Onderzoek

Chiel en ik lopen de ingang van het Kowloon ziekenhuis in. We hebben het er net over, hoe vaak we hier eigenlijk de voordeur zijn binnen gegaan. Ik ben de tel kwijt, maar ik weet wel zeker dat we dit al maanden doen. Drie keer per week.

Als de deur van de afdeling open gaat, loopt Chiel alvast door. Ik blijf in de rij staan om te betalen. Maar de grap is dat Chiel elke keer een wedstrijdje doet met een van de Chinese dames. Zij weet het niet maar voor Chiel is deze dame een 'pain in the behind!' Zij loopt namelijk met een wandelstok, is denk ik 15 jaar ouder maar ze is net wat sneller dan Chiel. Hij hoort haar aankomen met haar stok maar dan haalt ze hem net voor de afdeling in. Heel irritant. Maar heel soms lukt het Chiel om haar voor te blijven en dan is zijn dag helemaal goed! Ik ben het vrouwke voor gebleven Ans! Ik heb stiekem een foto gemaakt van haar toen ze bij de brug stond.

Vandaag krijgt Chiel zijn assesment. Eddy is al bezig om de mat die de druk meet van zijn loop patroon, uit te rollen. Met precisie wordt de mat tussen de ligbedden, de apparaten, de bureaus en de lokomat neergelegd. Er blijft niet zo heel veel ruimte over, want het loopt aardig vol met mede patienten. Sommige lopend, sommige in de rolstoel en weer anderen per brancard.

Chiel wordt geroepen. De mat ligt klaar, de computer is aangesloten en een looprek is ergens vandaan gehaald om Chiel de keus te geven tussen het looprek en zijn wandelstok. De eerste assesment op deze mat was namelijk nog met zijn looprek. Chiel en Eddy besluiten om eerst met het looprek en daarna met de wandelstok over de mat te lopen. Ik verbaas me hoe snel Chiel met de wandelstok loopt. Hij gaat als de brandweer!

Daarna moet Chiel op een ligbed plaats nemen. Hij moet Eddy's hand weg duwen met zijn linker en dan rechter been, vervolgens met de onderbenen en de voeten. Eddy voelt verbetering! Verry good Michael! You are getting stronger!

Nu is het tijd om het assesment voort te zetten op de lokomat. Dat gaat helemaal vanzelf. Chiel wordt net boven de grond gehangen en dan gaat de computer zijn gang. Ook hier is duidelijk verbetering te zien in de lijnen op het scherm. In het begin kwam het nauwelijks boven de nul lijn uit en nu is er een grote afstand tussen de nullijn en de lijn die laat zien op welk niveau Chiel nu zit. Perfect!

Eddy heeft van de week weer les gehad in de lokomat en hij heeft nieuwe dingen geleerd. Hij wil ze nu op Chiel uitproberen. Zo wordt zijn linker kant tegen gewerkt zodat Chiel harder moet werken om rechtuit te lopen. Het zweet gutst van zijn voorhoofd af! En hij moet nog een half uur! Hij is volledig doorweekt en de mede patiënten kijken verbaasd als ze zien hoe alles van Chiel's hoofd afdruipt. Ik loop steeds heen en weer met doeken om alles schoon te vegen.

Om 10 uur vindt Eddy het genoeg. We zijn al een half uur langer door gegaan dan normaal. Sorry Michael, we have to stop. Geen probleem. Chiel vindt dit het fijnst. Lekker lichamelijk bezig zijn en vooral doorweekt zijn van zijn harde werken. We besluiten dat het beter is om alleen zijn sportbroek te verruilen voor een korte broek en het Tshirt laten we nog even aan. Het mag dan doorweekt zijn maar als hij een schoon shirt aanheeft, dan is het doorweekt voordat hij in de taxi zit! Dat kan hij beter op kantoor aandoen.

We krijgen het deze week nog druk. Woensdag fysio, donderdag op controle in het Queen Elisabeth ziekenhuis, donderdagavond afscheid nemen van Elvira, vrijdag weer fysio en vrijdagmiddag moet Chiel een rijvaardigheidstest doen in Pok Fulam. Lekker dichtbij, not! Pok Fulam ligt op HK island. De tweede en laatste test schijnt wel bij ons in de buurt te zijn. Als hij daar door heen komt mag hij autorijden. Spannend!