Happy!

Ik kreeg net bericht van mijn broer Andy. Hij mag morgen naar huis! Er zijn testen gedaan en de waarden waren zeer goed! De stamcel transplantatie is goed aangeslagen!

Wauw. Wat een opluchting. Daar worden we heel gelukkig van!

Gezelligheid!

Afgelopen donderdag zijn Mickey en Jaap aangekomen in Hong Kong! Een hele verrassing wat pas een paar weken geleden besloten was. Jaap moet 3 weken reizen voor het werk en Mickey blijft dan gezellig in HK. Helemaal leuk en super gezellig!

We hebben natuurlijk alle eetplekjes gelijk bezocht die ze altijd zo leuk en lekker vonden. En door de jetlag is dat ook eigenlijk ook het enige wat we tot nu toe gedaan hebben. 15 Uur tijdsverschil met Vancouver, dat duurt wel een paar dagen voordat je daar een beetje overheen bent.

Vanmorgen kwamen Jaap en Mickey al vroeg naar ons huisje. Jaap is gaan fietsen met Chiel en Mickey en ik gingen aan de koffie ;-)

Een uurtje later kwam de landlord met zijn vrouw op bezoek. We hadden namelijk gevraagd of ze misschien iemand wisten die onze kapotte wc bril kon vervangen. Ik heb het geprobeerd...ik heb deze week 2 uur op de badkamervloer gezeten om de schroeven vast te draaien van de nieuwe wc bril op de wc pot...1 kant lukte min of meer, maar de andere kant kreeg ik niet vast. De opening zat op zo'n plek dat ik eerst een 3-voudige breuk in mijn arm zou moeten krijgen om de hoekjes om te kunnen om bij die schroef komen. Ik had het helemaal gehad. Gelukkig bracht de landlord uitkomst! Hij ging zelf aan de slag en na een half uur was de nieuwe wc bril gemonteerd! Jippie!

Ach en toen hij er toch was, heb ik gelijk alle mankementjes die waren opgedoken in de laatste maanden maar even laten zien. Zo begint het dak te lekken van de bijkeuken. De buren hebben hun aanbouw afgebroken waardoor het bij ons niet meer waterdicht is. De lampen op het terras die aan de muur hangen, staan vol met water. Het raam in de sportkamer lekt een beetje. Andre zag het en volgende week laat hij mij weten wanneer ze het komen maken.

Morgen vertrekt Jaap naar Australië voor zaken bezoek dus vanavond moest er nog een eendje worden gegeten bij Kings Lodge. Mickey gaat morgenavond koken voor ons en net nog telefoon gehad van Leena en Chiel zit aan een wijntje. Zoals ik al zei, een en al gezelligheid! En we hebben nog 3 weken!

Fysio

Vandaag weer naar fysio geweest. Het voelt alsof we al weken niet gegaan waren maar het was slechts 1 morgen. Het is al een deel van ons leven geworden, zeg maar.

Eddy hees Chiel weer in de lokomat. Zijn hulpje was er niet...

* vorige week werd het hulpje onwel tijdens fysio. Het is een hele aardige man en lijkt als 2 druppels water op onze Cor, mijn zwager. Altijd vriendelijk en super fanatiek. Terwijl hij voorbij liep en ik hem net iets vroeg zei hij 'sorry. I'll be back' en voordat we het wisten lag het hulpje gestrekt op een fysiotafel. Hij werd gelijk aangesloten op de bloeddrukmeter en die schoot omhoog! Het alarm ging zelfs af! 200/159 en das nie goe nie. De ambulance werd gebeld, hij werd op de brancard gezet en toen vertrok hij. Volgens de laatste berichten gaat het beter met hem *

...en omdat zijn hulpje nog in het ziekenhuis ligt, mocht ik Eddy helpen Chiel vast te zetten. Altijd leuk. Hij moest eerst 20 minuten de lokomat training doen en daarna mocht hij weer zonder machine maar met trapeze een stukje lopen. Ook bij deze oefening mocht ik weer meehelpen. Eddy en ik hielden steeds stokken voor zijn voeten zodat Chiel erover moest stappen. En het ging hartstikke goed!

Daarna nog wat oefeningen op een fysio tafel en dat was net te veel voor Chiel. Hij was helemaal kapot en transpireerde als een otter. Tijd om te stoppen en weer naar kantoor te gaan.

Ik stapte in de volgende taxi en ging naar huis. Alles een beetje opruimen. Die wc bril krijg ik er maar niet op. Dat zeg ik verkeerd. Ik krijg hem er wel op maar de gaten waar je de schroeven in moet doen om de bril vast te zetten, zitten helemaal achterin en de pot is verder dicht. Dus met geen mogelijkheid kan je erbij komen. Het voelt alsof je door een sleutelgat een knoop wil aannaaien. Dat gaat hem dus niet worden.

We hebben de landlord maar gebeld of hij niet een mannetje kent die dat zou kunnen doen. In ieder geval komt de landlord morgenochtend langs om te kijken. Ik hoop echt dat iemand anders dit kan doen. Ik geef op.

En morgenochtend komen Mickey en Jaap! Jippie! Heerlijk dat Mickey komt en we weer een tijdje kunnen doen of er niets veranderd is ;-) Ik vind het zooo gezellig!

Na de typhoon

Nou mensen, we hebben werkelijk een baby-typhoon meegemaakt. We waren er helemaal klaar voor. Eten en drinkwater in huis gehaald. Het putje los gebikt. De tv om het uur op het weerkanaal om te zien hoe we er voor stonden, kortom we zaten er klaar voor.

's Ochtends om 6 uur had ik zelfs nog mijn hardloop training gedaan! Geen wind. Het water leek wel een spiegel. Geen golfje, niets. En geen regen!

In de middag begon het iets te miezeren. Wij vreesden voor de welbekende stilte voor de storm, omdat het windstil was! De toppen van de bomen op het plein ritselden niet eens! En dat is vreemd. Heel vreemd. We zitten hier namelijk precies in een trechter. Voor ons huis is het plein, aan weer zijden gebouwen maar aan de voorkant staat niets. Daar is een open verbinding met de haven van Hong Kong en meestal krijgen wij de wind echt van voren voordat iemand anders nog maar door heeft dat het waait! Maar nu, niets!

Omdat we het huis niet uit gingen, kon ik eindelijk eens klusjes gaan doen die al een tijdje op de nominatie staan. Chiel wil namelijk ook nog een roeimachine aanschaffen om de spieren en zenuwen te stimuleren om eens iets te gaan doen. Maar om nu behalve 2 hometrainers ook nog een roeimachine in de huiskamer te zetten, daar hadden we beiden niet zo veel zin in. Dus het plan was getrokken...

1. De kastenkamer en onze slaapkamer opruimen. De kasten die daar staan op onze slaapkamer zetten.
2. De kasten kamer leeg maken en daar een logeerkamer van maken.
3. De oude logeerkamer leegmaken en daar Chiel's sportkamer van maken.

Dus, ik ging aan de slag. Eerst de slaapkamer van ons leegmaken waar de kasten zouden moeten komen te staan.

Chiel stond met looprek en al aanwijzingen te geven. Ik was als de dood dat ik net als in de Pinnacle, opgesloten zou staan in de kamer, omdat ik een kast naar buiten moest duwen en in de Pinnacle stond toen de kast muurvast in de deuropening! Maar nu ging dat stukken beter. Wel zwaarder, een houten vloer glijdt stukken beter dan een tegelvloer, maar beter.

De 2 kasten staan op hun nieuwe plek!

Tussen door stofzuigen en de vloer dweilen. Ik ben al die tijd nooit achter een kast geweest om te stofzuigen...Toen de gehavende plekken op de muur bijwerken met de muurverf. Maar toen stonden de kasten in de slaapkamer op hun nieuwe plek! Done!

De kastenkamer verder leeg maken. En dan loop je dus als een zombie steeds heen en weer met spul in je hand waarvan je niet weet waar je het laten moet. Hmmm. Dit huis is wat groter maar nog steeds klein in verhouding met een huis in NL. Dus alles in de huiskamer maar eerst neer zetten. Weer stofzuigen, dweilen en muur bijtippen met muurverf...

O ja en natuurlijk nog de inwendige mens verzorgen in de vorm van koffie en chickenwings!

Logeerbed in nieuwe kamer!

Bed uit de logeerkamer moest natuurlijk he-le-maal uit elkaar gehaald worden. Dus met de schroevendraaier (wel een elektrische!) aan de slag. Bed uit elkaar. Naar kastenkamer slepen, bed weer in elkaar zetten. Bed opmaken. Ladenkast weer terug duwen naar logeerkamer omdat ik nergens anders een plekje voor je heb. Done!

TV aangesloten en fietsen op hun nieuwe plekkie

Troep opruimen in voormalige logeerkamer. Stofzuigen, dweilen, muur weer aanstippen met muurverf. Kastje van onze slaapkamer op nieuwe sportkamer gezet. TV en aanverwante artikelen weer aansluiten in sportkamer zodat Chiel daar TV kan kijken of muziek kan luisteren tijdens trainen.
Home trainers naar sportkamer slepen en aansluiten. Gymbal en matje, gewichten, de hele mikmak een plekje geven. Blijkt achteraf dat zo'n kamer toch ook kleiner is dan dat je denkt, maar goed, het staat! Done!

En dan denk je dat je klaar bent, en dan kijk je om je heen en dan blijkt dat er nog heel veel opgeruimd moet worden. Al mijn make up lag op het bed. Dus badkamer opruimen, kastje leeg maken, make up er in en alles wat niet past weg mikken. Gelukkig kregen we telefoon van Leena! Altijd leuk! Ze heeft al 2 tandjes!

Woonkamer opruimen. Zag er niet uit. Maar je kan niet alles opruimen want de helft staat vol met spul van het terras wat naar binnen moest vanwege de typhoon.

Om 6 uur had het meeste weer een plekje. Nu eten maken. Sla, zoete aardappel frietjes en een biefstukje. Lekker.

En toen we 's avonds naar bed gingen, was er nog geen harde wind. Iets wat we wel hadden verwacht. Het regende wel maar niet zoals we dat eerder hadden meegemaakt.

Vanmorgen bleek dat de typhoon best heftig was geweest maar niet bij ons. We zaten echt in de luwte en de wind heeft op andere plekken wel best huis gehouden. Op het plein was nauwelijks een blaadje op de grond gevallen! Deze typhoon heeft zelfs 20 mensen het leven gekost. 2 in Hong Kong en de rest in China. We hebben echt geluk gehad.

Nadat alle typhoon signalen weer waren opgeheven,  is Chiel naar het werk gegaan. Pas tegen 12 uur was dat. De fysio was afgezegd vanwege de typhoon dus dat scheelde weer. Ik ben nog gaan lunchen met Mark die bij ons om de hoek werkt. Daar, op Lamma Island, waar Mark woont, had de typhoon flink gespookt en lag het hele dorp in puin. Zo zie je maar.

Na de lunch moest ik eerst op zoek naar een wc-bril. Die was er gisteravond afgeknapt. Ook fijn. We hebben in HK geen Big Boss, Karwei of zoiets dergelijks dus je moet wel weten waar je zo'n ding kan vinden. Gelukkig hadden ze in een winkel vlakbij een mooie witte bril. Terwijl ik net naar de Muji liep om een opklapkastje te halen voor de make-up troepjes, kreeg ik telefoon van Chiel. Of ik even bij Jesse's kantoor wilde lopen. Hij en Jesse hadden iets besteld uit NL en dat was al aangekomen.

Zo slim als ik ben, eerst naar Muji. Ik stond al bijna voor de deur. Kastje gekocht en nu liep ik met 2 grote tassen naar Jesse's kantoor. Dat doosje wat ik moest meenemen, dat was geen doosje. Dat was een flinke doos! Dus eerst alles uitgepakt, zoveel mogelijk bij de bestaande tassen ingedaan. Het pastte niet allemaal, dus toch nog maar een tas erbij. Pff.

Ik voelde me net een sjerpa. Bepakt en bezakt naar huis gelopen in de bloedhitte. Het is abnormaal warm en een enorme luchtvochtigheid. Nog een nasleepje van de typhoon. Eenmaal thuis eerst maar eens de wc bril gaan slopen die er al half af lag. Hoe moeilijk kan dat zijn? Nou best moeilijk want 1 van de schroeven was natuurlijk lam. Maar ik ben erg blij dat na 2 uur wikken de schroef eruit is en de wc pot nog heel is!!

Ik ga zo weer verder. Eerst een bakkie...

Crab!

Ach en wat doe je dan als je weet dat er een super typhoon jouw kant op komt? Nou dan gaan we gezellig bij elkaar zitten! Om 6 uur zouden onze Chinese vrienden langs komen. Iedereen maakt 1 gang en dat bevalt uitstekend!

Deze keer was het wel een beetje anders dan anders. Lydia heeft een paar weken geleden haar onderbeen gebroken terwijl ze in Shanghai voor haar werk was. Het was nogal een serieuze en gecompliceerde breuk. In Shanghai heeft ze 2 ziekenhuizen gezien. Dat beviel zo goed dat ze gelijk terug naar Hong Kong is gevlogen. En ik moet zeggen, als je die verhalen hoort dan wil je echt nooit in China in het ziekenhuis terecht komen!

Maar goed, ze is geopereerd, pas in Hong Kong, zit nu in een rolstoel en heeft nu 6 weken bedrust voorgeschreven gekregen. We hadden dus nu 2 man in een rolstoel zitten!

We begonnen gisteravond buiten maar al snel begon het te druppelen. Alles naar binnen gebracht en natuurlijk hield het daarna op met regenen ;-) Maakte niets uit, we hebben een hele gezellige avond gehad!

Ik maakte risotto met saffraan en een pavlova met bosvruchten. Rain maakte fettucini met een tomatensaus, Pam nam de harige krabbetjes mee die Rain wel heeft klaar gemaakt. En bij die krabbetjes hoort een rijstwijn met een zoete gedroogde pruim er in. Ik had het nog nooit gedronken maar wat was dat lekker!

Eerst worden de levende krabbetjes keurig schoon geborsteld!

Dan gaan ze de bamboe stoommand in met Chinese kruidenblad en plakken gember

Ze worden gestoomd voor 18 minuten

Ondertussen wordt de Chinese rijstwijn verwarmd

Na 18 minuten heb je een rode krab plus kommetje rijstwijn met zoete pruim op je bord!

Ik vind het toch altijd even slikken als je levende beesten bereid. De Chinese vrienden begrijpen daar niets van. Vers is vers en zo hoort het ook, vinden ze. Het was zo gezellig dat wij pas om 2 uur naar bed gingen!

En vandaag hebben Chiel en ik kalm aan gedaan. Beetje brak van de avond er voor en de hitte was absurd. Voor je lol naar buiten gaan is er dan niet bij. Maar we hebben het toch gedaan.

Ik wilde maar vast eten in huis halen voordat de storm zou los barsten. Je weet maar nooit. Samen boodschappen gedaan, sushi gegeten en ik heb vanmiddag het terras vast leeg gehaald en het roostertje van het putje los gehakt. Ik ben daar zo klaar mee dat we steeds tot de enkels in het water staan op het terras.

Vanmiddag werd het T1, het standby signaal, gegeven terwijl het nog prachtig weer was. Bloedheet, blauwe lucht. Ze verwachten vanavond dat T3, het harde wind signaal, wordt afgeroepen en morgen zullen we het dan meemaken. Ik hoor nu al geruchten dat het T10 signaal gelijk wordt afgeroepen en dat T8 gewoon wordt overgeslagen. Op dit moment is er nog niets van te merken dat er sowieso een typhoon aankomt!

Het zal wel. Kan me er niet druk om maken.

Wordt vervolgd!

Monstrous super typhoon Usagi holding its own, Hong Kong braces for possible impact

By Jason Samenow, Published: September 20 at 3:05 pmE-mail the writer

This image was taken by the Japan Meteorological Agency’s MTSAT-2 satellite at 0730Z on September 20, 2013. (NOAA)

Super typhoon Usagi, 2013′s strongest storm on the planet, may have peaked in intensity, but remains an extremely dangerous cyclone as it continues on a collision course with southern Taiwan and, likely, Hong Kong.

The Joint Typhoon Warning Center says Osagi’s maximum sustained winds are 150 mph, the equivalent of a category 4 hurricane.  That’s down from at least 160 mph Thursday (category 5 level). But this is a mammoth storm, tropical storm force winds span 275 miles across it.

On Thursday evening, a satellite-based estimate of its minimum pressure was an astonishingly low 882 mb, which would have made it the deepest and most intense storm to exist on Earth since 1984 (tied with hurricane Wilma in 2005).

Look at this incredible high resolution satellite image of the storm from Thursday afternoon, revealing the textbook traits of a flawless cyclone:

Usagi infrared satellite view 12:33 p.m. ET Thursday (Colorado State University)

You see the cloud-free, distinct eye which is surrounded by tall thunderstorms on all sides.

Due to a re-arrangement of its internal structure since that time, known as an eye-wall replacement cycle, Usagi has lost some steam and its satellite presentation – while impressive – is less than perfect.

Usagi infrared satellite view 1:14 p.m. ET Friday (NOAA)

Its eye is somewhat ragged, and deep convection (a fancy term for thunderstorms) is less pronounced in its northeast quadrant.

What’s next for Usagi?

The Joint Typhoon Warning Center predicts additional weakening as Usagi’s circulation is disrupted by Taiwan. Usagi will batter Taiwan’s south and east coast with damaging winds, torrential range, massive waves, and a dangerous storm surge today into Saturday. The storm’s rain bands have already begun to lash coastal areas.

Link: Animated Taiwan radar loop

Usagi is then expected to cross the South China Sea, but further weakening is forecast.

“THE SYSTEM IS UNLIKELY TO RE-INTENSIFY OVER THE SOUTH CHINA SEA DUE TO LAND INTERACTION AND DECREASING OCEAN HEAT CONTENT,” saysthe Joint Typhoon Warning Center.

Usagi forecast track (Joint Typhoon Warning Center)

The storm could potentially come ashore near Hong Kong late Sunday local time (Sunday morning EDT). Confidence in the overall track is high but small deviations could push the brunt of the storm to Hong Kong’s northeast or southwest.

“Usagi is still far away from Hong Kong,” writes the Hong Kong Observatory. “As there may still be changes to its track, its effects on Hong Kongs weather can be vastly different. Usagi is a mature tropical cyclone and may become the strongest storm affecting Hong Kong since this year. The public should remain vigilant, pay attention to the latest weather report, and take precautions against strong winds and flooding as early as possible.”

The Joint Typhoon Warning Center predicts Usagi will have maximum sustained winds near 100 mph around the time it would potentially make landfall in or near Hong Kong. If a direct hit were to occur, the storm would also produce copious amounts of rain and, depending on the angle of approach, potentially a devastating storm surge (given the storm’s size and intensity).

This is a very busy weekend in Hong Kong, as a major autumn festival is underway.

Hong Kong’s typhoon history

Direct and indirect hits from typhoons or tropical storms are very common in Hong Kong, happening annually – almost without exception and often on multiple occasions.

As the city, populated by 7.1 million residents, has considerable experience with these storms, it is usually well-prepared and has avoided mass casualties from recent events. Since 1990, 74 named storms have affected Hong Kong with about 44 total fatalities (based on data from the Hong Kong Observatory). Not since 1983, when Ellen claimed ten lives, has Hong Kong experienced a death toll in the double digits from a tropical storm or typhoon.

Number of people killed or missing from named storms to impact Hong Kong from 1960-2011 (Hong Kong Observatory)

In the more distant past, 15,000 and 11,000 lives were lost in storms that devastated Hong Kong in 1906 and 1937, notes a blog post at the Hong Kong Observatory.

The lesser impacts from typhoons in recent decades, however, is likely tied to a lack of direct hits, the Hong Kong Observatory notes. The number of instances of typhoon’s eye (center) moving directly over Hong Kong – resulting in the issuance of Signal 10, the most dire alert – has been few.

“The tropical cyclone activity in the South China Sea was in a relatively quiet phase during the last two decades,” the Hong Kong Observatory writes. “The frequency of Signal No. 10 [the eye of a storm passing over Hong Kong] has decreased since the 1980s. The Hurricane Signal was issued only twice in the last three decades in 1983 (Ellen)and 1999 (York).”

(Update: The above quote is from April 2012, before the third Signal No. 10 of the last three decades was issued for typhoon Vicente in July, 2012)

It adds: “With slightly less frequent tropical cyclones affecting Hong Kong in the last few decades, some people may wrongly think that the typhoon risk in Hong Kong has declined."

Usagi

Nou das dan lekker. Kregen we vanmorgen te horen dat er een super typhoon onze kant op komt! Op dit moment is er niets van te merken hier in Hong Kong. Het is wel bloedje heet, maar we hebben een blauwe lucht en het is windstil. De bekende stilte voor de storm waarschijnlijk.

We zullen het wel zien. Eerst vanavond maar eens gezellig aan de hairy crabs met de Chinese vrienden. En morgen haal ik wel alvast eten in huis voordat het absurd hard gaat regenen. En natuurlijk het terras opruimen. Want we kunnen het natuurlijk niet hebben dat straks mijn tuinset 4 verdiepingen naar beneden valt.

Wordt vervolgd!

Super typhoon Usagi, strongest storm on Earth in 2013, may strike Hong Kong Sunday

By Jason Samenow, Published: September 19 at 3:11 pmE-mail the writer

In the last 24 hours, a cyclone in the west Pacific has explosively intensified, and is on a track towards Hong Kong.

The storm – named Usagi – has achieved super typhoon status, after an amazing burst in its peak winds from 75 mph Tuesday to over 160 mph today. (Typhoons become “super typhoons” if their peak winds reach 150 mph or higher). It is now equivalent to a category 5 hurricane.

Usagi is now the strongest storm to form on Earth in 2013, more intense than Utor(peak winds of 150 mph) and Soulik (peak winds of 145 mph), also west Pacific typhoons.

The storm’s satellite presentation is immaculate, perfectly symmetric and accentuated with a pin-hole eye.

Infrared satellite view of super typhoon Usagi (NOAA)

As it heads due west, it is expected to maintain its strength for the next 24 hours. Then it might bend a bit to the north and begin to gradually weaken according to the Joint Typhoon Warning Center.

Track and intensity forecast for super typhoon Usagi (Joint Typhoon Warning Center)

Usagi first has southern Taiwan in its sights.  The center of the storm is forecast to pass just south of Taiwan, but its northeast quadrant – typically the most powerful, is likely to lash Taiwan’s south and east coast. Copious amounts of rain, damaging winds, and a substantial storm surge are possible there, particularly Saturday.

Fysio en Immigration

Maandag na de fysio ben ik naar Immigration geweest. Omdat mijn paspoort maar geldig was tot 17 oktober,  kreeg ik in januari maar een verblijfsvergunning tot 17 oktober. Ik moest terug komen als ik een nieuw paspoort had en dan zouden ze weer gaan kijken of ik net zo lang mag blijven als Chiel. Flauwe kul natuurlijk maar goed. Regels zijn regels.

Persoonlijk zit ik helemaal niet te wachten op dat gedoe. Vroeger mocht je gewoon met een verlopen paspoort maar daar wel het geldige verblijfsvergunning in geplakt gewoon de grens over. Tegenwoordig mag dat dus niet meer. Hij moet worden overgeschreven in je nieuwe paspoort. Kijk en als je tijd over hebt is dat geen probleem maar daar heb ik geen last van. Ik kom tijd tekort.

Maar goed ik kwam aan bij Immigration om half 11. Gelijk na de fysio met de metro naar Wanchai en toen ik aankwam bij Immigration was de lijn al gesloten. Je mag binnen komen lopen maar ze helpen maar zoveel mensen per dag. Schijnbaar waren ze al over dat aantal heen.

Ik zag dat hekje en ben zonder pardon onder het koordje door geschoten. Daar heb ik helemaal geen tijd voor om morgen dan nog een keer naar Immigration te gaan! Ik had trouwens geluk en met mij nog 10 anderen. Daarna stond er een ambtenaar iedereen terug te sturen. Dus wat dat betreft mazzel.

Om half 12 stond ik voor het loketje, kreeg ik een ticket nummer en mocht ik gaan wachten. Fijn. Ik keek op het bord en daar stond dat nummer 89 aan de beurt was...Ik had nummer 196...Ach en dan kijk je om je heen, loop je een beetje rond, zoek je een Starbucks, ga je naar het toilet, en dan kom je terug en dan staat de teller op, tadada...90!

Ik had wel door dat dit een lange, lange zit zou worden. Om kwart voor 4 (!!!) werd ik geholpen! Jippie! Een houten reet en een droge keel want op een gegeven moment durf je niet meer weg te lopen omdat je bang bent dat ze je nummer dan net oproepen. Maar goed. De Immigration officer keek alle documenten na en gaf me een nieuwe afspraak. Op 24 september mag ik weer terug komen om mijn nieuwe sticker in mijn nieuwe paspoort te laten zetten! Ik zeg, daar heb ik graag 5 uur hangen bij Immigratie voor over!

En dan nu even wat anders! Van de week hadden we weer een klein doorbraakje. Eddy wilde eens zien hoe ver Chiel was met zijn linker been. De oefeningen worden steeds afgewisseld en tegenwoordig worden ze ook zwaarder en uitdagender.

Na de gewone lokomat training, deed Eddy bij Chiel de lokomat af maar liet hem wel in de trapeze en harnas zitten. De lokomat werd weg geklapt en de loopband op zijn langzaamst gezet. De trapeze werd wel zo ingesteld dat de machine Chiel's lichaamsgewicht voor de helft overnam. En het is stuk veiliger zodat Chiel niet valt natuurlijk. Nu moest Chiel wandelen zonder machine!

En het ging goed! Het was wel zwaar maar daar houd Chiel wel van. Eddy hield een stok vast en Chiel moest met zijn linker been hier over heen stappen. Het was echt bijzonder om te zien hoe goed het nu gaat.

Vandaag kreeg Chiel weer opnieuw de normale lokomat training te doen. Tijdens deze training moest hij aan banden trekken zodat hij zich niet alleen maar vast houdt aan de handvaten. Chiel transpireerde als een gek maar hij vond het prachtig!

Daarna opnieuw zonder machine (wel met harnas en trapeze) op de loopband een stukje lopen. Ik mocht nu de stok vast houden waar Chiel zijn linker been over heen moest tillen en Eddy nam een stok voor Chiel's rechter been die flink hoog werd vast gehouden. Chiel glunderde helemaal. Het ging super goed!

Na de lokomat ging Eddy nog met Chiel aan de slag om zijn buik- en rug spieren te trainen. Ook daar was verbetering opgetreden!

Deze week is er geen fysio meer. Donderdagnacht wordt het Fullmoon festival gevierd en daarom is vrijdag een vrije dag in Hong Kong. Niet erg want we kunnen wel even een dagje gebruiken om bij te komen.

Zorgplicht

Ik zeg niets te veel als ik zeg dat we een zalig weekend achter de rug hebben!
Het gebeurt de laatste tijd niet vaak dat we met z'n allen op dezelfde plek in hetzelfde land zitten. Voor het eerst sinds tijden hebben we met z'n vieren een heel weekend gevierd!

Vrijdag avond:
Jesse zat nog in China en Jos, Chiel en ik hadden besloten om naar een nieuwe pizza tent te gaan naast het Panorama hotel. Steeds naar hetzelfde restaurantje gaan is ook zo saai, vond Jos. Dus we stonden klaar en kwamen toch weer terecht bij Wooloomooloo. Het weer was zo lekker dat het gewoon zonde zou zijn om binnen te gaan zitten. Lekker aan een bordje pasta, kopje koffie en daarna hangen op de bank.

Zaterdag:
Jesse was ondertussen terug uit China. Afgesproken met om z'n viertjes te gaan lunchen bij BLT. Eerst een lekkere wandeling over de boulevard en toen op het terras hangen. Wij wisten niet dat het bloed en bloed heet zou worden en dat de zon onbenullig fel zou schijnen. Gevolg; Chiel zag eruit als een kreeft en iedereen was totaal doorweekt van de transpiratie. Maar we hebben heerlijk bijgepraat en lekker gegeten!

Ook werd er een tafel geboekt bij Ozone bar voor de zondagavond. Gezellig eens een drankje doen in de hoogste bar/restaurant die Hong Kong rijk is. Op de 118 ste verdieping van het Ritz Carlton. Dat wilden we weleens meemaken!

 

Die avond liet Jesse zich van de beste kant zien. Hij wilde aan de 'zorg plicht' voldoen. Dus Jesse heeft gekookt! Pasta met een enorme hoeveelheid boursin en crème fraiche, het lag als een baksteen in de maag maar het was heerlijk! Jos kwam met 3 meloenen aanzetten voor de sapjes en ik maakte natuurlijk een pavlova. We knapten zowat!

Zondag:
Om 6 uur stond ik op de boulevard om samen met Jesse weer een hardloop training te doen. Het komt er maar niet van en nu had ik iets van een stok achter de deur. Jesse had al 10 km hard gelopen. Hij was om 5 uur begonnen met hardlopen!

De training ging lekker en samen met Jesse liep ik naar huis. Om 7 uur had Jesse namelijk afgesproken om met Jos te gaan fietsen. De heren klommen op de fiets en zouden gaan fietsen in de buurt van Disneyland. Chiel was met zijn eigen training begonnen op de hometrainer. 2 Uur lang heeft hij gefietst en oefeningen gedaan om zijn spieren te prikkelen.

Rond 11 uur kwamen Jos en Jesse weer terug. Ze hadden natuurlijk weer wat meegemaakt. Omdat Jos op de fiets even zijn rug wilde strekken liet hij even het stuur los en werd toen staande gehouden door een motoragent. Want dat mag niet. Je moet het stuur vasthouden! Omdat ze elkaar niet gelijk begrepen werd er door de agent gedreigd met meegaan naar het politiebureau en voorkomen bij de rechter. Het liep gelukkig met een sisser af. Jos heeft nog maar even gecheckt op internet wat de regels zijn. Echt te absurd voor woorden!

Starting

Before you move off from the side of the road, think which way you intend to go and look both ahead and behind, particularly over your right shoulder, for moving traffic. If there is traffic approaching, wait until it has passed. Signal clearly with your right arm when the traffic has passed.

Stopping

Except in an emergency, stopping must be done carefully and gradually. Think of where you wish to stop and look particularly to the rear over your right shoulder for following traffic. Signal that you are going to slow down and stop. But when braking keep both hands on the handlebars.

On wet roads it will take you much longer to stop so allow at least twice the distance than normal.

Emergency stop

Do not signal. Keep both hands on the handlebars to maintain control and use both brakes.

Riding along

Always keep both hands on the handlebars unless you are signalling.

You must keep one hand on the handlebars at all times.

Always keep both feet on the pedals.

Ride along near the kerb or side of the road -- about 1/2 metre away.

If there is a cycleway or cycle lane you must use it.

You must ride in single file except when overtaking.

You must never be towed or hold on to a vehicle or tow another cyclist or other vehicle.

You must not carry a passenger.

You must not carry anything which might affect your complete control of your cycle or your balance, or catch in the wheels or chain.

You must not carry anything that blocks, or may block, your view of the road.

Do not wear earphones of any audio devices.

Do not lead an animal.

Enfin, na dit akkefietje  zijn we maar gaan lunchen bij Al Molo. Dit keer binnen omdat het weer zo ontzettend warm was. En Chiel's hoofd was al zo verbrand ;-)

Omdat we een tafel voor een drankje hadden geboekt bij Ozone bar om 8 uur 's avonds, besloten we om daarvoor maar een toastje met een stukje kaas te eten. Iedereen zat nog vol van de lunch en opnieuw voldeed Jesse aan de 'zorg plicht'. Hij deed boodschappen!

En toen zaten we op de bank...De dresscode bij de Ozone bar is voor mannen, lange broek, lange mouwen en geen open schoenen. Ze zaten er alledrie een beetje doorheen. Het was nog bloedheet en dan lange mouwen en een lange broek dragen, is nou niet je dat. Chiel had er helemaal de balen van, dus toen iemand opperde 'of zullen we gewoon thuis blijven en die bar afzeggen...' sprongen we allemaal op! Ja! Goed idee!

De kaas en worst werden lekker op gepeuzeld, de Nederlandse tv stond aan op College Tour, een bakkie koffie erbij en daarna ging iedereen naar huis. Helemaal moe van het sporten in de bloedhitte en de pizza die we hadden gegeten met de lunch, lag ook nog overdwars!

Maar wat een heerlijk weekend!