Snel(ler)

Het klinkt afgezaagd. Maar het is hier warm. Heel warm. En plakkerig. Je kan geen stap meer zetten zonder een natte rug of druppeltjes op je voorhoofd. En dan hebben we het nog maar niet gehad over het geplak van je kleren of hoe snel je dagelijkse boodschappen overstuur gaan.

Ik heb medelijden met Chiel. Hij kan nog veel slechter tegen de hitte dan ik en elke morgen als hij naar het werk loopt ziet hij daar als een berg tegen op. Doorweekt komt hij aan en doorweekt komt hij thuis. De afgelopen 2 dagen heeft hij in China doorgebracht. Ze zijn verhuist met het kantoor en de fabriek naar (opnieuw) 1 lokatie. Dit keer naar de rechter kant van uitgestrekt Shenzhen.

2 Uur heen en 2 uur terug. Heel fijn. Maandagavond kwam hij pas na negenen thuis. Doorweekt en hongerig. Gisteren was het 'maar' om half negen! De fabriek ziet er prachtig uit, vertelde hij. Het was wel zinvol om te verhuizen. Nu kan de staf gelijk de productie hal in lopen om dingen te bespreken. Dat versnelt weer. Want alles moet sneller! Dat blijkt tegenwoordig wel het meest besproken woord te zijn. SNEL(LER)!

Hij komt om in het werk. Ik kan het merken. Hij laat niet zo veel los maar zijn gezicht spreekt boekdelen. En dat gaat van een hoog irritatie niveau tot aan onverschilligheid. En dat is Chiel niet. Hij is een perfectionist. Qua werk dan. (Ik heb het niet over dat half afgeschilderde muurtje in onze slaapkamer in Druten!)

Gisteren heeft hij met de gehele Shenzhen-staf geluncht in China om alles door te nemen. En dat is niet zo goed bevallen. En dan bedoel ik de lunch. Vannacht heeft hij verschillende malen in het donker het toilet moeten opzoeken. Zijn maag is nu van slag. Ook dat nog.

Nou vanavond mag hij lekker bij moeders de vrouw aan tafel. Bloemkool met zalm.