Gisteravond in de ondergaande avondzon, hebben Chiel en ik nog allebei ons rondje gelopen. Boven verwachting was het heerlijk! Ik heb lekker gelopen, heerlijk om me heen gekeken en af en toe moeten glimlachen.
Op de boulevard in TST-east is het 's morgens en 's avonds altijd flink druk. Op de hekken langs het water staan enorme borden met vooral verboden. Wat je hier niet mag doen is vissen, fietsen en zwemmen. En laat nou die hele boulevard vol staan met mensen die aan het vissen, fietsen en aan het zwemmen zijn! Heel grappig!
Maar nadat we hadden gelopen, naar huis waren gegaan en een douche hadden genomen, was het al rond half negen. Onze maagjes knorden. En vooral naar sushi! We liepen verschillende sushi-tenten af maar alles zat afgeladen vol en er stonden lange rijen met wachtende mensen. Geen goed idee dus.
We zijn verder rond gelopen en kwamen in Asleyroad uit. Een klein straatje met heel veel kleine restaurantjes. Ineens zagen we een tentje waar Chiel en ik hebben gegeten tijdens mijn eerste vakantie in HK zo'n 10 jaar geleden. We stapten resoluut naar binnen en het bleek een Koreaans restaurantje te zijn. Er staan hier 2 dingen op de menu kaart. Hotpot en BBQ! We kozen voor de laatste.
Het systeem is simpel. Je besteld wat je wilt bbq-en. In ons geval, dun gesneden plakjes beef, pork en chicken. Een bak met blaadjes sla om je vlees en sausje in te rollen, en verder krijg je heel veel kleine bakjes met van alles. In het midden van de tafel is de BBQ. Hadden we nou hotpot willen eten, dan halen ze het rooster eraf en zetten er een pan met soep op. Ook wij snapten dat we het vlees op het rooster moesten plaatsen, zodat het gaar wordt maar de bazin had zo haar twijfels...
'I'll show you!', Ze goot een beetje olie op de plaat, legde daar het vlees op en zei toen 'Now you wait!' Chiel en ik barstten in het lachen uit en toen moest de bazin toch ook wel lachen. Ja die gweilo's zijn zo dom nog niet!
Maar het zat de bazin niet lekker. Je weet maar nooit met die toeristen. Dus er werd een dame naast onze tafel gezet die in rap tempo de vleesjes bakten. Het was echt heerlijk! En een leuk idee om met wat mensen te doen. Maar door de dame die naast ons stond en steeds vriendelijk naar ons lachte, stonden we binnen een half uur weer buiten! Gegeten en wel en inclusief vers fruit als toetje!
1 comment:
Nou ja dat leek verdacht veel op de bbc in Bejing weet je nog. Kreeg je ook geen tijd om zelf iets te doen.
groetjes,
Lody
Post a Comment