De laatste loodjes

Maandagmorgen. De wasmachine draait. Mijn vers gezette kopje koffie smaakt heerlijk en voor de komende 3 dagen ben ik home alone. Chiel is net vertrokken naar Ningbo en Shanghai en komt woensdagavond weer terug. En dan...dan vertrekken wij vrijdagavond richting airport om voor 3 hele weken naar NL te gaan! Heerlijk!

Het is alweer 6 maanden geleden dat wij voet op Nederlandse bodem hebben gezet. Te lang. Ik ben er dus wel klaar mee hier. Ik merk het aan mezelf. Elke Chinees die voor m'n voeten loopt speelt met vuur! Soms heb ik echt zin om iedereen aan de kant te slaan. En dan dat weer...hoelang kan een mens leven in 33+ graden, zonder een zuchtje wind maar met een luchtvochtigheid van heb ik jou daar? Bleh...Mij was belooft door de HK observatory dat dit jaar vol zou zitten met typhoons, maar mooi niet hoor. Het is warmer dan ooit EN droger dan ooit. Hoezo regenseizoen? Ik denk dat ik de buien die hier gevallen zijn op 1 hand kan tellen.

Nee, Ik kan niet wachten om Remy, Ben en Linn weer te zien en door Druten te lopen met zijn handje vol inwoners, de schamele 16 graden en het bruine brood van Bakker Bart! Ik ben er echt aan toe!

Chiel is elke dag druk van die 3 weken. Voor hem gaat het werk gewoon door. Ik geloof dat hij de eerste week alweer naar Frankrijk vertrekt. Nou ja. T'is niet anders. C'est la vie. Maar hij kan niet wachten om op dat vliegtuig te stappen! Oh, we hebben echt zin om naar huis te gaan!

Maar eerst deze week nog. Vandaag ga ik het huis een beetje opruimen, straks nog even naar de supermarkt. Morgen koffie drinken met Rina. En woensdag zal ik eens de sweaters en truien onder uit de kast halen. Zullen we wel nodig hebben...