Wednesday, September 28, 2016

Nazomer


Wat hebben we toch geboft met het prachtige weer in Nederland! Het is nu eind september en het
blijft maar mooi weer. Ok, ok, het wordt volgende week iets minder maar dan nog is het beter dan normaal. Het is alsof de Goden ons een beetje tegemoet zijn gekomen na alle ellende van het afgelopen jaar.


Elke dag prachtig weer, heerlijke temperaturen en een zon die zich volop liet zien. Elke avond buiten koffie drinken, mooie wandelingen maken over de dijk met Tashi, de kleindochtertjes zien genieten van het buiten badje, en de bbq aansteken. Zo on-nederlands!


Tijdens onze vakantie in Italië hadden we afgesproken met Lody en Martine dat we bij ons thuis eens Italiaans moesten gaan eten. Afgelopen zondag was het zover en man oh man, wat hadden we allemaal ons best gedaan! Ook opnieuw prachtig weer, 1 piepklein regenbuitje rond 7 uur gehad maar daarna was het weer droog en lekker.


Simone en Ron bleven een nichtje slapen en de volgende dag zijn we met z'n drietjes en Tashi nog naar de markt geweest in Nijmegen. Opnieuw heerlijk weer en een prachtig zonnetje.



Nee het valt beslist niet tegen in mooi Nederland!




Friday, September 23, 2016

down the drain...


Zo langzamerhand hebben we alles weer onder controle. Ik bedoel, het huis is zo goed als ingericht, de rekeningen staan weer op onze naam, de ziektekostenverzekeringen zijn genomen, de huisarts bezocht voor controle en stap voor stap raken we bekender met de Nederlandse manier van zaken doen.

Net voor dat we vertrokken vanuit Hongkong heb ik nog van alles ingeslagen om mee te verhuizen naar NL. Je kan het maar beter in huis hebben en hoe we aan sommige spullen moeten komen in NL is dan van later zorg. Dat scheelt een hoop stress. Maar nu na ruim 6 maanden, beginnen die artikelen op te raken en moeten we op zoek. Ik heb het dan vooral over medische artikelen zoals b.v. katheters.

Chiel ging bellen met de verzekeraar. Hoe we het moesten aanpakken om katheters in huis te krijgen. Nou, eerst een machtiging halen bij de huisarts, dan weer contact opnemen met de verzekeraar en die zou hem dan 2 adressen geven die hij zou kunnen bellen. Zo gezegd, zo gedaan.

Ik naar de huisarts. Kan ik een machtiging krijgen om katheters te bestellen? Ik had zelfs een foto gemaakt van het label op de doos die we hadden meegenomen uit HK. Tuurlijk kon dat maar het leek of de assistent en ik langs elkaar heen aan het praten waren. Zij wilde perse iets faxen naar de leverancier en ik wist nog niet eens wie de leverancier zou worden omdat Chiel eerst de machtiging nodig had om daarna pas te kunnen bellen. Kip en het ei verhaal dus. Maar na een kwartiertje begreep ze het en kreeg ik de machtiging mee. Pff.

Toen was het Chiel's beurt om te gaan bellen met de leverancier...

Dat had hij in HK ook steeds gedaan met de HK-leverancier, je geeft het bestelnummer door, de aantallen die je wilt (in ons geval bestelden we steeds 1000 stuks omdat we nogal veel van huis waren. Beter mee verlegen dan om verlegen zeg maar) en dan werd het dezelfde dag nog thuis afgeleverd. Simpel. 500 stuks katheters kosten dan 800 hkdollar. Omgerekend zo'n 100 euro omdat de euro toen zo slecht stond. Dus voor 2 dozen a 500 stuks, betaalden we 1600 hkdollar.

Hij vroeg om 1000 stuks, of het afgeleverd aan huis kon worden. Dat gaat niet zo makkelijk dus...

Je krijgt eerst een proefpakket. 30 stuks. Voor Chiel wil dat zeggen dat hij 3,5 dag misschien 4 dagen daar mee kan doen. Schiet niet echt op. Maar goed, als ze dat zo willen, dan doen we het zo. En toen kwam het, voor dat zielige proefpakketje betaal je dan...tadadada...100 euro!! WTF!!

Ok, ik geef toe, er zit gel bij, maar die tubes kocht ik in HK in het ziekenhuis winkeltje voor 21 hkdollar per stuk, dus zo'n 3 euro. Dus per toiletbezoek spoelt Chiel straks letterlijk 3,5 euro door de wc! Schandalig! Echt schandalig! Ik begrijp nu wel dat de ziektekosten hier in NL de pan uitrijzen. Terwijl misschien de productiekosten van zo iets nog geen cent kosten! Schandalig.

Nou betaalden we de kosten in HK eerst zelf en daarna konden we het declareren bij onze verzekering. Hier in NL hoeven we het niet zelf te betalen, althans je maakt eerst je eigen bijdrage natuurlijk op, maar daarna betaald de ziektekostenverzekering het rechtstreeks. Maar het blijft schandalig hoeveel ze durven te vragen voor zoiets simpels. Het is niet zo dat we een nierdialyse apparaat thuis willen hebben staan. Wat kost dat wel niet die 1000 stuks? Dan heb je zo voor 3000 euro in de kast staan! Had ik al gezegd dat ik het schandalig vind?

We hebben de Nederlandse importeur van dezelfde katheters uit HK gebeld. Maar helaas die levert niet aan particulieren maar alleen aan ziekenhuizen en zo. Nou ja, het was het proberen waard. We hebben zelfs overwogen om als we in HK zijn, dozen te bestellen en die vanuit HK bij het postkantoor op te sturen naar huis, maar de enige die je daarmee helpt is dan de ziektekostenverzekering.

Enfin, nadat we van de schrik waren bekomen, heeft Chiel dat proefpakketje aangevraagd. Ze sturen het op. En dat was 5 dagen geleden. Ik heb het nu nog niet. Waarom ben ik niet verbaasd?

Tuesday, September 20, 2016

Niet zoveel gebeurt

Ja dat kan ook. Ik bedoel dat er weinig is gebeurt wat het vermelden waard is.


Alles gaat z'n gangetje. Met Tashi gaat het goed. We zijn bij de dierenarts geweest om een check-up te doen en zoals verwacht is hij een gezond hondje. Hij heeft nog wel een neus-vaccinatie gehad (wat hij NIET leuk vond) en we hebben afgesproken dat als hij 6 maanden is hij wordt gecastreerd. Das beter voor hem en beter voor ons en beter voor de zielige kussens die dan worden gepakt. Ook z'n navelbreukje wordt dan gelijk aangepakt. Zo hoeft hij maar 1 keer onder narcose.


Van de week hebben we een collega uit China op bezoek gehad. Hij heeft 2 nachten gelogeerd in een hotel in Maasbommel. Ik was even bang dat het te saai zou zijn voor hem maar hij was er vol van. Hij vond het prachtig om zoveel ruimte te hebben en dat het zo stil was in de omgeving. Zo zie je maar.
Gisteren heb ik nog een chinese hotpot in elkaar geflanst zodat hij blij kon gaan slapen.  En we hebben met z'n drietjes Tashi uitgelaten. Hij vond het prachtig om op de dijk te lopen!

 

En wat ben ik blij dat het weer koeler is in NL! Heerlijk om 's nachts weer normaal te kunnen slapen zonder die klamme hitte. Wat dat betreft mis ik m'n aircootje wel. Echt. We denken er ook hard over om voor de volgende zomer airco te laten plaatsen.

En voor nu ga ik straks de tuin in. De boel weer een beetje aan kant maken zodat we weer een beetje opgeruimd de herfst in kunnen. En natuurlijk zometeen met Tashi boodschapjes doen. Maar eerst maar genieten van het prachtige weer in de tuin!

Monday, September 05, 2016

Tashi


We zijn 1 week verder en Tashi doet het goed. Hij luistert best goed, maar probeert alles om toch te doen waar hij zin in heeft. Die bekende roze wolk waar toekomstige ouders ook op zitten en als eenmaal de kleine er is, je soms met een enorme plof weer met beide beentjes op de wereld staat, herken ik helemaal :-)

Hij is super schattig. En die kleine bolle oogjes die je aanstaren als je iets zegt doen je smelten. Ook die haarbos die op en neer gaan als hij op je af komt rennen, te schattig. En als hij 's avonds moe is en niet meer naar buiten wil om een plasje te doen en daarom z'n koppie in je nek legt, geweldig. Maar het is een boef!  Dat moet ook natuurlijk. Hij is tenslotte een puppy.


De eerste 3 avonden heb ik beneden op de bank geslapen naast de bench van Tashi. Hij vind die bench helemaal niks. Ok, bij de fokker sliep hij ook in een bench maar daar zat hij met z'n broertje in. Gezellig met z'n tweetjes slapen en ondeugend doen. Maar hier is hij alleen. Hij piept en als ik mijn vingers door de tralies deed van de bench, dan gaf dat 2 minuten verlichting. Ik heb het 3 nachten volgehouden.


Tegenwoordig ligt hij bij ons in een mandje onder het bed heerlijk te slapen. Geen gepiep, geen gedoe. En 's ochtends als Chiel's wekker gaat kijkt hij met 1 oog geïrriteerd op. "Laat me slapen!' lijkt hij te willen zeggen.


Hij laat zich keurig elke dag borstelen, eet keurig zijn bakje voer op en volgt me overal heen.
Leena vind Tashi geweldig! Ze kreeg helemaal de slappe lach toen ze hem voor de eerste keer zag. Samen hebben we hem uitgelaten en zijn we naar de markt gegaan.

Ik ben ook met Tashi van de week de Jumbo ingegaan. In een winkelwagen, in een tas, kijkt hij om zich heen. Hij deed het super. En ik voel me een stuk beter nu ik weet dat hij mee de winkel in kan.
Ook heeft hij al hondenvriendjes gemaakt. Een hele grote blonde labrador, 2 kleine ruwharige teckels, een oudere Shih Tzu, en een herdershond-pup, die bang was voor Tashi!

Het gaat elke dag beter en ik hoop dat hij binnenkort echt helemaal zindelijk is. Dat zou het leven helemaal fijn maken.

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails