Ik blog sinds we verhuisd zijn naar HK. Remy kwam met het idee om een blog te beginnen en heeft me toen geholpen. Hij heeft toen zelfs een soort van handleiding voor mij gemaakt. Ik wist toen niet eens op welke knop ik moest drukken om de computer aan te doen!
Ja mensen, ik was/ben een dummy als het om computers gaat. Het enige verschil van toen met nu is dat ik nu wat meer zelfvertrouwen heb en ik niet gelijk in de stress spring als iets niet goed gaat.
Maar goed. Ik blog als het even kan elke dag. Een soort van dagboek. Zo kan ik mijn ervaringen delen met de kids, familie, vrienden en wie het maar leuk vind om mijn blog te lezen. Ook gebruik ik het om mijn frustraties zo nu en dan van me af te schrijven. Dat lucht op. Zelfs als ik het in de vorm van een fabeltje vertel. Jullie weten dan niet wie ik bedoel, maar bij mij is de druk even van de ketel. Ik maak daar echt tijd voor vrij. 's Ochtends met een mok koffie als Chiel naar het werk is, is het mijn tijd.
Ook volg ik blogs van anderen. Leuk en interessant om te lezen. Soms van bekenden en soms ook van vreemden, alhoewel je je na een tijdje geen onbekende meer voelt omdat je hun verhalen steeds leest.
Maar nou zie ik, dat van de blogs die ik volg, er nu 4 zijn, die al een tijdje niets hebben kunnen bloggen omdat hun provider bezig is, met "het migreren van de blogs". Heb geen idee wat daarmee wordt bedoeld maar feit is dat ze al 3 weken niets kunnen bloggen! Ik zou dus echt gek worden!
In al die jaren heb ik via Blogger 1 maal een storing gehad. Maar dat was binnen 24 uur opgelost. Maar weblog.nl doet er schijnbaar langer over. En eigenlijk is dat schandalig. Niet alleen vervelend voor de mensen die weblog gebruikt om te kunnen bloggen, maar ook voor de mensen die deze blogs lezen! Ik dus! Ik mis de verhaaltjes....
Linkwithin
5 comments:
Nou zus, helemaal met je eens; elke morgen als ik wakker wordt is de eerste gang naar de computer, die staat vaak al aan vóór de koffiepot. Maar met een bakkie en een broodje ga ik altijd als eerste naar jouw Blog, kijken wat je weer hebt meegemaakt die dag. Heerlijk vind ik dat, want zo blijven we wel een beetje op de hoogte van jullie bestaan daar. Dit is dus al zo'n zeven en volgens mij heel snel al 8 jaar de dagelijkse gang van zaken in Huize Demmenie. Wordt ook door man en kinders naar gevraagd: Heeft Ans nog wat beleeft vandaag??? Nee zou er niet aan moeten denken dat we een aantal weken niets zouden kunnen lezen............
Precies! Ik zou het vreselijk vinden als ik niets zou kunnen bloggen. Wel fijn dat ik 1 'die hard' fan heb ;-)
Misschien wel de grootste, hahaha
Nou je hebt er nog 1 hoor .Ook ik kijk elke dag en zelfs op het werk staat jouw blog onder favorieten,door steeds te lezen wat je nou weer hebt beleefd of gedaan blijf je toch dichtbij!
ook ik kijk dagelijks,(ook als ik gewoon 20 verdiepingen hoger zit) zit gewoon zo bij t vaste rondje smorgens, gezellig hoor!
Post a Comment