Persoonlijk zit ik helemaal niet te wachten op dat gedoe. Vroeger mocht je gewoon met een verlopen paspoort maar daar wel het geldige verblijfsvergunning in geplakt gewoon de grens over. Tegenwoordig mag dat dus niet meer. Hij moet worden overgeschreven in je nieuwe paspoort. Kijk en als je tijd over hebt is dat geen probleem maar daar heb ik geen last van. Ik kom tijd tekort.
Maar goed ik kwam aan bij Immigration om half 11. Gelijk na de fysio met de metro naar Wanchai en toen ik aankwam bij Immigration was de lijn al gesloten. Je mag binnen komen lopen maar ze helpen maar zoveel mensen per dag. Schijnbaar waren ze al over dat aantal heen.
Ik zag dat hekje en ben zonder pardon onder het koordje door geschoten. Daar heb ik helemaal geen tijd voor om morgen dan nog een keer naar Immigration te gaan! Ik had trouwens geluk en met mij nog 10 anderen. Daarna stond er een ambtenaar iedereen terug te sturen. Dus wat dat betreft mazzel.
Om half 12 stond ik voor het loketje, kreeg ik een ticket nummer en mocht ik gaan wachten. Fijn. Ik keek op het bord en daar stond dat nummer 89 aan de beurt was...Ik had nummer 196...Ach en dan kijk je om je heen, loop je een beetje rond, zoek je een Starbucks, ga je naar het toilet, en dan kom je terug en dan staat de teller op, tadada...90!
Ik had wel door dat dit een lange, lange zit zou worden. Om kwart voor 4 (!!!) werd ik geholpen! Jippie! Een houten reet en een droge keel want op een gegeven moment durf je niet meer weg te lopen omdat je bang bent dat ze je nummer dan net oproepen. Maar goed. De Immigration officer keek alle documenten na en gaf me een nieuwe afspraak. Op 24 september mag ik weer terug komen om mijn nieuwe sticker in mijn nieuwe paspoort te laten zetten! Ik zeg, daar heb ik graag 5 uur hangen bij Immigratie voor over!
En dan nu even wat anders! Van de week hadden we weer een klein doorbraakje. Eddy wilde eens zien hoe ver Chiel was met zijn linker been. De oefeningen worden steeds afgewisseld en tegenwoordig worden ze ook zwaarder en uitdagender.
Na de gewone lokomat training, deed Eddy bij Chiel de lokomat af maar liet hem wel in de trapeze en harnas zitten. De lokomat werd weg geklapt en de loopband op zijn langzaamst gezet. De trapeze werd wel zo ingesteld dat de machine Chiel's lichaamsgewicht voor de helft overnam. En het is stuk veiliger zodat Chiel niet valt natuurlijk. Nu moest Chiel wandelen zonder machine!
En het ging goed! Het was wel zwaar maar daar houd Chiel wel van. Eddy hield een stok vast en Chiel moest met zijn linker been hier over heen stappen. Het was echt bijzonder om te zien hoe goed het nu gaat.
Vandaag kreeg Chiel weer opnieuw de normale lokomat training te doen. Tijdens deze training moest hij aan banden trekken zodat hij zich niet alleen maar vast houdt aan de handvaten. Chiel transpireerde als een gek maar hij vond het prachtig!
Daarna opnieuw zonder machine (wel met harnas en trapeze) op de loopband een stukje lopen. Ik mocht nu de stok vast houden waar Chiel zijn linker been over heen moest tillen en Eddy nam een stok voor Chiel's rechter been die flink hoog werd vast gehouden. Chiel glunderde helemaal. Het ging super goed!
Na de lokomat ging Eddy nog met Chiel aan de slag om zijn buik- en rug spieren te trainen. Ook daar was verbetering opgetreden!
Deze week is er geen fysio meer. Donderdagnacht wordt het Fullmoon festival gevierd en daarom is vrijdag een vrije dag in Hong Kong. Niet erg want we kunnen wel even een dagje gebruiken om bij te komen.
No comments:
Post a Comment