Na weken van wanhoop, onrust en verdriet, kregen we vannacht eindelijk een goed bericht uit Utrecht! Onze broer krijgt weer praatjes!
Hij heeft weken in een 'gemaakt' coma gelegen. Heeft verschillende operaties ondergaan die hij zelf niet bewust heeft meegemaakt. Was afhankelijk van de beademing en toen ze eindelijk het coma wilden opheffen, werd hij tergend langzaam wakker. Nou ja wakker, hij deed zijn ogen af en toe open. Omdat hij nog steeds afhankelijk was/is van de beademing, kreeg hij eergisteren een trachea-stoma, zodat de beademingsslang nu gelijk op de luchtpijp is aangesloten en niet meer door de keel moet.
En wie schets onze verbazing? Onze broer wordt ineens echt wakker! Hij kan nog niet praten maar met liplezen komen ze daar een heel eind. Hij knapt op! Hij wil naar huis en wil bij zijn hond zijn. Het lijkt er op of hij de ellende van zich af heeft geschud. Hij is er nog niet, hij ligt nog steeds op IC, maar toch! Dit is het beste nieuws ooit, en het nieuws waar ik wel op gehoopt had maar nooit had gedacht te krijgen!
Straks ga ik naar de tempel om voor alle zekerheid nog maar een bosje wierook te branden.
2 comments:
Goed hè? Wie weet hoe jij al opgeknapt is als jullie naar Holland komen O:)
Wat fijn! X
Post a Comment