We zijn er!

We zijn er! En zoals beloofd hebben we prachtig weer meegenomen uit HK! Gistermorgen om 6 uur raakten de wielen van ons vliegtuig de landingsbaan van Schiphol. Natuurlijk ergens helemaal achteraan zodat we zeker nog 20 minuten aan het taxien waren naar de gate.

De vlucht op zich was lekker rustig. Geen turbulentie, geen huilende kindertjes. Wel had ik een Belgische buurman die op z'n zachts gezegd, lichtelijk vreemd was. Een ruziend echtpaar uit de buurt van Rotterdam die elkaar konstant aan het afzeiken waren en mijn zeurende en stekende rugpijn.

Ik heb het eerste half uur alleen maar in tranen op mijn stoel gezeten. Het deed pijn en de pijn straalde uit naar mijn been. Heel fijn. Maar na een tijdje deden de pijnstillers deden hun werk en lukte het mij om redelijk ontspannen te zitten. Na de maaltijd gebruikte ik het uitklaptafeltje als verlengd kussen. Ik stapelde alles op het uitklaptafeltje wat ik maar vinden kon. Mijn tas, mijn eigen meegebrachte kussen, de dekens en kussentjes van Cathay en voorover geleund op de stapel meuk, heb ik wonder boven wonder zeker 8 uur geslapen! Herboren werd ik wakker zo'n 3 uur voor de landing!

Ach en de laatste 3 uur waren gemakkelijk door te komen. Ontbijten, beetje opfrissen, stukje lopen, Angry Birds spelen, nog een aflevering Glee kijken en toen waren we al op de grond! Nadat we de koffers van de band afpakten en de huurauto hadden gekregen, reden we saampjes over een rustige snelweg en met een prachtige zonsopgang Druten tegemoet.

Om half negen stonden we voor de deur. Linn en Ben stonden ons al op te wachten, de koffie pot werd aangezet en toen liep als verrassing Remy ineens de trap af! Wat heerlijk om ze alle drie te zien en te knuffelen! Zo gezellig!

We hebben lekker koffie gedronken, gepraat, de kadootjes uitgepakt, boodschappen gedaan, wijntje gedronken bij d'n Optie, frietjes gegeten, kennis gemaakt met vrienden van Linn, Ajax gekeken en toen ging het lampje uit...Kapot was ik!

Om 9 uur liep ik naar boven en ik heb geen idee hoe ik in bed ben beland. Hoe dan ook, ik heb zalig geslapen! En om half 6 zaten Chiel en ik, recht op en klaar wakker in bed. Eruit dus en lekker ontbijten. En oh wat is zo'n muslibol toch lekker!

Nu zit ik naar CNN te kijken en zie dat er een mega typhoon over de Filipijnen gaat racen binnen 48 uur, en dat met een beetje geluk diezelfde typhoon richting HK gaat. Oeps.

Chiel staat al te trappelen om naar buiten te gaan. Lekker 2 uur hardlopen door de uitgestrekte weilanden en uiterwaarden van Druten. Hij verheugd zich hierop al maanden. Elke keer als hij bij 36 graden op de boulevard van HK stond, dacht hij 'nog eventjes, in NL is het niet zo warm'.

Vandaag doen we nog lekker kalm aan. Een beetje uit de jetlag proberen te komen en vanavond komen Yvon en Mari gezellig op bezoek. Het is heerlijk om weer thuis te zijn!!