Een bijzondere week

Afgelopen maandag is mijn broer Andy, na een rust periode thuis, weer opgenomen in het UMC. Lekker thuis zijn bij vrouw en kinderen en even iets anders aan het hoofd dan chemokuren is natuurlijk een welkome onderbreking.

Maar nu wordt Andy voorbereid op de stamcel transplantatie die op 13 september zal plaatsvinden. Eerst kreeg hij chemo om de leukemie te stoppen en om de taken van het beenmerg te herstellen. Nu krijgt hij een middel dat zijn huidige afweersysteem vernietigd om te voorkomen dat straks afstoting zal plaatsvinden als hij de stamcel transplantatie ontvangt.

En mijn zus Lody zal straks de donor zijn. Zij is gisteren begonnen met de injectie's die ervoor moeten zorgen dat haar stamcellen uit het beenmerg, bij wijze van spreke, overlopen in de bloedbaan. Bij haar zal op 11 september via een infuus bloed worden afgetapt, bewerkt worden in het lab en dan bij Andy op 13 september, ook weer via aan infuus, worden ingebracht.

Klinkt als een fluitje van een cent maar mijn hemel, het is nogal wat. Fysiek maar ook emotioneel. Ik had er graag bij willen zijn. Allebei willen steunen. Maar helaas ligt Utrecht een beetje uit de richting.

Lieve Andy en Lody, heel veel succes en heel veel sterkte tijdens deze hele bijzondere week. We denken aan jullie, branden kaarsjes en we zijn zo trots op jullie! Jullie zijn kanjers!