Beetje stil

Tja en wat moet je dan doen als iedereen de deur uit is? Simone en Ron weg naar Thailand en Chiel was 2 dagen weg naar China. Jos alweer terug naar Nederland en Jesse sjeest de wereld rond. Best saai zo in je eentje...

Dan maar poetsen. Moet toch ook een keer gebeuren. Gisteren heb ik alle slaapkamers maar gedaan, de ramen gelapt en de badkamers geschrobt. En vandaag de keuken aangepakt en de was gedaan. Het blinkt allemaal weer en als je zo in je eentje zit is er ook niemand die het weer vies maakt, dus...

Ik ben ook begonnen met het aan elkaar plakken van de video's die gemaakt zijn door Simone toen onze Chinese vrienden mij kookles kwamen geven. Het is nogal een werk maar ik heb 2 filmpjes af! Nog 2 te gaan.

Enfin, het leek me wel een goed plan om de vakantie ( nou ja werk-vakantie) naar NL dan maar te boeken. We zijn er van 5 dec t/m 3 jan weer! Dan kan ik eindelijk de foto's maken van de badkamer en ze op mijn blog zetten. Plus dat we op 11 dec de bruiloft hebben van Ben en Selena! Jippie!

Morgen weer naar fysio en dan ga ik daarna maar een bosje bloemen halen voor mezelf op de flower market. Ook leuk. ;-)

Simone en Ron, het eind

En zo zaten we dus allemaal thuis. Simone nog steeds ziek en niet echt bij de mensen, wij zaten te wachten op de airco monteurs die opnieuw langs zouden komen.

Ron wilde toch nog naar de markt. Niet alle souvenirs waren gehaald en zo besloten Ron en ik om die dag samen op stap te gaan. Chiel bleef bij Simone.

En zo zijn we zondag naar de Ladiesmarket gegaan. Ik bedoel als je Mongkok wilt zien, dan maar gelijk goed. Altijd leuk, Mongkok op zondag en die duizenden mensen zien schuiven langs de winkeltjes. Toen we aankwamen waren ze nog bezig de boel op te zetten dus het plan was snel getrokken. Eerst maar lunchen! Net achter de markt zitten allerlei kleine restaurantjes en wij stapten bij een Koreaans restaurantje naar binnen. Het zag er heel leuk uit en voor Ron zou dit de eerste keer zijn dat hij Koreaans zou eten. Het werd Bipenbap. Een stenen schaaltje met rijst, veel groenten, vlees en een rauw ei. En omdat het schaaltje gloeiend heet is, maak je als het ware je eigen nasi en is het ei gebakken. Erg lekker en Ron genoot zichtbaar.

Na de lunch de markt op. Veel dingetjes gezien en veel dingetjes gekocht. Ook nog even over de sportschoenen straat die er achter ligt, een sanitaire stop in het Langham Place, gewandeld over het lokale groente en vlees marktje, natuurlijk Shanghaistreet nog even aangedaan, een ander marktje over gelopen en toen de taxi in naar huis. Moe en voldaan stapten we binnen.

Gedroogde slangenhuid...ook lekker

Daarna moesten Chiel en ik ons verkleden. We waren uitgenodigd voor de bruiloft van Emma. Een voormalige werknemer van kantoor HK. Om 8 uur moesten we in het Holiday Inn Hotel zijn. We hebben de beste kleren uit de kast getrokken, het rode envelopje klaar gelegd en op naar het hotel.
Simone en Ron gingen zelf ergens eten dus dat kwam goed uit.

Het was een hele mooie bruiloft. Veel pracht en praal en groots! 30 tafels met aan iedere tafel 12 man! En voor het eerst waren we getuige van zelfs de ceremonie. De bruidegom hield het niet droog en het was echt heel lief om te zien. Om kwart over 9 gingen we dan eindelijk aan het 14 gangen durende dinner.We hebben het niet helemaal uitgezeten want het was ook Simone's en Ron's laatste avond in HK, maar Emma was helemaal blij om ons te zien en ze begreep het helemaal.

En toen was het maandag. De laatste dag voordat ze naar Bangkok zouden vertrekken. Daar hebben ze nog 3 dagen vakantie! Ron is met Chiel meegegaan naar fysio en Simone en ik, nou... zeg maar ik, hebben de koffers ingepakt.

's Middags is Ron nog aan de wandel gegaan en in het maritiem museum terecht gekomen. Heel gaaf dat hij dat lekker heeft gedaan in z'n eentje. Volgens Ron had hij nog wel 2 weken kunnen blijven! Dat vind ik toch zo leuk om te horen omdat juis Ron nooit naar HK wilde komen! Chiel kwam om 3 uur thuis. Hij wilde ook nog afscheid nemen van ze en meegaan naar de airport express om 5 uur.

We hebben ze netjes afgezet bij de intown check in en uitgezwaaid toen ze de trein instapten. Vannacht kreeg ik al bericht dat ze veilig in het hotel waren aangekomen. Gelukkig.
En nu zit ik thuis. Alleen. Das best even wennen...

Ik vond het supergezellig Simone en Ron! Nog een hele fijne tijd in Bangkok en tot snel in NL!
XXX

Simone en Ron deel 5

En toen kwam alles tot een full stop!

Na ons bootreisje naar Lamma, hadden we nog steeds dingen staan op het verlanglijstje om te zien. Ron wilde graag naar de Peak, Simone graag naar Shanghaistreet en misschien nog naar de Wong Tai Sin Tempel.

Donderdagmorgen stond Ron in de woonkamer (wij waren al vroeg op omdat Chiel weer aan het werk moest) en vroeg hij of we een thermometer hadden. Nee, helaas. Ik denk dat wij de laatste 30 jaar geen thermometer gebruikt hebben. Dat vroeg hij omdat Simone nogal had gegloeid die nacht. Hij naar de Watsen bij ons beneden, kocht een thermometer en Citrosan en kwam weer boven.

De eerste keer dat Simone haar temp had gecontroleerd was het 37.8 dus niet echt koorts. Ze probeerde erbij te blijven maar haar ogen vielen steeds dicht, had nergens zin in en was gewoon gammel. Zij ging slapen op de bank en Ron en ik besloten om eerst de monteur van de airco af te wachten. Hij zou om 10.00 hier zijn. Natuurlijk was de man stipt op tijd en het was toch niet zo simpel als dat wij dachten. Hij kon de airco niet maken. Er moest nog een monteur komen en helaas voor Simone en Ron, nog steeds geen koele kamer om te slapen. Er werd een nieuwe afspraak gemaakt voor vrijdagmiddag 14.00 uur.

Nadat de man was vertrokken en Simone weer op bed lag, zijn Ron en ik boodschappen gaan doen in Wampoa. Het buurtje iets verder op. Het leek ons een goed plan om lekker thuis te eten 's avonds nu Simone een beetje ziek was. Spaghetti werd het. Die avond voelde Simone zich nog steeds niet lekker en de koorts werd nu hoger. Eerst maar slapen. Wie weet is het met een dagje voorbij...

Niet dus. De volgende morgen had Simone 39 graden koorts maar ze voelde zich wel beter. Haar ogen keken ietsjes helderder maar zin in iets had ze nog steeds niet. In gezamelijk overleg besloten we i.p.v. de Peak naar de ICC- toren te gaan. Zo kon Ron toch nog HK van bovenaf zien en waren we ook redelijk snel weer thuis.

En het blijft altijd mooi om HK zo te zien liggen. Vanaf de 100ste verdieping heb je normaal gesproken een 360 graden uitzicht. Behalve vandaag. Er was een feestje georganiseerd aan 2 kantren van de toren dus wij konden ook maar 2 kanten uitzicht bewonderen. Gelukkig was ook het kaartje halve prijs dus wij de lift in. In 1 minuut sta je op de 100ste verdieping!

We hebben kalm aan gedaan. Alles bekeken en bewonderd, een kopje koffie genomen en enorm genoten van de stilte toen de 3 bussen vol met mainland Chineze toeristen weer de lift naar beneden hadden genomen. Tjonge wat kunnen die mensen een lawaai maken.

Daarna hebben we nog een rondje winkelcentrem gelopen, geluncht bij een dimsum tent en daarna weer naar huis en Simone. Ze voelde zich nog beroerder en had rode koontjes van de koorts.
Ook stond de man van de airco 's middags weer voor de deur samen met een andere monteur. Ook hij keek het apparaat na en ook hij kwam tot de conclusie: kapot! Ze komen nu maandagmiddag weer terug.

Wij zijn lekker bij Simone gebleven en Ron heeft nog een stukje op de hometrainer gefietst. Super goed! 's Avonds leek ze iets op te knappen dus ze wilde mee eten bij de Thai. Nou ja eten, een half bakkie droge rijst werd het...

Vannacht was de koorts hoger geworden en vanmorgen hebben we gebeld met een dokter. We konden langs komen om half 1. Met z'n viertjes gingen we op weg. De dokter was gevestigd in Harbour City op de 12de verdieping. Zo zie je nog eens wat!

De dokter zag het al toen ze binnen zwalkte. Koorts, hoofdpijn, spierpijn. Te veel gedaan, oververmoeid en weinig afweer. Haar amandelen zijn ontstoken en we hebben een zak vol met medicijnen mee gekregen. Want maandagavond gaan ze vliegen naar Bangkok dus ze moet wel wat opgeknapt zijn. Volgens de dokter komt het helemaal goed en daar vertrouwen we dan maar op.

Ze ligt op bed, heeft congee (rijstepap) gegeten op doktersadvies, dus ze kan mij niet slaan als ze het niet te eten vind :-) en de eerste medicijnen zijn ingenomen. Ben wel blij dat ze geen dengue fever of zo heeft opgelopen, en dat het maar ontstoken amandelen zijn.
Vanavond thuis een happie eten.

Simone en Ron deel 4

Big Budha

Dus in de trein naar Tung Chung met z'n drietjes. Ron keek zijn ogen uit en was weer verbaasd hoe goed het openbaar vervoer hier geregeld is. Want als je hier woont vergeet je dat wel eens maar door de ogen van een ander zie je het weer; beter geregeld als in HK kan je het volgens mij niet vinden.

In Tung Chung liepen we naar de kabelbaan. Het was druk en we hebben lang moeten wachten maar uiteindelijk konden we het bakkie in. Het was windstil en helder en dat is toch weer lekker als je hoog over de berg gaat en zeker 20 minuten in de kabelbaan hangt. Eerst een kopje koffie met een broodje, een sanitaire stop en op zoek naar souveniertjes. En toen ging het toch echt gebeuren; de 268 treden moesten genomen worden voordat we oog in oog konden staan met de Big Budha!

We hebben het heel kalm aan gedaan. Foto's gemaakt vanaf elk plateau, de bomen bewonderd en genoten van het uitzicht. Maar toen was het dan echt zover, we stonden boven! Simone en Ron genoten van elk vergezicht, de Budha, de herdenkingshal onder de Budha en dat was superleuk om te zien!

Daarna daalden we weer af en gingen we op bezoek bij de tempel. Prachtig. En sinds kort is de nieuwe tempel achter de grote tempel ook open! De 'Grand hall of the 10.000 budha's'! Super mooi, heel indrukwekkend, veel gouden budha's. En ze zijn nog bezig met de verbouwing van de buitenkant. Het wordt alleen maar mooier!

Het was al rond half 4 toen we de bus instapten naar Tai O, het vissersdorpje op stelten. Ook altijd leuk om te zien. Noedeltjes gegeten en het bootje gepakt om de huisjes op palen te zien en de zee op te gaan. Natuurlijk geen enkele roze dolfijn gezien maar dat maakte niets uit. Het was heerlijk op het water!

Toen we weer aan de kade stonden hebben we nog een beetje rondgelopen in het plaatsje zelf en rond 5 uur wilden we de bus nemen naar Tung Chung. Dat zelfde idee hadden de andere 500 toeristen ook, dus er stond een mega rij voor de bushalte!

Deze dag werd een latertje. Toen we eindelijk veilig en heelhuids waren aangekomen (ja die Schumacher rijdt nog steeds op de bus Arlene!) hebben we eerst boodschappen gedaan voor het avondeten, hotpot, en zijn daarna de trein weer ingestapt naar huis. Dat verliep spoedig en het duurde alleen weer een half uur voordat we een taxi in konden stappen van het station naar huis. Ook daar was het erg druk!

Thuis zat Chiel al te wachten. Vlug de hotpot op tafel, later een filmpje gekeken (Focus met Will Smith; leuke film trouwens) en op tijd naar bed. Woensdag wilden we naar Lamma Island gaan en Chiel kon eindelijk ons vergezellen. Woensdag was een nationale vrije dag!

Lamma Island

Op tijd uit bed en op naar Lamma! Wel eerst een nieuw memory kaartje gekocht voor Ron's filmcamera want die 8 uur film was bijna aan het eind en hier hebben we nog 5 dagen te gaan en dan gaan ze nog 3 dagen naar Bangkok!

Met de taxi naar de ferry die ons naar Lamma bracht. Het was superdruk bij de ferry! Dat krijg je met zo'n vrije dag en mooi weer. Beetje rond gekeken, heerlijk gegeten, nog een drankje gedaan en toen weer op de ferry terug. Lekker buiten gezeten op het dek en Ron heeft volgens mij alles op de gevoelige plaat gezet. Bij het afmeren was het even spannend want de boot ging ineens heel hard op en neer maar gelukkig bleef Chiel op de been.

Van af de ferry weer terug gelopen naar huis, restant van de soep gegeten en Simone en Ron hebben nog een avond wandelingetje gemaakt. Ze liggen nu allemaal al op bed. Moe en rozig van de geweldige dag.

Morgenochtend om 10 uur komt eerst de monteur van de airco want op de logeerkamer is de airco ermee opgehouden. En das niet fijn. Daarna gaan we denk in de buurt rond kijken. Waarschijnlijk wordt het de Wong Tai Sin Tempel en anders gaan we over Shanghai street lopen. Morgenavond blijft Chiel thuis en gaan wij met z'n drietjes naar de Nightmarket op Tempelstreet.

Simone en Ron deel 3

Of we ook boffen met het weer! Het is zalig. Rond de 30 graden, een hele lage luchtvochtigheid en altijd een zonnetje! Perfect weer dus om via Central naar Stanley Market af te reizen.

Stanley ligt helemaal aan de andere kant van het eiland. Nog niet verbonden met het metro netwerk maar wel goed te bereizen met taxi of bus. Wij kozen om eerst met de ferry naar de overkant te gaan. Vandaar de elevated pathways te pakken naar de esculators die je helemaal tot in mid-levels kunnen brengen.

Halverwege SoHo (south of Hollywoodroad) hebben we geluncht bij de Drunken Duck. Heel leuk restaurantje met allemaal gerechtjes waar eend in verwerkt is.

Daar liepen we door naar de tempel, hebben natuurlijk wierookstokjes gebrand, een bezoekje gebracht aan de antiekmarkt, onze neuzen laten doorbranden door het specerijenwinkeltje met zakken vol peper, nog wat gelopen naar beneden om vervolgens de taxi te pakken naar Stanley.


Daar zijn we eerst begonnen met een sanitaire stop in The Smuglers Inn. Klein barretje met uitzicht over de Zuid Chinese Zee. Natuurlijk de markt over gelopen en het nodige ingekocht, gekeken bij het Murray House waar ineens een H&M in zit, over de pier gelopen waar Lody ooit haar trouwring in het water heeft gegooid met bijbehorende vervloekingen, we zagen wel iets schitteren in het water maar dat bleek een klein blowvisje te zijn ;-), gekeken bij de football academy waar kleine meisjes en jongetjes voetballes kregen van 2 Afrikaanse jongens, romantische foto's gemaakt van Simone en Ron op een rots, nog een drankje genomen en toen de taxi weer in huis. Deze keer ging de taxi over Tai Tam water reservoir dus we hebben het hele eiland rond gereden.

Ze hebben allebei genoten. En Ron helemaal! Hij vond het zelfs niet erg om als pak ezel gebruikt te worden!

Gisteravond hebben we met z'n allen gegeten bij de Vietnamees en vandaag gaan we naar mijn grote vriend. The Big Budha!

Morgen is Chiel een dagje vrij dus dat is helemaal leuk!

Simone en Ron deel 2

Na heerlijk te hebben uitgeslapen zijn we donderdag met z'n allen naar Cheung Chau Island afgereisd. Tim en Rox kwamen naar de ferry toe in Central en vandaar de boot op.

Het was druk op de boot. Waar dat aan lag, geen idee, misschien hadden mensen een lang weekend vrij of dat het kwam door het heerlijke weer maar er was geen plekje meer vrij toen de trossen los gingen.

We hebben lekker gewandeld, een bergje beklommen, gegeten bij een lokaal tentje, beetje geshopt bij een wierookwinkeltje, naar de wensboom geweest en toen kwamen we bij 'The Lock of Love'.
Simone en Ron hebben een slotje gekocht en ook aan het hek gehangen.

We zijn doorgewandeld naar het strand en met de voetjes in het warme water gestaan van de Zuid Chinese zee en een drankje gedaan bij een strand tentje. Het leek wel vakantie!

Rond 5 uur de boot weer gepakt naar huis en met z'n allen hebben we gegeten bij Tandoori Nights. Zoals altijd was het weer lekker en de heren mochten op de foto met de dame van het bandje wat daar altijd muziek maakt. Ik geloof dat ze zelf enorm waren geschrokken van de aandacht en misschien denken ze nu wel dat ze beroemd zijn in het buitenland, maar lachen was het wel.

We hebben daarna afscheid genomen van Tim en Rox die de volgende dag alweer naar NL gingen. Wij hebben nog een drankje thuis gedaan en toen naar bed. Rozig van de zon...

Op vrijdag is eerst Ron meegeweest naar fysio. Hij kon nu eens met eigen ogen zien hoe dat gaat in een HK ziekenhuis. Daarna is Chiel doorgegaan naar kantoor en Ron kwam weer thuis. Bakkie koffie en de metro in naar Mongkok. Een dagje marktjes aflopen stond op het program.

De Fa Yuen streetmarket, de bloemenmarkt, de vogeltjesmarkt en de goudvismarkt hebben we gezien. En we hebben dimsummetjes gegeten bij een lokaal shoppie. Super lekker en spot goedkoop!
Zo'n slenterdag hou je niet uren achter elkaar vol dus daarna de taxi in naar huis. Beetje bijslapen en de rug ontzien. 's Avonds kwam Jos nog langs en met z'n alleen hebben we lekker thuis aan de Thai-beef salade gezeten.

Gisteren, zaterdag dus, hebben we kalm aan gedaan. Noedelsoepje gegeten, boodschappies gedaan en 's middags om 4 uur kwamen onze Chinese vrienden 1 voor 1 binnen druppelen. Ze gingen namelijk voor mij speciaal kookles geven! Ik mocht zeggen wat ik graag wilde leren en zij hadden alle boodschapjes meegenomen. Super gaaf om te zien en heel gezellig! Simone heeft alle lessen gefilmd, eigen belang hoor hihi, dus we kunnen alles weer terug zien.

Het was zo gezellig, het eten super lekker en Simone en Ron keken hun ogen uit. Iedereen was zo lekker ontspannen. Pam lag te slapen op de bank, Tiff en vriendin waren met de Wii aan het spelen, wij stonden in de keuken, kortom het was weer als vanouds.

Ook hebben we Silla weer uitgezwaaid. Ze gaat voor 2 weken naar Chili vanwege de aardbeving die kortgeleden heeft plaats gevonden. Ze moet weer aan het werk.

Wij gaan zo lunchen met Jos, Jesse en Mabel en vanavond gaan we eten met klanten. Morgen wordt het een rondje Central!

Simone en Ron

Dinsdagavond voelde ik het al. Ik was niet moe, klaarwakker en beetje opgewonden dat morgen Simone en Ron zouden aankomen. Ik heb die nacht geen oog dicht gedaan. Kon de slaap niet vatten en zag de minuten weg tikken op de wekker.

Voor de zekerheid ben ik nog de aankomsttijd van Simone gaan checken. Ze zouden om 06.20 aankomen wat al redelijk aan de vroege kant is want dan moet ik al rond kwart voor 6 de taxi in, maar ze hadden de wind mee vanuit Dubai en verwachte aankomsttijd, tadada...05.28! Holy moly!

Toen kon ik helemaal niet meer slapen en ben mijn bed uitgegaan om 4 uur. Douchen, ontbijten, taxi in naar het vliegveld en om 5 uur stond ik voor arrival hal B. Om kwart over 6 liepen ze door de gate! Zo gezellig!!

Vlug de taxi in naar huis want dan konden zij Chiel ook nog even zien voordat hij weer de bus in zou gaan naar China. Want het werk gaat natuurlijk gewoon door. Om 7 uur liepen we naar binnen! Nog gezellig koffie gedronken met z'n allen en Chiel uitgezwaaid.

Deze dag hebben we heerlijk kalm aan gedaan. Het voelde alsof we de hele wereld aankonden maar we kregen alledrie hier en daar een wegtrekker. Dan maar even bijslapen voor een uurtje ;-)
Geluncht bij ons op de hoek, dimsummetjes, 's middags boodschappies gedaan voor het avondeten, beetje gehangen op de bank en om half 10 ging toch echt het licht uit. Alledrie helemaal totalloss.

Vandaag is een nieuwe dag. We zijn uitgeslapen en ready to go!
Het wordt Cheung Chau Island en dat gaan we samen doen met Tim en Rox. Vanavond is Chiel ook weer thuis.

De badkamer

Ik kreeg net een commentaar op een van mijn postjes over de badkamer. Dat we bezig waren met de verbouwing, en dat we hoopten dat we snel in een aangepaste badkamer konden rondlopen waar Chiel gewoon zichzelf kon redden. De vraag was waar de foto's bleven.

Nou de badkamer is af en we zijn er reuze blij mee. Alles werkt goed, is perfect afgewerkt en helemaal geworden zoals we dat in eerste instantie voor ogen hadden. Maar ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik helemaal vergeten ben om daar foto's van te maken! Zodra we weer in NL zijn maak ik foto's en die gaan dan gelijk op mijn blog! We zijn echt helemaal trots op onze prachtige badkamer. Simpel en effectief. Wat wil een mens nog meer!

Verder ben ik begonnen met verfen in huis. Ook simpel en effectief. Al het houtwerk hoogglans wit en alle muren worden grijs. Werd helemaal simpel toen ik bij de doe-het-zelf stond en zocht naar grijze muurverf. Zoveel verschillende kleuren grijs, ik zag door de bomen het bos niet meer. Godzijdank stond er een planchet met 10 staaltjes verf die door een designer waren uitgezocht waar 1 grijze kleur bijstond. Ik heb niet meer verder gekeken maar gewoon dat staaltje gepakt en er een emmer vol van laten maken. En het resultaat mag er wezen! Hier heb ik wel foto's van dus die zet ik er maar gelijk bij ;-)

Het gaat alleen om de openhaard ruimte, en de gang maar die is nog niet helemaal klaar. De rest komt bij ons volgende bezoek aan NL. De eetkeuken en de woonkamer moeten nog gedaan worden.
Maar alles gaat in etappes want als we in NL zijn, dan zijn we nogal druk.

Enfin, ik heb nog genoeg te doen.