Tja

Zondagmiddag om half 5 stond het busje weer voor. We beginnen de chauffeurs te herkennen. We krijgen vaak een paar keer achter elkaar dezelfde chauffeur. Wel zo gezellig. De reis ging voorspoedig. De wegen richting China waren zo goed als uitgestorven. En zelfs bij de grens stond er maar 1 auto voor ons! O ja, we zagen ook nog een containerbrand toen we de brug overreden bij Shenzhen Bay.

Om 7 uur kwamen we aan in het hotel. Alles naar boven gebracht en toen zijn wij alvast gaan eten. We wisten dat de klanten samen met een collega zouden aankomen later die avond maar hoe laat precies was nog een vraagteken. Dan eerst maar eten. Na het eten hebben we koffie genomen in de lobby en toen zagen we 3 man sterk uit een busje stappen. Ze hadden het hotel gevonden!

De volgende morgen stapten we met z'n vijfjes het busje in naar de fabriek om 9 uur. Lekker op tijd want er zouden nog meer klanten gelijk naar de fabriek komen om een audit te doen. In een superklamme en warme fabriek stonden de opgetrommelde 7 stafleden al te wachten. Er werd koffie gezet en het gezelschap nam plaats in de vergaderruimte nadat ze een rondje hadden gemaakt door de fabriek.  De rest van de fabriek en kantoor was leeg...Het was immers een nationale feestdag in China en Hongkong.

Na wat heen en weer gebel en nadat de klant in de fabriek zijn mail had geopend, bleek dat de 5 man sterk die nog moesten komen 'waarschijnlijk' hier om 11 uur zouden zijn. Dat was een verrassing en natuurlijk vreselijk boffen want in eerste instantie zouden ze er al om 9 uur zijn. Vandaar dat iedereen er dus ook stond om 9 uur. Maar goed, het kan gebeuren. Toen om 11 uur er nog steeds niemand binnen was gekomen, werd er opnieuw contact gezocht. Ah, ze komen om 1 uur! We konden ons geluk niet op, dat begrijp je wel!

In plaats van ergens lunchen werd er besloten dat iemand naar de McDonalds zou rijden om hamburgers en cola te halen. We konden niet weg omdat die gasten eerder aan zouden kunnen komen en er kwam bij dat er nergens een tafel te boeken viel vanwege, jawel, de feestdag! De dame die naar Mc Donalds was gegaan was ook erg blij. Ze heeft maar 1 uur in de rij gestaan VOORDAT ze aan de beurt was! Ik zeg, de beste dagen om een fabriek te bezoeken en om schijt te hebben aan iedereen's tijd, zijn dagen zoals deze!

Maar wat een verrassing; zelfs na een uur wachten bij Mc Donalds, bestellen, terug rijden en de hamburgers verorberen in de vergaderruimte (alles smaakt lekker met die hitte), zelfs toen waren de 5 gasten nog niet in de fabriek! Nee, ze kwamen om half drie binnen lopen! Jouw tijd is mijn tijd en mijn tijd blijft mijn tijd natuurlijk! Maar goed ze hebben een rondje gelopen door de fabriek, hebben vergaderd en hun vragen gesteld. Om 5 uur vertrokken ze weer.

Ik ben blij dat ik getuige heb mogen zijn van deze super georganiseerde missie waarbij het leek of alles aan het toeval was over gelaten. Ik had echt niet zonder gekund. Toen we weer met z'n allen richting het busje gingen om terug naar het hotel te gaan, was de klant erg blij. Alles was perfect verlopen en lachend zei hij 'sorry I had to use your day off'. Ik heb maar geen antwoord gegeven. Dat leek me beter.

Wat wel weer erg leuk was, was dat het hotel ons zou ophalen van de fabriek. Normaal gesproken komen ze dan met zo'n MPV maar voor de gelegenheid werden we deze keer opgehaald met een heuse touringbus! Een hele bus voor 5 man sterk! Beetje schril contrast met de bus die naast ons stond bij de stoplichten. Als sardientjes!

We zijn in ieder geval weer thuis. Niet op maandagavond maar pas op dinsdagavond. Op dinsdag was er nog een vervolg vergadering met de klant. Ik barst van de rugpijn. In de fabriek heb ik maandag plat op de grond gelegen vanwege de rugpijn. Vandaag maar op de bank en op bed hangen. We hebben zelfs de fysio voor vanmorgen afgezegd. En dat is voor het eerst! Chiel wist even niet hoe hij alles moest rondbreien. Fysio, op klanten bezoek in Wanchai, klanten op kantoor in HK. En dat allemaal in de ochtend. Dat is te veel voor een gezond iemand laat staan voor iemand met een lichamelijke beperking. En de rest van de week blijven we in HK.