Ik kan me niet heugen wanneer we voor het laatst naar Lamma zijn geweest. In ieder geval de laatste 3 jaar niet, niet sinds Chiel een dwarslaesie op liep. Alleen al op de boot komen was niet te doen. Maar alles gaat beter de laatste tijd dus waarom niet eens proberen?
Vorige week afgesproken om eens met z'n allen daar te gaan eten. En zo geschiede.
Wij zouden pas in de middag er heen gaan en de rest zou eerder gaan om naar het strand te gaan en over de berg te gaan lopen. Gelukkig zijn er 2 pieren op Lamma. Eentje is bij Yuen Shue Wan, en die moeten we dus niet hebben, en de ander is bij Sok Kwu Wan en die is lekker dicht bij de visrestaurantjes.
Het was prachtig weer. Zo'n 30 graden, lage luchtvochtigheid (yoehoe!) en een zonnetje. Chiel en ik vertrokken vanaf Central met de ferry. 30 Minuten later werd er aangemeerd en alle dagjes-toeristen liepen in een lang lint de boot af.
We hebben langzaam aan gedaan. Beetje rond kijken, glaasje watermeloensap gedronken, staren over de baai, wierookstokjes aangestoken bij de tempel en wachten op de rest.
Nadat we weer verzameld waren werd het tijd om de inwendige mens te voorzien van een goddelijke maaltijd. Zalig. Ik bedoel, seafood in alle vormen en maten staat bij mij echt op nummer 1. Garnalen, clams, kreeft, squid, heerlijk!
Na de maaltijd zijn we met z'n allen de ferry van het Rainbow Restaurant op gaan. Daar hadden we ook gegeten en zij hebben een ferry service die gratis is als je daar hebt gegeten. En het beste is dat ze je afzetten in Tsim Sha Tsui dus dan ben je er ook gelijk!
Ik vond het best een beetje eng omdat de zee wat ruwer werd en Chiel's balans best beter is dan voorheen maar nog steeds niet optimaal is. En we moesten ook nog een trapje op om boven op het buitendek te zitten. Gelukkig waren er 2 sterke kerels bij dus mocht het fout gaan dan konden zij Chiel nog opvangen. Maar het was echt genieten van de ondergaande zon...
Maar omdat ik nogal gauw last heb van zeeziekte, is buiten zitten op een boot, voor mij beter dan binnen. Vandaar dat Chiel moest klimmen maar het ging perfect! Maar ik zei al dat de zee ruwer werd...nou ik dacht dat we in een wasmachine zaten! Jemig. Enorme golven, harde wind en iedereen die iets in de kast had liggen wat dreef, was nu op het water. Het was superdruk op het water!
De zee werd helemaal ruw toen we de haven in voerden. Daar heb je sowieso al last van verschillende stromingen. Maar deze keer was het te gek voor woorden. Ik bleef stug naar de horizon staren om niet ziek te worden. Tjonge. Zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt!
Maar we hebben het gered en al het heerlijke seafood bleef keurig binnen. Bij het van de boot af gaan was het even spannend voor Chiel. De stap was net te hoog, maar ook dat lukte! Nu nog de Avenue of Stars aflopen, bakkie koffie bij Wooloomooloo plus appelkruimel gebak MET slagroom en daarna lekker naar huis. Wat een heerlijke dag was het!
1 comment:
Gelukkig niet echt zeeziek geworden,dapper hoor!
Post a Comment