We zijn weer thuis. We zijn 3 dagen in Shenzhen geweest. Voor Chiel was dit de laatste keer dit jaar. De laatste dingen werden besproken, de laatste vergaderingen zijn gehouden en wij hebben de laatste fried rice van het stalletje bij de fabriek gegeten. Tussen ons gezegd en gezwegen, ik kan ook geen fried rice meer zien! Begrijp me niet verkeerd hoor, het is erg lekker, maar als je elke dag als lunch fried rice eet, dan heb je op een gegeven moment de grens wel bereikt.
Op vrijdagavond stond er na het werk, een kerst bbq gepland. Ik hoef niemand te zeggen wie dat had verzonnen denk ik. Chiel natuurlijk. Hij is een echte bbq fan. En zelfs als het kwik daalt en alle Chinezen in winter sport kleding lopen, zelfs dan, moet er gebarbecued worden. Ze vonden het leuk hoor, maar ik zag hier en daar ook wel een wenkbrouwtje omhoog gaan.
Het kantoor was al helemaal in kerst sfeer. Jasmine had zich een slag in de rondte gewerkt om alles te versieren. Voor onze smaak misschien een beetje te, maar schijnbaar is dit de Chinese stijl. Ook in het hotel was er geen muurtje te bekennen waar niet iets van een kerstafbeelding was opgehangen. En elk bureau had zijn eigen sneeuwpop. Nog wel in plastic natuurlijk want anders worden ze vies.
Op donderdagavond werd alvast het dakterras in kerstsfeer gebracht. Overal slingers en lampjes. En een kerstman die stond te dansen. Echt geweldig.
Ik ben ook met Ivy, Jasmine en Will naar de Chineze Makro geweest. Ik moest mee van Echo zodat ik kon aanwijzen wat ik op de bbq wilde hebben. Ik keek mijn ogen weer uit. China is en blijft toch anders. Ingewanden, schildpadjes en een heuse krokodil lagen in de schappen. We hebben gelukkig wel wat normale dingen kunnen scoren ;-)
En wat een gezellige avond hebben we gehad! Het was voor iedereen de eerste keer dat ze buiten stonden te barbecuen in de kou, maar het was super! Ze hebben allemaal een geweldige tijd gehad. En wij? Wij hoefden helemaal niets te doen! Alles kwam naar ons toe! En het was ook niet steeds dezelfde persoon, ze zijn allemaal langs gekomen met een bordje eten. En de variatie was groot! Kippenvleugels, knakworstjes, aubergine, vis, lamssateetjes, tofu, mais, beef, lenteuitjes, het was er allemaal!
En iedereen kwam naar ons toe, om ons een fijne vakantie te wensen en om ons te vertellen, hoe blij ze waren dat Chiel weer bijna normaal kon lopen en hoe fijn ze het vonden dat hij weer wekelijks op de fabriek rondliep terwijl ze zagen hoeveel moeite dat kostte. Het was best emotioneel want deze dag was de 12 december. Het was op de kop af, precies 2 jaar geleden gebeurt.
Vrijdagavond hebben we nog in Shenzhen geslapen. Ik vind het maar niets om in het donker de snelweg op te gaan. Ik rij liever bij daglicht zodat ik de chauffeur in de gaten kan houden. Als iemand van jullie ooit in China naast een bestuurder heeft gezeten, dan snappen jullie precies wat ik bedoel. Je weet maar nooit wanneer de slaap invalt bij de chauffeur.
Zaterdag kwamen we aan in Hongkong. Ik dacht dat we rond 12 uur thuis zouden zijn, maar het werd bijna 2 uur later. Het was druk bij de grens. En onze chauffeur pikt altijd de rij die niet opschiet. We hebben bijna 2 uur in de rij gestaan.
Jesse kwam gelijk langs met Mabel. Zij hadden boodschappen gedaan voor de bbq. Jazeker, die avond hadden we nog een kerst-bbq! Gezellig met z'n zessen. Wij, Jesse en Mabel en Mark en Kazuko.
Ook dit was de laatste keer dit jaar dat we iedereen zouden zien.
En we hebben toch lekker gegeten! Zalm, zeebaars, steak en lamskoteletjes. Salade en gevulde tomaten, garlic bread en natuurlijk als afsluiter, de pavlova! We hebben gelachen, heerlijk gegeten, lekker bijgepraat en een glaasje of 2 gedronken. Het was een superavond!
Vandaag hebben we alvast de meeste spullen bij elkaar gezocht die straks in de koffer moeten. We hebben nog een stukje gewandeld, dimsum gegeten, boodschappen voor het avondeten gehaald en nu kijkt Chiel naar Ajax tegen Utrecht.
Nog 2 nachtjes slapen...
