Brrrrrrrrrr.....

Ik krijg nog de rillingen over mijn rug als ik eraan denk, gedver.....

Zit ik net lekker op mijn bankje, kussentje in de rug, colaatje ernaast en kaarsjes aan naar Project Runway op tv te kijken, vliegt er ineens een 10 cm grote kakkerlak bij mij op de bank!!!!
Gadverdegadver.....!!!!!!!!!!!

Ik gil, Chiel schrikt zich een hoedje achter de boekenkast (...ik heb het bureau achter een boekenkast verstopt, vandaar) ik laat bekant de cola uit mijn handen vallen en ik weet niet hoe snel ik van de bank moet springen. Onderweg struikel ik zowat over de tafel, glij zowat uit over het kleed en blijf met mijn voet hangen in het hengsel van mijn handtas die naast de bank staat!

"CHIEL...! EEN BEEST!", roep ik. Van de weersomstuit kan ik niet eens op de naam komen van die krengen. "WAT IS ER?" roept Chiel terug. "HELP, kijk DAAR!!!", schreeuw ik weer terug terwijl ik met afgrijzen wijs naar die enorme kakkerlak die zich van geen kwaad bewust is en op z'n gemakkie over de rugleuning van de bank loopt.

"Jezus, hoe komt dat beest daar? Heb je een raam open staan?", vraagt Chiel. "Nee, alles zit dicht, de hele dag al." Het is hier zo heet geweest vandaag dat je voor de lol echt geen raam openzet. Integendeel, je zet de airco nog maar een tandje hoger.

"Hoe krijgen we dat kreng het huis uit?" Chiel staat ook te rillen want wij weten van elkaar dat ik niet degene zal zijn die dat beest gaat vangen. Dat is iets voor mannen, toch?

Ik kijk om me heen waar we dat beest mee moeten gaan vangen. Een krant? Nee, dat werkt niet. Die beesten zijn zo groot dat een klap van een krant ze niet koud of warm maakt. En daar komt bij dat het een vrouwtje kan zijn en als je die plet kan het zijn dat er nog veel meer kakkerlakjes onder haar vleugels vandaan komen. Uhhhm... een bakje!? Waar haal ik nou zo gauw een bakje vandaan?

Ik zit al op mijn knieen voor mijn "ruime" keukenkast te graaien naar een plastic bakje.
"Hier, een bakje" "Ja en nu?" vraagt Chiel. "Bakje erop gooien en deksel eronder duwen!", antwoord ik stoer.

Chiel staat gewapend met bakje en deksel voor de bank. "Gadverdegadver", mompelt Chiel. "Ik heb het niet met die krengen. Hebben we geen spuitbus met iets?", vraagt Chiel. Ik moet nu toch ook wel lachen. Kijk ons nou staan...

Terwijl Chiel het bakje op de kakkerlak wil gooien, rent het beest ineens de andere kant op. Chiel springt naar achteren en ik gil weer. Jasses wat een griezels zijn die beesten toch.
Ja, het is gelukt! Het bakje staat nu over de kakkerlak heen, nu nog het dekseltje eronder schuiven. Eindelijk is het dan gelukt. "Doe het raam open, dan gooi ik het kreng naar beneden", zegt Chiel. Hij smijt dat beest het bakje uit en doet het raam dicht en rent naar de keuken om het bakje gelijk maar weg te gooien en zijn handen te wassen. "Gadverdegadver...brrrr, wat een gore beesten zijn dat toch."

Maar nu de volgende vraag. Hoe komt dat beest op 27 hoog? Alle ramen waren dicht. Het enige wat kan is dat hij door de aircobuis is gekomen of dat hij is meegelift in of aan een tas. Ik moet er niet meer aan denken. Brrrrrr....
Nu begrijp ik waarom al die chineesjes nooit hun tas buiten op de grond zetten maar op een stoel of zo. Heel slim. Ga ik voortaan ook doen.