Monday, September 23, 2013

Na de typhoon

Nou mensen, we hebben werkelijk een baby-typhoon meegemaakt. We waren er helemaal klaar voor. Eten en drinkwater in huis gehaald. Het putje los gebikt. De tv om het uur op het weerkanaal om te zien hoe we er voor stonden, kortom we zaten er klaar voor.


's Ochtends om 6 uur had ik zelfs nog mijn hardloop training gedaan! Geen wind. Het water leek wel een spiegel. Geen golfje, niets. En geen regen!

In de middag begon het iets te miezeren. Wij vreesden voor de welbekende stilte voor de storm, omdat het windstil was! De toppen van de bomen op het plein ritselden niet eens! En dat is vreemd. Heel vreemd. We zitten hier namelijk precies in een trechter. Voor ons huis is het plein, aan weer zijden gebouwen maar aan de voorkant staat niets. Daar is een open verbinding met de haven van Hong Kong en meestal krijgen wij de wind echt van voren voordat iemand anders nog maar door heeft dat het waait! Maar nu, niets!

Omdat we het huis niet uit gingen, kon ik eindelijk eens klusjes gaan doen die al een tijdje op de nominatie staan. Chiel wil namelijk ook nog een roeimachine aanschaffen om de spieren en zenuwen te stimuleren om eens iets te gaan doen. Maar om nu behalve 2 hometrainers ook nog een roeimachine in de huiskamer te zetten, daar hadden we beiden niet zo veel zin in. Dus het plan was getrokken...

1. De kastenkamer en onze slaapkamer opruimen. De kasten die daar staan op onze slaapkamer zetten.
2. De kasten kamer leeg maken en daar een logeerkamer van maken.
3. De oude logeerkamer leegmaken en daar Chiel's sportkamer van maken.

Dus, ik ging aan de slag. Eerst de slaapkamer van ons leegmaken waar de kasten zouden moeten komen te staan.

Chiel stond met looprek en al aanwijzingen te geven. Ik was als de dood dat ik net als in de Pinnacle, opgesloten zou staan in de kamer, omdat ik een kast naar buiten moest duwen en in de Pinnacle stond toen de kast muurvast in de deuropening! Maar nu ging dat stukken beter. Wel zwaarder, een houten vloer glijdt stukken beter dan een tegelvloer, maar beter.

De 2 kasten staan op hun nieuwe plek!

Tussen door stofzuigen en de vloer dweilen. Ik ben al die tijd nooit achter een kast geweest om te stofzuigen...Toen de gehavende plekken op de muur bijwerken met de muurverf. Maar toen stonden de kasten in de slaapkamer op hun nieuwe plek! Done!

De kastenkamer verder leeg maken. En dan loop je dus als een zombie steeds heen en weer met spul in je hand waarvan je niet weet waar je het laten moet. Hmmm. Dit huis is wat groter maar nog steeds klein in verhouding met een huis in NL. Dus alles in de huiskamer maar eerst neer zetten. Weer stofzuigen, dweilen en muur bijtippen met muurverf...

O ja en natuurlijk nog de inwendige mens verzorgen in de vorm van koffie en chickenwings!

Logeerbed in nieuwe kamer!

Bed uit de logeerkamer moest natuurlijk he-le-maal uit elkaar gehaald worden. Dus met de schroevendraaier (wel een elektrische!) aan de slag. Bed uit elkaar. Naar kastenkamer slepen, bed weer in elkaar zetten. Bed opmaken. Ladenkast weer terug duwen naar logeerkamer omdat ik nergens anders een plekje voor je heb. Done!

TV aangesloten en fietsen op hun nieuwe plekkie

Troep opruimen in voormalige logeerkamer. Stofzuigen, dweilen, muur weer aanstippen met muurverf. Kastje van onze slaapkamer op nieuwe sportkamer gezet. TV en aanverwante artikelen weer aansluiten in sportkamer zodat Chiel daar TV kan kijken of muziek kan luisteren tijdens trainen.
Home trainers naar sportkamer slepen en aansluiten. Gymbal en matje, gewichten, de hele mikmak een plekje geven. Blijkt achteraf dat zo'n kamer toch ook kleiner is dan dat je denkt, maar goed, het staat! Done!



En dan denk je dat je klaar bent, en dan kijk je om je heen en dan blijkt dat er nog heel veel opgeruimd moet worden. Al mijn make up lag op het bed. Dus badkamer opruimen, kastje leeg maken, make up er in en alles wat niet past weg mikken. Gelukkig kregen we telefoon van Leena! Altijd leuk! Ze heeft al 2 tandjes!

Woonkamer opruimen. Zag er niet uit. Maar je kan niet alles opruimen want de helft staat vol met spul van het terras wat naar binnen moest vanwege de typhoon.



Om 6 uur had het meeste weer een plekje. Nu eten maken. Sla, zoete aardappel frietjes en een biefstukje. Lekker.

En toen we 's avonds naar bed gingen, was er nog geen harde wind. Iets wat we wel hadden verwacht. Het regende wel maar niet zoals we dat eerder hadden meegemaakt.

Vanmorgen bleek dat de typhoon best heftig was geweest maar niet bij ons. We zaten echt in de luwte en de wind heeft op andere plekken wel best huis gehouden. Op het plein was nauwelijks een blaadje op de grond gevallen! Deze typhoon heeft zelfs 20 mensen het leven gekost. 2 in Hong Kong en de rest in China. We hebben echt geluk gehad.

Nadat alle typhoon signalen weer waren opgeheven,  is Chiel naar het werk gegaan. Pas tegen 12 uur was dat. De fysio was afgezegd vanwege de typhoon dus dat scheelde weer. Ik ben nog gaan lunchen met Mark die bij ons om de hoek werkt. Daar, op Lamma Island, waar Mark woont, had de typhoon flink gespookt en lag het hele dorp in puin. Zo zie je maar.

Na de lunch moest ik eerst op zoek naar een wc-bril. Die was er gisteravond afgeknapt. Ook fijn. We hebben in HK geen Big Boss, Karwei of zoiets dergelijks dus je moet wel weten waar je zo'n ding kan vinden. Gelukkig hadden ze in een winkel vlakbij een mooie witte bril. Terwijl ik net naar de Muji liep om een opklapkastje te halen voor de make-up troepjes, kreeg ik telefoon van Chiel. Of ik even bij Jesse's kantoor wilde lopen. Hij en Jesse hadden iets besteld uit NL en dat was al aangekomen.

Zo slim als ik ben, eerst naar Muji. Ik stond al bijna voor de deur. Kastje gekocht en nu liep ik met 2 grote tassen naar Jesse's kantoor. Dat doosje wat ik moest meenemen, dat was geen doosje. Dat was een flinke doos! Dus eerst alles uitgepakt, zoveel mogelijk bij de bestaande tassen ingedaan. Het pastte niet allemaal, dus toch nog maar een tas erbij. Pff.


Ik voelde me net een sjerpa. Bepakt en bezakt naar huis gelopen in de bloedhitte. Het is abnormaal warm en een enorme luchtvochtigheid. Nog een nasleepje van de typhoon. Eenmaal thuis eerst maar eens de wc bril gaan slopen die er al half af lag. Hoe moeilijk kan dat zijn? Nou best moeilijk want 1 van de schroeven was natuurlijk lam. Maar ik ben erg blij dat na 2 uur wikken de schroef eruit is en de wc pot nog heel is!!

Ik ga zo weer verder. Eerst een bakkie...

7 comments:

Mickey said...

pfffffffff...wel ademhalen tussendoor hoor! Lekker wel soms he, zo'n super-klus-dag. Ziet er heel goed uit allemaal.
Jaap komt zaterdag graag een stukkie fietsen met chiel als dat mag!

Anonymous said...

Hoezo heeft de typhone bij jullie niet huisgehouden, man je bent er zelf één. Wel goed hoor en veel respect, Ans de handywoman, en doorzetter. Super trots op je zussie.
Dikke kus en knuffel uit Tiel, xx Lody

Fiona Teeuw said...

Wow, waar halen jullie al die energie vandaan?!

miss honeybee said...

Die energie MOET gewoon gemaakt worden. Chiel's benen en armen zijn mijn benen en armen...Hij voelt zich al zo schuldig als hij mij iets moet vragen, dus als de vraag opkomt, dan maar gelijk aan de slag ;-)
ps, die nieuwe wc bril wil maar niet passen. Ik kan niet bij de schroeven die achter de pot vast gemaakt moeten worden...tja...

Simone said...

Wilde net zeggen, adem in en adem uit zeg!!!! ZEN!!!!! Zit hier en ben al helemaal moe van het lezen van je blog..pffff hard werken!!!

Fiona Teeuw said...

Ik ken het probleem van z'n wc-pot. (De mijne is ook dicht aan de achterkant.)Jammer, want het was echt een "alles-lukt-vandaag" dag!

Arlene said...

Jee word al moe als ik het lees,maar herken het ook wel,als je eenmaal bezig bent dan wil je door en het dan ook afmaken!
Tornado Ans nu gaan liggen??

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails