Nog 10 dagen

De laatste tijd ben ik me nogal bewust van familie. Misschien komt het omdat Chiel en ik vorig jaar hebben besloten om terug te verhuizen naar Nederland. Ja zeker, we gaan terug. Voor de duidelijkheid, we moeten niet terug maar we willen zelf terug. We gaan kapot van de heimwee. Als eind januari het huurcontract afloopt van ons huisje, verlengen we het niet meer, maar stoppen we alles in een container en sluiten we de deur en gaan we lekker terug naar Druten.

Het zal zeker wennen zijn om van 7 miljoen inwoners naar amper 15.000 inwoners te gaan maar we kijken daar enorm naar uit. Het is goed geweest zo. We hebben een supertijd gehad, veel meegemaakt, veel gereisd, veel verdriet, veel plezier, veel heimwee, veel vrienden gemaakt, veel steun ondervonden, veel liefde gekregen, maar het komt toch weer terug op het feit dat we bij de familie willen zijn en in het bijzonder ons eigen gezin. We missen de kinderen, onze kleinkind(eren), de feestdagen die we met z'n allen vieren, de vakanties die we samen zouden kunnen vieren, de zondagmiddagen met koffie en een appeltaart, het op bezoek gaan bij de kids, hun nieuwe huisjes bewonderen, en het zijn met elkaar en dat wij er kunnen zijn voor hun.

Dat wil niet zeggen dat we het hier niet gaan missen. Dierbare vriendschappen zijn afgesloten hier in Hong Kong. We gaan die vrienden enorm missen.

Maar gelukkig is daar het werk nog. Vanwege het werk van Chiel, zullen we toch regelmatig op reis gaan naar HK en China. Zo'n lange reis lukt hem (nu) nog niet alleen. Dus tegen de tijd dat ik weer zin krijg in dimsum, kan ik dat gewoon doen bij Jade Garden in het Starhouse en kunnen we de vrienden weer de hand schudden.

Dus over 10 dagen sluiten we de deur van ons heerlijke appartement. Wat zal ik dat gaan missen. Alles lekker op 1 vloer, de vriendelijke security dames en heren beneden in de lobby, het vrouwtje wat bij ons voor de deur oud papier verzameld en elke keer als je langs loopt enthousiast 'goodmorning' roept, maar toch. Het is goed zo. Wat begon als ' je moet wel tenminste 1 jaar blijven hoor!' is uitgegroeid tot 11 jaar en 4 maanden.

Het voelt wel heel goed dat Jesse en Mabel ons appartement overnemen. Dus als we hier zijn voor het werk, kunnen we zeker nog bezoek bij ze in ons oude appartement. Wat zal ik ze gaan missen! Het voelt nog een beetje onwerkelijk.

Maar dan kijk ik op de eettafel en daar liggen de documenten voor de verhuizing... Het gaat echt gebeuren. De 30ste januari komen ze alles inpakken en in een container stoppen. Wij gaan 1 nachtje in een hotel en de volgende dag vliegen we eerst nog langs Phuket. Op 4 februari vliegen we terug naar Amsterdam en de 5de komen we aan. De timing is perfect. Hier is alles straks gesloten vanwege Chinees Nieuwjaar.