Soldaat van Oranje

Laat ik eerst voor op stellen dat musicals niet mijn ding zijn. Ik begrijp het concept niet. Ok, een film makes  sence, een boek, een toneelstuk en zelfs een ballet begrijp ik, maar een musical?! Waarom ineens midden in een zin beginnen met zingen? Waarom? U begrijpt, ik ben een cultuurbarbaar. Dus vol goede tegenzin stapten we in de auto.

Maar goed, i.p.v. een kerst-etentje in Elburg, was er besloten door het bedrijf, dat we naar Soldaat van Oranje zouden gaan. Om 5 uur werden we verwacht in Noordwijk om te gaan eten bij Hotel Restaurant Lekker en vandaar in met z'n allen naar vliegveld Valkenburg in Katwijk.

Dat tripje naar Noordwijk ging niet zo makkelijk. Onze huurauto ontbeert een navigatie systeem en een ouderwetse landkaart. Daar kwamen wij halverwege achter, toen we ergens in een polder stonden achter Leiderdorp. Nergens een ANWB bord te vinden en vanwege de kou niemand op straat. Heel fijn. En ik ben nog nooit die kant op geweest! Dus wat ik normaal op doe, rijden op goed geluk en ineens een bekend iets zien, was niet van toepassing. Jammer.

Nadat we 3 rondjes hadden gereden via Leiderdorp (we kunnen ook bij Simone op bezoek gaan!), Ter Ade (bestaat dat?), Nieuwe Wetering (nooit van gehoord!) en Oude Wetering (hé, is dat niet het broertje van...?), en de snelweg 3 keer hadden gepasseerd besloten we toch maar eens navraag te doen bij het benzine-station aan de snelweg. Ondertussen zaten we al 2,5 uur in die verrekte auto! Het bleek niet zo moeilijk te zijn en een half uur later, en 45 minuten te laat (!), liepen we het restaurant binnen.

Daar stond het hele bedrijf al aan de witte wijn! Leuke tent. Zag er goed uit. Maar door de stress en door een tekort aan sanitaire stops had ik er helemaal geen zin meer in. Ik was bijna bij mijn zusje in Leiden uitgekomen! Het bijltje er bij neergegooid. Maar goed.

Chiel en ik nemen dan ook de volledige verantwoording voor de snelle hap die er toen geserveerd werd. Geen voorafje, geen nagerecht, maar een te droge kabeljauw steak geserveerd met 3 zielige asperges en precies 10 half rauwe frietjes (die we ook nog moesten delen!) met een kopje koffie toe. De tijdsdruk was enorm. Ik begreep dat als je te laat aan zou komen, je moest wachten totdat het podium in de juiste positie zou staan en je wel naar binnen mocht gaan. Sorry mensen. Volgende keer beter. Elburg dan maar weer? In ieder geval begrijpen wij hoe we daar moeten komen...

Om 7 uur reden we achter elkaar aan naar vliegveld Valkenburg. Mooie lokatie. En even later liepen we door 'tunnels' naar de zaal. We zaten precies in het midden en ik zag al dat het podium rond liep. Het licht ging uit, mooie levensgrote dia's werden geprojecteerd, de muziek begon, en de schermen draaiden weg en toen....

ZEEZIEK!

De hele zaal was gebouwd op een podium die rond draait, de schermen draaien een andere kant op, dan rijden motoren de andere kant op, het podium gaat omhoog, alsof je op een schip zit of in een vliegtuig zit, lichtflitsen, de benzine lucht, kortom.... ZEEZIEK! Ik moet zeggen dat ik al last heb als ik water in een glas heen en weer zie schommelen...

Ik heb 70% van de tijd mijn ogen dicht gehouden omdat ik mijn kabeljauw steak keer op keer, omhoog voelde komen. Voor mij voelde het net of ik weer in Sydney op de boot met 5 meter hoge golven zat.  Maar de overige 30% van de tijd zag ik wel hoe prachtig de opzet was van deze productie. Echt heel mooi. Ik zal niet alles verklappen voor de mensen die er nog naar toe willen gaan. Maar juist voor cultuurbarbaren misschien wel de beste musical om heen te gaan, want er gebeurt veel! Heel veel! En zelfs Chiel vond het echt een prachtige musical! Hij heeft echt genoten!

Na de voorstelling hebben we nog een drankje gedaan en toen was het tijd om de weg terug te vinden naar Druten. We stapten om 23.45 in de auto en om 1.30 stapten we weer uit. Duidelijk korter dan de 3 uur durende heen reis. Na nog een boterham te hebben gegeten ben ik naar mijn bedje gezwalkt en ik moet zeggen dat mijn zeebenen nu nog steeds geen vaste grond voelen en dat mijn computerscherm maar niet stil wil blijven staan!

Moraal van het verhaal:
Zo'n Tom Tom is zo gek nog niet, neem een lunchpakket mee en als je last hebt van evenwichtsstoornissen moet je niet naar Soldaat van Oranje gaan!


Have a nice day!