Onverwachts genoegen

Dus Chiel was de rest van de week in China. Hoop gezeur, hoop gedoe en genoeg hoofdpijn voor de aankomende jaren. Genieten dus. En ik had plat gelegen met rugpijn. De donderdag ging het al beter alhoewel ik 's ochtends opstond met een stijf lijf. Ik moet dan eerst kalm op gang komen en na verloop van tijd merk je ineens dat je soepeler beweegt. Maar die vrijdag was het al stukken beter!

Ik zag op een app dat Mabel en Jesse zich verplaatsten over de wereldkaart. Mabel bewoog van HK naar Macao en Jesse ging van Jiangmen richting Macao. Oh, wat lekker dacht ik nog. Die gaan heerlijk een weekend naar Macao!

Even later kreeg ik van Mabel een berichtje. Ze was inderdaad in Macao. Hun huisje was 'under constuction'. Ze hebben al een tijdje lekkage op de meest vreemde plekken en de afgelopen week werd daar aan gewerkt. Hun plafond en muur deden sterk denken aan gatenkaas. Overal waren gaten in geslagen om bij de waterleidingen te komen. Kortom dat huisje van hun was gewoon onbewoonbaar. Uit nood ( nou ja nood...) was hun plan om naar Macao te gaan en daar een weekendje te blijven.

Oh, zei ik, I'm jaleous! Waarop zij zegt 'Join?" Nou had ik daar wel oren naar maar ik wist niet of Chiel daar wel trek in had. Hij had drukke weken achter de rug en misschien wilde hij zich wel begraven onder de dekens en daar voorlopig blijven zonder telefoon en email. 'Let me ask Chiel, zei ik, let you know as soon as possible". Ik wist namelijk dat Berry dit weekend in HK zou zijn. Misschien was er al wat afgesproken... Kortom Chiel kwam thuis, had er oren naar en had geen afspraak met Berry, ik mailde terug naar Mabel en Jesse, Jesse antwoordde en hij had al een kamer geboekt voor ons en een massage voor Mabel en mij in de Banyan Tree, ik naar de China ferry om alvast kaartjes te halen voor zaterdag, en voor we het wisten was alles al in kannen en kruiken!

De rugzak was ingepakt en zaterdagmorgen om half 11 zaten wij op de ferry naar Macao! Heer-lijk! En je zou het bijna vergeten maar de laatste keer dat we naar Macao gingen zat Chiel nog volledig in de rolstoel! En nu liep hij met de wandelstok! Bij aankomst in Macao werd Chiel gebeld door Jesse. Naar de Galaxy, dan naar het Okura hotel, zesde verdieping en dan zitten wij op jullie te wachten, zei hij. En zo geschiede. "Dan vieren we nu je verjaardag Ans want met je verjaardag zit ik in het vliegtuig", zei Jesse. 'Spa en lekker eten vanavond!' Typisch Jesse ;-)

En wat is dat toch fijn om onder gedompeld te worden in super service en super luxe! We werden al opgewacht beneden en door deze vriendelijke dame in kimono begeleidt naar de 6de verdieping. We kwamen de lift uit, en daar stonden Jesse en Mabel te wachten. We werden uitgebreid verwelkomt door de staf en naar onze kamer gebracht op 17 hoog. Ge-wel-dig! Alles op de kamer gezet en dan eerst maar lunchen. (als de wegwerp flesjes shampoo en zo van Bvlgari zijn dan weet je eigenlijk wel dat het goed zit, hihi)

Met z'n viertjes wandelden we naar North. Een Chinees restaurant in de Venetian precies naast Mortens! Moet ik nog even aan Berry doorgeven dat daar ook een Mortens is! (dat is het favoriete restaurant van Berry) Supergave tent die sterk deed denken aan Hutong. Alleen hier is de inrichting in Chinees Rood) De noedels worden vers gedraaid en de crispy duck onweerstaanbaar! Mag duidelijk zijn dat we heerlijk hebben gegeten ;-)

's Middags rustig aan gedaan, even een beetje gehangen op de kamer want om half 4 stond onze afspraak bij de spa gepland! Oh yeah! Maar om 3 uur ging de deurbel van onze kamer en daar stond een dame van het Okura met Jesse en Mabel in haar kielzog mij 'happy birthday' toe te zingen! Een trolley vol met champagne, wijn, koekjes en een taartje, kwam de kamer binnen rollen. Hoe decadent!

Vlug een taartje eten met een glaasje champie en op naar de spa! Nadat we er uit waren welke behandeling Mabel en ik wilden hebben, werden we meegenomen door een gastvrouw. We gingen naar de 31ste verdieping. We werden voorgesteld aan 2 masseuses en zij liepen voorop naar de kamer waar we thee zouden krijgen. Nou, zei een van de dames, de stoomcabine staat al aan, dus jullie mogen de stoomcabine in en daarna douchen..' Mabel en ik keken elkaar aan. Uhm, apart toch wel? Lang verhaal maar ze hadden het verkeerd begrepen. Er werd wat schematisch omgegooid en Mabel zwaaide een paar minuten later naar mij op weg naar haar eigen kamer. 'See you later!' Ik heb helemaal genoten van die heerlijke massage die ruim 2 uur duurde! Mijn rug doet het weer en ik was helemaal klaar voor Japans eten!

Wat dat gingen we daarna doen met z'n allen. We kregen de chefs table en ik heb zo genoten van Fung die zo ontzettend zijn best deed om elk hapje die hij ons voorzette te voorzien van alle aandacht!

Ik zat er bovenop! Hoe gaaf is het om dat te zien! Het snijden van een tomaat is al een lust voor het oog! Het eten was super. Sashimi, sushi, tempura, soepje, fruit, salade, kortom het duurde 3 uur en het was 3 uur lang genieten! En dan te bedenken dat er mensen zijn die dit echt niet lekker vinden...ik kan me dat gewoonweg niet voorstellen...

De volgende dag ontbijten, kalm aan doen, kopje koffie genomen bij Pacific coffee, stukje gewandeld door de tuinen op de 2de verdieping en toen voor de laatste keer nog maar een keertje lunchen bij de Japanner om het af te leren. Lekker licht eten en nog een keertje genieten van 'craftmanship'. Deze keer werd ik aan het eind van de maaltijd verrast door alle chefs die me toe kwamen zingen en mij een happy birthday toewensten! Met een taartje en dat zalige fruit!

Daarna was het echt tijd om te vertrekken. Helaas. Maar aan alles komt een eind natuurlijk. Maar ook dit was over de top. De tassen stonden al klaar in de limo en met 6 man stonden ze ons uit te zwaaien totdat we uit het oog waren verdwenen! Oh ik had graag een foto gemaakt hiervan maar ik durfde niet zo goed. Kan je je voorstellen dat dames in kimono, de manager en de belboys je staan uit te zwaaien?
Geweldig!!

De terugreis op de ferry ging voorspoedig en ik was niet eens misselijk bij aankomst. Afscheid genomen van Jesse en Mabel die allebei weer de wereld over zouden gaan voor het werk, en ze enorm bedankt voor dit geweldige weekend en Chiel en ik waren helemaal relaxed. Wat een gaaf weekend! Echt een onverwachts genoegen was het geweest. Super. Maar na de overdaad aan luxe was het nu tijd om back to reality te gaan en aten we 's avonds een big whopper om te ontnuchteren!

Vanochtend weer naar fysio geweest en Chiel zit nu al in Shenzhen. Ze kregen DE klant op bezoek. Ik ga straks maar even boodschappen doen en morgenavond komt Chiel weer thuis.