Smart-bike vervolg

Goed voorbereid gingen we zaterdagmorgen om 10 uur op pad. Opnieuw naar het West Kowloon waterfront promenade. We konden dit keer de taxi chauffeur betere aanwijzingen geven en in no time stonden we bij de kiosk die de fietsen verhuurd.

Gaaf systeem trouwens. Je betaald 50 hkd (5 euro) en dan krijg je een kaart. Lijkt erg op de octopus kaart. Elke keer dat je een fiets wil huren, huur je die voor een uur. Dat kost 20 hkd. Je gaat met je kaart naar een fiets, haalt de kaart over het schermpje, je hoort een piep en je kan je fiets uit de steun halen. Ook kan je je kaart steeds opvullen met geld net zoals de octopus kaart.

En toen stonden we daar met een fiets in de hand. Chiel wilde eerst iets uit het zicht van het kioskje voordat hij op de fiets wilde gaan. Het was tenslotte de allereerste keer!

Hij ging zitten, gaf mij de wandelstok, en toen was het een kwestie van proberen. In eerste instantie wilde het niet. Zijn voet viel steeds van de trapper. Chiel moet kijken waar zijn voet is, om hem te kunnen 'voelen' en dat is best even wennen. En de opgekropte frustratie kwam eruit. Maar we gaven niet op. Rustig blijven zitten en vooral blijven doorgaan. En er komt ook nog bij dat deze fietsen allemaal te klein zijn voor een westerling. Zijn knieën raakten het stuur steeds maar omdat deze fietsen zo laag zijn, kon hij wel met zijn voeten plat op de grond staan. En dat gaf mij weer wat rust want nu kon hij niet makkelijk zijn balans verliezen. Elk nadeel heb z'n voordeel, zeg maar.

Na een minuutje of wat, had hij ineens de slag te pakken! Ik liep naast hem en hield voor alle zekerheid het zadel vast. Ik dacht nog 'hé, dat heb ik 3 keer eerder gedaan!' Maar eigenlijk was het niet eens nodig. Ik bleef in het begin wel naast de fiets mee joggen om Chiel en mij rust te geven. Bij het pleintje aangekomen ging Chiel alleen op pad. Hij fietste zo weg!

Deze keer hadden we allebei de tranen in de ogen staan. Ineens was Chiel's wereld vergroot! Hij bleef rondjes rijden en toen wilde hij het fietspad in het park afrijden. 'Ik ga even een stukje verder hoor! Ik kom zo terug!' Wat gaaf! Het ging super goed!

Na een uur hebben we de fiets terug gebracht. Want deze oefening was vooral gedaan om te zien of het zin zou hebben om een fiets te kopen. Geen race fiets, geen mountain bike maar in ons geval een opvouwfiets die er heel sportief uitziet, met een lage instap en die we mee kunnen nemen als we op reis gaan. Chiel wil met mij de 10 km fietsen in Cambodja als ik de 10 km ga hardlopen. Bij deze fiets krijg je een koffer waar de fiets in kan en je trekt de trolley over mee naar toe.

En nu is het zondag. 1 Maart. De verjaardag van Chiel. En eigenlijk wilden we een fiets kopen en nu blijkt dat de winkel dicht is op zondag. Voordeel is dat de winkel op een steenworp afstand is van het HK kantoor. Nu gaan we van de week na het werk samen naar de winkel om de fiets te halen. En dan gaat hij 's ochtends met mij mee de boulevard op als ik mijn training doe en Chiel kan dan er naast fietsen!

Maar nu eerst een verjaardagslunch!