Fiets

Het plan was om de afgelopen week ergens na werktijd naar de fietsen winkel te gaan die Chiel had gevonden op internet. Deze winkel is gespecialiseerd in vouwfietsen en op een steenworp vanaf zijn kantoor. Maar het was erg druk qua werk en het was er domweg niet van gekomen. Dus op zaterdagmorgen om 11 uur 's ochtends zaten wij in de taxi naar Lai Chi Kok. We zaten toch wel licht gespannen in de taxi. Chiel was zo enthousiast over deze fiets maar is hij op voorraad? Gaat het lukken om te fietsen op de boulevard? Lukt het sowieso wel?

De winkel zag er van buiten best klein uit, maar toen we binnen stapten waren we blij verrast. Een enorme winkel zat verscholen achter de gevel en het personeel sprak allemaal vloeiend engels! Het was erg druk in de winkel. Dus wij gingen zelf op zoek naar DE fiets!

Ja hij staat er! Chiel was helemaal blij. Alleen de kleur was iets anders dan hij had verwacht. Een soort van baby blauw. Maar het model was precies het model waar Chiel al weken over praatte. Hij is opvouwbaar maar omdat de wielen groter zijn dan van een gewonen opvouwfiets, lijkt hij meer op een gewone fiets en niet op, zoals Chiel dat noemt' een 'beer-doet-kunstje-op-fiets'.

De jongen die Chiel hielp met uitzoeken had zelfs verstand van zijn vak! Een zwarte fiets was op voorraad, de nieuwe handgrepen konden erop, de pedalen met een steuntje voor de voeten waren aanwezig, en de koffer waar alles in kan, stond er naast! Chiel was totaal in zijn nopjes! De fiets moest van zolder komen en alles moest er aan gezet worden wat een halfuur in beslag zou nemen. De jongen stelde voor om eerst te gaan lunchen bij de buren en als we klaar waren zou de fiets opgevouwen in de koffer zitten. Zo gezegd, zo gedaan.

We liepen het mega-restaurant binnen. Een enorme ruimte met tafels, prijzen aan de muur die gewonnen waren met verschillende dimsum-wedstrijden en natuurlijk de altijd aanwezige tv die heerlijk op volume aan stond. We hebben heerlijk gegeten en na een half uurtje stonden we weer in de fietsenwinkel. Chiel raakte aan de praat met wat mensen. Zij waren net aangekomen uit Thailand, kochten 2 fietsen, en vlogen dezelfde middag weer terug! De eigenaar van de zaak, was al verschillende keren in NL op vakantie geweest omdat je daar zo lekker kan fietsen! Grappig.

We betaalden en liepen de winkel uit, de taxi in met een enorme koffer en op weg naar huis. Chiel heeft zelf de fiets in elkaar gezet en toen kon hij alleen maar kijken naar zijn nieuwe verovering...Want ik was druk aan de slag met het eten omdat 's avonds alle Chineesjes op bezoek zouden komen voor Chiel's verjaardag en om Chinees Nieuwjaar goed in te luiden!

Om 5 uur druppelden de gasten binnen. Gewapend met eten want iedereen nam wat mee. We hebben heerlijk gegeten, enorm gelachen, veel gedronken en weinig geslapen. De laatste gasten gingen om half 3 's nachts naar huis! Helaas stond mijn wekker op 5 uur...we gingen tenslotte fietsen en hardlopen samen met Jesse. Om half 6 zouden we elkaar ontmoeten...Waarom zo vroeg? Nou omdat je eigenlijk niet mag fietsen op de boulevard en omdat het dan nog relatief rustig is. Als je maar een uurtje later gaat dan lopen de toeristen al in de weg. Vandaar.

Met heel weinig slaap en nog rode oogjes stonden we op de boulevard samen met Jesse. Chiel had even tijd nodig om zijn draai op de fiets te vinden en toen gingen we op pad! Bij mij ging er van alles mis. Mijn oordopjes maakten maar geen verbinding met de telefoon en ik liep met fles water en wandelstok. We waren gewoon te gehaast vertrokken. Ik had even de tijd moeten nemen om alles weg te zetten en aan te sluiten, maar Chiel was zo enthousiast dat ik dat gewoon was vergeten te doen.

Maar ik had echt de tranen in de ogen staan toen ik zo achter Chiel en Jesse aanliep. Ik ben niet zo snel als die mannen. Maar om Jesse samen met Chiel te zien sporten...nou dat is echt gaaf! Ik had nooit gedacht dat dit weer zou kunnen...Vanwege te weinig slaap, te veel wijn, een wandelstok en een flesje water in de handen plus een vertroebeld zicht vanwege de tranen is de foto niet scherp geworden helaas. Dat moeten we aankomend weekend nog eens over doen, maar echt, dit is een geweldig gevoel!