Autorijden

Sinds Chiel een rij-test heeft gedaan in HK, wil hij maar 1 ding. Zelf rijden. Heel begrijpelijk natuurlijk. Dat zou weer een stap zijn in de goede richting. Onafhankelijk zijn. Nou zijn we in HK nog niet zover omdat de papieren die we mee moeten nemen naar het Transport Department nog niet in ons bezit zijn. Wat dat betreft zijn ambtenaren overal hetzelfde. Of je nu in NL bent of in HK. 

Hier in NL stond ons kleine blauwe autootje al jaren in de garage. Hij kwam maar af en toe naar buiten als Ben hem meenam voor een tripje. Super leuk autootje en al meer dan 25 jaar oud. Maar helaas een schakel-versnelling. En dat kan Chiel niet gebruiken. Zijn linkerbeen is zeker sterker geworden maar schakelen is echt een stap te ver. 

En toen zat er volgens Chiel maar 1 ding op. Ons blauwe scheurmonster verkopen    Hij zat dagen op internet. Kijken waar hij de auto zou kunnen achterlaten om te verkopen want hetzelf verkopen zag Chiel niet zitten. Plus dat wij straks weer in HK zitten en hij wilde de kinderen daar niet mee opzadelen. 

Op een goede middag stapte Chiel met Ben in de auto. Ze gingen een stukje toeren met de kap eraf en genieten van het prachtige weer. Later dan verwacht kwamen ze thuis. Allebei met een grijns op het gezicht. De Ipad kwam te voorschijn en ik kreeg foto's te zien van een andere auto! 

Deze auto was ook een cabrio, ruimer, nieuwer en met weinig kilometers. Maar het belangrijkste kwam nog, het is een semi-automaat! Chiel zag zichzelf al helemaal rijden. Er moest nog wat bekeken en uitgezocht worden door Chiel en door de garage. Afgelopen maandag zou hij meer weten. 

Maandag kwam er een telefoontje van de garage. Hij kon onze oude auto gelijk door verkopen en toen was de deal gesloten! Chiel was helemaal blij! 

De oude auto werd weg gebracht en de nieuwe mocht mee naar huis. De garage moest ook nog opgeruimd worden omdat de nieuwe auto 30 cm langer is. Het was nog even nagelbijten maar hij past! Er blijft geen centimeter over maar hij past! 

Afgelopen dinsdag zijn we gelijk samen op pad gegaan. Eerst samen tanken. Chiel heeft alles zelf gedaan en ik liep mee voor het geval dat. En toen op weg naar zijn zakelijke afspraak. Hij reed en ik zat er naast. Het was wel even wennen voor Chiel en voor mij. Het was tenslotte al meer dan 20 maanden geleden dat Chiel auto had gereden. Kijk, autorijden verleer je niet maar het is meer het overzicht. Ineens moet je multitasken. Autorijden, verkeer in de gaten houden, verkeersregels en dan ook nog de juiste route volgen. 

Na deze afspraak in de buurt van Utrecht, hadden we 's middags ook nog een afspraak in het zuiden des lands. We zijn eerst naar huis gereden en daarna heb ik gereden. Chiel was echt moe van de hele ervaring. Maar de woensdag is hij opnieuw gaan rijden. Dit keer helemaal alleen! 

Hij ging naar Barneveld naar kantoor. Een route die hij met zijn ogen dicht kan rijden. Deze keer ging het al stukken beter en kreeg Chiel veel meer zelfvertrouwen. 

Vandaag is hij weer alleen op stap.Hij voelt zich happy en het zelf vertrouwen groeit gestaag. Weer een stapje op weg naar een 'normaal' leven!