De Hong Kong Marathon

Gisteravond zijn we uit eten geweest met vrienden. Een gourmet menu van 8 gangen en een paar flessen super wijn. Heerlijk! (Ik heb gelijk voor Chiel zijn verjaardag een reservering gemaakt in dit restaurant.)

Daarna zijn we nog "even" naar Wanchai gegaan om een drankje te halen. Enfin, vanmorgenvroeg om 3.30 uur kwamen we thuis en zijn als een blok in slaap gevallen...

Tot 5.30!
Althans ik werd wakker van schrille chinese stemmetjes uit luidsprekers, Chiel was in een soort van coma geraakt. Dus...

"wat is er in godsnaam aan de hand?", murmelde ik in mezelf. Gordijn aan de kant geschoven en het was nog donker buiten. Niets te zien. Ik ben het bed uitgekropen en naar de woonkamer gegaan, vervolgens op de vensterbank gaan staan en getuurd waar in hemelsnaam dat kabaal vandaan kwam.
Helemaal beneden ('t blijft de 27 ste verdieping natuurlijk) zag ik allemaal sportieve mensen lopen op Nathanroad. Geen auto te zien maar hele hordes met mensen.

"effe kijken!", dus ik me aangekleed, naar beneden gegaan (die gozer in de lobby sliep nog!) richting Nathanroad gelopen en toen kon ik m'n ogen niet geloven! Echt waar, er liepen duizenden mensen in het holst van de nacht met nummers op het t-shirt gespeld. Overal politie, sponsorkraampjes en pers.

De HongKong Marathon stond op het punt om te starten! Ik heb vlug wat foto's genomen, beetje rond gekeken, weer terug naar huis gelopen en m'n bedje weer ingegaan...