Chiel en ik hebben er goed over nagedacht voordat we besloten om te gaan. Kan het wel? Is het niet te vroeg? Gaat het wel lukken om een zwembad in te komen? Kortom alle mogelijke scenario's waren de revue gepasseerd voordat we op het aanbod ingingen van Jaap en Mickey. We wisten namelijk ook dat op Koh Samui maar een klein vliegveldje is die voor het grootste gedeelte in de open lucht is en dat er geen bruggen zijn naar de vliegtuigen toe. Je moet de vliegtuigtrap zelf op en af. En hoe ziet dat resort eruit? Zit het vol met opstapjes? Kan je wel in het huisje komen? Maar na wikken en wegen besloten we toch te gaan. Gewoon voor 4 dagen. Niet te kort en niet te lang. Het zou voor ons de eerste meerdaagse vakantie sinds december vorig jaar zijn!
Afgelopen zatedagmorgen was het eindelijk zover. Voor 4 dagen zouden Chiel en ik samen met Jaap en Mickey op vakantie gaan naar Koh Samui! En natuurlijk was ik zenuwachtig. Het is best een onderneming. Maar gelukkig vertrokken tegelijkertijd met Jaap en Mickey en zou ik er even niet alleen voor staan. En dat scheelde enorm. Het is fijn om te weten dat er extra handjes zijn mocht het nodig zijn.
Zaterdag om 5 uur ging de wekker. Ontbijten, douchen, koffer dicht doen en naar beneden om een taxi in te gaan. Dat ging vlotjes en zonder kleerscheuren kwamen we aan bij Terminal 2 waar Jaap en Mickey al op ons stonden te wachten. We vlogen dit keer met Bangkok Airways omdat zij rechtstreeks vliegen op Koh Samui. We werden opgehaald door een vrouwtje die ons via een snelle route naar de douane bracht, de trein in zette en naar de gate escorteerde. Perfect geregeld weer!
Bij het boarden ging het ook goed. Chiel moest het laatste stukje in het vliegtuig lopen naar zijn plek omdat de rolstoel plus looprek ingecheckt waren. Maar heel behendig liep hij langs alle muurtjes, bagagebakken en hoofdsteunen van de stoelen naar zijn plek! En toen 3 uurtjes vliegen...
...en stonden we weer stil op Koh Samui. Iedereen er eerst uit en wij als laatsten. Behalve dan een echtpaar plus kindertjes die achter ons aankwamen. Voor ons een spannend stukje omdat we zelf de trap af moesten lopen. Tree voor tree. Ik naast Chiel om zijn voet te sturen als dat nodig mocht zijn, Jaap erachter en Mickey ervoor. Het ging helemaal goed en net toen we onderaan stonden en de golfkar in mochten om naar de 'gate' (lees overdekt schuurtje) te worden gebracht, schrokken we ons een hoedje.
De mevrouw die achter ons liep met haar peuter op de arm, stuiterde op haar billen de trap af! Ze hield de peuter die sliep op haar arm goed vast en toen ze onderaan tot stilstand kwam sliep de kleine nog steeds, maar de mevrouw zag er nogal gehavend uit met grote diepe schaafplekken. Jemig. Het grond personeel liep gelijk naar haar toe maar ik was best geschrokken. Gelukkig treuzelden ze voordat ze de trap afliepen anders had ze Chiel in haar weg gehad en wie weet wat er dan was gebeurt!
Bij de gate werden de koffers opgepakt en liepen we naar buiten. De auto van het hotel haalde ons op. Een busje zodat we met z'n allen er in konden plus alle bagage. Wij bleven dan maar 4 dagen maar Jaap en Mickey blijven lekker 14 dagen! Na 10 minuten kwamen we aan bij het resort Sala. Het broertje van Sala op Phuket waar wij al een paar keer waren geweest.
Prachtig resort, lief personeel. Niet zo strak als Sala op Phuket. Dit resort was meer traditioneel Thai. Huisjes met van die Thaise daken, heel veel palmbomen. Ik schrok opnieuw want ik zag gelijk veel trapjes. Veel trapjes van een tree of 3 op en af. Hmm...Je krijgt er een soort zevende zintuig voor om gelijk de obstakels te spotten. Maar het ging wederom goed! Chiel heeft heel wat trapjes genomen!
We konden niet gelijk ons huisje in maar die van Jaap en Mickey was al wel klaar. Daar zijn we eerst heen gegaan. Chiel moest echt naar het toilet.
Het huisje waar we heen gingen stond echt naast het restaurant. En dat kwam goed uit want het regende. Eerst toilet bezoeken. Opnieuw zag ik gelijk obstakels. Trapje op, treedje af, te krappe doorgangetjes waar Chiel met zijn looprek niet door heen kon, maar ook nu namen we obstakel na obstakel en ging het perfect! Ons huisje zou anders zijn met minder trapjes en een ruimere badkamer waar Chiel wel makkelijker zou kunnen 'lopen'.
De lunch was zalig. Thaise salade en bij het restaurant werden we even later gespot door een dame van de lobby. Ons huisje was klaar! Afscheid genomen van Jaap en Mickey en afgesproken dat we ze 's avonds weer zouden zien om te gaan eten. Maar nu eerst op naar het huisje!
Het klopte precies. Minder opstapjes en ruimer opgezet. En een heerlijk zwembadje waar we ongestoord konden plonzen! Alles opgeruimd, koffie gezet, en dat zwembad in. Ook weer even uitzoeken hoe we dat moesten gaan doen. Maar het ging! Eerst het stoepje af, dan op een ligbank gaan zitten, vervolgens 180 graden draaien, met je voeten het zwembad in, je laten zakken en op de waterbank gaan zitten en vandaar het zwembad in! Dat was een hele opluchting! En het eruit komen ging op dezelfde manier!
In de regen hebben we uren in het zwembadje gehangen. Chiel was blij. Hier kon hij zijn been oefenen en zelf heen en weer lopen zonder bang te zijn om te vallen. Geweldig! Nadat we rimpelig uit het water waren gekomen was het weer tijd voor eten. Heerlijk gegeten in het zelfde restaurant met Jaap en Mickey en 's avonds om 9 uur lagen we voor dood op bed...wel een heel groot bed...met heel veel kussens...en een lemongrass luchtje...met uitzicht op ons eigen zwembadje...
Zondag was afgesproken om lekker je eigen gang te gaan en 's avonds met z'n allen te eten. Dus toen we opstonden, de eerste plons hadden gemaakt, zijn we daarna gaan ontbijten. Heerlijk uitgebreid met lekkere sapjes en gezonde dingetjes.
We besloten ook om bij het grote zwembad te gaan liggen bij het restaurant. De zon scheen namelijk en ik wilde wat foto's maken van het strand. Ik ben zelfs alleen de zee ingelopen omdat het voor Chiel niet te doen was. Te stijl en natuurlijk te veel zand ;-) Wat heerlijk om even niets te moeten. De vogeltjes floten, de zon scheen lekker en het badje was zalig. We hebben nog geluncht aan het zwembad en daarna zijn we naar ons huisje gegaan. Daar kon Chiel wel het water in zonder blikken van derden.
In ons eigen badje weer oefeningen gedaan, lopen langs de kant en over gooien met de bal voor zijn balans. En het zwembandje wat ik had meegenomen bleek vooral voor mij super te zijn! Beetje hangen op het daybed, kopje koffie erbij en verder niets...helemaal niets...za-lig!
En 's avonds kwamen we Mickey en Jaap weer tegen. We hebben heel uitgebreid en zalig gegeten. Heel gezellig. En weer vroeg naar bed. Zeelucht maakt moe!
Maandag was een eiland-tour gepland. Met z'n vieren in de hotelbus plus chauffeur die we alle kanten mochten opsturen voor 4 uur lang! Natuurlijk geven ze een suggestie wat je zou kunnen bezoeken maar als je gebonden bent aan een rolstoel, dan vallen er wat dingen af. De berg op lopen is geen goed idee om maar wat te noemen.
Dus de chauffeur bracht ons eerst in de stromende regen naar een uitkijkpunt waar Mickey en ik wat foto's maakten en daarna reden we naar de 'mummified Monk' Een monnik die schijnbaar zijn eigen sterfdag had voorspeld en die gemummificeerd is zonder daar voor te zijn gebalsemd.
En dan kom je bij een tempel aan. Je ziet de monnik al zitten. Dood maar met een zonnebril op! Het doet een beetje lachwekkend aan maar de mensen daar geloven er heilig in. Deze monnik is ook heilig verklaard. Bijzonder. Er was een helling waar Chiel tegen aan zou kunnen lopen met zijn looprek en wat we dus ook deden. De regen was opgehouden en de helling niet glad. Maar hij was wel heel stijl!
Bovenaan gekomen zagen we dat je je schoenen uit moest doen (wat heel normaal is in tempels) dus Chiel bleef keurig boven aan de helling staan. Hij kan zijn schoenen niet uit doen. Te gevaarlijk. De levende monnik die ook in de tempel was zag Chiel en wenkte hem om binnen te komen. Wij wezen op zijn schoenen maar de monnik zei ' no problem. you can enter de temple!' Nou, hoe lief is dat! We hebben foto's gemaakt en toen we weg gingen de monnik bedankt. 'You are welcome sir', zei hij terwijl hij naar Chiel knikte. Echt bijzonder.
Volgende stop was de dierentuin van Koh Samui. Ook een suggestie van de chauffeur. Makkelijk voor Chiel. Dus daar gingen we de dierentuin in.
Het deed mij sterk denken aan de Wissel in Epe, maar toen we doorliepen was het toch een tikkie groter dan we dachten. Een groot aquarium met enorme vissen, schildpadden, vogels, aapjes en heel veel tijgers! Ik was eigenlijk wel een beetje verbaasd. Die beesten worden met uitsterven bedreigt en in een nietszeggend dierentuintje op Koh Samui kom je ineens 10 tijgers tegen! Voor 100 baht meer entreegeld mocht je zelfs met een tijger op de foto. Daar hebben we vriendelijk voor bedankt. We liepen bijna alleen door de dierentuin. We kwamen geloof ik 4 Russen tegen maar voor de rest helemaal uitgestorven. Het was echt vermakelijk.
Volgende stop was een Thais restaurant. Rond kijken maakt hongerig! Dus lekker eten aan het strand is dan noodzakelijk!
Lekker gegeten, genoten van de zon en het uitzicht.
En na het eten was het weer tijd om naar het hotel te gaan. Maar eerst langs de Big Budha die op 5 minuten rijden van het hotel is! Het kan aan mij liggen maar het leek wel uit de grond te zijn gestampt voor de toeristen. Natuurlijk allerlei kraampjes met souveniertjes en monniken die je willen besproeien met gewijd water. Dat was gauw bekeken. Foto gemaakt en de bus weer in. Ons zwembadje is leuker!
's Avonds zijn we gaan eten met Jaap en Mickey. Gewoon lekker op het terras van het hotel. En gegeten hebben we! We vielen met onze neus in de Seafoodnight! Heerlijk! Nog gezwommen voor het slapen gaan en nog 1 keertje genoten van dat enorme grote bed!
Dinsdag was alweer de laatste dag van onze mini vakantie. Eerst zwemmen, dan ontbijten en daarna inpakken. We kregen een late check-out en dat was lekker. I.p.v. 12 uur je huisje uit werd het 2 uur. En dat scheelt. We zouden pas om half 6 vliegen.
Ik heb alles ingepakt, zelfs de boel opgeruimd en we hebben nog uitgebreid in het zwembadje gehangen. Voor Chiel was dit super! Hij heeft heel veel geoefend en zijn been kunnen gebruiken in het water! We zouden eigenlijk zo'n zwembadje op het balkon moeten maken ;-)
Om 2 uur checkten we uit, lieten de bagage achter en zijn daarna nog gaan lunchen met Mickey en Jaap. Na alle gezonde dingen was het hoogtijd voor een hamburger! Om half 4 stond de auto te wachten om ons weg te brengen. Afscheid genomen van Jaap en Mickey en ze bedankt voor de heerlijke vakantie en op weg naar het vliegveld.
En wat een gezellig vliegveld is dat toch. Het grootste gedeelte is gewoon buiten! Winkeltjes, restaurantjes, en zelfs de gates zijn niets meer dan een afdakje!
Nu werden we ook weer opgehaald door iemand van Bangkok Airways, kregen een prive golfkar die ons naar het vliegtuig bracht en toen wachtte ons het laatste obstakel. Ik had me er wel een beetje zorgen omgemaakt. Chiel moest namelijk de trap weer oplopen...
En het ging helemaal goed! Stap voor stap kwamen we boven, weer langs de bagagerekken en de hoofdsteunen en toen zaten we. Op rij 5...
We hebben ons ook nog enorm verbaasd over 2 gezinnen. Volgens mij van Singaporese afkomst. Het gezelschap bestond uit 2 stelletjes, 3 kindjes en een kindermeisje. Ze hadden rij 4 aan beide kanten van het gangpap geboekt maar helaas voor hun was er ook nog een andere passagier die daar zat.
Ze hebben de volle 3 uur die het vliegen duurt, iedereen geïrriteerd. De man die naast hun zat is op een gegeven moment opgestaan en ergens anders gaan zitten. Die actie was dus gelukt. De kindjes waren tot op het bot verwend met het nodige gejengel en gedram, het kindermeisje heeft 6 verschillende zitplekken gehad, de moeder te lui om haar handjes te gebruiken, de vader nam alle plekken in beslag voor zijn bagage, en het personeel was er wel klaar mee. Wel kinderbakje aan de muur, geen kinderbakkie aan de muur, toch kinderbakkie aan de muur, geen kind in het bakkie maar rugzakken, rotzooi laten vallen en niet opruimen, en pas op de allerlaatste 10 minuten, natuurlijk, toen lagen ze te slapen en moesten ze wakker gemaakt worden vanwege de landing. Zelden zo iets meegemaakt.
Bij aankomst in HK werd Chiel zelfs opgehaald uit het vliegtuig door een mannetje. Een klein mannetje die het beste voor had met Chiel. De pluisjes op zijn t-shirt en op zijn hoofd werden door het mannetje vakkundig verwijderd. Bij alles zei hij 'please be carefull!' en hij bood zelfs aan om Chiel naar het toilet te brengen! Nou moest Chiel wel naar het toilet maar hij heeft de benen strak tegen elkaar gehouden. Hij kreeg de kriebels van dit overbezorgde mannetje ;-)
Om 11 uur gisteravond liepen we het huis in van een bijzonder geslaagde vakantie! Het was echt te gek en erg gezellig zo met Mickey en Jaap!
En dat Chiel goed heeft geoefend was vanmorgen bij de fysio te merken!
De lokomat is op 17 kg ingesteld. Hij heeft goed gelopen op de lokomat terwijl ik de bal moest gooien, hij kon zijn rug recht houden! En we hebben trap oefeningen gedaan!
Ik zeg volgende maand maar weer?!
