...En Chieltje die is acrobaat!

Ik wil niet ver op de zaken vooruit lopen maar het lijkt of Chiel in een stroom versnelling zit qua balans! Hoeraaaaa!!! We gaan de goede kant op!

Begrijp me niet verkeerd, als iemand zijn looprek onder hem vandaan schopt, dan ligt hij gelijk plat op z'n neus. Hij heeft echt nog wel even nodig maar in ieder geval zien we vooruitgang en dat is heel wat waard. We hopen en bidden dat dit nog even door gaat.

Vanmorgen begon de training eerst op de lokomat. Eerst warming-up, toen 10 minuten ezels vangen waar Chiel nogal fanatiek van wordt. Hij moet achter die beesten aan lopen en bochtjes nemen. Soms gaat dat goed, soms omdat hij te fanatiek is, stopt de machine. Kan gebeuren. Gewoon opnieuw beginnen en doorgaan.

Daarna kwam Eddy met nieuwe oefeningen. Het lijkt soms alsof hij ter plekke dingen verzint maar ik denk toch dat Eddy er goed over nadenkt hoe hij Chiel kan uitdagen om elke spier en elke zenuw te prikkelen.

Zo moesten we eerst met een elastiek aan de gang. Ik hou het elastiek goed vast, Chiel moet met zijn rechter hand, het elastiek zo hoog mogelijk trekken. Dit allemaal om de spieren links in de heup aan het werk te zetten. Dit moest 5 keer een halve minuut lang.

Na deze oefening kwam hij met een ring aan zetten. Terwijl Chiel nog steeds in de lokomat liep moest hij de ring omhoog gooien en opvangen. Ik had eerst mijn bedenkingen maar het ging heel erg goed. Als een volleerd acrobaat hield hij de ring in de lucht! Deze oefening was vooral bedoeld om Chiel af te leiden van het feit dat hij aan het lopen is. Het moet een automatisme worden. Nu denkt Chiel nog te veel na over waar hij mee bezig is. Opnieuw 5 minuten lang, ring opvangen en in de lucht gooien.

En toen gingen we met een zachte grote bal aan de gang! Nog steeds in de lokomat. Ik stond tegenover hem en moest de bal gooien. Hij moest de bal met 2 handen vangen en terug gooien. Ging ook heel erg goed. Dit was vooral bedoeld om 1) hem af te leiden, 2) balans te vergroten en 3) proberen rechter op te staan. Ook weer 5 minuten lang.

Na deze oefening werd Chiel uit het apparaat gepeld en ging hij samen met Eddy lopen naar de burg met gelijke leggers. Het lopen ging weer beter. Stapje voor stapje, recht op lopen, niet te veel op Eddy hangen en proberen zijn voet goed neer te zetten. Chiel voelt namelijk nog erg weinig in zijn linker voet. Hij voelt ook niet of zijn voet de grond raakt, vandaar dat dit een hele goede oefening was.

Aangekomen bij de brug, moest hij tussen de leggers staan. Er werd een stoel achter hem gezet, mocht hij uit balans raken, en toen moest hij zijn voeten steeds op een step zetten en er af halen. Eerst links, dan rechts. Omdat het zo goed ging, werd de step verhoogt. Nu moest hij met op de step gaan staan en eraf lopen aan de andere kant. En dat een keertje of 20. Ingespannen en met zweet op zijn kale bolletje deed hij het maar. Het ging waanzinnig goed!

En net toen we op de bank thuis zaten, zei Chiel dat hij spierpijn heeft in zijn linker been. Goed nieuws! Hij voelt dus spierpijn! En dat is beter dan niets voelen, hoera!

Morgenmiddag moeten we weer naar het Queen Elisabeth ziekenhuis. Hij moet op controle bij de uroloog. Altijd een hoogtepuntje...