De rattenvanger van Hilton Towers!

Ik had een tijdje geleden geschreven dat we een rat gespot hadden op het balkon. Bah. Kakkerlakken zijn dan ineens niet zo erg meer...

Na gebeld te hebben met het management van ons huizenblok, kreeg ik een rood plastic zakje in de handen gedrukt met kleine zakjes rattengif. Ik kon nog net vragen aan het vrouwtje die het kwam afleveren, of ik de zakjes open moest maken. In haar gehaaste vertrek zei ze alleen 'NO!' en daar mocht ik het mee doen.

Omdat dit voor mij een geheel nieuwe ervaring was, ben ik maar eens gaan rond neuzen op het internet. Wat moet ik doen? Waar leg ik het neer?, waren b.v. vragen die in mij opborrelden. Ik werd niet echt vrolijk van wat ik op internet zag. Zo was er een man die zei, 'voor elke rat die je ziet, zijn er honderd die je niet ziet!' En bedankt.

Maar goed, toen Chiel die avond thuis kwam, hebben we samen 2 zakjes op strategische plekken neer gelegd. Eentje bij ons op het dakje van de airco en eentje op het afdakje van de buren omdat we daar de rat vandaan zagen komen. En dan ligt het verder in de klauwtjes van de rat. Er blijft dan weinig over om te doen. Er komen alleen meer vragen op.Vreten die beesten dat? Wanneer vreten ze dat? Gaan ze echt wel kapot van dat rattengif? En als ze kapot gaan, waar vind je ze dan?

Na de storm van typhoon Vicente, en alles zo'n beetje heen en weer was gewaaid op mijn balkon, vond ik een zakje terug. Hij was van het afdakje boven de airco geblazen en was nog helemaal intact. Niets wees erop dat de ratten het zakje hadden ontdekt.

Maar dinsdagmorgen, toen ik Chiel wilde uitzwaaien omdat hij naar China ging, en ik het balkon opstapte, schrok ik me kapot! Onder de airco lag op de stoep een rat. Helemaal nat maar morsdood!

Fijn. Dat heb ik weer! Blij natuurlijk dat we de rat te slim waren af geweest maar ik baalde enorm dat Chiel dus weg was en ik dat kreng moest opruimen! Ik kon moeilijk de rat laten liggen en wachten op Chiel. Dus nadat ik was bijgekomen van de schrik ben ik toch maar aan de slag gegaan. Beest opgeruimd, eerst in klein zakje toen in de vuilniszak en daarna de vuilniszak gelijk weggegooid in de algemene afvalbak die we hier op elke verdieping hebben staan. Brrr. Weg ermee!

Nou bleef me dat ene zinnetje wel door het hoofd spoken. 'Voor elke rat die je ziet, zijn er honderd die je niet ziet!' Op de een of andere manier ben je dan toch meer op je hoede. En in de middag vond ik een leeg zakje waar het rattengif in had gezeten. In ieder geval helpt het dan toch!

Nou kon ik gisteravond weer eens niet slapen. Chiel lag al in bed en ik liep even het balkon op om naar het plein te staren. En ineens zag ik vanuit mijn ooghoeken iets bewegen. Op het afdakje van de buren! Help! Ik rende gelijk naar binnen maar was toch ook wel nieuwsgierig. Met mijn neus plat tegen het glas aangedrukt zag ik nu wat bewegen op dezelfde plek als waar ik de dode rat had gevonden. Ik ben verder maar binnen gebleven.

Vanmorgen toen ik opstond en Chiel al lekker aan de koffie zat, was mijn eerste gang richting balkon. Ik had het toch niet gedroomd? Of wel? Ik doe de deur open en jawel hoor, in de goot ligt rat nummer 2! Morsdood, dat dan weer wel, maar ook veel groter dan rat nummer 1. Jasses.

Voordeel was nu dan wel weer, dat deze rat dus aan de overblijfselen gesnoept heeft van het zakje dat al op het afdakje lag. En groter voordeel was dat Chiel nog lekker op de bank zat! Ik vond dat het nu zijn beurt was om het beest op te ruimen! Chiel was minder blij maar ik was filled with joy!

En toen ik net het balkon inspecteerde op misschien-over-het-hoofd-geziene-rattenlijkjes, zag ik dat de buren druk zijn op hun balkon. Ze verbouwen het balkon en slepen alles van links naar rechts. Misschien is dat wel de reden dat de ratten de laatste tijd hun neus laten zien. Maar ik hoop echt dat het volgende rattenlijkje gewoon bij de buren op de stoep valt!