Een vol weekend

Zaterdag:
De zon schijnt, het is bloedheet en het is droog. We hebben net 2 dagen regen gehad. Chiel en ik zijn van plan om naar Causewaybay te gaan. We moeten een paar dingetjes hebben bij de Ikea. Dus de metro in.

Ik sta op de lange roltrap die afdaalt naar de MTR en ineens zie ik dat mijn lange strapless jurk vast zit tussen de borstels aan de zijkant van de trap. Shit! Ik trek uit alle macht aan mijn jurk, Chiel trekt ook en ik zie uit mijn ooghoeken het einde van de roltrap steeds dichter bij komen...help! De jurk geeft een beetje mee, ik raak lichtelijk in paniek en godzijdank trek ik het laatste stukje jurk net op tijd uit de borstels! Pfff...

Ik zag mezelf al staan aan het eind van de roltrap in een oneerlijk gevecht met het roltrap-mechanisme om mijn jurk aan te houden en het laatste stukje jurk verdwijnen bij de laatste tree van de roltrap. Ik krijg het er opnieuw warm van en voel het schaamrood naar mijn wangen stijgen. Je zal daar maar staan...midden in de metro...halfnaakt...zonder jurk... We hebben er later samen hartelijk om gelachen en Chiel vertelde heel lief dat ik zijn Tshirt dan wel had mogen lenen!

Enfin, na het jurk debacel kwamen we dan terecht bij de Ikea. We het een 'toppertje' gekocht. Een 5 cm hoge dekmatras die boven op je gewone matras gelegd kan worden. Lekker zacht. De matras wordt bezorgd als we terug zijn uit Phuket!

Net toen we terug liepen naar de taxi standplaats werden we gebeld door Jos. Hij had onderzoek verricht naar 'waar te gaan eten'. En de keus was gevallen op een 'private dining' restaurantje in Wanchai. Private dining wil zeggen dat je eigenlijk bij iemand in de huiskamer gaat eten. Vaak niet meer dan 3 tot 4 tafels en je moet je eigen wijn meenemen. Het blijft altijd een verrassing waar je uitkomt. Dit restaurantje heette La Maison.

Opgetut zijn we met z'n vieren in een taxi gestapt richting Wanchai. De ingang van het restaurantje was gauw gevonden. Je stapt een lift in, loopt door gangetjes en ineens sta je voor een restaurantje. Heel erg leuk, gezellig ingericht met van alles en hele aardige mensen. De keus viel op een 4 gangen-menuutje.

Asperges, champignonsoep, een lycheesorbet, gekonfijte eend of een steak en een peer in rode wijn gestoofd. Het was lekker en vooral gezellig! De avond hebben we afgesloten bij Annie met een watermeloensapje en toen naar huis. Slapen. Want morgenochtend vroeg was het plan om te lopen in Tai Po!

Zondag:
Na een lange slapeloze nacht van mijn kant, ging de wekker om kwart over 5. Natuurlijk sliep ik net 3 kwartier dus je begrijpt wel hoe fris en fruitig ik naast mijn bed stond...not!
Om half 7 hadden we afgesproken op Hung Hom met Jesse. Jos geloofde het allemaal wel. Hij ging uitslapen en achteraf was dat nog niet zo'n slecht idee. Maar goed...Toen wisten wij nog niet dat het 34 graden zou worden...

We hebben Jesse gevonden en per trein zijn we naar Tai Po afgereisd. Dat was het makkelijke gedeelte. Toen nog een taxichauffeur vinden die begreep waar we heen wilden gaan. Het Tai Po Waterfront Park. Tot 5 taxi's toe begrepen de chauffeurs er niets van. Ook de dames van de Seven Eleven keken ons aan met grote ogen...'HUH?!' Maar we zijn er gekomen en werden even later afgezet bij het genoemde park.

Om half 8 stonden we op de boulevard. Chiel en Jesse gingen hardlopen en ik ging in mijn eentje lopen. Stevig doorwandelen. En het was heet...heel heet...Ik heb zo'n 8 km gewandeld langs het kanaal van Tai Po en Chiel en Jesse respectievelijk 11,5 km en 15 km.

Totaal uitgeput en doorweekt zag ik ze 2 uur later weer terug op de overdekte tribune die op de boulevard staat. Het water was niet aan te slepen!

 

 Ik was net 10 minuten terug van mijn sessie. Ik had me vermaakt met het kijken naar een groeps-gym-sessie begeleid door Chinese Instrumenten.

Toen moesten we nog 'even' terug lopen naar de MTR. We waren zo lekker bezig dat we heel Tai Po Market, de ingang van de metro voorbij gelopen zijn en pas in Tai Wo de trein opstapten! Had voor mij niet gehoeven moet ik eerlijk toegeven maar nu weten de mannen wel dat als ze weer deze route gaan lopen, uitstappen in Tai Wo veel makkelijker is dan in Tai Po. In Tai Wo sta je gelijk naast het kanaal en vandaar kan je kilometers hardlopen!

In Hung Hom hebben we afscheid genomen van Jesse. Hij vertrok naar Shanghai voor 1 dagje en bij thuiskomst ben ik eerst op bed gevallen. Even de oogjes dicht doen. Ik was trots op mezelf dat ik zo'n eind gelopen had maar ik was nu kapot! Te moe om eerst onder de douche te stappen! Chiel trouwens ook.

Om 12 uur waren we bijgekomen en fris van het douchen. We hebben Jos gebeld en met z'n drietjes hebben we roereieren met spek en worstjes gegeten bij Bulldogs. Toen zagen we ook dat de Dragonboat Races in volle gang waren. Maar we waren echt te moe om pap te zeggen en het idee dat we een d-tour naar huis zouden gaan maken om die bootjes te zien, ging mij echt te ver. Na het eten zijn we dan ook naar huis gegaan. Ik ben opnieuw in slaap gevallen en ben eigenlijk nu pas weer in staat om iets te doen.

Straks gaan we nog met Jos eten en dan mag ik in mijn joggingpak op de bank hangen...