Donker

Chiel kwam gisteravond al later thuis dan normaal. Er was veel file vanwege weer-alarm oranje. Nou zegt ons dat nog niet veel, we hebben niet eens mee gekregen dat je tegenwoordig weer alarmen hebt in NL. Maar goed, om 7 uur was hij eindelijk thuis. Regen, wind en veel auto's op de weg.

We zijn eerst maar gaan eten want Chiel wilde eigenlijk nog een stukje fietsen. De laatste tijd komt het er niet van en als hij dan eindelijk naar buiten loopt om te fietsen, komt de regen met bakken uit de hemel. Hij had goede hoop maar ik zag de bui al hangen...letterlijk! Het begon te regenen en het hield niet op. Ook overdag was het zo'n beetje de hele dag al nat geweest.

Eerst maar koffie dan. Net toen we aan de koffie nipten, hield het op met zachtjes regenen. Dat gaat 'm niet worden Chiel. Het onweer klapte er lustig op los en de regen bleef onophoudelijk naar beneden komen. Ook Chiel zag het niet meer zitten. Niets gaf aan dat het maar een buitje zou zijn. Grijs, onweer, en regen die loodrecht naar beneden kwam.

Dan maar in het joggingpak op de bank. Lekker tv kijken en een beetje hangen. Toen we naar boven liepen om ons om te kleden keken we op het dakterras naast Chiel's werkkamer. Er stond echt een laag water en dat terwijl ik de regenpijp pas had schoongemaakt. Je zou denken dat het water wel weg kon lopen maar door die enorme hoeveelheid water stond het blank. Net als achter in de tuin, het leek wel een zwembad!

Het bleef hard regenen en onweren en om 10 uur 's avonds zaten we ook ineens in het donker! Oeps. We dachten eerst aan een gesprongen stop maar nadat we naar buiten keken, bleek al gauw dat wij niet de enigen waren zonder stroom. Alles was pikkedonker om ons heen. De buurvrouwen hoorde ik al praten toen ze ieder met hun hoofd uit de voordeur staken. 'Druten is donker!' hoorde ik ze zeggen.
Chiel heeft met zo'n telefoonnummer gebeld van de stroom en toen bleek inderdaad dat heel Druten, maar ook Deest en Beneden Leeuwen ook al zonder stroom zaten. Rond 11 uur zou het opgelost moeten zijn zeiden ze.

Ik moet zeggen dat ik niet verbaasd was dat we zonder stroom zaten. Er was zoveel regen naar beneden gekomen! Vanmorgen hoorde ik dat gisteren de hoeveelheid van 1 maand was gevallen. We hebben de kaarsjes maar aangestoken en om half 11 ging Chiel al naar bed. Ik was van plan om te wachten totdat de stroom weer was aangesloten. Anders zou alles ineens toch aan gaan en zou ik toch mijn bed uit moeten komen. Maar gelukkig om 11 uur, sprongen de lampen weer aan, hoorde ik de koelkast weer brommen, ging de tv aan en was er ineens weer licht buiten door de aangesprongen lantaarnpalen.

Nu kon ik naar bed.

Ruim 10.000 huishoudens in het Land van Maas en Waal zaten maandagavond een tijdje zonder stroom.

Het ging volgens netbeheerder Liander om delen van Afferden, Altforst, Appeltern, Batenburg, Beneden-Leeuwen, Bergharen, Boven-Leeuwen, Deest, Druten, Horssen, Nederasselt, Puiflijk en Winssen. Ook RegioTV Tiel ging door de stroomstoring op zwart.

De storing begon rond 22.00 uur. De oorzaak was kortsluiting in een transformatorhuisje in Druten. Rond 23.00 uur meldden diverse inwoners dat ze weer stroom hadden.

Bob de Bouwer

Het mooie weer komt eraan en dus dacht Linn 'effe' een tuinsetje te bestellen online voor op haar dak terras. Ik had haar al 2 stoeltjes en een tafeltje gegeven die bij ons in de tuin stonden en overduidelijk overtallig waren. Maar zo'n lounge setje zag ze wel zitten. Dus hup besteld en binnen een paar dagen zou het afgeleverd worden. En inderdaad, het stond bij haar al gauw thuis...als bouwpakket!

Ze kreeg het er spaans benauwd van. Allemaal schroefjes, stukken bank die in elkaar gezet moesten worden dus besloten Chiel en ik naar haar toe te gaan om de boel 'effe' in elkaar te zetten. Ik moet zeggen dat als ik zelf dat in elkaar zou moeten zetten, het zweet me ook uit zou breken.

Eergisteren was het eindelijk droog en konden we 's avonds na het eten richting Boven Leeuwen gaan. Er stond wel een windje maar ach, het was in ieder geval droog. Nou we hebben af gezien. Het was koud!! En dat pak bestond uit van die dingen die je met een imbus sleuteltje in elkaar moest zetten.

Chiel ging zitten en Linn en ik brachten alles naar hem toe. Hij keek op de bouwtekening en wij priegelen met imbusjes en sleuteltjes. Als er echt kracht aan te pas moest komen dan gaven we Chiel vlug het sleuteltje in handen. Wat een pokkenwerk zeg! Maar het is gelukt! Ok, we waren verkleumd, spierpijn op plekken waar we het bestaan niet van wisten, maar het stond!

Het ziet er nu zo gezellig uit op haar dakterrasje! Schaapjes er om heen die gezellig staan te blaten, uitzicht over de weilanden, bloementjes in bakken en een pracht van een loungeset!

Overpeinzen

Ik keek van de week naar een uitzending van Robert van den Brink. Hij verrast mensen met een reis naar familie die ergens op de wereld wonen en die ze al een tijd niet hebben gezien.

Er was een gezin van wie de dochter naar Nieuw Zeeland was verhuist en die ze al 3 jaar niet hadden gezien. Het toeval wilde dat ze 3 weken geleden opa en oma waren geworden. De vader zelf had een moeilijke tijd doorgemaakt. Er was bij hem 3 jaar geleden darmkanker geconstateerd maar nu was hij gelukkig genezen. En de schoonvader van zijn dochter was net na de trouwerij in Nieuw Zeeland overleden. Al met al bleek dat ze elkaar enorm hadden gemist en dat ze een verschrikkelijke 3 jaar achter de kiezen hadden.

Chiel en ik keken elkaar aan. Jemig, wat een ellende. Vreselijk om zo in 1 zin te horen wat er allemaal in 1 gezin kan gebeuren. En wat heerlijk dat er dan zo'n programma bestaat die deze mensen verrast en een gelukkige herinnering er bij kan maken! En natuurlijk zit je dan weer met tranen op de bank...

Maar net toen ik in bed stapte, dwaalden mijn gedachten af. Wacht effe. Wat hebben wij dan niet allemaal meegemaakt in de laatste 3 jaar?

• Eind december 2012 gaat Chiel door zijn rug. Een operatie volgt. Diagnose die gesteld wordt: Dwars laesie. Van gezonde lange afstand hardloper naar een stoere en zeer charmante niet opgevende rolstoeler. Bij ons valt het kwartje dat niet alleen je benen het niet doen als je een dwarslaesie hebt. Alles is verlamd.
• Juni 2013 krijgen we het verschrikkelijke nieuws dat mijn broer in het UMC ligt met acute leukemie.
• Maanden van revalidatie, achteraf gezien jaren van revalidatie volgen en stap voor stap komt Chiel uit de rolstoel.
• Net nadat mijn broer de diagnose leukemie heeft gekregen, wordt er naarstig gezocht naar stamceldonoren. Het liefst een donor in de familie. Alle zussen worden getest en het vreselijke wachten op de uitslag gaat beginnen. Ik sta constant in tweestrijd. Wat als ik wel een donor ben? Ik kan Chiel niet alleen laten in HK. Hoeveel tijd gaat dat kosten? Want als hij mee gaat naar NL, is hij te lang weg van het werk. Maar als ik wel een donor ben, dan moet ik mijn broer helpen! De keus werd mij gelukkig ontnomen. Ik was geen match. Mijn zus Lody wel die in deze periode tot 2 maal stamcellen heeft afgestaan.
• Van juni 2013 tot mei 2015 ging Andy ziekenhuis in en uit. IC op en af. En de laatste week van zijn leven bracht hij door in het hospice in Nunspeet. Op 2 juni 2015 is hij overleden.
• Februari 2016, verhuist van Hongkong naar Druten.
• April 2016, Chiel krijgt ontslag. Het voelt alsof we in een hele slechte film terecht zijn gekomen.
• En dan heb ik nog niet het huwelijk van Ben en Selena en de geboortes van onze 3 kleindochters meegerekend en de schrik omdat misschien de jongste van het stel met 4 weken in het ziekenhuis lag omdat gevreesd werd voor een hersenvliesontsteking. 

Maar we zijn thuis. We hebben onze familie om ons heen en dat is het belangrijkst!

De dierentuin

Afgelopen zaterdag zijn we met z'n allen naar het Ouwehands Dierenpark gegaan in Rhenen. Natuurlijk begon het te regenen maar dat duurde niet lang. En dat na weken mooi en zonnig weer!
Enfin, we hadden er zin in.

Eerst even een parkeerkaart kopen voor 7 euro! Goedemorgen! Ik wou nog zeggen tegen de dames en heren parkeerwachten, 'ok, we betalen dan wel 7 freaking euro maar gelukkig is er dan ook beveiliging'. Toen had ik de achterkant van het bonnetje nog niet gelezen... Eigenlijk absurd. Je betaalt 7 euro en krijgt daar niets voor. Ja een plek midden in het bos. En het ergste was dat toen we weg liepen van de auto we langs parkeerplaatsen kwamen die vol in het zicht stonden, dus minder gevaar voor inbreken en die gratis waren! En toen we later die middag om 3 uur weg gingen, stond er geen enkele parkeerwacht meer! Ik begrijp daar helemaal niets van.

 

We hadden er allemaal zin in. De ienieminie dames lagen heerlijk in hun bedje en Leena vond het super om met z'n allen naar de dierentuin te gaan. Helaas werd ze even later zo ziek als een klein hondje. Het kwam er overal uit, had geen zin meer om iets te doen behalve dan een tripje in de trein en we hebben dat stukje dierentuin tot op het laatste hoekje, helemaal gezien. Aan de rest kwamen we niet meer toe.

Want behalve Leena, zag ook Rachida er niet al te best uit. Ze dacht dat ze misschien iets verkeerd hadden gegeten die dag ervoor...Dus hup met z'n allen weer de auto in en terug naar Druten. Leena en Rachida gingen linea recta het bed in en we zagen ze niet meer tot de volgende dag half 10. En de rest bleef lasagna eten.

Leena en Rachida zagen er beter uit. Er zat dan ook niets meer in hun maagjes maar nu zag Remy er slecht uit. Ook hij ging weer terug naar bed. Koud, misselijk, rommelende maag. De enige die nog blij was bleek Jasmijn. Aan het eind van die middag zijn ze toch maar naar huis gegaan. Er is geen plek beter dan thuis als je niet lekker bent.

En toen ging het fout hier bij ons. Allebei last van de maag. Koud, misselijk. Die nacht hebben Chiel en ik heel veel tijd doorgebracht op de wc. Bleh. Sinds gisteren voelen we ons iets beter en vandaag is Chiel weer aan het werk gegaan. Hij dacht eerst nog eergisteren te gaan werken maar nadat hij onder de douche vandaan was gekomen ging hij gelijk weer het bed in. Ik denk dat we allebei 95% van de dag hebben geslapen. Kan me niet meer herinneren wanneer ik me zo ziek heb gevoeld.

Gisteren kregen we onze nieuwe bank eindelijk binnen! Jippie! Een week eerder dan verwacht maar daar hoor je ons niet over klagen. Oude bank weer gesleept naar de openhaard ruimte, nieuwe bank die ietsjes groter uitviel dan we hadden verwacht in de huiskamer gezet, kast weer weg gesleept omdat het anders niet paste, Leena's hoekje kleiner gemaakt omdat de kast ergens heen moest, poef weg gesleept en die staat te wachten op z'n nieuwe adresje, gestofzuigd en gedweild, kortom we zijn er weer!

De koelkast

Dat was balen. Nadat de ATAG monteur langs was geweest op maandag, bleek dat onze koelkast niet meer te redden was. Er was iets kapot waar geen onderdelen meer voor te verkrijgen waren. Eigenlijk had ik hier geen rekening mee gehouden want deze onverwoestbare bak had het al 15 jaar zonder 1 mankementje gedaan!

Volgens de monteur was het vooral te danken aan de leveranciers die failliet gingen. Goh. Maar om zijn lange verhaal kort te maken, er was niets meer aan te doen. Niets, nada, noppes. Hij kon wel een prijsopgave regelen als we weer dezelfde koelkast maar dan het nieuwste model wilden hebben. Nou toen ik de prijs hoorde, verslikte ik me in mijn bakje koffie. 'Ja mevrouw, deze kast is helemaal gemaakt van roestvrijstaal. Daarom zijn ze zo prijzig. Maar we halen de oude weg, brengen de nieuwe binnen en sluiten hem aan!'

's Avonds toen Chiel thuis was, hebben we maar eens online geshopt. Ik wilde helemaal geen RVS koelkast meer. Dat spul is waanzinnig slecht schoon te houden. Elke vingerafdruk blijf je zien. Maar zo'n Amerikaanse koelkast moest er wel komen. Daar hebben we zoveel plezier van gehad!
We vonden een mooie. Zelfde functies als de oude maar zoveel goedkoper! Het heeft de kleur van RVS maar het is kunstof. Perfect!

's Avonds bestellen voor middernacht en dan wordt hij de volgende dag geleverd. Helemaal perfect. Ik had het wel even gehad na een week zonder koelkast, dus hoe sneller hoe beter. We chatten nog met Cool Blue. Hij past toch wel door de deur? Dit zijn de afmetingen. Volgens Jasper, zo heette de beste man aan de andere kant van de computer, geen enkel probleem. Of we gelijk de boel wilden laten aansluiten? Ja fijn! Ik doe wel veel maar dat zag ik niet zitten. De oude zou gelijk meegenomen worden. Heerlijk! Kortom wij waren volledig in den nopjes.

's Ochtends kregen we een mailtje met track en trace nummer. Tussen 8 en 11 kon ik hem verwachten. Jippie! Dan kan ik 's middags eindelijk boodschappen doen en ze in de koelkast zetten! Via het track en trace nummer kon ik zien dat ze hier om 9.55 zouden aankomen. Geweldig. En inderdaad, precies op tijd stopte de vrachtwagen voor onze deur. En toen begon het...

2 Mannen, konden al met moeite de koelkast op een normale manier de vrachtwagen uitkrijgen. Ze zaten op een gegeven moment zelfs vast tussen de vrachtwagen en de boom bij ons voor de deur. Uhm...Ik liep voor ze uit. Ga maar gelijk via de tuin want dan hoef je maar 1 deur door. Zo'n amerikaanse koelkast is best breed, zei ik nog.  En die oude moet er ook nog uit!

Ze keken me aan of ze water zagen branden. Oh. Aan alles kon je zien dat ze eigenlijk helemaal geen tijd hadden voor al dat gedoe. Ze probeerden de koelkast door de deur te proppen maar dat ging niet. Dat had ik ze gelijk kunnen vertellen. Er staat nou eenmaal een kookeiland. Na 5 minuten gaven ze op. Het lukt niet. 'Ik mag niet de deur uit de sponning halen, ik mag niet dit, ik mag niet dat.' Ik snap dat best wel, maar je hebt toch wel vaker zo'n koelkast ergens afgeleverd?

Dus hup de koelkast werd bij de achterdeur in de tuin neergezet. Eigenlijk wilden ze al weg lopen toen ik ze herinnerde aan de oude koelkast. Oh ja. Dat ging dus ook niet volgens hun. Dan sla je die handgrepen er maar vanaf zei ik. Hij is toch kapot en die oude gaat WEL met jullie mee! En zo geschiede maar ik was wel een beetje overdonderd dat ze zo snel opgaven. Binnen no time sloeg de voordeur dicht en weg waren ze. En daar stond ik dan. Alleen in een keuken waar geen koelkast in stond. Ik keek eens naar de deur, naar de koelkast en toen zag ik het gelijk...

Koelkast door de deur, dan recht op, naar links schuiven, deur dicht doen en dan kan je gelijk de koelkast rechtdoor naar de plek schuiven! Want het probleem zat ook niet in de breedte van de keukendeur, hij paste niet door de open deur (mijn deur draait naar binnen omdat hij van kunststof is) en tussen het aanrecht. Maar als de deur dicht zit, dan schuif je hem zo op de plek! Maar de vogels waren al gevlogen...

Ik heb Yvon gebeld of Mari 's avonds wilde helpen, ook belde ik Ben op voor een extra paar sterke armen. Ze zouden om 7 uur komen en Ben was er net 5 minuutjes eerder. Hij keek samen met Linn naar de situatie. Hij pakt de koelkast op, schuift hem over de drempel, deur dicht en hup. Daar stond de koelkast op zijn plek! Nou ja zeg. 2 Minuten kostte het! Toen Mari kwam stond hij al. Nu alleen nog alles aansluiten en daar hebben Mari en Chiel zich over ontfermt.

Al met al was dit allemaal best irritant. Chiel heeft een mailtje gestuurd naar Cool Blue. Ik kan me niet voorstellen dat ze dit een goede service vinden. Net zo als het volgende...

Toen Linn en ik 's middags op de bank zaten, stopte er een invalide taxi bij ons voor de deur. Klep achter gaat open, het afritje wordt naar buiten geklapt, een oud tenger vrouwtje wordt in haar rolstoel naar beneden gereden en vervolgens geparkeerd bij ons voor het raam in het Stevenspad. Ik zeg nog tegen Linn, hij zal toch niet weg rijden? Maar ja hoor. Taxi rijdt weg, vrouwtje in rolstoel staat nog voor het raam. Nou ja!! Schandalig!! Linn is naar buiten gegaan en heeft gevraagd of ze haar kon helpen. Maar het vrouwtje had al gebeld met iemand die haar zou komen ophalen.

Maar het kan aan mij liggen maar zo'n taxi krijgt toch geld om van A naar B te rijden? Denk niet dat ze het gratis doen. Dan zet je toch iemand af voor zijn of haar voordeur? Dan laat je toch niet zo maar iemand aan haar lot over? Vreemd. Heel vreemd.

Zomer

Het is niet te geloven. Na tijden van regen, kou, sneeuw en hagel, is het weer omgeslagen en waren we (NL) zelfs het warmste land van Europa. Ik vond het heerlijk en we konden bijkomen en ons weer opwarmen. Natuurlijk slaat het weer om eind van de week, ik had ook niets anders verwacht, maar dit hebben we in ieder geval binnen!

Het was al warm op 4 mei en op 5 mei heeft iedereen in de zon kunnen genieten van vrijheidsfeesten en van de Giro d'Italia! Dat maakte het weer een beetje goed want op 27 april, Koningsdag, was het bitter koud. Ook hier in Druten was het heerlijk. Natuurlijk moesten er hamburgers op de bbq gelegd worden, heb ik de tuin kunnen doen en kwam Remy met de meisjes bij ons een nachtje logeren.

Selena was ook jarig het afgelopen weekend. Gezellig op bezoek en we konden lekker in de tuin zitten. Het ondergaande zonnetje zag er prachtig uit. Ik zie Chiel dan helemaal genieten van alles. Hij vind het geweldig om bij zijn bloed eigen kinderen op bezoek te kunnen gaan. We hebben dat enorm gemist de jaren dat we in HK woonden.

Oh ja, ik ben ook nog met Lody naar Rotterdam afgereisd afgelopen vrijdag. Ze wilde (en ik ook) de Markthal in Rotterdam wel eens zien. Ik had alleen nog maar plaatjes gezien op internet en het leek me zo leuk! Het is echt heel mooi gedaan. Vooral de kunst op de muren en plafond binnen in de markthal ziet er super uit! Het was alleen niet echt wat we hadden verwacht.

Je hebt heel veel kraampjes met delicatessen en dat ziet er allemaal geweldig uit maar wij hadden meer zoiets als de Haagse markt verwacht. Waarom we dat dachten weet ik niet eigenlijk. Wat ik wel super vond was de Oriëntaalse supermarkt. We hebben daar flink wat tijd doorgebracht. Helaas kon ik niet alles meenemen wat ik wilde omdat de vriezer en koelkast het had begeven, maar toch, het was geweldig! En de dimsum in het restaurant is echt de moeite waard!

Wat minder leuk is dat onze koelkast het afgelopen woensdag heeft begeven. Natuurlijk zocht hij daar het warmste weekend voor uit. Als hij nou een weekje eerder niets meer had gedaan, dan had ik nog de spullen buiten kunnen zetten. Jammer maar helaas. Vanmiddag komt de monteur. We hadden ook nog de pech dat Hemelvaart er tussen zat en de vrijdag voor de meeste bedrijven een verplichte vrije dag was. Het weekend komen ze ook niet dus vandaag was de eerste mogelijkheid.

Ik heb enorm gebaald. Alles kon ik weg gooien. De inhoud van de vriezer plus de inhoud van de koelkast. Het was daarbinnen warmer dan buiten de koelkast. Maar voor je dat door hebt is de melk al veranderd in kaas, loopt de bakboter langs de deur naar beneden, en staan de yoghurt pakken bol. Een bbq met moederdag zat er dus niet in. Dan maar naar D'n Optie met Linn en Chiel. Ook leuk.

Vandaag is het stil in huis. De vakantie is voorbij.

Dames

Dame 1:
We zijn vrijdagavond gaan oppassen bij Sammie. Voor ons was dit de eerste keer na heeeeeel lang. Het was even wennen voor ons en zeker ook voor Sammie. Toen Chiel thuis kwam zijn we met 2 diepvries pizza's onder de arm naar ze toe gegaan. Ben en Selena wilden naar de film en om 6 uur vertrokken ze en Sammie lag heerlijk in haar bedje te ronken. Tot 5 over 6! Ze werd wakker, keek met grote ogen om zich heen en je zag haar denken 'Jij bent m'n moeder niet!'

Met Sammie op schoot hebben we de pizza's gegeten en met Sammie gespeeld. Ze had het best naar haar zin. Tot half 8. Ze moest eigenlijk een flesje hebben om 8 uur maar dat leek Sammie geen goed idee. 'Ik wil een fles. Nu.'

Om half 9 viel ze in slaap en zaten Chiel en ik voor pampus op de bank. Wauw. Dat is weer wennen hoor, zo'n kleintje. Dus eerst maar koffie. Konden we de knop niet vinden om het ding aan te zetten! Chiel ging gelijk googlelen en een kwartier later mochten we genieten van een wel verdiend kopje koffie. Sammie hebben we niet meer gehoord. Alleen dan lieve baby geluidjes die ze lachend in haar slaap slaakte.

Dame 2:
Jasmijn heeft ons allemaal flink laten schrikken. Donderdag kreeg ze koorts. Ze zijn naar de huisarts gegaan die ze gelijk doorstuurde naar het ziekenhuis. Al zo klein ( 4 weken)  koorts hebben klopt niet.
Ze werd onderzocht en er werd besloten bloed af te nemen. Dat lukte niet, 5 artsen hebben dat 3 kwartier lang geprobeerd. Kompleet met donkere kamer en blauw licht. Eindelijk vonden ze een adertje en ging ze aan een infuus. Ook de ruggeprik die ze wilden uitvoeren is niet gelukt...en toen werden we bang. Waarom ruggeprik? Hoezo?

Alles is op kweek gezet en Jasmijn en Rachida werden samen een paar dagen opgenomen. Ze vreesden voor een hersenvlies ontsteking. Godzijdank kwam zaterdag het verlossende woord. Ze heeft geen bacteriële ontsteking maar een virale ontsteking dus een hersenvlies ontsteking werd afgestreept. Pff... Zaterdagmiddag zijn ze weer naar huis gegaan omdat de koorts was gezakt en de antibiotica was aangeslagen maar ze wordt nog wel onder controle gehouden.

Dame 3:
Het onvoorstelbare is gebeurt. Linn wilde plantjes voor op haar balkon hebben! Dat wil zeggen dat ze zou gaan tuinieren en dat is iets waar ze tot op heden een pesthekel aan had! Samen met Lody en Linn ben ik naar Groentijk gegaan. We hebben plantjes gehaald (ook voor mezelf ) bakken gekocht en potgrond.

Daarna hebben we koffie gedronken in Leeuwen kompleet met schuimbol, heerlijk trouwens, en zijn we weer in het overvolle autootje van Lody gestapt naar huis.

Dame 4:
's Avonds zijn Chiel en ik naar het pittoreske Tiel afgereisd. We waren uitgenodigd door Lody om te eten bij, volgens haar, de beste spareribs in de omgeving. Nou dat wilden we wel eens proberen. En inderdaad. Ze heeft niets te veel gezegd. Het was echt za-lig!! Ze vielen van het bot. Het was veel en lekker!

Dame 5:
Gisteren kregen we bezoek van John en Hildegard. En ze hebben het liefste en kleinste hondje ter wereld. Google is haar naam. En ik ben helemaal verliefd op dat scheetje. Ze is zo klein dat ze onder de oven als een swiffer te keer ging. Dat is dus ook weer schoon! Het was super gezellig, we hebben lekker gegeten al zeg ik zelf en zelfs Chiel zat met die kleine op schoot!