Nou, we waren vol spanning in afwachting van "oudennieuw" in China. Het oorspronkelijke plan was om met de familie naar het vuurwerk te gaan kijken in Hongkong. Het vuurwerk schijnt adembenemend mooi te zijn dat wordt afgestoken in de Victoria Harbor.
Helaas werd Martijn echt heel ziek op 31 december. Hij kon niets meer binnen houden van boven en beneden. Hij liep af en aan naar het toilet. Eerst dachten we: misschien iets verkeerd gegeten. Maar wij hadden er allemaal geen last van, terwijl wij ook hetzelfde gegeten hadden als Martijn. Ik denk dat het temperatuurverschil en het chinese eten net even iets te veel waren voor Martijn.
Hierdoor zijn wij thuis in Shenzhen gebleven en hebben oud en nieuw gevierd op onze flat. We zitten mooi hoog dus "dat moet wat worden met het vuurwerk!" dachten we.
We hadden boodschappen gedaan, koelkast vol met drank en lekkers, gordijnen wijd open om niets te missen, dus wij zaten er klaar voor!
In nederland heb je dan zo'n 5 minuten voor 12 een klok op het beeldscherm zodat je de laatste minuten kan aftellen. Chiel was naarstig op zoek naar zoiets op de CCTV en SZTV maar hij kon niets vinden. Dan maar met het horloge de tijd in de gaten houden. Helaas liep geen enkel horloge op dezelfde tijd, dus dat werd ook gokken.
"Nou jongens," zei Chiel, "ik denk dat het nu ongeveer tijd is. GELUKKIG NIEUWJAAR". Na iedereen gekust te hebben, liepen we naar het balkon in afwachting van het vuurwerk. En wat denk je?
Helemaal niets! Geen rotje, geen vuurpijl, gewoon helemaal niets!
Geen mensen op straat, geen dronken mensen die keihard "de beste wensen" of zoiets roepen, echt helemaal niets.
Dit was een avond zoals alle avonden.
De kids konden zich er niets bij voorstellen. "Zitten we in China, 'swerelds grootste vuurwerkproducent, wordt er nog geen pijltje de lucht in geschoten!".
Ja jongens, welcome to China. Niets is wat het lijkt.
Gelukkig is Martijn weer opgeknapt!
1 comment:
Wat een afknapper! Maar......ik hoop voor jullie dat het toch een gezellige avond was en dat 2005 een fijn jaar zal worden.
Hier is juist meer vuurwerk dan ooit afgestoken,(bij mij in de straat dan)en waren mijn vrienden Yvonne en Frank hier met een indonesische exchange student uit Sumatra die gelukkig geen familie had verloren bij de ramp daar.
Liefs en groeten van Arlene
Post a Comment