Annual Dinner

Vrijdag was een lange, lange dag!

Vroeg opgestaan en op weg naar de Immigration in Wanchai. We konden onze laatste verlenging voor het visum ophalen! De paspoorten zijn weer opgevrolijkt met een prachtige sticker van de HK SAR die 2 jaar geldig is en als het goed is kunnen we nu ook weer een visum ophalen voor China. De regels om een visum te krijgen voor China worden zowat per dag veranderd, maar als je paspoort net vernieuwd is en je verblijfsvergunning voor HK er net opnieuw inzit, dan hebben we een grote kans om een 'multiple entry' voor een jaar te krijgen!

Lo Wu, de Chinese grensovergang

Daarna de metro weer in en op weg naar TST East om de trein in te gaan richting Shenzhen. Alhoewel ik daar pas verwacht werd voor het jaarlijkse etentje i.v.m. Chinees Nieuw Jaar met de hele bups van kantoor en fabriek, ben ik gelijk mee gegaan. Je blijft anders zo op en neer reizen. Naar LoWu om een 'single entry' visum te kopen. Dat verliep heel voorspoedig en even later liepen we het Shangri La Hotel in voor een kopje koffie aan de andere kant van de grens.

Koffiecorner, Shangri La Hotel, Shenzhen

Hier zouden we opgehaald worden door Chiel's chauffeur. Vervolgens zouden we in de auto gaan om een klant op te halen die verbleef in een ander hotel en dan zouden we naar een fabriek gaan waar de heren een vergadering zouden hebben.

Natuurlijk liep het anders...

Klant zat al in een auto met assistent en iemand van de fabriek. Wij zaten voor Jan met de korte achternaam te wachten, halverwege toch naar Shangri La, toch niet, 'we ontmoeten elkaar wel ergens op de snelweg' dus chaos.

In de auto...

Wonder boven wonder kwamen we elkaar toch tegen ergens op de snelweg net buiten Shenzhen. Mooie omgeving trouwens. Iets wat ik nog nooit gezien had, de haven van Shenzhen (by the way de nummer 2 van de wereld!) prachtige bergachtige omgeving en parelwitte stranden met palmbomen!

Volgens de klant was de fabriek niet ver weg. Ra, ra, politiepet, slechts 1,5 uur vanaf Shenzhen! Maar goed wat moet dat moet, dus ik had me daar wel bij neer gelegd. Het enige wat door onze hoofden speelde was dat we echt op tijd moesten zijn in het hotel waar het feestje werd gehouden. En dat was om 6 uur!

Toen wilden de dames en heren nog gaan lunchen...om half 3!!!! Shit. Daar hebben we helemaal geen tijd voor! Maar probeer maar eens een Chinees van zijn lunch af te houden. Dat lukt niet! Dus even later zaten we aan de lauwe prak ergens in het 'dorp' waar de fabriek zou staan. 'Maar 5 minuutjes rijden hoor', werd ons beloofd. Natuurlijk was dat 15 minuten, en even later liep ik door een fabriek waar ik ook heel goed zonder mee had gekund. Ondertussen was het al 4 uur en we moesten echt terug naar Shenzhen. Chiel kon het echt niet maken om te laat op zijn eigen feestje aan te komen! Geen vergadering dus...

Iemand behoefte aan een 2e hands pooltafel met zwabber en 1 poot op een steen?

Opnieuw de auto in en via een andere weg naar Shenzhen. Precies om half 6 liepen we het hotel in. Kapot. Wat zonde van de tijd zeg. De hele dag op en neer rijden voor niets. Maar goed, nu moesten we ons 'feestgezicht' opzetten! Ik kreeg nog even een wegtrekker toen we tegen het verkeer in de snelweg opdraaiden, maar dat is een detail...

Wat klopt hier niet? Precies. Tegen de richting in de snelweg op!

Er was al maanden geoefend voor dansjes, spelletjes en een heel draaiboek was in elkaar gezet. De ruimte was versierd, de tafels stonden klaar, en iedereen had zijn zondagse pak aan getrokken! De jongens uit de fabriek zagen Chiel lopen en hij werd gelijk aan alle kanten bestookt met uitgestoken handen, klopjes op de rug en 'Happy New Year Wishes'.

Er hing een groot spandoek, het podium werd bestookt door een band die de instrumenten moesten installeren en eindelijk kon ik eens even op een echte stoel zitten!

 

Het is net een kinderfeestje uit de jaren 60 waar we in terecht kwamen! Vol met melige spelletjes, flessen cola en snoepjes! Wij moesten natuurlijk aan de grote rode tafel zitten. Vooraan. Zodat wij het beste zicht hadden op het podium.

De dans-groep!

 Er werd mij gevraagd door Raymond, de fabrieks manager, wat ik wilde drinken. Nou een glaasje witte wijn zou wel lekker zijn, zei ik. Het duurde ruim 1 uur voordat mijn glaasje werd ingeschonken...Raymond was naar de lokale supermarkt gereden voor een fles witte wijn! En wat voor wijn! Een heuse 'Playboy'! Als ze nou gezegd hadden dat er geen witte wijn voorradig was had ik echt wel een glaasje cola gedronken!

Natuurlijk werd de avond geopend door een speech van de baas. En daarna was het partytime! Er werd gedanst, gezongen, een band trad op, spelletjes gedaan en een soort van loting. En voor iedereen was er een rood envelopje!

Chiel en Dick. Dick vertaalde de Engelse speech in Chinees.

Mary is erg blij met het rode envelopje!

Er waren 2 dingen die er echt uitsprongen...

1. Henny die tijdelijk in de fabriek zit, ontpopte zich als een echte artiest! We vielen allemaal van onze stoel toen hij  "take me home countryroad" en "Blue river" begon te zingen! Hij was echt goed! Mocht het nou niets worden met die airco's dan ligt er echt een mooie carrière als zanger op hem te wachten!

Henny

2. Een jongen uit de fabriek hield een kleine speech, in zijn zondagse pak, waarin hij vertelde hoe blij hij was om bij ons te werken. Met tranen in zijn ogen bedankte hij Chiel voor de 'opportunity' en dat hij met heel veel plezier naar zijn werk ging. 'Michael' had altijd een grote lach op zijn gezicht en altijd op tijd kwam de pay-check! Michael behandelde iedereen als mensen!! Als alle Chinese bazen net als 'Michael' waren, dan zou de wereld er stukken beter uit zien!

Zo lief! Hij stond echt te huilen!

Rond kwart voor 10, nadat er nog een groepsfoto gemaakt was, was het feestje over. Iedereen ging zijn eigen weg en wij werden weg gebracht naar Lok Ma Chau, de grensovergang. Helaas was de grens al gesloten en moesten we per metro van Lok Ma Chau naar Lo Wu. En bij aankomst in HK waren de metro's al gestopt en moesten we per taxi naar huis. Om 1 uur 's nachts deden we uiteindelijk de deur achter ons dicht en konden we eindelijk naar ons bedje toe!

De Shenzhen metro

Have a nice day!