Chiel moest maandag samen met Bing naar Whenzou (of zoiets) om samples te testen. Dat zou 2 dagen en dus 1 nachtje duren.
"Geen probleem"' zei ik stoer. "Ik ben wel vaker alleen thuis gebleven. Kan ik mooi een beetje rotzooien met de foto's (ben namelijk een nieuwe hobby begonnen uit nood!) een dvdtje kijken die ik wil (voor de zoveelste keer Bridget Jones Diary) en uitslapen!"
Met een onbestendig gevoel werd ik maandagmorgen wakker. Chiel stond zijn tanden al te poetsen want om 07.00 uur zouden hij en Bing vertrekken. "Nou Ans", zei Chiel," morgenavond ben ik alweer thuis. Het vliegtuig landt hier rond 19.00 uur, half uurtje taxi, zeg maar om 20.00 uur ben ik weer hier." "Das mooi, want ik blijf hier op de flat. Ik ga dus echt niet de flat af. Ik heb eten voor 2 dagen in huis, genoeg sigaretten, nieuwe dvd's en een nieuw schoonmaakmiddel zodat ik alle ramen maar weer eens kan gaan lappen,"somde ik op.
Chiel lachte. "Miep Kraak!"
En daar ging Chiel. Met de laptop onder de ene arm en een tas met schone onderbroek onder de andere arm. "Tot morgen!"
Ja, daar zit Ans op de bank. Tja, wat zal ik eens gaan doen, dacht ik. Foto's. Ja, laat ik daar eens mee beginnen. Geen zin. Foto's aan de kant. Dvd kijken. Geen zin. Dvd aan de kant. Ramen lappen dan maar. Nehh, geen zin. Emmer aan de kant.
Lastig hoor. Nergens zin in hebben en toch op je flatje zitten. De uren kruipen voorbij, maar ineens is het toch avond geworden. Chiel heeft nog even gebeld. Geen verandering in het vluchtschema. Mooi, dacht ik.
De volgende morgen word ik wakker gemaakt door een poetsauto (grote vrachtwagen die water over de straat spuit die de roggels moet verwijderen!) met zo'n elektronisch muziekje dat "Happy Birthday" keihard door de straten heen galmt. Geweldig, en bedankt. Ik kijk op de klok. "Welja, het is pas 7 uur. Mooie tijd om de straat te poetsen", mopper ik in mezelf.
Maar..., vanavond komt Chiel weer terug! Ik spring uit bed en loop naar het balkon. Onderaan staan wel 30 mensen Tai Chi te beoefenen. Ik probeer stiekum mee te doen op mijn balkonnetje maar helaas. Ik geef het op.
Rond 5 uur wordt er gebeld. Chiel verteld dat hij al op het vliegveld is. Mooi, dat gaat goed. Hij hangt op en ik word gelijk weer gebeld. Chiel weer. "Ansje, het vliegtuig is "Delayed" maar dat is een goed ding want de meeste vluchten zijn al gecanceld", vertelt hij. "Ik hou je op de hoogte. En ik bel zo gauw ik iets meer weet."
Een uur later belt hij weer. "We zitten nog steeds te wachten, geen nieuws". Shit.
Nog geen 5 minuten later belt hij weer. "Ja hoor, we zijn nu officieel gecanceld, we vertrekken morgen ochtend pas." Dubbel Shit!!
Waarom ze pas een dag later kunnen vliegen weet niemand. Ik merk aan mezelf dat ik al aardig begin te wennen aan de chinese manier van leven. Schouders ophalen en verder gaan. Het komt wel goed. Het is gewoon weer een van die dagen...
Ontvang Hotmail & Messenger op je mobiele telefoon klik hier
1 comment:
Hoi Meissie, ik neem aan dat Chiel nu wel terug is, maar zo'n berichtje als je zit te wachten op zijn thuiskomst is natuurlijk wel .... . Het lijkt me ook het beste om maar een beetje te gaan aan zo'n andere cultuur van jammer maar helaas. Gek genoeg zeggen wij dat wel eens maar is dat nooit van harte he. Bedankt voor je mail en de mooie foto's en tot gauw.
Liefs, Lody
Post a Comment