Customer Service

Ik weet het. Ik ben verwend met 12 jaar Azië-Experience waar service hoog in het vaandel staat maar ik blijf me keer op keer verbazen, hoe laks men er hier in Nederland mee om gaat. De tijd van 'de klant is koning' is echt wel voorbij. Je mag blij zijn als je met een lach geholpen wordt, dat ze niet tegelijkertijd met de mobiel in de hand staan, dat ze je sowieso opmerken en dat je niet lang hoeft te wachten.

Vorige week ging ik met Lody een dagje naar Nijmegen. We moesten nodig afkicken van 12 dagen bij elkaar zijn en het weer was prachtig. We slenterden een beetje door de stad en deden onze favoriete winkels aan. Nou ben ik zelf een groot fan van Zara en laten ze die nou in Nijmegen hebben. Wij naar binnen, we keken rond, en binnen no time hingen er over onze armen truitjes en shirtjes die we wilden passen.

Lody had 2 truitjes en ik 3. We liepen de kleedkamer in en na een tijdje bleek dat Lody's keuze helaas niets bleek te zijn. De dame van Zara die in de kleedkamer de gepaste kleren op rekken aan het doen was om weer terug te brengen naar de winkel stond er ook. En verder was de winkel zo goed als leeg. Het weer was zo mooi en het was zo warm dat het niet druk was. Ik denk dat iedereen liever aan het strand lag.

We lopen de kleedkamer uit en Lody zegt tegen deze dame, 'mag ik ze hier neerleggen?' En wat denk je dat ze zegt? ' Nee. U mag ze zelf even binnenstebuiten draaien!' Pardon?!
Lody en ik keken elkaar aan. WTF?! Lege winkel, geen lange rijen voor de kleedkamers, ze doet al wat ze doet, en dan kan je niet zelf 3 truitjes binnenstebuiten draaien?
Enfin, we draaien de truitjes met de goede kant naar buiten en beginnen dan ook maar de truitjes op hangertjes te doen en ze op het rek te hangen naast de dame. 'Nee hoor, dat hoeft niet. Dat moet op de juiste manier terug gehangen worden.' En met een geïrriteerde blik pakt ze ze af van ons. Ik vraag nog 'weet je het zeker? Nou da's boffen! '

Kijk het is niet zo dat we niet willen doen wat ze vraagt maar het staat nergens beschreven dat je alles op een bepaalde manier moet terug hangen, er staat een tafel waar je de spullen op kan leggen die je niet wil, het is niet zo dat je iets vraagt of doet wat niet mag. Maar deze dame wil alleen haar werk doen op haar condities.

Toen we weg liepen vroeg ik aan haar, 'zal ik ook nog even voor je stofzuigen of de ramen lappen?' Nee hoor, dat hoeft niet, zei ze ook nog. Ik bedoel, je zegt het maar hoor. De klant betaald wel en dus ook jouw salaris maar service verlenen ho maar. Bij de Zara in Hongkong nemen ze elke klant serieus. Daar wordt je zelfs welkom geheten bij binnenkomst. Nou in Nijmegen niet. Daar kijken ze je weg!

Ik ben eigenlijk wel benieuwd of de directie van Zara zelf wel weet, hoe slecht de service is in sommige filialen. In HK, zag je met regelmaat Spaans personeel rondlopen in de Zara om te kijken hoe deze filialen het deden. En daar staan ALTIJD lange rijen voor de kleedkamers om iets te passen.  Misschien een ideetje om eens op bezoek te gaan in Nijmegen. En trouwens bij Ikea in Hongkong liep ook met regelmaat Zweeds personeel rond om te observeren.

Toen we later bij Didi naar binnen liepen en Lody wat dingetjes wilden passen kregen we een hele andere kijk op hoe het ook kan. Deze dame stond voor de kleedkamers met een tafel en een rek waarop de gepaste kleding werd terug gehangen. Toen Lody met de gepaste kledingstukken naar buiten liep vroeg ze aan Lody 'Geeft u maar hoor mevrouw. Dat doe ik wel.' Ik heb haar een compliment gemaakt. 'Wat goed dat je die service geeft!' En deze dame antwoordde lichtelijk verbaasd 'maar natuurlijk! Dat is ons werk mevrouw!'

En laat ik nu op internet een zelfde soort ervaring lezen! http://www.fantasticmoms.nl/waarom-zijn-nederlandse-verkoopsters-zulke-bitches/

Een nieuw familielid!

Sinds afgelopen zaterdag zijn we een nieuw familielid rijker! We hebben onze familie uitgebreid met een te schattig hondje, Tashi!
Tashi is een Shih Tzu. Een klein gezelschapshondje van Tibetaanse afkomst. Vandaar zijn naam Tibetaanse naam Ta-shi. Dat betekent 'brenger van geluk' en dat kunnen we best wel gebruiken. Hij is echt te schattig voor woorden en ik kan me nu al niet meer voorstellen dat we ooit zonder Tashi hebben geleefd.

Chiel en ik hebben er wel even over gedaan om een goed nest te vinden. Ik wilde perse een Shih Tzu en perse een puppy. Onze andere 2 honden die we ooit hebben gehad, Rex en Jimmy kwamen allebei uit het asiel en daar stonden we vierkant achter. Maar deze keer wilde ik het hondje van jongst af aan zelf opvoeden en groot zien worden.

Nou weten we dat deze gezelschapshondjes een beetje het slachtoffer zijn geworden van broodfokkers. Ze zijn populair en daar valt geld mee te verdienen. Dus we hebben alles maar dan ook alles geprobeerd om daar niet ten prooi aan te vallen. De Shih Tzu Club aangeschreven waar de erkende fokkers bij aangesloten zijn, mailtjes uitgestuurd, telefoontjes gepleegd maar telkens visten we achter het net. Zo'n nestje is gemiddeld 4 puppy's en steeds waren ze al weg. Ik werd er een beetje gedeprimeerd van. Ik was bijna in staat om dan toch naar een broodfokker te gaan... Ik had mijn kast al vol liggen met hondendingetjes en de naam al bedacht...

Maar vorige week, na het zoveelste mailtje kregen we ineens positief antwoord! In Zeeland was nog een reutje beschikbaar! En toen ging het snel!We maakten een afspraak om naar het hondje te kijken en lieten ons telefoonnummer achter. Van de week kreeg ik een telefoontje van de dame die een nestje had. Ze woont in Zeeland en wilde weten hoe laat we zouden komen. Toen pas hoorde ik dat Tashi net 12 weken oud was geworden. Hij had ook alle inentingen gekregen en eigenlijk zouden we hem gelijk mogen meenemen als Tasi ons en wij Tashi wel zagen zitten. En dat scheelt een extra ritje naar Zeeland!

Dus afgelopen zaterdag stapten we in de auto. Chiel, Yvon en ik. Yvon is zelf fokker en weet waar ze naar moet kijken om zeker te zijn dat het geen broodfokker is. Ze had tegen ons al gezegd waar je een goede fokker aan kan herkennen en toen we aankwamen konden we de punten 1 voor 1 afstrepen!

Tashi zat samen met zijn broertje in de tuin. Zijn broer was veel groter en ondeugender en ik maakte me eerst een beetje zorgen of alles wel goed was met Tashi maar al snel bleek dat hij gewoon moe was van het spelen en effe geen zin had. Alle papieren werden in orde gemaakt en getekend. Ja deze kleine hond heeft zelfs een stamboom. Vandaar zijn officiële naam ... Arka Tsin Fatinat Al Sjark! Ook werd er een enorme tas ingepakt voor Tashi. We kregen voer mee, 2 zachte kleedjes, speelgoed, knuffels, riempjes, een tuigje, hondensnoepjes echt te veel om op te noemen!

Nadat we uitgebreid hadden gepraat werd het tijd om naar huis te gaan met Tashi! Ik was een beetje huiverig voor de terugweg. Ik bedoel, we hadden een vervoersbox mee, een tas vol met van alles, maar ik zag het al voor me. De hele weg van Zeeland naar Druten met een piepende en blaffende pup, maar nee. Hij ging liggen en slapen en snurken (!) en werd pas in Druten weer wakker!

En dan heb je ineens weer een baby in huis! Hij volgt me overal heen. Is speels en ondeugend maar ook heel lief en aanhankelijk. 's Avonds als we gaan slapen ligt hij in de bench en lig ik nu nog op de bank ernaast. Zindelijksheidtraining (en het gaat goed!) en piepkleine brokjes en speelgoed overal in de kamer en in de tuin!

Gisteren hebben we zelfs een stukje gefietst en zat hij in het mandje voorop. Ook heeft hij kennis gemaakt met de kids en Sammie en de hondjes uit de buurt. Hij is echt nergens bang voor! En vanmorgen heb ik gestofzuigd en gedweild en hij gaf geen kik. Zat natuurlijk wel bovenop de mop maar bang was hij niet!

Super is het. Echt super!

Bella Italia

Daar was ik weer! Ik ben helemaal uitgerust, zon gebruind en 2 kilootjes zwaarder dan 2 weken geleden. Ik heb een heerlijke tijd gehad in Italië! Voor ons was dit ook de eerste keer sinds 12 jaar dat we een vakantie hadden van langer dan 5 dagen! In Hongkong langer op vakantie gaan was niet mogelijk.

Best vreemd om weer terug te zijn aan het Gardameer na zoveel jaren. Toen ik 4 jaar was, gingen we met z'n allen aan het Gardameer vakantie vieren. En niet alleen ons gezin dat bestond uit vader, moeder, ma Lou, plus 6 zussen en een broer maar vaak gingen tantes, ooms, buren en vrienden ook mee. Een stoet van 4 auto's of meer was toen heel normaal. Achteraf gezien gekkenwerk natuurlijk om met zo'n lange stoet te rijden maar toen draaiden we daar onze hand niet voor om. We hadden toen geen mobiele telefoons of TomTom's. Nee alles ging gepaard met het knipperen van de koplampen als iemand ineens naar de wc moest ergens op de autobahn en routekaarten van de ANWB. En de stoet werd jaren achtereen alleen maar langer. Zussen kregen vriendjes, broer kreeg een vriendin, de eerste kleinkinderen werden geboren, eigenlijk best gaaf!

Voor mij zal het zo'n 20 jaar geleden of misschien zelfs langer zijn geweest dat ik echt op de camping heb gestaan. Camping Bella Vista. We vonden het super daar. Achteraf gezien was en is het een camping van niks maar we vonden het geweldig. Ieder jaar kwamen zo'n beetje de zelfde mensen terug en dan stond je al te wachten! Je nam een duik in het ijskoude water en je was vervolgens het water niet meer uit te slaan. En dat tunneltje onder de weg door die je van de camping leidde naar het strand...als dat tunneltje eens kon praten, hihi.

Dit jaar zijn we met Lody geweest. Gezellig met z'n drietjes in de auto. We hebben rustig aan gedaan, een overnachting in zuid Duitsland en de volgende dag reden we naar onze bestemming aan het Gardameer. Geen camping dit keer maar lekker in een hotelletje. Kleine tegenvaller, wij dachten dat we in een dorpje stonden dicht bij de camping, maar helaas bleek dat dorpje een stuk verder te liggen.  (wat me gelijk doet denken aan die keer dat we naar Xiamen gingen en ik dacht dat we in Xian waren om naar de terracotta warriors te kijken) En de 'mountain view' van Lody's kamer was geen mountain view. Nee ze keek recht tegen een blinde muur van keien wat strikt genomen dan wel weer mountain view was. Maar goed, het was geweldig om daar te zijn. We hebben veel gezien en zijn op plekken geweest waar we al die jaren nog nooit waren geweest.

Na zo'n 6 dagen ruilden we ons hotelletje in voor een appartement die wel dicht bij de camping stond. Ook weer leuk maar ook weer een kleine tegenvaller. Weinig privacy in het appartement en buiten het appartement. En het zwembad waar we zo naar hadden uitgekeken, was qua temperatuur nog maar net ontdooit! Het was ongelofelijk koud! Maar we hebben genoten van alles!
Heerlijk gegeten, lekker geshopt, Martine met haar gezin ontmoet en samen gegeten, genoten van de zon en ons verkneukeld toen een enorme onweersbui over kwam en wij niet in een tentje zaten maar lekker droog in een appartement.

We zijn wel 2 dagen eerder terug gegaan naar huis. Zoals ik al zei was het voor ons de eerste vakantie die langer duurde dan 5 dagen.We hadden het eigenlijk wel gezien. Ook het gebrek aan privacy brak ons drieën wel op en daar kwam bij dat Chiel best veel last heeft gehad van zijn been. Alles daar is op een helling gebouwd dus voor hem was het extra hard werken.

Het was heerlijk. Maar de vakantie is voorbij. Chiel gaat morgen weer aan de slag en ik ga maar eens de toko hier opruimen.

Happy birthday Linn!

Alweer 30 jaar geleden op 2 augustus kwam Linn ter wereld. Binnen 2 uurtjes vanaf de eerste wee. Lekker snel nadat ze eerst 2 weken op zich liet wachten en ook nadat het vruchtwater 2 dagen eerder was gebroken. Het was in ieder geval een bevalling met verrassingen. Ze was de eerste van de familie die thuis ter wereld kwam. Onder andere omdat mijn vroedvrouw een black-out kreeg en niet meer wist wat ze moest doen. Godzijdank was Arlene er. Zij heeft toen de touwtjes in handen genomen. Maar een uur later lagen we toch in het ziekenhuis in Meppel. Het lag niet aan haar maar aan mij. De placenta vertikte het om geboren te worden. Dus hup ambulance in. 

Een week of 5 later zaten we opnieuw in het ziekenhuis. Linn bleek een darm invaginatie te hebben. Dat wil zeggen dat haar darmpjes binnenstebuiten gingen. Opnieuw hals over kop een operatie en 2 weken ziekenhuisopname. Ik weet nog dat de dokter uitlegde wat voor hechting ze zou krijgen. Ze gingen het plakken. Dat zou mooier worden en als ze dan later in een bikini zou zitten zou het litteken niet opvallen. Ik dacht toen nog, man doe die operatie en maak haar beter! Wat kan mij dat litteken schelen? En nu zijn we ineens 30 jaar verder! En wat ben ik blij dat die dokter daar toen over na heeft gedacht! 

Gisternacht hebben Chiel en ik, Linn en een vriendinnetje naar Schiphol gebracht. Ze zijn een lang weekend naar Valencia. De reis naar Schiphol ging super goed. Geen vertragingen, geen marechaussee, geen vervelende dingen. Om 4 uur vanmorgen waren wij weer thuis. 

Straks komt Lody om de laatste dingen te doen voor onze vakantie naar Italië. Want zondag gaan we met z'n drietjes naar het Gardameer! Ik heb er zo'n zin in! 

Met Mickey op stap!

Sinds vorige week is eindelijk het huis van Mickey en Jaap in Nijmegen in gebruik genomen. Het blijft heel bijzonder dat we elkaar in Hongkong hebben ontmoet, dat zij vervolgens naar Vancouver zijn verhuist en nu in Nijmegen zijn neer gestreken! 

Ze woont prachtig in Nijmegen.  Prachtig uitzicht over de stad en de hele binnenstad is in 10 minuten lopend te bereiken. Echt super. Ze zijn net verhuist dus hier en daar moet nog wat gebeuren maar voor op dat moment was het hoog tijd om bij te praten en aan de koffie te gaan. 

Nou weet ik in grote lijnen wel dingen te vinden in Nijmegen maar ik had pas op de FB pagina van selena's moeder gezien dat ze in een schattig koffiehuisje in Nijmegen zat. Daar moet ik heen met Mickey dacht ik nog, adres opgezocht en toen bleek ook nog dat de eigenaresse familie was van Selena! Kleine wereld. 

Maar wat leuk om met Mickey bij te praten en wat een gaaf tentje! Naast de kerk achter de Waagh, in een superschattig steegje! Te leuk! En ik heb al die jaren niet eens doorgehad dat juist daar zo'n leuk koffiehuisje zat! 

We hebben heerlijke koffie gedronken, een salade gegeten, binnen gezeten en buiten op het terrasje gehangen. Daarna zijn we nog een winkeltje ingelopen die in hetzelfde steegje zat. Zo leuk! Echt een aanrader! 

Gaaf om mijn partner-in-crime weer dichtbij te hebben!