Langzaam aan word ik wakker. Goh, het is al 8 uur! We hebben uitgeslapen.
Ik loop naar de veranda en schuif de gordijnen weg. ZON!! Geweldig. Straks lekker niets doen op zo'n bedje bij het zwembad.
Chiel doet nu ook zijn ogen open. "Zon, Chiel. Opstaan dan gaan we ontbijten en daarna hangen bij het zwembad. Dan kan je weer slapen.""Hmmm, ik kom eraan", antwoordt hij met z'n ogen dicht.
Na het ontbijt vleien we ons op een bedje aan de rand van het strand/zwembad. Gaaf hoor. Ik heb hier over gedroomd. Ik begin maar vast te smeren met de zonnebrand. Je voelt de zon branden. "Hier Honig", zeg ik, "Smeren op je bolletje anders hangen straks de vellen voor je ogen." (Helaas ziet Chiel z'n kale koppie er nu uit als een dalmatier!)
We duiken plompie in, plompie uit. Lezen een boek, ik zoek naar schelpjes die de branding weer heeft achter gelaten, bestellen cocktails aan de Poolbar en we observeren de overige gasten. Precies! We doen helemaal niets.
Maar dan ineens is er wat aan de hand. Iedereen staat ineens met z'n fototoestel naar het water te staren. Ik zie het nu ook. Uit het water komen er Leguanen gekropen. Gedver....
Als ik over de eerste schok heen ben, zie ik ook de schoonheid van die beesten. Chiel rent als een gek met z'n fototoestel achter de Leguanen aan, die krengen zijn hardstikke snel!
Aan het eind van de dag, keren we roodverbrand terug naar het huisje. Dit was een goede dag!
No comments:
Post a Comment