Overpeinzen

Ik keek van de week naar een uitzending van Robert van den Brink. Hij verrast mensen met een reis naar familie die ergens op de wereld wonen en die ze al een tijd niet hebben gezien.

Er was een gezin van wie de dochter naar Nieuw Zeeland was verhuist en die ze al 3 jaar niet hadden gezien. Het toeval wilde dat ze 3 weken geleden opa en oma waren geworden. De vader zelf had een moeilijke tijd doorgemaakt. Er was bij hem 3 jaar geleden darmkanker geconstateerd maar nu was hij gelukkig genezen. En de schoonvader van zijn dochter was net na de trouwerij in Nieuw Zeeland overleden. Al met al bleek dat ze elkaar enorm hadden gemist en dat ze een verschrikkelijke 3 jaar achter de kiezen hadden.

Chiel en ik keken elkaar aan. Jemig, wat een ellende. Vreselijk om zo in 1 zin te horen wat er allemaal in 1 gezin kan gebeuren. En wat heerlijk dat er dan zo'n programma bestaat die deze mensen verrast en een gelukkige herinnering er bij kan maken! En natuurlijk zit je dan weer met tranen op de bank...

Maar net toen ik in bed stapte, dwaalden mijn gedachten af. Wacht effe. Wat hebben wij dan niet allemaal meegemaakt in de laatste 3 jaar?

• Eind december 2012 gaat Chiel door zijn rug. Een operatie volgt. Diagnose die gesteld wordt: Dwars laesie. Van gezonde lange afstand hardloper naar een stoere en zeer charmante niet opgevende rolstoeler. Bij ons valt het kwartje dat niet alleen je benen het niet doen als je een dwarslaesie hebt. Alles is verlamd.
• Juni 2013 krijgen we het verschrikkelijke nieuws dat mijn broer in het UMC ligt met acute leukemie.
• Maanden van revalidatie, achteraf gezien jaren van revalidatie volgen en stap voor stap komt Chiel uit de rolstoel.
• Net nadat mijn broer de diagnose leukemie heeft gekregen, wordt er naarstig gezocht naar stamceldonoren. Het liefst een donor in de familie. Alle zussen worden getest en het vreselijke wachten op de uitslag gaat beginnen. Ik sta constant in tweestrijd. Wat als ik wel een donor ben? Ik kan Chiel niet alleen laten in HK. Hoeveel tijd gaat dat kosten? Want als hij mee gaat naar NL, is hij te lang weg van het werk. Maar als ik wel een donor ben, dan moet ik mijn broer helpen! De keus werd mij gelukkig ontnomen. Ik was geen match. Mijn zus Lody wel die in deze periode tot 2 maal stamcellen heeft afgestaan.
• Van juni 2013 tot mei 2015 ging Andy ziekenhuis in en uit. IC op en af. En de laatste week van zijn leven bracht hij door in het hospice in Nunspeet. Op 2 juni 2015 is hij overleden.
• Februari 2016, verhuist van Hongkong naar Druten.
• April 2016, Chiel krijgt ontslag. Het voelt alsof we in een hele slechte film terecht zijn gekomen.
• En dan heb ik nog niet het huwelijk van Ben en Selena en de geboortes van onze 3 kleindochters meegerekend en de schrik omdat misschien de jongste van het stel met 4 weken in het ziekenhuis lag omdat gevreesd werd voor een hersenvliesontsteking. 

Maar we zijn thuis. We hebben onze familie om ons heen en dat is het belangrijkst!