1 Jaar verder...

We zijn alweer 1 jaar verder. Een onzeker jaar... Komt het wel goed? Is er nog vooruitgang? Hoe gaan we verder?

Maar het was ook een jaar van dichter tot elkaar komen, (nog) liefdevoller omgaan met elkaar, met de kinderen, de familie en vrienden. Een jaar vol tranen en onzekerheid, maar ook een jaar vol met vrolijkheid en met een glimlach naar de toekomst. Een jaar van bikkelen, er tegen aan gaan en je er niet onder laten krijgen.

Ik weet nog hoe ik me toen voelde. Hoe onzeker de toekomst er uit zag. Hoe we elke uitdaging en tegenslag te lijf gingen. Maar ook hoe blij we waren met alle hulp en steun die ons o.a. bereikte via bezoek, telefoon, mail, kaarten, skype, facebook, chat en blog. We hebben in ieder geval nooit het koppie laten hangen. We zijn positief gebleven en bleven hoopvol naar de toekomst kijken.

We zien de toekomst rooskleurig tegemoet. Het gaat beter en we twijfelen niet aan een goede afloop. En dat we op een goede dag (volgend jaar, over 2 jaar en misschien wel pas over 10 jaar) terug kijken op dit hele gebeuren en tegen elkaar zeggen ...goh, weet je nog hoe dat het eerste jaar eruit zag? Je kon toen nog niet lopen!...

Dus bij deze, een eerbetoon aan Chiel! 

Hij is 'To Hell and Back' gegaan en met zijn oeverloze optimisme neemt hij elke dag zoals die komt en 'kan niet' en 'wil niet' komen niet voor in zijn woordenboek. Hij werkt zich dag na dag, een slag in de rondte om ieder vezeltje van zijn lichaam weer op het oude niveau terug te brengen. 

En zelfs tijdens zijn opname in het ziekenhuis, ging hij door met zijn werk. Verlamd of niet, hij zat achter de laptop. Verlamd of niet, hij probeerde naar het werk te komen in Hong Kong. Eerst fysio en dan naar het werk! Dus eigenlijk heeft hij 2 banen! Wel met aangepaste werktijden maar dan spreken we alsnog van 10 uur 's ochtends tot half 7 's avonds! Helaas kon hij niet naar China om naar de fabriek te gaan. Dat hebben we pas de afgelopen week voor het eerst kunnen doen! Maar ik geef het je te doen. Probeer het maar eens in een rolstoel, verlamd vanaf je middel, met een brace en een looprek, met stoepen die daar geen rekening mee houden, met gebouwen vol trappen, met niet werkende darmen en blaas, en een hoofd vol met onzekerheden. Dat wou ik maar eens gezegd hebben!

Maar ook een eerbetoon aan jullie allemaal!

Heel erg bedankt voor alle hulp, steun en liefde die we het afgelopen jaar hebben ontvangen en nog steeds krijgen. Door jullie allemaal is het een stuk draaglijker geworden om met een life-changing moment om te gaan! Zonder jullie was het te moeilijk geweest...XXX

Ik heb 2 filmpjes gemaakt van deze tijd. 1 Filmpje laat zien hoe hard Chiel heeft geknokt om beter te worden. 1 Filmpje laat vooral de lokomat training zien.