Hele charmante posities werden aangenomen...














Martijn op z'n best!













"Sulplice..."













 

Asia's next top model!

Tsjonge, wat een dag. We hebben vreselijk gelachen en ontzettend afgezien in de hitte.
Niet normaal zeg, die temperaturen. Maar daar hoef ik jullie niets over te vertellen want zo te horen smelten jullie nu ook weg daar in NL.

Chiel is vanmorgen vroeg al naar Shenzhen vertrokken. Tja, het werk gaat ook door natuurlijk. En wij zijn kalmpjes aan wakker geworden, ontbeten en een plan de campagne gemaakt voor vandaag.
Eerst koffie op de boulevard, shoppen in een airco-winkelcentrum, zwemmen en eten koken, daarna eventueel nog naar een markt of zo. Zo gezegd, zo gedaan.

Maar ineens kreeg de dag een ander tintje dan verwacht... Niemand, maar dan ook niemand was veilig voor Ben en de fotocamera! Hij heeft alleen vandaag al 150 foto's gemaakt en een klein aanbod kunnen jullie zien op het blogje. Kijk en huiver!

Lekker eten en niet uit een plastic bakje!














Irma vertrouwd het niet...














De beroemde Pinquin- dim sum!
 

Martijn aan de noodle-soup met stokjes! Heel knap!














Vader en dochter














Daar loopt die dan! 't Heeft wat moeite gekost maar Ben IS IN HK!!!














Met z'n allen wachten bij Arrival.
 

En Ben is er ook!

Na een lange dag van reizen is Ben ook aangekomen in HK. Geen problemen gehad tijdens het inchecken en ook niet tijdens de vlucht. Het enige wat jammer was, was dat hij 7 uur in Londen heeft moeten wachten op de transfer naar HK. Maar who cares? Hij is er en dat is het belangrijkste. Het is weer zo gezellig met z'n allen!

Linn en Martijn zijn gisteravond vroeg gaan slapen en waren vanmorgen vroeg weer op. Om half vier 's nachts om precies te zijn! We hebben lekker ontbeten, koffie gedronken op de boulevard, noodles gegeten en toen weer naar huis om daar bij te komen van de hitte en ons klaar te maken voor de trip naar het vliegveld.

Daar aangekomen was er natuurlijk weer een vertraging van een half uur! Ze doen het er gewoon om hoor, die jongens van British Airways! Maar weer een kopje koffie gedronken bij Kate en wat rond gehangen buiten om het vliegtuig van Ben te spotten.

Rond half zes kwam Ben dan eindelijk door de douane en zijn we naar huis gegaan. Maar wel in stijl! Met de limousine die Chiel had geregeld! Je moet je er niets teveel van voorstellen hoor. Het was een gestrekte oude mercedes met zwarte gordijntjes voor de ramen, maar het was wel leuk!

We hebben gegeten bij de chinees met de kids, Jos en Irma en Bram. Hardstikke gezellig. Jos en Irma gaan vrijdag terug naar NL voor vakantie/werk en Bram is in z'n eentje deze week. Toen nog een drankje in onze straat en nu ligt iedereen op 1 oor. Helemaal kapot.

Morgen wordt het weer bloedheet. Ze zeggen 32 graden maar door de wolkenkrabbers blijft de hitte zo lekker hangen dus lijkt het wel 40 graden. Wij gaan gewoon kalm aan doen en heerlijk bij het zwembad hangen want we hebben nog 1 maand met z'n allen! Tijd zat dus.

By the way, ik zag op www.nu.nl dat de vierdaagse van Nijmegen is afgelast omdat er doden zijn gevallen door de hitte! Onvoorstelbaar. Jullie ook allemaal kalm aan doen hoor!

De eerste helft is binnen!

Vanmorgen zijn we met de airport expresse naar het vliegveld gegaan. Ik had zo slecht geslapen vannacht dat als het aan mij had gelegen we al om 6 uur vanochtend waren vertrokken. Maar
het is ons gelukt, we hebben het kunnen rekken tot 12 uur!











Ook hier zie je wel de vakantiedrukte.













Eerst een bakkie bij Kate genomen en nogmaals naar NL-Ivory Coast gekeken. Een wat bleek?




















Is er een vertraging van 50 minuten! Dat is toch niet eerlijk! 

Maar buiten een sigaretje roken en wachten op het vliegtuig.













Daar is die!!!!!! Als je heel goed kijkt zie je martijn en linn zwaaien dusss...













2 uur vanmiddag zijn ze geland. Nog effe wachten....



















En eindelijk kwamen ze dan door de douane! We hebben vanmiddag helemaal niets gedaan. Gehangen op de bank en ze hebben heel even op bed gelegen. Nu gaan we eten en morgen Ben ophalen. We hebben net gebeld met Ben en hij staat bij de gate. Hele opluchting...
 

Linn en Martijn. Duidelijk toe aan vakantie! 

Nog 1 nachtje slapen!!

Jippie, morgen middag om 13.15 uur komen Linn en Martijn aan in Hong Kong!

Ik ben helemaal hyper.
De boel is opgeruimd, boodschappen zijn gedaan en Chiel heeft net het 2 persoonsluchtbed met de mond opgeblazen! Hij ziet nog een beetje bleek om de neus maar wat moet dat moet.

Gelukkig draait het weer ook bij. We hebben de laatste dagen regen en onweer gehad maar vandaag scheen het zonnetje weer. Graadje of 32 en de luchtvochtigheid was vandaag maar 75%.
Ik zou het sneu vinden voor de kids als ze aankomen in de regen dus ik ben helemaal blij. Alles werkt mee.

Ben komt woensdag aan om 16.05 uur. Ik moet eerlijk zeggen dat ik pas rustig slaap als ik weet dat hij IN het vliegtuig zit richting HongKong. Na al die ellende met British Airways geloof ik pas dat hij in HK is als ik hem door de schuifdeuren zie komen op het vliegveld.

Morgenochtend nog even wat boodschapjes doen en dan naar het vliegveld!!!

Monsoon-buitje

Wauw, ik heb vannacht voor het eerst in een heuse monsoon regenbui gelopen.
Niet te filmen hoe hard die regen naar beneden komt vallen.

We waren in Wanchai en toen het tijd was om naar huis te gaan zagen we pas dat het vreselijk hard regende. Je moet toch die taxi in dus rennen geblazen. We waren echt in seconden drijfnat geworden.

Irma en ik zaten voorin de taxi en de mannen achterin. We maakten nog grapjes met de taxichauffeur (...heeft iemand me ooit verteld dat je dat moet doen als je wil dat de man naar je luistert! Helpt geen moer dus...) dat hij vooral veilig en niet te hard moest rijden. "Sorry, don't understand", zei de beste man.

Je zag geen hand voor ogen en de weg leek wel een rivier. Van aqua-planning hebben ze hier nog nooit gehoord, dus hard optrekken en volop in de remmen leek de chauffeur de beste methode. Irma en ik keken elkaar fronzend aan. "Misschien is dit beter!", zei Irma terwijl ze haar Louis Vutton tasje voor haar ogen hield. Helaas was het maar een ienieminie tasje dus het meeste gevaar bleef zichtbaar.

Hele fontijnen van opspattend water werden veroorzaakt door de auto's die op de weg reden. Op een gegeven moment reden we zelfs door een ondergelopen kruising van zeker 50 cm diep! Heel spannend. Maar goed, we zijn veilig thuis aangekomen maar het was wel zweten.















Ik heb geprobeerd om van internet foto's te halen van die enorme regenbui maar helaas. Niets te vinden. Wel deze foto's van het actuele weer hier in HK.

Uhhmmm... Linn en Martijn en Ben, het weer wordt beter hoor! Ze hebben voorspelt dat woensdag de zon weer schijnt! Tot gauw, jongens!

 

Aan tafel!













Gezelli!!!

 

The Queen of the stampot, Irma!



















Een culinair hoogstandje. Spekjes, jus en de piepers.














De stampot, unox rookworst en jus met spekjes













De gehaktballen van Bram.
 

Stampot

Een tijdje geleden kwam het onderwerp "eten" op tafel. Niet zo'n raar onderwerp want in HK wordt je omringd door restaurants met de meest exotische maaltijden maar een oerhollandse stampot kan je niet krijgen. Wat mis je, waar heb je zin in, wat kan je niet krijgen in HK, dat soort dingen.

Jesse moest voor een weekje terug naar NL en of hij iets mee kon nemen voor Irma & Jos en voor Chiel en mij. Ben even kwijt hoe we erop kwamen maar we kregen het over stampot andijvie met spekjes en worst.
Van het een kwam het ander en voordat Jesse op het vliegtuig stapte, had hij een boodschappenlijstje in de pocket voor andijvie, een stamper, spekjes, jus van Knor, speculaasjes en koekjes.

Na uitgebreide emails over en weer hebben we de andijvie maar geschrapt en is het stampot rucola geworden. (Wordt toch te moeilijk verse andijvie meenemen uit NL).

Donderdagavond hebben Irma en ik boodschappen gedaan (onze hele kar zat vol met aardappelen die allemaal verpakt per 2 in een cellofaantje zaten!) en op vrijdagavond 6 uur, lekker op z'n nederlands, zouden we aan tafel gaan. Met z'n zevenen. Bram en Kamilla zouden ook komen uit Discovery Bay en helaas kon Paul er niet bij zijn uit Shenzhen. (De jongen werkt echt te hard!)

Het werd iets later omdat Bram's gehaktballen eerst moesten afkoelen voordat hij in de bus stapte naar ons toe, but who cares. Jos had de tafel gedekt en ik had het gevoel dat we op een winteravond in NL aan de stampot zaten. Gordijntjes dicht en kaarsjes aan, heel gezellig.

Het was echt heerlijk! Zwaar op de maag maar heerlijk! Irma is de stampot-queen in de Pinnacle! Koffie met tiramisu als dessert en daarna uitbuiken op de bank. En dat was echt nodig! Zo'n stampotje hakt er wel in. Het was hardstikke gezellig.

Volgende keer asperges met ei en zalm bij Bram in DB.

Ik heb nog wel effe vlug een foto gemaakt van de kakkerlak. Hij was echt heel erg groot!
 

Brrrrrrrrrr.....

Ik krijg nog de rillingen over mijn rug als ik eraan denk, gedver.....

Zit ik net lekker op mijn bankje, kussentje in de rug, colaatje ernaast en kaarsjes aan naar Project Runway op tv te kijken, vliegt er ineens een 10 cm grote kakkerlak bij mij op de bank!!!!
Gadverdegadver.....!!!!!!!!!!!

Ik gil, Chiel schrikt zich een hoedje achter de boekenkast (...ik heb het bureau achter een boekenkast verstopt, vandaar) ik laat bekant de cola uit mijn handen vallen en ik weet niet hoe snel ik van de bank moet springen. Onderweg struikel ik zowat over de tafel, glij zowat uit over het kleed en blijf met mijn voet hangen in het hengsel van mijn handtas die naast de bank staat!

"CHIEL...! EEN BEEST!", roep ik. Van de weersomstuit kan ik niet eens op de naam komen van die krengen. "WAT IS ER?" roept Chiel terug. "HELP, kijk DAAR!!!", schreeuw ik weer terug terwijl ik met afgrijzen wijs naar die enorme kakkerlak die zich van geen kwaad bewust is en op z'n gemakkie over de rugleuning van de bank loopt.

"Jezus, hoe komt dat beest daar? Heb je een raam open staan?", vraagt Chiel. "Nee, alles zit dicht, de hele dag al." Het is hier zo heet geweest vandaag dat je voor de lol echt geen raam openzet. Integendeel, je zet de airco nog maar een tandje hoger.

"Hoe krijgen we dat kreng het huis uit?" Chiel staat ook te rillen want wij weten van elkaar dat ik niet degene zal zijn die dat beest gaat vangen. Dat is iets voor mannen, toch?

Ik kijk om me heen waar we dat beest mee moeten gaan vangen. Een krant? Nee, dat werkt niet. Die beesten zijn zo groot dat een klap van een krant ze niet koud of warm maakt. En daar komt bij dat het een vrouwtje kan zijn en als je die plet kan het zijn dat er nog veel meer kakkerlakjes onder haar vleugels vandaan komen. Uhhhm... een bakje!? Waar haal ik nou zo gauw een bakje vandaan?

Ik zit al op mijn knieen voor mijn "ruime" keukenkast te graaien naar een plastic bakje.
"Hier, een bakje" "Ja en nu?" vraagt Chiel. "Bakje erop gooien en deksel eronder duwen!", antwoord ik stoer.

Chiel staat gewapend met bakje en deksel voor de bank. "Gadverdegadver", mompelt Chiel. "Ik heb het niet met die krengen. Hebben we geen spuitbus met iets?", vraagt Chiel. Ik moet nu toch ook wel lachen. Kijk ons nou staan...

Terwijl Chiel het bakje op de kakkerlak wil gooien, rent het beest ineens de andere kant op. Chiel springt naar achteren en ik gil weer. Jasses wat een griezels zijn die beesten toch.
Ja, het is gelukt! Het bakje staat nu over de kakkerlak heen, nu nog het dekseltje eronder schuiven. Eindelijk is het dan gelukt. "Doe het raam open, dan gooi ik het kreng naar beneden", zegt Chiel. Hij smijt dat beest het bakje uit en doet het raam dicht en rent naar de keuken om het bakje gelijk maar weg te gooien en zijn handen te wassen. "Gadverdegadver...brrrr, wat een gore beesten zijn dat toch."

Maar nu de volgende vraag. Hoe komt dat beest op 27 hoog? Alle ramen waren dicht. Het enige wat kan is dat hij door de aircobuis is gekomen of dat hij is meegelift in of aan een tas. Ik moet er niet meer aan denken. Brrrrrr....
Nu begrijp ik waarom al die chineesjes nooit hun tas buiten op de grond zetten maar op een stoel of zo. Heel slim. Ga ik voortaan ook doen.

Het was vandaag weer bloedjeheet! Echt niet normaal. Op de weatherchannel waarschuwden ze al voor zonnesteken en verbranden. Dus wat te doen? Gewoon maar in het zwembad hangen en verder helemaal niets!

Dit is ons Koreaans buurmeisje, 2 turven hoog en een stemmetje als een muppet. Chiel wilde haar al adopteren maar ik denk dat haar ouders en haar zusje van 4 turven hoog dat niet willen.

Het is echt een scheetje om te zien en helemaal als ze in haar roze badpakje met bijpassende roze badmuts en haar mooie waterbrilletje op heeft.

 

 

Bijslapen

Nou, de italiaantjes hebben gewonnen. Maar ik heb de halve wedstrijd maar gezien! We zijn beneden naar een barretje gegaan waar de wedstrijd werd uitgezonden maar het lukte maar niet om de ogen open te houden. (tussen ons gezegd en gezwegen, het interresserde me ook helemaal niets wie er ging winnen door de vermoeidheid)
Irma en ik zijn in de rust naar huis gegaan en Chiel en Jos hebben de tweede helft nog afgekeken. Net voor de verlenging kwam Chiel ook thuis. Helemaal brak! We hebben samen nog de verlenging en strafschoppen gezien maar ik moet bekennen maar met een half oog!
Gisteravond hebben we als 2 dode vogeltjes op de bank gezeten. Ik heb me vroeg omgekleed en om 8 uur lag ik al zowat te slapen op de bank.
Heerlijk een avond helemaal niets! En vanmorgen waren we weer helemaal de oude! Lekker.

Op dit moment regent het weer. Maar de temp is nog steeds rond de 32 graden dus erg benauwd. Ik las net dat het morgen en overmorgen nog warmer wordt! Jippie...Dat wordt dus afzien. Vandaag maar vlug alles schoonmaken en doen wat nodig is dan ga ik morgen maar in het zwembad hangen.

De Finale!

Godzijdank is vannacht dan echt de laatste keer dat we op een onmogelijke tijd naar een voetbalwedstrijd gaan kijken.
Zo dat hakt er wel in. Je wilt het eigenlijk wel zien maar je wil ook gewoon naar bed.
Voor mij is het dan nog niet eens zo erg omdat ik toch niet vroeg hoef op te staan maar degene die moeten werken hebben het heel zwaar!

We hebben net met een klant gegeten en een drankje genomen en wat je nu eigenlijk wil is hangen op de bank, je pyamaatje aan en helemaal niets meer. Maar de wedstrijd begint om 2 uur vannacht dus als je nu naar bed gaat is het helemaal zo moeilijk om weer op te staan.

Daar kwam ook nog bij dat het weer zo heet is. Het is benauwd en klam. Binnen zitten is het beste maar erg saai. Dus ga je toch even naar buiten. Shoppen in de winkelcentra waar de airco brult maar er komt een tijd dat je toch weer naar buiten moet om naar huis te gaan.

Ik heb gisteren en vandaag de hele middag in het zwembad gehangen. De enige plek waar je verkoeling hebt. Maar daar wordt je weer zo sloom van, dat ik nu terwijl ik dit berichtje schrijf, moet knokken om mijn ogen open te houden.

Ik ga toch maar even liggen. Kijken of ik nog op tijd wakker word... Truste!

Stanley market.