Lopen met stok!

Zaterdag was een memorabele dag!

Om half 11 werden we opgehaald door Jos. Het plan was om koffie te gaan drinken bij Starbucks op de Avenue of Stars en Chiel kon dan gelijk zijn looptraining gaan doen.

Hij had van Eddy gehoord dat lopen met alleen de stok, zou moeten kunnen. Maar omdat Chiel erg bang is om te vallen omdat hij zijn linker onderbeen (nog) niet voelt en zijn knie en heup nog te zwak zijn om een val op te vangen, wil hij nog een steuntje hebben. Dus lopen langs de railing is perfect. Als je wil kan je die vasthouden, maar als je durft kan je hem loslaten.

Zo gezegd, zo gedaan. In het begin hield Chiel nog wel de railing vast. Soms alleen maar met een vingertop maar dat gaf hem een veilig gevoel. Het ging allemaal perfect en ineens durfde Chiel de railing los te laten en liep hij alleen met de stok!

Ik heb wel stiekem een traantje gelaten toen ik Chiel zo weg zag lopen... Voor het eerst sinds lange tijd, zelf lopen... Hij bleef maar lopen, niet snel maar wel ver! En steeds als ik voorstelde om te rusten en in de rolstoel te gaan zitten, wimpelde hij dat gelijk weg. Nee, ik ga door! kreeg ik dan te horen ;-)
Vanaf de flyover waar wij altijd de avenue op gaan, tot bij Mr.Softee, de ijscoboer bij de Starferry! Ik denk dat dit zo'n anderhalve kilometer is!

Daar is hij wel weer in de rolstoel gaan zitten. Vermoeid en bezweet maar zo blij en trots! We hebben geluncht met Jos, beetje geshopt en toen weer terug. Hij heeft wel weer wat gelopen maar de afstand van die morgen zat goed in de benen. Hij vond het zelf niet verantwoord om door te lopen. Pas op ons eigen plein is hij weer gaan lopen naar ons huis!

's Avonds wilden we in SoHo gaan eten om dit grote moment te vieren maar later kreeg ik van Jos een berichtje dat we gingen eten met Bram, Kamilla en Dani bij de Belg. Het was heel gezellig en de verrassing was super...ze krijgen weer een babietje in maart!