Lekker strandje en niet druk!

En ik had het ook naar m'n zin!

Chiel had het naar z'n zin!

De Lifeguards. We werden nog door de microfoon gewaarschuwd om niet bij de gele lijn te zwemmen i.v.m. haaien die gespot waren! Brrrr...

De tempel en ernaast wordt ook een bamboehuis gebouwd

Dit is zo'n bamboe-bouwwerk waar de broodjes ingehangen worden

Typisch chinees vissersdorpje. Iedereen leeft hier van de visvangst.

Volgens mij moet het erg warm zijn onder zo'n pak

Heel erg lekker!

Blijft altijd even klooien met stokjes.

De "Dragon" !

De Dragonboats staan al klaar

Op de Ferry

Onderweg van Hongkong naar Cheung Chau

Cheung Chau Island

Na een hele drukke week, besloten Chiel en ik om vandaag eens een dagje strand te pakken. Rondom Hong Kong zijn zo'n 40 stranden waar je heen kan gaan.
Wij wilden naar Cheung Chau, een klein autoloos eilandje op 1 uur varen met de Ferry vanaf Hong Kong. Het weer was fantastisch, 25 graden en een licht briesje.
Op de boot had ik eindelijk geen last van zeeziekte. We zaten op het onderste dek waar het lekker doorwaaid en de zee was rustig. Het kon niet beter!

Bij aankomst hebben we eerst dim sum gegeten en tijdens de maaltijd werden we verrast door "Dragons". Volgende week wordt het "Bunfestival" gevierd en de voorrondes van de "dragonboat-races" gehouden. Daarom liepen alle teams met hun Dragons door het vissersdorpje begeleidt door grote drums op wielen. Dit natuurlijk om het andere team te imponeren.

Sinds er tijdens bouwwerken op het eilandje skeletten zijn gevonden, wil men de opgeschrikte, hongerige geesten met broodjes sussen. Ieder jaar worden voor de tempel drie hoge bamboestellingen gebouwd met op elk bouwwerk 5000 broodjes (Buns). In een processie worden als madonna's geschminkte kinderen door de straten gedragen.

We hebben wat rondgelopen en toen naar het strand! 2 stoelen en een parasol gehuurd en we hebben heerlijk niets gedaan behalve natuurlijk in de Zuid Chinese Zee gezwommen! Aan het eind van de dag hebben we een heerlijke Seafood-maaltijd gegeten en toen weer terug op de ferry naar Hong Kong. Heerlijk!

O ja...

Omdat ik ziek ben geweest heb ik geen foto's kunnen maken. Daarom wat foto's van internet die echt alleen maar in China gemaakt kunnen zijn.

De bezemwagen.

Deze foto zou in Shenzhen gemaakt kunnen zijn. Ik heb ze echt zo zien zitten!

"Maahaaam, ik zie niets!" "Gewoon doorklimmen jongen..."

Effe de oogjes toe doen

"Hoezo teveel?! Niet zeuren, wegbrengen!"

Daar ben ik weer!

We zijn ziek geweest. Chiel en ik. Chiel begon een week of drie geleden met een zere keel en een "griepgevoel".
"Aansteller", dacht ik. Ach, iedereen weet hoe mannen zijn als ze ziek worden. Ze moeten in de watten gelegd worden. De paracetamolletjes moeten in handbereik zijn, de kopjes thee zijn niet aan te slepen en ze piepen voor alles! Chiel dus ook. Maar het bleef aanhouden en ik ben zelfs naar de apotheek voor hem geweest. (hier in hongkong hebben ze bij elke drogist een apotheek in huis zitten. Je vertelt wat er aan de hand is en je krijgt de tabletjes mee naar huis)
Vorige week kreeg ik dezelfde symptomen. "Maar ik ben geen aansteller", dacht ik nog.
En afgelopen dinsdag was het goed raak. Hoesten, alles deed pijn, buiten adem voor niets, zelfs het opstaan van de bank was al teveel, en ik heb heel wat uren doorgebracht op het toilet. Ik heb me werkelijk nog nooit zo ziek gevoeld. Vandaag ben ik weer een beetje in het oude ritme alhoewel het nog steeds niet echt voorbij is.
Ik hoorde vandaag ook van Pancy,(die trouwens heeeeeel erg zwanger is!) dat alle mannen bij haar kantoor geveld waren door de griep.
Het zal wel aan het weer liggen. 28 graden, zonnetje en een hoge luchtvochtigheid!

Hier hangen de mannen! Natuurlijk zonder beveiliging want dat is lastig en de uitdaging is er van af.

Misschien een beetje moeilijk te zien op deze foto, maar er hangen wat mannetjes hier en daar in de bamboe steigerwand.

Onder de grond zijn ze net zo druk als erboven.

Bouwvakkers

Ze gaan als een speer, onze mannen. Precies voor ons appartement of eigenlijk schuin voor ons, wordt een complex gebouwd. Winkels en parkeergarage onder de grond en een hotel en serviced appartments erboven.
Toen wij in januari naar Minden Avenue kwamen om het appartement te bezichtigen waren ze op verdieping 8. Nu zijn ze al boven de 18e verdieping!
Elke morgen als we wakker worden, kijken we naar buiten en daar zijn ze dan..."De mannen". Het lijkt wel een mierenhoop die kris kras door elkaar loopt maar er zit systeem in! Wat ik wel vlug in de gaten had was dat je hier als bouwvakker geen last moet hebben van hoogtevrees. Ze klimmen en klauteren overal op.
De steigers die rondom het complex staan, zijn van bamboe gemaakt. Een aantal mannen hangen in de steigers en met nieuwe palen, wordt weer een verdieping erop gevlochten.
Ben erg benieuwd hoeveel verdiepingen er nog boven op komen.

Pim en Amy.

Paul binnen bij "Jewel".

Pim en Shumin.

Een margeritha en een ijstaart van Hagendas. Een gevaarlijke combinatie!

Shumin is jarig!

Gisteravond hebben we een feestje gehad van Shumin. De vrouw van Pim. Ze werd 30 jaar en dat moest gevierd worden. Eerst een borrel, daarna eten bij de mexicaan en vervolgens swingen bij Jewel.
Ik heb me laten vertellen dat Jewel, "the place to be" is op dit moment in Hong kong. Hier ga je heen om te zien en gezien te worden. Erg hip en trendy. De portier is ook streng met het doorlaten van publiek. Gelukkig mocht het hele gezelschap naar binnen.

De paasgroet van Randstad! Ik mis jullie ook!

Onze "walk-in-kleerkast". Een grote zooi maar we moeten nog kasten kopen. Gelukkig kan de deur dicht!

De slaapkamer

Mijn chinese lamp die ik van Chiel heb gekregen voor mijn verjaardag

De woonkamer!

De "boss"

Chiel aan het werk en aan de telefoon met Harm in Barneveld

Hallo!

Eindelijk kan ik weer even achter de computer. Als Chiel thuis werkt moet ik wijken. Begrijpelijk maar saai. Vandaag is hij naar Shenzhen en kan ik me uitleven op de computer.

1 april was ik jarig. Ik heb van iedereen hele leuke kaarten, emails en e-cards ontvangen. Hardstikke leuk was dat. Zo was iedereen die je aan je hart drukt toch een beetje aanwezig op deze dag. De traantjes waren niet te stoppen omdat ik iedereen ineens zo heel erg miste. Maar goed, alles is weer in z'n normale doen en ik dus ook!
Vanmorgen heb ik wat foto's gemaakt van ons huisje in bewoonde toestand. En ik wil de paasgroet van mijn ex-collega's bij Randstad niemand onthouden, zullen ze wel leuk vinden, dat ze ook op internet staan waar iedereen ze kan zien!