Wednesday, August 20, 2014

Ninja

Ik zit op mijn stoel in het hoekje bij de lokomat. Chiel is al druk bezig met ganzen en herten vangen op het scherm. Het zweet staat op zijn voorhoofd. Dat komt omdat hij de uitdrukking 'het is maar een spelletje' niet kent. Hij moet en zal winnen en wil de beesten gevangen hebben voor een bepaalde tijd die hij zichzelf heeft opgelegd. Alles moet binnen de 20 minuten gevangen zijn!

De eerste cliƫnten komen binnen druppelen. Het vrouwtje met de wandelstok ligt al en krijgt acupunctuur. Ook onze grote vriendin is net binnen gereden en wordt geholpen op de loopband achter Chiel. Al zou je willen, je kan haar niet negeren. Met een luid en langzaam 'gooooood moooorning' begroet ze ons elke morgen.

Ik kijk eens om me heen. Bibberend weliswaar want de airco staat op max en ik verbaas me dat er geen ijsklontjes van het plafond naar beneden vallen. De regen tikt tegen het raam en het raam is aan de buitenkant beslagen. Dat kan alleen maar in Hong Kong volgens mij. Hier is het binnen veel kouder dan buiten.



Ah, daar komt onze Ninja aan! Als een zwarte schim komt hij binnen, staat gelijk bij de brug met gelijke leggers, en daar doet hij zijn oefeningen. Ik vraag me altijd af wat hij hier komt doen. Hij ziet er heel afgetraind uit, tenger van postuur en zodra hij binnen is legt hij zijn benen achter in de nek! Dat is pas andere koek want de meeste mensen hier zijn stukken minder lenig. Zonder een spoortje zweet en moeite, gooit hij zijn benen op de leggers, en rekt zijn benen met zijn neus op de knie. Wat zou die man toch hebben?

Chiel en ik staan naast elkaar en praten zachtjes over onze Ninja. Wij denken dat hij de fysio gebruikt om dames op te pikken. Ja zeker. Hij heeft zijn eigen harem om hem heen verzameld en de dames kijken met bewondering hoe hij zijn oefeningen moeiteloos doet. Er wordt gelachen en gepraat en ze komen niet uit dat hoekje. Misschien is hij al lang niet ziek meer maar doet hij alsof. Dit is de beste pik-op-plek ever!



We verwachten dat hij straks met dubbele flikflaks via de muur, op de kast, straks ineens naast dat ene vrouwtje zit om dan met een zoet gevoicte stem te zeggen: 'How are you doing?' Volgens ons vind hij haar wel erg leuk. Dat kan misschien ook komen door haar twee enorme voordelen die ze altijd trots vooruit steekt, maar desalniettemin, als zij er is, is hij niet ver van haar verwijdert. De andere mannen hebben dat ook door. Niemand praat met deze dames. Ze zijn veel te bang dat ze straks een karate slag in de nek krijgen natuurlijk.

He jammer, onze tijd is over. We moeten gaan ;-)

No comments:

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails