Driver test

Als we gapend de wekker uitdrukken en opstaan, weten we dat het een drukke dag gaat worden. We ontbijten, kijken naar CNN, zien dat Duitsland en de USA doorgaan, douchen en dan is het alweer 8 uur. Tijd om de taxi in te stappen.

We doen de voordeur open en krijgen gelijk een linkse directe van het hete weer. Het is echt vreselijk warm en benauwd en de energie wordt uit je lijf gezogen. De zon brandt al bij de voordeur en die 20 meter die we moeten afleggen voordat we in de schaduw kunnen lopen van de HSBC bank, zijn er 20 te veel. Ik reik het handdoekje maar weer aan Chiel. De druppels lopen van zijn hoofd af en blijven keurig op een rijtje aan zijn kin hangen.

We zitten eindelijk in een taxi die ons naar het Kowloon Hospital brengt. Het is fysio tijd. Hij wordt in het apparaat gehangen en deze keer worden er wat aanpassingen verricht. Zijn benen staan dichter bij elkaar maar de riem om zijn middel wordt nu losser gemaakt. Hierdoor moet hij zelf meer doen om recht op te blijven en lijkt het nu allemaal wat natuurlijker te gaan. Het kost hem wel veel meer kracht maar dat vind Chiel niet erg.

Na een half uur ezeltjes vangen, moet hij nog 1 test verrichten die bij het assesment hoort die deze week afgenomen is. Long inhoud. Hij moet door een slang zo hard als hij kan blazen en dat zo lang mogelijk proberen vol te houden. Ik zit er bij en kijk er naar en krijg en bijna kotsneigingen van. Chiel gaat tot het uiterste! Volgende week krijgen we de uitslagen te horen.

(Woensdag waren we trouwens op controle bij de neurochirurg. De beste man was helemaal verbaasd hoe goed Chiel al liep met de stok. Alles gaat veel beter dan in mei en de dokter was uiterst tevreden. Hij vroeg aan Chiel of het goed was als hij hem eens belde als er een patiënt wordt opgenomen met dezelfde aandoening. Hij vond dat Chiel zo'n enorme doorzetter was en dat hij zo positief is, dat hij misschien vooral jongere patiënten zou kunnen motiveren en een hart onder de riem te kunnen steken dat het leven niet stopt. Zoals hij zei; Happy face, good karma and brave attitude, that's all you need! Over 6 maanden hoeven we pas terug te komen! )

Na de fysio stappen we allebei een taxi in. Chiel gaat naar kantoor in Lai Chi Kok en ik ga naar huis. Nog vlug een wasje doen en hangen op de bank. Om half 1 moet ik naar kantoor om Chiel op te halen. Het is eindelijk tijd voor de driverstest. We zijn al bij het 'department of transportation' geweest een maand of 2 geleden. Hij deed een eerste test en er werden gelijk afspraken gemaakt voor Chiel bij de Drivers Rehabilitation Centre. Dat zou inderdaad een maand of 2 duren en dat klopte tot op de dag! Vandaag was het dus zo ver. Samen reden we naar Pok Fu Lam. Ik mag wel zeggen een takke-eind rijden vanaf Lai Chi Kok maar zo kom je nog eens ergens.

Het was net een toeristische route. Langs baaitjes, oude Chinese winkeltjes, hellinkje op, hellinkje af, echt heel leuk. Ik heb stukken Hong Kong gezien, die ik nog nooit heb gezien. Het MacLehose Medical Rehabilitation Centre deed ons denken aan een parkeer garage. Heel grappig. Maar iedereen was relaxed en als je dan zo in de wachtkamer zit, dan zie je eigenlijk wat een geluk wij dan toch hebben. Er zijn veel meer mensen die er slechter aan toe zijn dan Chiel.

De 2 wat oudere Chinese dametjes naast ons waren bek af van het warme weer en het wachten. Het gesnurk naast ons ging steeds verder omhoog in volume. Toen de dame achter de balie ze riep, werden ze langzaam maar zeker wakker. Ze keken naar Chiel met de slaap nog in de ogen. 'Goodmorning!, lachte Chiel en toen moesten ze samen ook lachen. Too tired, zeiden ze.

Wij mochten eindelijk achter het gordijn. Het kantoor van de meneer met wie we de afspraak hadden, was in een hoek van een bibliotheek geplaatst met een groot gordijn rondom. Chiel werd uitvoerig getest. Doe je ene arm omhoog, doe je andere arm omhoog, draai je hoofd naar links, draai je hoofd naar rechts. Chiel keek een beetje verbaasd. Uhm, het probleem zit in mijn linker been! Ja ja, zei de man. We testen alles!

Er werden weer opnieuw formulieren ingevuld en we mochten weer plaats nemen in de wachtkamer. We moesten nog langs de dokter. Professor Li. Die zou de medische achtergrond bekijken. Zo gezegd, zo gedaan. Professor Li zat in een prachtig kantoortje MET airco! Hij vulde wat dingen in, vroeg het een en ander en er werd een nieuwe afspraak gemaakt voor volgende week.
Want dan gaat het echt gebeuren! Chiel gaat dan in een auto, met de meneer van achter het gordijn plus een examinator, een stukje rijden! Het zal tijd worden. De test wordt afgenomen bij onze buren. De Polytechnische Universiteit van Hong Kong. Chiel gaat rijden op de campus!

Hopelijk kunnen we dan na deze test, eindelijk naar de department of transportation terug om onze Nederlandse rijbewijzen om te ruilen voor een Hong Kong rijbewijs.