update in een apparaatje, een senior van de bank gaf toestemming, en voila, de overboeking was gedaan! Dacht ik...

Om 6 uur werd ik gebeld door de DBS bank. "Hello Joanna!", zei ze. "I have some questions about the TT from this morning." Ze kon de IBAN code niet lezen die ik had opgeschreven. Er was verwarring ontstaan of de 'g' van "ing-bank" nou een 'g' was of een 9.

"I'm sorry, it's a 'g'", antwoorde ik. "And what about the name of the beneficiary?", vroeg ze. "I spell to you ok? H...O...N...I..9???"

HALLO!!! Kijk eens goed op je schermpje!!! HONIG!! Elke maand dezelfde overboeking!!! We zijn geen space-mannetjes. "HONI-9 wants hooooome.....!"



Maar ach, ze bedoelden het goed. Geld is on it's way! En het is weer eens iets anders. In plaats van mr & mrs Hong gaan we nu als space familie mr & mrs HONI-9 door het leven!

Drukke dimsum dinsdag

Zo. Even bijkomen. Al zeg ik het zelf, ik ben weer lekker druk geweest.

Vanmorgen eerst naar de bank geweest. Mickey liep gezellig mee en toen naar kantoor. Daar moest ik wat faxen naar Cathay Pacific. Al met al duurde dat even en toen konden we eindelijk naar de Jade Garden om te gaan dimsummen. Prachtig uitzicht over de haven en over 6 oude chinese vriendinnen die met elkaar aan tafel zaten. Geweldig. The Golden Girls ten voeten uit!



De dimsum was zalig. Prachtig opgediend in een kooitje en een lust voor het oog.



Aan tafel maakten Mickey en ik een plan de campagne. We wilden eerst de ingang van Harbour City eens uitvoerig op de foto zetten. Alles is wederom versierd maar dit keer voor Chinese New Year. Het jaar van de tijger!




Daarna per ferry naar Hongkong Island en dan door naar Horizon Plaza op Ap Lei Chau. Daar staat een pand van 28 verdiepingen hoog en op elke vloer meubelzaken of kleding outlets van de grote merken. Ik kan je verzekeren dat je er uren kan ronddwalen en je dan geen moment verveeld! Terug in de taxi naar huis. Ravioli gemaakt en gewacht op de Park'nShop die de boodschappen kwam brengen.



Opnieuw gebeld met Cathay Pacific en langdurig aan de telefoon gehangen. Maar eindelijk is alles dan geregeld. De trip naar Nepal is confirmed, de stoelen zijn uitgezocht, de hotels zijn geboekt en de dagtoers geregeld!

En zo juist is Jos weer vertrokken die nog even een biertje kwam doen. De mannen zitten namelijk allemaal helemaal stuk. Waarom?
Het blijkt dat in november, voordat de heren zich hadden ingeschreven voor de HK marathon, de inschrijving al gesloten was. Vanwege een overweldigend aantal mensen die zich al hadden ingeschreven! Je kan nu zelfs als buitenlander niet meer inschrijven op de 2 dagen voordat de Marathon begint!!



Na een emailwaterval vanmiddag tussen Jos, Jesse, Bram en Chiel kwamen de heren tot de conclusie dat ze dus NIET mee kunnen lopen. Maar we wonen niet voor niets in China...het land van kopieën... dus ongetwijfeld gaan ze er iets op vinden. Daar ben ik zeker van!

Een kok in de dop

Onze Chinese vrienden hadden weer eens wat bedacht. Rain, die van koken een kick krijgt, wilde een soort van tasting menu bereiden bij hem thuis. 8 Gangen om precies te zijn. Hij heeft er nachten van wakker gelegen om zijn gehele menu te bedenken en gisteren was het dan eindelijk zover.




Een voorafje van gemarineerde tomaat, aubergine en krokant kippevelletje, een groene salade met scallops en amandelen, sushi van zalm met sesamzaadjes, een plakje rundvlees gevuld met uien en pijnboompitjes aan de tafel bereid, 3 verschillende soorten pasta en een toetje van met rode rijst gevulde garnaal en 2 plak sesamballen in chocoladesaus. Ja je moet er maar op komen!

Elk gerechtje werd uitvoerig besproken en er werden foto's van gemaakt voordat we de tanden erin mochten zetten en hij kreeg te horen van de gasten of het een goed of slechte combi was. Ik moet eerlijk zeggen dat ook al was soms de combi op zijn zachts gezegd vreemd, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om een negatief commentaar te geven. Hij had zo zijn best gedaan en hij had vanaf 11 uur 's ochtends in de keuken gestaan. Dus applaus voor Rain!

Er werd ook nog een soort van smaaktest gedaan met wijn. Er schijnt een apparaatje in de handel te zijn wat wijn oud maakt. Je doopt het voor 5 seconden in de wijn en als het goed is smaakt de wijn daarna 'ouder' of 'beter'. Niet kopen want het maakt geen verschil!

We hebben ook nog 'hints' gespeeld en daarna weer de taxi in naar huis. Hele gezellige avond was het weer!